Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52014DP0001(01)

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku o skorzystanie z immunitetu i przywilejów przez Larę Comi (2013/2190(IMM))

Dz.U. C 482 z 23.12.2016, p. 155–156 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

23.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 482/155


P7_TA(2014)0001

Wniosek Lary Comi o skorzystanie z immunitetu parlamentarnego

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku o skorzystanie z immunitetu i przywilejów przez Larę Comi (2013/2190(IMM))

(2016/C 482/25)

Parlament Europejski,

uwzględniając złożony przez Larę Comi w dniu 30 lipca 2013 r. wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego w związku z postępowaniem karnym prowadzonym przed sądem w Ferrarze, który to wniosek został ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 9 września 2013 r.;

po wysłuchaniu w dniu 5 listopada 2013 r. wyjaśnień Lary Comi zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu,

uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz uwzględniając art. 6 ust. 2 Aktu z dnia 20 września 1976 r. dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich,

uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r. i 6 września 2011 r. (1),

uwzględniając art. 6 ust. 3 oraz art. 7 Regulaminu,

uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0469/2013),

A.

mając na uwadze, że posłanka do Parlamentu Europejskiego Lara Comi zwróciła się z wnioskiem o skorzystanie z immunitetu poselskiego w związku z postępowaniem sądowym wszczętym przez prokuraturę krajową przy sądzie w Ferrarze dotyczącym skargi, której przedmiotem jest występek zniesławienia, przy wystąpieniu okoliczności dodatkowo obciążających, przewidzianych w art. 595 ust. 2 i 3 włoskiego kodeksu karnego oraz w art. 30 ustawy nr 223 z dnia 6 sierpnia 1990 r., którego to występku L. Comi miała się dopuścić, wygłaszając pewne stwierdzenia w politycznej debacie telewizyjnej w trakcie transmisji telewizyjnej;

B.

mając na uwadze, że na mocy art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, na który Lara Comi powołuje się wyraźnie w swoim wniosku o skorzystanie z immunitetu, wobec posłów do Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych;

C.

mając na uwadze, że art. 6 Regulaminu stanowi, że wykonując swoje uprawnienia związane z przywilejami oraz immunitetami, Parlament dąży przede wszystkim do utrzymania swojej integralności jako demokratycznego zgromadzenia ustawodawczego oraz do zagwarantowania niezależności posłów w sprawowaniu ich funkcji;

D.

mając na uwadze, że Parlament dysponuje szerokim zakresem uznania, jeśli chodzi o kierunek, który zamierza nadać decyzji w przedmiocie złożonego przez jednego z posłów wniosku o skorzystanie z immunitetu poselskiego (2);

E.

mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości uznał, że oświadczenie złożone przez posła poza pomieszczeniami Parlamentu Europejskiego może stanowić opinię wyrażoną w czasie pełnienia przez niego obowiązków służbowych w rozumieniu art. 8 Protokołu, ponieważ istnienie takiej opinii uzależnione jest nie od miejsca, w jakim oświadczenie to zostało złożone, lecz od jego charakteru i treści (3);

F.

mając na uwadze, że Lara Comi została zaproszona do udziału w rzeczonym programie telewizyjnym jako posłanka do Parlamentu Europejskiego, a nie jako reprezentantka partii krajowej, która zresztą miała już reprezentanta w osobie innego z zaproszonych gości, zgodnie z przepisami krajowymi mającymi na celu zapewnienie zrównoważonej reprezentacji opcji politycznych w debatach politycznych prowadzonych w okresach kampanii wyborczych, co miało zastosowanie w omawianej sprawie;

G.

uznając, że we współczesnych demokracjach debata polityczna toczy się nie tylko w Parlamencie, ale prowadzona jest również za pośrednictwem środków masowego przekazu, od oświadczeń prasowych po wypowiedzi w internecie;

H.

mając na uwadze, że w omawianym programie telewizyjnym Lara Comi wypowiadała się w charakterze posłanki do Parlamentu Europejskiego w celu przedyskutowania kwestii politycznych, także tych związanych z zagadnieniami zamówień publicznych oraz przestępczości zorganizowanej, którymi posłanka miała zwyczaj zajmować się w kontekście europejskim;

I.

mając na uwadze, że dzień po transmisji Lara Comi skierowała do skarżącego przeprosiny, które ponowiła następnie w innej krajowej transmisji telewizyjnej;

1.

wyraża zgodę na skorzystanie przez Larę Comi z immunitetu i przywilejów;

2.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji, właściwym władzom Republiki Włoskiej i Larze Comi.


(1)  Wyrok z dnia 12 maja 1964 r. w sprawie 101/63, Wagner/Fohrmann i Krier (Zbiór 1964, s. 387); wyrok z dnia 10 lipca 1986 r. w sprawie 149/85, Wybot/Faure i inni (Zbiór 1964, s. 2391); wyrok z dnia 15 października 2008 r. w sprawie T-345/05, Mote/Parlament (Zbiór 2008, s. II-2849); wyrok z dnia 21 października 2008 r. w połączonych sprawach C-200/07 i C-201/07, Marra/De Gregorio i Clemente (Zbiór 2008, s. I-7929); wyrok z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie T-42/06, Gollnisch/Parlament (Zbiór 2010, s. II-1135); wyrok z dnia 6 września 2011 r. w sprawie C-163/10, Patriciello (Zbiór 2011, s. I-7565).)

(2)  Sprawa T-42/06 Gollnisch/Parlament, ust. 101

(3)  Sprawa Patriciello, cytat z ust. 30 wyroku.


Top