21.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 274/9

1)

Czy można uznać, że umowa taka jak będąca przedmiotem sporu głównego, na mocy której ustanowiono na rzecz dostawcy produktów naftowych prawo powierzchni na okres czterdziestu pięciu lat w tym celu, by wybudował stację paliw i wydzierżawił ją właścicielowi gruntu na okres równoważny okresowi, na który ustanowiono to prawo, z jednoczesnym narzuceniem obowiązku kupna na zasadach wyłączności przez ten sam okres, ma niewielkie znaczenie i nie jest objęty zakazem ustanowionym w art. 81 ust. 1 WE (obecnie art. 101 ust. 1 TFUE), ze względu przede wszystkim na niewielki, nieprzekraczający 3 % udział dostawcy w rynku, w porównaniu z łącznym udziałem w rynku zaledwie trzech dostawców, wynoszącym około 70 %, mimo że czas trwania tej umowy przekracza przeciętny czas trwania umów zwykle zawieranych na danym rynku?

2)

Na wypadek odpowiedzi negatywnej i konieczności zbadania umowy w świetle rozporządzeń nr 1984/83 (1) i nr 2790/99 (2), czy art. 12 ust. 2 rozporządzenia nr 2790/99 w związku z art. 5 lit. a) tego samego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że jeżeli odsprzedawca nie jest właścicielem terenów, a pozostały czas trwania umowy jest na dzień 1 stycznia 2002 r. dłuższy niż pięć lat, to umowa staje się nieważna z dniem 31 grudnia 2006 r.?