1.

wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO). W tym zakresie komisję wspiera podkomisja do spraw bezpieczeństwa i obrony;

2.

stosunków z innymi instytucjami i organami Unii, z ONZ oraz z innymi organizacjami międzynarodowymi i zgromadzeniami międzyparlamentarnymi w sprawach z zakresu jej kompetencji;

3.

nadzoru nad Europejską Służbą Działań Zewnętrznych;

4.

wzmocnienia stosunków politycznych z krajami trzecimi poprzez kompleksowe programy współpracy i pomocy lub poprzez porozumienia międzynarodowe, takie jak porozumienia stowarzyszeniowe i umowy o partnerstwie;

5.

otwierania, monitorowania oraz finalizowania negocjacji dotyczących przystąpienia państw europejskich do Unii;

6.

całego ustawodawstwa, planowania i kontroli działań prowadzonych w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Wspierania Demokracji i Praw Człowieka, Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa, Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej, Instrumentu na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju oraz Instrumentu Partnerstwa na rzecz Współpracy z Państwami Trzecimi, a także polityki w tym zakresie;

7.

monitorowania i dalszego działania między innymi w zakresie europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS), w szczególności w odniesieniu do rocznych sprawozdań z postępów w dziedzinie EPS;

8.

kwestii dotyczących demokracji, praworządności, praw człowieka, w tym praw mniejszości, w krajach trzecich oraz zasad prawa międzynarodowego. W tym zakresie komisję wspiera podkomisja do spraw praw człowieka, aby zapewnić spójność wszystkich strategii polityki zagranicznej Unii z unijną polityką praw człowieka. Posłowie z innych komisji i organów właściwych w tym zakresie są zapraszani do uczestnictwa w posiedzeniach tej podkomisji, z zastrzeżeniem odpowiednich przepisów.

9.

udziału Parlamentu w misjach obserwacji wyborów, w razie potrzeby we współpracy z innymi właściwymi komisjami i delegacjami;

1.

wspierania, realizacji i monitorowania polityki rozwoju i współpracy Unii, a zwłaszcza:

2.

całego ustawodawstwa, planowania i kontroli działań prowadzonych w ramach Instrumentu Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju (DCI), Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR)– w ścisłej współpracy z parlamentami narodowymi – i Instrumentu Pomocy Humanitarnej (IPH), a także wszystkich kwestii związanych z pomocą humanitarną w krajach rozwijających się oraz polityki w tym zakresie;

3.

kwestii związanych z umową o partnerstwie AKP-UE i stosunków z właściwymi organami;

4.

kwestii związanych z krajami i terytoriami zamorskimi;

5.

udziału Parlamentu w misjach obserwacji wyborów, w razie potrzeby we współpracy z innymi właściwymi komisjami i delegacjami.

1.

stosunków finansowych, gospodarczych i handlowych z krajami trzecimi i organizacjami regionalnymi;

2.

wspólnej taryfy zewnętrznej i ułatwień handlowych, a także zewnętrznych aspektów przepisów celnych i zarządzania;

3.

nawiązywania, monitorowania, zawierania i dalszego działania w zakresie dwustronnych i wielostronnych porozumień regulujących stosunki gospodarcze, handlowe i inwestycyjne z państwami trzecimi i organizacjami regionalnymi;

4.

środków harmonizacji technicznej lub standaryzacji w dziedzinach objętych instrumentami prawa międzynarodowego;

5.

stosunków z właściwymi organizacjami międzynarodowymi i forami międzynarodowymi dotyczącymi kwestii związanych z handlem oraz z organizacjami wspierającymi integrację gospodarczą i handlową na poziomie regionalnym poza Unią;

6.

stosunków ze Światową Organizacją Handlu, również w jej wymiarze parlamentarnym.

1.

wieloletnich ram finansowych dochodów i wydatków Unii oraz systemu środków własnych Unii;

2.

prerogatyw budżetowych Parlamentu, a mianowicie budżetu Unii, jak również negocjowania i wdrażania porozumień międzyinstytucjonalnych w tej dziedzinie;

3.

preliminarzy Parlamentu, zgodnie z procedurami określonymi w Regulaminie;

4.

budżetu organów zdecentralizowanych;

5.

działalności finansowej Europejskiego Banku Inwestycyjnego, która nie jest częścią europejskiego zarządzania gospodarczego;

6.

włączenia Europejskiego Funduszu Rozwoju do budżetu, z zastrzeżeniem uprawnień komisji właściwej w zakresie umowy o partnerstwie AKP-UE;

7.

skutków finansowych oraz zgodności wszystkich aktów prawnych Unii z wieloletnimi Ramami Finansowymi, z zastrzeżeniem uprawnień właściwych komisji;

8.

