EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014CA0141

Sprawa C-141/14: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 14 stycznia 2016 r. – Komisja Europejska/Republika Bułgarii (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Dyrektywa 2009/147/WE — Ochrona dzikiego ptactwa — Obszary specjalnej ochrony Kaliakra i Belite skali — Dyrektywa 92/43/EWG — Ochrona siedlisk przyrodniczych i dzikich gatunków — Teren mający znaczenie dla Wspólnoty o nazwie Kompleks Kaliakra — Dyrektywa 2011/92/UE — Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne — Zastosowanie ratione temporis systemu ochrony — Pogorszenie stanu naturalnych siedlisk gatunków oraz niepokojenie gatunków — Energia wiatrowa — Turystyka)

Dz.U. C 98 z 14.3.2016, p. 4–5 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

14.3.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 98/4


Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 14 stycznia 2016 r. – Komisja Europejska/Republika Bułgarii

(Sprawa C-141/14) (1)

((Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2009/147/WE - Ochrona dzikiego ptactwa - Obszary specjalnej ochrony Kaliakra i Belite skali - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych i dzikich gatunków - Teren mający znaczenie dla Wspólnoty o nazwie Kompleks Kaliakra - Dyrektywa 2011/92/UE - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne - Zastosowanie ratione temporis systemu ochrony - Pogorszenie stanu naturalnych siedlisk gatunków oraz niepokojenie gatunków - Energia wiatrowa - Turystyka))

(2016/C 098/04)

Język postępowania: bułgarski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: E. White, C. Hermes i P. Mihajłowa, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Bułgarii (przedstawiciele: E. Petranowa i D. Drambozowa, pełnomocnicy)

Sentencja

1)

Republika Bułgarii:

nie włączając w całości ostoi ptaków do obszaru specjalnej ochrony obejmującego region Kaliakra, nie sklasyfikowała jako obszaru specjalnej ochrony terenów najbardziej odpowiednich pod względem ilości i powierzchni dla ochrony z jednej strony gatunków biologicznych określonych w załączniku I do dyrektywy 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, a z drugiej strony gatunków wędrownych, niewymienionych w tym załączniku, regularnie występujących jednak na lądowym i morskim obszarze geograficznym, do którego stosuje się tę dyrektywę, i uchybiła w ten sposób zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 4 ust. 1 i 2 wspomnianej dyrektywy;

zatwierdzając realizację przedsięwzięć „AES Geo Energy”, „Disib” i „Longman Investment” na terenie ostoi ptaków obejmującej region Kaliakra, którego nie sklasyfikowano jako obszaru specjalnej ochrony, choć należało go tak sklasyfikować, uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 4 ust. 4 dyrektywy 2009/147;

zatwierdzając realizację przedsięwzięć „Kaliakra Wind Power”, „EVN Enertrag Kavarna” i „Vertikal – Petkov & Cie”, jak też „Thracian Cliffs Golf & Spa Resort” na terenie odpowiednio obszarów specjalnej ochrony Kaliakra i Belite skali, uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 6 ust. 2 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory;

po pierwsze, nie oceniając prawidłowo skumulowanych skutków przedsięwzięć „Windtech”, „Brestiom”, „Eco Energy” i „Longman Investment” na terenie ostoi ptaków obejmującej region Kaliakra, którego nie sklasyfikowano jako obszaru specjalnej ochrony, choć należało go tak sklasyfikować, a po drugie, mimo to zatwierdzając realizację przedsięwzięcia „Longman Investment”, uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej odpowiednio z jednej strony na mocy art. 4 ust. 2 i 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, jak też pkt 1 lit. b) załącznika III do niej, a z drugiej strony na mocy art. 2 ust. 1 tej dyrektywy.

2)

W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)

Republika Bułgarii zostaje obciążona kosztami postępowania.


(1)  Dz.U. C 159 z 26.5.2014.


Top