5.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 356/116

—

Przyjmuje do wiadomości zmieniony wniosek Komisji Europejskiej (Komisji) dotyczący rozporządzenia w sprawie wytycznych dla transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych i podkreśla, iż priorytety określone w tym dokumencie – sieci o wysokiej przepustowości, transgraniczne usługi publiczne, dostęp do informacji sektora publicznego, które mogą zostać ponownie wykorzystane, i usług wielojęzycznych oraz infrastruktura służąca do obsługi programu „Bezpieczniejszy internet” – to dziedziny, w których miasta i regiony pełnią jednocześnie rolę podmiotów, dostawców i beneficjentów.

—

Podkreśla kluczową rolę transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych zarówno dla celów komercyjnych, jak i niekomercyjnych, oraz znaczenie dokonywania inwestycji w badania naukowe z myślą o wspieraniu konkretnych działań i rozwoju przyszłych zastosowań w celu zwiększenia wartości sektora telekomunikacji.

—

Proponuje, by w pełni wykorzystać potencjał Europy w zakresie rozwoju usług opartych na technologiach informacyjno-komunikacyjnych w sektorze publicznym i prywatnym, a zatem by technologie te były stosowane jako narzędzia umożliwiające poprawę usług świadczonych przez władze lokalne i regionalne w takich dziedzinach jak opieka zdrowotna, edukacja, zamówienia publiczne, bezpieczeństwo i usługi społeczne, a także były wykorzystywane w innych działaniach wspierających te organy w podejmowaniu decyzji.

—

Podkreśla znaczenie pobudzania inwestycji publicznych i prywatnych w ramach korzystnego dla wszystkich stron partnerstwa na obszarach wiejskich i charakteryzujących się niską gęstością zaludnienia, a także na obszarach miejskich borykających się z problemami społecznymi i gospodarczymi oraz zwraca uwagę na koordynację dostępu szerokopasmowego przez administrację publiczną, organy bezpieczeństwa publicznego, lokalne placówki oświatowe i struktury służby zdrowia.

Sprawozdawca

Alin-Adrian NICA (RO/ALDE), burmistrz Dudeștii Noi

Dokument źródłowy

Zmieniony wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wytycznych dla transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych, uchylający decyzję nr 1336/97/WE

COM(2013) 329 final

1.

Przyjmuje do wiadomości zmieniony wniosek Komisji Europejskiej (Komisji) dotyczący rozporządzenia w sprawie wytycznych dla transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych i podkreśla, iż priorytety określone w tym dokumencie – sieci o wysokiej przepustowości, transgraniczne usługi publiczne, dostęp do informacji sektora publicznego, które mogą zostać ponownie wykorzystane, i usług wielojęzycznych oraz infrastruktura służąca do obsługi programu „Bezpieczniejszy internet” – to dziedziny, w których miasta i regiony pełnią jednocześnie rolę podmiotów, dostawców i beneficjentów.

2.

Uznaje znaczenie wnikliwego przeglądu istniejących przepisów UE zgodnie z wnioskiem Parlamentu Europejskiego i dostosowania ich do obecnych potrzeb.

3.

Odnotowuje z zaniepokojeniem znaczne zmniejszenie środków – z 9,2 mld EUR do 1 mld EUR – w części telekomunikacyjnej instrumentu „Łącząc Europę” i wskazuje na fakt, że zaniedbanie sieci telekomunikacyjnych może spowodować poważne problemy z punktu widzenia wdrażania i rozwoju przyszłych usług cyfrowych, a także gospodarki cyfrowej. W szczególności ubolewa w tym kontekście nad usunięciem ze względów budżetowych usług „transeuropejskie sieci szkieletowe o wysokiej przepustowości łączące organy administracji publicznej” oraz „rozwiązania z zakresu technologii informacyjno-komunikacyjnych na potrzeby inteligentnych sieci energetycznych oraz inteligentnych usług energetycznych”, które nie są już zaliczane do projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

4.

Podkreśla kluczową rolę transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych zarówno dla celów komercyjnych, jak i niekomercyjnych, oraz znaczenie dokonywania inwestycji w badania naukowe z myślą o wspieraniu konkretnych działań i rozwoju przyszłych zastosowań w celu zwiększenia wartości sektora telekomunikacji.

5.

Uważa, że technologie te mają potencjał, by stać się wartościowym atutem dla obywateli, przedsiębiorstw i organów administracji, a także mogą przyczynić się do poprawy produktów oraz jakości usług publicznych.

6.

Ponownie potwierdza znaczenie inwestycji w badania naukowe w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) w celu zapewnienia wzrostu gospodarczego i powstawania nowych przedsiębiorstw oraz zauważa, że wykorzystanie ICT w innowacjach może pozwolić sprostać wyzwaniom społeczno-gospodarczym.