śledzenia i oceny wykonania bieżącego budżetu niezależnie od postanowień artykułu 78 ust. 1, przenoszenia środków finansowych, procedur dotyczących schematów organizacyjnych, środków administracyjnych oraz opinii w sprawach związanych z projektami budowlanymi o znaczących skutkach finansowych;

9.

rozporządzenia finansowego, z wyłączeniem kwestii dotyczących wykonywania i kontroli budżetu oraz zarządzania nim.

1.

kontroli wykonania budżetu Unii i Europejskiego Funduszu Rozwoju oraz podejmowanych przez Parlament decyzji w kwestii absolutorium, w tym także wewnętrznych procedur dotyczących absolutorium i wszelkich innych środków towarzyszących podejmowaniu takich decyzji bądź je wdrażających;

2.

zamknięcia, przedstawienia i kontroli rachunków i bilansów Unii, jej instytucji i wszelkich innych finansowanych przez nią organów, w tym ustalania środków finansowych do przeniesienia i bilansowania sald;

3.

kontroli działalności finansowej Europejskiego Banku Inwestycyjnego;

4.

monitorowania efektywności pod względem kosztów różnych form finansowania przez Unię wdrażania polityk Unii, z udziałem – na wniosek Komisji Kontroli Budżetowej –wyspecjalizowanych komisji i we współpracy – na wniosek Komisji Kontroli Budżetowej – z tymi komisjami przy badaniu sprawozdań specjalnych Trybunału Obrachunkowego;

5.

stosunków z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), badania nadużyć i nieprawidłowości w wykonywaniu budżetu Unii, działań w zakresie prewencji i ścigania, ścisłej ochrony interesów finansowych Unii oraz odnośnych działań Prokuratora Europejskiego w tej dziedzinie;

6.

stosunków z Trybunałem Obrachunkowym, mianowania jego członków i oceny jego sprawozdań;

7.

rozporządzenia finansowego w zakresie wykonania i kontroli budżetu oraz zarządzania nim.

1.

polityki gospodarczej i pieniężnej Unii, funkcjonowania Unii Gospodarczo-Walutowej oraz europejskiego systemu walutowego i finansowego (w tym także stosunków z właściwymi instytucjami i organizacjami);

2.

swobodnego przepływu kapitału i płatności (płatności transgraniczne, jednolity obszar płatniczy, bilansowanie płatności, polityka przepływu kapitału oraz udzielania i zaciągania pożyczek, kontrola przepływu kapitału pochodzącego z krajów trzecich, środki stymulujące eksport kapitału unijnego);

3.

międzynarodowego systemu walutowego i finansowego (w tym także stosunków z instytucjami i organizacjami finansowymi i walutowymi);

4.

uregulowań w zakresie konkurencji oraz pomocy państwowej i publicznej;

5.

przepisów podatkowych;

6.

wydawania przepisów i nadzorowania usług, instytucji i rynków finansowych, w tym także sprawozdawczości finansowej, audytu, zasad rachunkowości, ładu korporacyjnego i innych zagadnień prawa spółek dotyczących usług finansowych;

7.

odnośnej działalności finansowej Europejskiego Banku Inwestycyjnego jako części europejskiego zarządzania gospodarczego w strefie euro.

1.

polityki zatrudnienia i wszelkich aspektów polityki społecznej, w tym również warunków pracy, ubezpieczeń społecznych, integracji społecznej i ochrony socjalnej;

2.

praw pracowniczych;

3.

środków mających na celu ochronę zdrowia i zapewnienie bezpieczeństwa w miejscu pracy;

4.

Europejskiego Funduszu Społecznego;

5.

polityki szkoleń zawodowych, w tym także podnoszenia kwalifikacji zawodowych;

6.

swobodnego przepływu pracowników i emerytów;

7.

dialogu społecznego;

8.

wszelkich form dyskryminacji w miejscu pracy i na rynku pracy, z wyjątkiem dyskryminacji ze względu na płeć;

9.

stosunków z:

oraz stosunków z innymi właściwymi organami Unii i organizacjami międzynarodowymi.

