21.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 274/14

1)

Jeżeli pracownik mający miejsce zamieszkania w państwie członkowskim A pozostawał w stosunku zatrudnienia objętym ubezpieczeniem w tym państwie przez okres nieznacznie krótszy niż trzy lata, a następnie okres ostatnich sześciu miesięcy jego zatrudnienia objętego ubezpieczeniem przypada w państwie B, to czy prawem właściwym w przedmiocie późniejszego wniosku tej osoby o wypłacenie świadczeń z tytułu choroby powinno być (i) prawo państwa członkowskiego B dla potrzeb art. 11 ust. 3 lit. a) rozporządzenia nr 883/2004/WE (1) czy też (ii) prawo państwa członkowskiego A, w którym ma on miejsce zamieszkania dla potrzeb art. 11 ust. 3 lit. e)?

2)

Czy do celów udzielenia odpowiedzi na pytanie pierwsze znaczenie ma okoliczność, że jeżeli orzeczono by, iż prawem właściwym jest prawo państwa członkowskiego B, to rzeczonemu pracownikowi w ogóle nie przysługiwałaby wypłata świadczenia z tytułu choroby; podczas gdy sytuacja taka nie miałaby miejsca, jeżeli orzeczono by, iż prawem właściwym jest prawo państwa członkowskiego, w którym ma on swoje miejsce zamieszkania (to znaczy państwa członkowskiego A)”?