7.

Przypomina, że technologie informacyjno-komunikacyjne, stanowiące podstawę społeczeństwa informacyjnego otwartego dla każdego, powinny uwzględniać potrzeby wszystkich obywateli, w tym osób zagrożonych wykluczeniem społecznym.

8.

Podkreśla, że w kontekście wniosku Komisji władze lokalne i regionalne nie powinny być traktowane wyłącznie jako użytkownicy ogólnoeuropejskich usług elektronicznych, lecz również jako główni ich dostarczyciele.

9.

Wzywa do zwiększania inwestycji prywatnych, jak również inwestycji ze źródeł publicznych innych niż instrument „Łącząc Europę”, w tym także do szerszego zaangażowania podmiotów instytucjonalnych i gospodarczych, takich jak Europejski Bank Inwestycyjny (EBI).

10.

Potwierdza wagę synergii między programem „Horyzont 2020”, funduszami strukturalnymi i krajowymi strategiami dla realizacji szerszych celów UE w zakresie konkurencyjności i spójności.

11.

Odnotowuje kluczową rolę władz lokalnych i regionalnych w propagowaniu rzeczowego dialogu z ogółem społeczeństwa, w podejmowaniu na szczeblu najbliższym obywateli problemów wywołujących zaniepokojenie opinii publicznej i w ułatwianiu współpracy między użytkownikami a twórcami innowacji z zakresu technologii informacyjno-komunikacyjnych w najróżniejszych obszarach sprawowania rządów i administracji.

12.

Zauważa, że wymiana sprawdzonych wzorców między regionami i władzami lokalnymi i regionalnymi nie tylko byłaby pożyteczna, lecz powinna w istocie stanowić zasadniczy element wniosku.

13.

Nawołuje władze lokalne i regionalne do angażowania się w szeroko zakrojoną współpracę na rzecz poprawy interoperacyjności w administracji publicznej i efektywnego świadczenia usług publicznych.

14.

Podkreśla rolę władz lokalnych i regionalnych w ułatwianiu rozwoju usług transgranicznych, zarówno fizycznych, jak i cyfrowych. Z tego względu nalega na pełne włączenie tych władz w zarządzanie programem.

15.

Uznaje, że należy nie tylko zwracać stałą uwagę na konkurencyjność poszczególnych sektorów, lecz również uwzględnić fakt, że przyszły dobrobyt Europy będzie coraz bardziej zależny od działalności międzysektorowej (1).

16.

Potwierdza, że władze lokalne i regionalne mają do odegrania kluczową rolę w przyczynianiu się do zapewnienia równego dostępu do łączy szerokopasmowych po przystępnej cenie w regionach, w których mechanizmy rynku zawodzą, w prowadzeniu projektów w zakresie niwelowania różnic pod względem dostępności elektronicznej oraz w opracowywaniu nowych sposobów podejścia w dziedzinie internetowych usług publicznych skoncentrowanych na potrzebach ludności (2).

17.

Proponuje, by w pełni wykorzystać potencjał Europy w zakresie rozwoju usług opartych na technologiach informacyjno-komunikacyjnych w sektorze publicznym i prywatnym, a zatem by technologie te były stosowane jako narzędzia umożliwiające poprawę usług świadczonych przez władze lokalne i regionalne w takich dziedzinach jak opieka zdrowotna, edukacja, zamówienia publiczne, bezpieczeństwo i usługi społeczne, a także były wykorzystywane w innych działaniach wspierających te organy w podejmowaniu decyzji.

18.

Przypomina, iż za podstawę gromadzenia umiejętności i wiedzy na szczeblu lokalnym w całej Unii mogą służyć wspierane przez UE partnerstwa publiczno-prywatne w dziedzinie usług publicznych wykorzystujących ICT zawierane między władzami lokalnymi i regionalnymi a MŚP zajmującymi się rozwojem ICT (3).

19.

Stwierdza, że chociaż inwestycje w sieci szerokopasmowe o bardzo dużej przepustowości można by uważać za ryzykowne z punktu widzenia inwestorów, są one właściwym rozwiązaniem, gdyż wykorzystanie szybkiego internetu umożliwia lepszy dostęp do usług cyfrowych. Proponuje, aby działaniom tym towarzyszyły plany wspierające i ułatwiające obywatelom zawieranie umów na takie usługi zgodnie z celami zawartymi w europejskiej agendzie cyfrowej.

20.

Przypomina, że finansowanie i inne środki wsparcia powinny sprzyjać wdrażaniu szerokopasmowych sieci otwartego dostępu opartych na poziomej architekturze sieci, i podkreśla potrzebę istnienia modelu biznesowego oddzielającego fizyczny dostęp do sieci od świadczenia usług, uwzględniającego otwarcie nowoczesnych sieci światłowodowych na konkurencję. W praktyce oznacza to czynne wspieranie modeli biznesowych otwartego dostępu dla tzw. ciemnych światłowodów, które stanowią swego rodzaju pasywną infrastrukturę.

21.

Podkreśla znaczenie pobudzania inwestycji publicznych i prywatnych w ramach korzystnego dla wszystkich stron partnerstwa na obszarach wiejskich i charakteryzujących się niską gęstością zaludnienia, a także na obszarach miejskich borykających się z problemami społecznymi i gospodarczymi oraz zwraca uwagę na koordynację dostępu szerokopasmowego przez administrację publiczną, organy bezpieczeństwa publicznego, lokalne placówki oświatowe i struktury służby zdrowia (4).

22.

Apeluje o położenie większego nacisku na podnoszenie na szczeblu lokalnym i regionalnym świadomości co do znaczenia interoperacyjności usług cyfrowych dla skutecznej realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w wymiarze krajowym i transgranicznym. Podkreśla ponadto z naciskiem konieczność pobudzania modernizacji infrastruktury w celu zapewnienia rozwoju i wdrażania transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

23.

Uznaje potrzebę opracowania ram na szczeblu europejskim w celu zadbania o skuteczniejsze działanie infrastruktury badawczej i o usunięcie przeszkód w badaniach międzynarodowych.

24.

Uważa, że wydajną infrastrukturę społeczeństwa informacyjnego trzeba zagwarantować wszystkim jego członkom bez względu na to, gdzie mieszkają, oraz uznaje, że szybkie i funkcjonalnie niezawodne łącza komunikacyjne, uzupełniane wydajnymi bezprzewodowymi usługami mobilnymi, odgrywają kluczową rolę w promowaniu regionalnej konkurencyjności, dostępności i równości obywateli (5).

25.

Zachęca do rozwijania transgranicznych usług administracji publicznej z uwzględnieniem aspektów związanych z interoperacyjnością i identyfikacją elektroniczną obywateli, podpisem elektronicznym, elektronicznym doręczaniem dokumentów i innymi elementami e-administracji.

26.

Potwierdza rolę odgrywaną przez jednolity rynek cyfrowy jako fundament Europejskiej agendy cyfrowej, który umożliwi stworzenie rozwijającego się, odnoszącego sukcesy i dynamicznego ogólnoeuropejskiego rynku zapewniającego dostęp do usług elektronicznych (6).

27.

Podkreśla potrzebę skoordynowanych wysiłków w dziedzinie cyfryzacji i zauważa, że dostępność materiałów kulturowych w internecie umożliwi obywatelom całej Europy dotarcie do nich i korzystanie z nich w celach rozrywkowych, naukowych i zawodowych.

28.

Zachęca do kreowania i rozpowszechniania legalnych treści cyfrowych oraz usług internetowych, a także do zapewnienia konsumentom łatwego, bezpiecznego i elastycznego dostępu do treści cyfrowych oraz rynków usług.

29.

Przyjmuje z zadowoleniem fakt, że zasoby cyfrowe stanowiące część europejskiego dziedzictwa kulturowego zostały z góry uznane za kwalifikowalne do finansowania w ramach programu. Zauważa w związku z tym wpływ dostępności materiałów kulturowych w internecie na obywateli całej Europy i podkreśla, że proces ten przyczynia się do stworzenia w internecie wyraźnego profilu różnorodnego i wielojęzycznego dziedzictwa kulturowego Europy. Dlatego też przyjmuje z zadowoleniem dalsze wspieranie Europeany – internetowej biblioteki, muzeum i archiwum Europy.

30.

Uważa, że materiały cyfrowe mogą być ponownie wykorzystywane – do celów zarówno komercyjnych, jak i niekomercyjnych – i mogą np. znaleźć zastosowanie w materiałach dydaktycznych i edukacyjnych, filmach dokumentalnych, turystyce, grach, animacjach i narzędziach projektowych, z zastrzeżeniem pełnego poszanowania praw autorskich i praw pokrewnych.

31.

Przypomina, że dla instytucji publicznych na szczeblu regionalnym i lokalnym zasadnicze znaczenie mają odpowiednie zdolności wewnętrzne oraz zrównoważone zasoby finansowe na cyfryzację, tak aby można było skorzystać ze znacznych obniżek kosztów.

32.

Uważa za konieczne, aby przy całkowitej zgodności z zasadami ochrony danych dokonano rozróżnienia pomiędzy dostępem do informacji publicznych – którego regulowanie leży w gestii państw członkowskich – a ich ponownym wykorzystaniem, aby zwiększyć korzyści twórcy informacji, który może nie pokrywać wszystkich własnych kosztów wytworzenia tych informacji, oraz by wyeliminować niebezpieczeństwo niezadowolenia konsumenta w przypadku udzielania ograniczonego dostępu do informacji publicznych (7).

33.

Przypomina znaczenie i potrzebę posiadania wspólnych zasad i praktyk w zakresie ponownego- wykorzystywania i użytkowania informacji sektora publicznego, aby wszystkie podmioty na europejskim rynku informacyjnym działały w takich samych podstawowych warunkach, co ma zapewnić większą przejrzystość warunków ponownego wykorzystywania takich informacji oraz usunąć zakłócenia w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego, zgodnie z zapisami dyrektywy 2013/37/UE (8).

34.

Zauważa, że łatwy dostęp do danych sektora publicznego, które mogą zostać ponownie wykorzystane, stymuluje wzrost gospodarczy i stwarza nowe możliwości prowadzenia działalności gospodarczej, w tym dla małych przedsiębiorstw, niezależnie od ich lokalizacji, i dodaje, że należy w sposób szczególny wspierać udział MŚP w ponownym wykorzystywaniu informacji oraz zapewnić niezbędne refinansowanie tworzenia, przechowywania i aktualizacji dokumentów sektora publicznego (9).

35.

Podkreśla, że pełny potencjał ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego można osiągnąć pod warunkiem ściślejszego zaangażowania władz lokalnych i regionalnych, co może w znacznym stopniu przyczynić się do rozpropagowania ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w celu zwiększenia konkurencyjności i tworzenia miejsc pracy (10).

36.

Nalega, by przy dalszym tworzeniu infrastruktury i usług w ramach Europejskiej agendy cyfrowej spełnić na każdym szczeblu wszystkie wymogi bezpieczeństwa, co pozwoli zagwarantować optymalny poziom ochrony prywatności i danych osobowych oraz zapobiegać nielegalnemu śledzeniu wszelkiego rodzaju informacji osobowych czy profilowaniu użytkowników, m.in. w odniesieniu do preferencji zakupowych, stanu zdrowia, dokumentacji medycznej itd. (11).

37.

Zaleca, by organizacje, w tym władze publiczne, uznały, iż zwalczanie cyberprzestępczości wymaga nieustających wysiłków, oraz wzywa je do uszeregowania zagrożeń stwarzanych przez zakłócenia i ataki w cyberprzestrzeni według ważności poprzez wskazanie słabych punktów, a także do rozwinięcia zdolności organizacyjnych w celu zarządzania przypadkami naruszeń.

38.

Zauważa, że cyberprzestępczość, we wszystkich swoich formach, gwałtowanie wzrasta i stanowi wyrafinowane, nowe zagrożenie dla państw członkowskich, organizacji i obywateli UE w XXI wieku. Zagrożenie to jest coraz powszechniejsze, bardziej złożone i nie zna granic.

39.

Podkreśla, że władze lokalne i regionalne mogą odegrać kluczową rolę w zwalczaniu cyberprzestępczości, gromadzeniu danych na ten temat i zapewnianiu bezpieczeństwa danych zważywszy, iż naruszenie bezpieczeństwa zagraża usługom użyteczności publicznej, np. lokalnemu zaopatrywaniu w wodę i energię, i z uwagi na to, że władze lokalne i regionalne wykorzystują i posiadają wiele produktów i usług w zakresie informacji cyfrowych.

40.

Zaznacza, że należy zachęcać do nawiązywania partnerstw i rozwijać je między wszystkimi zainteresowanymi podmiotami, aby koordynować działania w zakresie bezpieczeństwa cybernetycznego i wnosić wkład w podejmowane na szczeblu krajowym i unijnym działania w tym obszarze w celu zwalczania przestępczości w sieci i minimalizacji skutków bezpośredniej kradzieży własności finansowej lub intelektualnej, przerwania komunikacji lub zniszczenia danych o kluczowym znaczeniu dla przedsiębiorstw (12).

41.

Uważa, że działania zaplanowane w zmienionym wniosku dotyczącym rozporządzenia nie wydają się wzbudzać żadnych wątpliwości, jeżeli chodzi o ich zgodność zarówno z zasadą pomocniczości, jak i proporcjonalności.

42.

Podkreśla rolę władz lokalnych i regionalnych w propagowaniu wspólnych programów badawczych, gdyż władze te są kluczowymi podmiotami uczestniczącymi w opracowywaniu regionalnych strategii badań i innowacji; do nich należy często zarządzanie instytucjami badawczymi i to one wspierają tworzenie warunków sprzyjających innowacji.

43.

Podkreśla, że należy systematycznie konsultować się z samorządami lokalnymi i regionalnymi w trakcie opracowywania i wdrażania środków dotyczących finansowania transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych i zarzadzania nimi (zwłaszcza gdy chodzi o aspekty związane z wdrażaniem łączy szerokopasmowych na słabiej zaludnionych obszarach, świadczeniem usług transgranicznych, itp.).