1.

polityki dotyczącej środowiska naturalnego i środków ochrony środowiska, w szczególności w odniesieniu do:

2.

zdrowia publicznego, a w szczególności:

3.

kwestii związanych z bezpieczeństwem żywności, w szczególności:

1.

polityki przemysłowej Unii i związanych z nią środków oraz zastosowania nowych technologii, w tym także środków dotyczących średnich i małych przedsiębiorstw;

2.

polityki badań i innowacji Unii, w tym także nauki i techniki, a także rozpowszechniania i wykorzystania wyników badań naukowych;

3.

europejskiej polityki kosmicznej;

4.

działalności Wspólnego Centrum Badawczego, Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych, Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii, Instytutu Materiałów Referencyjnych i Pomiarów, jak również JET, ITER i innych projektów z tej dziedziny;

5.

środków Unii dotyczących polityki energetycznej w ogóle oraz w kontekście tworzenia i funkcjonowania wewnętrznego rynku energii, w tym środków dotyczących:

6.

traktatu Euratom i Agencji Zaopatrzenia Euratom, bezpieczeństwa nuklearnego, wyłączania urządzeń i usuwania odpadów w sektorze nuklearnym;

7.

społeczeństwa informacyjnego, technologii informacyjnych oraz sieci i usług telekomunikacyjnych, w tym technologii i aspektów bezpieczeństwa oraz tworzenia i rozwoju sieci transeuropejskich w sektorze infrastruktury telekomunikacji, a także działalności Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA).

1.

koordynacji na szczeblu Unii krajowych systemów ustawodawstwa w dziedzinie rynku wewnętrznego i w zakresie unii celnej, a zwłaszcza:

2.

funkcjonowania jednolitego rynku, w tym środków mających na celu identyfikowanie i usuwanie potencjalnych barier we wdrażaniu jednolitego rynku, w tym jednolitego rynku cyfrowego;

3.

wspierania i ochrony interesów gospodarczych konsumentów, z wyjątkiem obszarów zdrowia publicznego i bezpieczeństwa żywności;

4.

polityki i ustawodawstwa dotyczących wprowadzania w życie zasad jednolitego rynku i egzekwowania praw konsumentów.

1.

środków dotyczących rozwoju wspólnej polityki transportu kolejowego, drogowego, śródlądowego, morskiego i powietrznego, a zwłaszcza:

2.

usług pocztowych;

3.

turystyki.

1.

prowadzenia i rozwoju unijnej polityki rozwoju regionalnego i spójności, ustanowionej w Traktatach;

2.

Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Funduszu Spójności i innych unijnych instrumentów polityki regionalnej;

3.

oceny wpływu innych polityk unijnych na spójność gospodarczą i społeczną;

4.

koordynacji unijnych instrumentów strukturalnych;

5.

miejskiego wymiaru polityki spójności;

6.

regionów peryferyjnych i wysp jak również współpracy transgranicznej i międzyregionalnej;

7.

stosunków z Komitetem Regionów, organizacjami współpracy międzyregionalnej oraz władzami lokalnymi i regionalnymi.

1.

funkcjonowania i rozwoju wspólnej polityki rolnej;

2.

rozwoju wsi, w tym działań w ramach odpowiednich instrumentów finansowych;

3.

ustawodawstwa w zakresie:

4.

poprawy jakości produktów rolnych;

5.

zaopatrzenia w surowce rolnicze;

6.

Wspólnotowego Urzędu Odmian Roślin;

7.

leśnictwa i agroleśnictwa.

1.

funkcjonowania i rozwoju wspólnej polityki rybołówstwa oraz zarządzania nią;

2.

zachowania zasobów rybnych, zarządzania rybołówstwem i flotami eksploatującymi takie zasoby oraz badań stosowanych w dziedzinie rybołówstwa;

3.

wspólnej organizacji rynku produktów rybnych i akwakultury oraz ich przetwarzania i wprowadzania do obrotu;

4.

polityki strukturalnej w sektorze rybołówstwa i upraw wodnych, w tym instrumentów finansowych i funduszy orientacji w dziedzinie rybołówstwa służących wsparciu tych sektorów;

5.

zintegrowanej polityki morskiej w odniesieniu do działalności połowowej;

6.

umów o partnerstwie dotyczących zrównoważonego rybołówstwa, regionalnych organizacji rybołówstwa i wykonywania międzynarodowych zobowiązań w dziedzinie rybołówstwa.

1.

aspektów kulturalnych Unii Europejskiej, a zwłaszcza:

2.

polityki edukacyjnej Unii, w tym także europejskiego szkolnictwa wyższego, wspierania systemu szkół europejskich i kształcenia ustawicznego;

3.

polityki audiowizualnej oraz kulturalnych i edukacyjnych aspektów społeczeństwa informacyjnego;

4.

polityki dotyczącej młodzieży;

5.

rozwoju polityki w zakresie sportu, wypoczynku i rozrywki;

6.

polityki informacyjnej i środków przekazu;

7.

współpracy z krajami trzecimi w obszarze sportu i edukacji oraz stosunków z właściwymi organizacjami i instytucjami międzynarodowymi.

1.

wykładni, stosowania i monitorowania prawa Unii i zgodności aktów unijnych z prawem pierwotnym, a w szczególności wyboru podstawy prawnej oraz przestrzegania zasad pomocniczości i proporcjonalności;

2.

wykładni oraz stosowania prawa międzynarodowego w zakresie, w jakim dotyczy ono Unii Europejskiej;

3.

lepszego stanowienia prawa i uproszczenia prawa Unii;

4.

ochrony prawnej praw i prerogatyw Parlamentu, w tym także udziału Parlamentu w postępowaniach przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

5.

aktów Unii mających wpływ na porządek prawny państw członkowskich, w następujących dziedzinach:

6.

środków dotyczących współpracy sądowej i administracyjnej w sprawach cywilnych;

7.

odpowiedzialności w zakresie ochrony środowiska i sankcji za przestępstwa przeciw środowisku;

8.

kwestii etycznych związanych z nowymi technologiami, przy zastosowaniu procedury obejmującej zaangażowane komisje;

9.

statutu posła do Parlamentu Europejskiego i regulaminu pracowniczego Unii Europejskiej;

10.

przywilejów i immunitetów, jak również weryfikacji mandatów poselskich;

11.

organizacji i statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

12.

Urzędu ds. Harmonizacji na Rynku Wewnętrznym.

1.

ochrony, na terytorium Unii, praw obywatelskich, praw człowieka i praw podstawowych, w tym także ochrony mniejszości, zgodnie z postanowieniami traktatów i Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

2.

środków niezbędnych do zwalczania wszelkich form dyskryminacji oprócz dyskryminacji ze względu na płeć oraz dyskryminacji w miejscu pracy bądź na rynku pracy;

3.

ustawodawstwa w obszarze przejrzystości oraz ochrony osób fizycznych pod kątem przetwarzania danych osobowych;

4.

utworzenia i rozwijania przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, z poszanowaniem zasad pomocniczości i proporcjonalności, a w szczególności:

5.

Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii i Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Europolu, Eurojustu, Cepolu, Prokuratury Europejskiej i innych organów i agencji działających w tym obszarze;

6.

stwierdzania istnienia wyraźnego ryzyka poważnego naruszenia wspólnych zasad państw członkowskich przez jedno z nich.

1.

instytucjonalnych aspektów procesu integracji europejskiej, zwłaszcza przygotowania, wszczynania i przebiegu procedur związanych ze zwykłą i uproszczoną rewizją traktatu;

2.

stosowania traktatu UE i oceny jego funkcjonowania;

3.

konsekwencji dla instytucji wynikających z negocjacji w sprawie rozszerzenia lub wystąpienia z Unii;

4.

stosunków międzyinstytucjonalnych, w tym także analizy porozumień międzyinstytucjonalnych, o których mowa w art. 127 ust. 2 Regulaminu, w celu ich zatwierdzenia przez Parlament;

5.

jednolitej procedury wyborczej;

6.

partii politycznych i fundacji politycznych na poziomie europejskim, z zastrzeżeniem kompetencji Prezydium;

7.

stwierdzania poważnego i stałego naruszenia wspólnych zasad państw członkowskich przez jedno z nich;

8.

wykładni i stosowania Regulaminu oraz propozycji zmian.

1.

definiowania, wspierania i ochrony praw kobiet w Unii oraz unijnych środków w tym zakresie;

2.

wspierania praw kobiet w krajach trzecich;

3.

polityki równych szans, w tym wspierania równości między kobietami i mężczyznami w dostępie do rynku pracy i w sposobie traktowania w pracy;

4.

likwidacji wszelkich form przemocy i dyskryminacji ze względu na płeć;

5.

realizacji i dalszego włączania zasady równości szans we wszystkie dziedziny polityki;

6.

nadzorowania oraz realizacji umów i konwencji międzynarodowych dotyczących praw kobiet;

7.

zwiększania wiedzy o prawach kobiet;

1.

petycji;

2.

organizacji wysłuchań publicznych dotyczących inicjatyw obywatelskich zgodnie z art. 197a;

3.

stosunków z Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich.”