29.4.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 142/21

(1)

Dnia 10 grudnia 2013 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1) Komisja podaje niniejszym do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

(2)

Decyzja dotyczy tzw. „porozumienia w sprawie współpromowania” (zwanego dalej „porozumieniem”), zawartego przez niderlandzkie spółki zależne przedsiębiorstw farmaceutycznych Johnson & Johnson i Novartis AG. Porozumienie przewidywało miesięczne płatności ze strony przedsiębiorstwa Johnson & Johnson, dopóki (co najmniej) potencjalny konkurent Novartis powstrzyma się od wprowadzania do obrotu w Niderlandach swojego generycznego odpowiednika produktu przedsiębiorstwa Johnson & Johnson, fentanylu, silnego środka przeciwbólowego.

(3)

Niniejsza decyzja skierowana jest do przedsiębiorstwa Johnson & Johnson, jego niderlandzkiej jednostki zależnej Janssen-Cilag BV (zwanej dalej „Janssen-Cilag”), przedsiębiorstwa Novartis AG (zwanego dalej „Novartis”) oraz jego niderlandzkiej jednostki zależnej Sandoz BV (zwanej dalej „Sandoz”).

(4)

Postępowanie zostało wszczęte w dniu 18 października 2011 r.

(5)

W dniu 30 stycznia 2013 r. przyjęto i przekazano stronom pisemne zgłoszenie zastrzeżeń.

(6)

Strony udzieliły odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń w kwietniu 2013 r. i nie złożono wniosku o zorganizowanie spotkania wyjaśniającego.

(7)

Na posiedzeniach w dniach 2 i 6 grudnia 2013 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywne opinie.

(8)

Komisja przyjęła decyzję w dniu 10 grudnia 2013 r.

(9)

Przedsiębiorstwo Johnson & Johnson opracowało fentanyl i sprzedawało go w różnych formach od lat 60. ubiegłego wieku. W 2005 r. produkt przedsiębiorstwa Johnson & Johnson, fentanyl o przedłużonym działaniu w postaci plastrów, nie był już w Niderlandach chroniony i Sandoz, niderlandzka jednostka zależna przedsiębiorstwa Novartis, miała wkrótce zainicjować sprzedaż swojej generycznej wersji plastra fentanylowego o przedłużonym działaniu. Wyprodukowała ona już na przykład niezbędny materiał do opakowania.

(10)

W lipcu 2005 r. jednak, zamiast rzeczywiście rozpocząć sprzedaż generycznej wersji, Sandoz zawarł z przedsiębiorstwem Janssen-Cilag, niderlandzką jednostką zależną Johnson & Johnson, tzw. „porozumienie w sprawie współpromowania”. Uzgodnione płatności miesięczne od przedsiębiorstwa Janssen-Cilag przewyższały zyski, jakich przedsiębiorstwo Sandoz oczekiwało ze sprzedaży swojego produktu generycznego, tak długo jak nie wprowadzano w Niderlandach na rynek leku generycznego. Zgodnie z dokumentacją wewnętrzną, Sandoz miał się wstrzymać od wejścia na ten rynek w zamian za „część tortu”. Zamiast konkurować, Johnson & Johnson i Novartis zgodziły się współpracować, tak aby „nie było na rynku generycznego plastra i aby w ten sposób utrzymać wysoką bieżącą cenę”.

(11)

W związku z tym przedsiębiorstwo Sandoz nie wprowadzało swojego produktu do obrotu w Niderlandach tak długo, jak umowa pozostawała w mocy. Porozumienie zostało rozwiązane w grudniu 2006 r., gdy strona trzecia miała rozpocząć wprowadzanie na rynek generycznego plastra fentanylowego o przedłużonym działaniu.

(12)

Komisja doszła do następujących wniosków. Według analizy kontekstu gospodarczego i prawnego, przedsiębiorstwo Sandoz, w czasie gdy zawarło ono porozumienie z przedsiębiorstwem Janssen-Cilag, było bezpośrednim i (co najmniej) potencjalnym konkurentem przedsiębiorstwa Janssen-Cilag. Porozumienie zawierało klauzulę niewprowadzania na rynek, zgodnie z którą dokonywane przez przedsiębiorstwo Janssen-Cilag miesięczne płatności miały ustać, gdyby Sandoz lub jakakolwiek strona trzecia weszły na rynek. W związku z tym przedsiębiorstwo Sandoz nie wprowadzało na rynek niderlandzki własnego plastra fentanylowego o przedłużonym działaniu przez cały okres obowiązywania porozumienia (od 11 lipca 2005 r. do 15 grudnia 2006 r.). W wyniku porozumienia bliski i (co najmniej) potencjalny generyczny konkurent przedsiębiorstwa Janssen-Cilag został wyłączony z rynku w czasie, gdy nieuchronne było zagrożenie, jakie stanowiło jego wejście na rynek.

(13)

Ponadto, w całym danym okresie, przedsiębiorstwo Janssen-Cilag wypłaciło ogółem ok. 5 mln EUR na rzecz przedsiębiorstwa Sandoz w formie miesięcznych rat. Kwota wypłacona przedsiębiorstwu Sandoz znacznie przekroczyła poziom zysku, który samo przedsiębiorstwo Sandoz, w czasie gdy zawarło umowę, spodziewało się osiągnąć, gdyby wprowadziło na rynek w Niderlandach własny plaster fentanylowy o przedłużonym działaniu. Przedmiotowe płatności miesięczne dokonywane były za nieokreślone usługi współpromowania. W okresie obowiązywania pierwotnego porozumienia w sprawie współpromowania (od 11 lipca 2005 r. do 11 lipca 2006 r.) przedsiębiorstwo Sandoz prowadziło jedynie ograniczone działania promocyjne, a w okresie objętym addendum (od dnia 11 lipca 2006 r. do dnia 15 grudnia 2006 r.) nie ma dowodów na to, że przedsiębiorstwo Sandoz prowadziło jakiekolwiek działania promocyjne.

(14)

Intencje stron potwierdziły powyższe obiektywne elementy analizy. Obie strony zaprojektowały porozumienie w sprawie współpromowania w taki sposób, aby zagwarantować, że generyczny produkt przedsiębiorstwa Sandoz nie znajdzie się na rynku, a przedsiębiorstwo Janssen-Cilag będzie mogło zmaksymalizować swoje zyski ze sprzedaży produktu oryginalnego tak długo, jak porozumienie pozostanie w mocy. Przedsiębiorstwo Janssen-Cilag dzieliło się tymi wysokimi, wynikającymi z braku konkurencji zyskami z przedsiębiorstwem Sandoz.

(15)

W związku z tym Komisja uznała, że porozumienie stanowi ograniczenie art. 101 TFUE ze względu na cel.

(16)

Naruszenie trwało co najmniej od daty wejścia w życie pierwotnego porozumienia w sprawie współpromowania w dniu 11 lipca 2005 r. do zakończenia porozumienia w sprawie współpromowania (łącznie z addendum) w dniu 15 grudnia 2006 r.

(17)

Za naruszenie nałożono w tym przypadku następujące grzywny: