EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016TN0131

Sprawa T-131/16: Skarga wniesiona w dniu 22 marca 2016 r. – Belgia/Komisja

Dz.U. C 191 z 30.5.2016, p. 36–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

30.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 191/36


Skarga wniesiona w dniu 22 marca 2016 r. – Belgia/Komisja

(Sprawa T-131/16)

(2016/C 191/48)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Królestwo Belgii (przedstawiciele: C. Pochet i J. Halleux, pełnomocnicy, wspierani przez adwokatów M. Segurę Catalán i M. Clayton)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

uznanie zarzutów podniesionych w skardze za dopuszczalne i ich uwzględnienie;

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 11 stycznia 2016 r. w sprawie wprowadzonego w życie przez Królestwo Belgii systemu pomocy dotyczącego zwolnienia z opodatkowania nadmiernych zysków SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN) w zakresie, w jakim instytucja ta nie zidentyfikowała prawidłowo środka pomocy państwa, uznała za system uregulowanie w sprawie decyzji podatkowych dotyczących nadmiernych zysków i uznała je za pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 TFUE;

ewentualnie, stwierdzenie nieważności art. 1 i 2 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim uznano w nich uregulowanie w sprawie decyzji podatkowych dotyczących nadmiernych zysków za pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym oraz z naruszeniem ogólnych zasad prawa Unii nakazano odzyskanie domniemanej pomocy państwa od grup przedsiębiorstw, do których należą beneficjenci;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 2 ust. 6 TFUE, art. 5 ust. 1 i 2 TUE, jako że Komisja wykorzystała przepisy z zakresu pomocy państwa w celu jednostronnego określenia właściwości podatkowej państwa belgijskiego.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa i oczywistego błędu w ocenie, których Komisja dopuściła się, stwierdzając istnienie domniemanej pomocy państwa i uznając ją za system pomocy, który nie wymaga dalszych środków wykonawczych w rozumieniu art. 1 lit. d) rozporządzenia nr 2015/1589 i art. 107 TFUE.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 107 TFUE, jako że Komisja uznała, iż uregulowanie w sprawie decyzji podatkowych dotyczących nadmiernych zysków stanowi środek pomocy państwa. Komisja nie zidentyfikowała użytych zasobów państwowych, nie stwierdziła istnienia korzyści oraz błędnie oceniła selektywność i zakłócenie konkurencji.

4.

Zarzut czwarty dotyczący oczywistego błędu w ocenie, który Komisja popełniła, uznając za beneficjentów domniemanej pomocy państwa nie tylko podmioty belgijskie podlegające opodatkowaniu w Belgii, ale także międzynarodowe grupy, do których oni należą.

5.

Zarzut piąty, podniesiony posiłkowo, dotyczący naruszenia ogólnej zasady legalności i art. 16 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (1), jako że zwrotu można żądać od grup międzynarodowych, do których należą podmioty belgijskie, które otrzymały decyzję podatkową.


(1)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).


Top