Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016TN0417

    Sprawa T-417/16: Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2016 r. – Achemos Grupė i Achema/Komisja

    Dz.U. C 371 z 10.10.2016, p. 14–15 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    10.10.2016   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 371/14


    Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2016 r. – Achemos Grupė i Achema/Komisja

    (Sprawa T-417/16)

    (2016/C 371/16)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Achemos Grupė UAB (Wilno, Litwa) i Achema AB (Jonava, Litwa) (przedstawiciele: R. Martens i C. Maczkovics, adwokaci)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Skarżące wnoszą do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2013) 7884 final z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie pomocy państwa SA.36740 (2013/NN) przyznanej przez Litwę na rzecz Klaipedos Nafta – Terminal LNG (Dz.U. 2016, C 161, s. 1);

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi skarżące podnoszą trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia reguł proceduralnych zawartych w art. 108 ust. 2 TFUE i w art. 4 ust. 4 rozporządzenia nr 2015/1589 (1) oraz zasady dobrej administracji, ponieważ pomimo poważnych trudności związanych z oceną zgodności rozpatrywanych środków pomocy państwa z rynkiem wewnętrznym Komisja oparła się jedynie na wstępnym badaniu środków pomocy państwa, podczas gdy w świetle tych poważnych trudności Komisja miała obowiązek wszcząć postępowanie na podstawie art. 108 ust. 2 TFUE i art. 6 rozporządzenia 2015/1589.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE, ponieważ Komisja nie zastosowała prawidłowo kryterium oceny wskazanego w motywie 135 zaskarżonej decyzji, podczas gdy:

    po pierwsze, jeśli chodzi o odpowiedni i niezbędny charakter środków, Komisja powinna była ocenić te środki konkretnie i zbadać, czy istniały inne lepiej ukierunkowane instrumenty;

    po drugie, Komisja powinna była stwierdzić brak skutku w postaci zachęty, ponieważ Klaipedos Nafta jest zobowiązana z mocy prawa do rozwoju terminalu LNG;

    po trzecie, Komisja powinna była ocenić, czy wielkość subsydiowanego terminalu LNG była proporcjonalna to zamierzonych celów i nie prowadziła do powstania nadmiernych zdolności produkcyjnych.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 106 ust. 2 TFUE, zasad ramowych UOIG (2) oraz ogólnych zasad takich jak zasady równego traktowania i ochrony uzasadnionych oczekiwań, jak również zasad dotyczących udzielania zamówień publicznych zawartych w dyrektywie 2004/18 (3) oraz art. 14 dyrektywy 2004/18, ponieważ Komisja nieprawidłowo zastosowała zasady ramowe UOIG, zgadzając się, by projekt został bezpośrednio powierzony Klaipedos Nafta na okres 55 lat wraz z zyskami odpowiadającymi wewnętrznej stopie zwrotu projektu, podczas gdy:

    po pierwsze, okres powierzenia powinien zostać uzasadniony w świetle obiektywnych kryteriów i nie przekraczać okresu wymaganego do amortyzacji (finansowej) głównych aktywów niezbędnych do świadczenia UOIG;

    po drugie, wyznaczenie Klaipedos Nafta nie mogło zostać wyłączone spod stosowania zasad dotyczących udzielania zamówień publicznych w oparciu o względy ochrony podstawowych interesów (związanych z bezpieczeństwem) w rozumieniu art. 14 dyrektywy 2004/18, ponieważ alternatywne środki, które mają mniej restrykcyjny charakter niż bezpośrednie udzielenie zamówienia, są możliwe do zastosowania w niniejszej sprawie;

    po trzecie, zważywszy na poziom ryzyka ponoszonego przez Klaipedos Nafta, zyski tego przedsiębiorstwa winny zostać ograniczone do odpowiedniej stopy swap (w miarę możliwości ponownie ustalonej celem uwzględnienia terminu płatności) powiększonej o dodatkowe 100 punktów bazowych.


    (1)  Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).

    (2)  Komunikat Komisji – Zasady ramowe Unii Europejskiej dotyczące pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych (2011) (Dz.U. 2012, C 8, s. 15) (zwane dalej „zasadami ramowymi UOIG”).

    (3)  Dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. 2004, L 134, s. 114).


    Top