7.9.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 260/36

1)

Czy art. 76 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (1) należy interpretować w ten sposób, że w okolicznościach niniejszej sprawy — to znaczy w sytuacji, gdy skarżąca, jej mąż i dziecko mieszkają we Francji, tam pracuje jej mąż, tam znajduje się ośrodek ich interesów życiowych, a skarżąca pobrała w pełnym zakresie świadczenie rodzinne PAJE (prestation d’accueil du jeune enfant) — Republika Czeska jest państwem właściwym do przyznania świadczenia rodzinnego-zasiłku wychowawczego?

2)

W razie odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy przepisy przejściowe rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (2) należy interpretować w ten sposób, że nakładają one na Republikę Czeską obowiązek przyznania świadczenia rodzinnego po dniu 30 kwietnia 2010 r., chociaż począwszy od dnia 1 maja 2010 r. na kompetencję danego państwa może mieć wpływ nowa definicja miejsca zamieszkania zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącym wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (3) (art. 22 i następne)?

3)

W razie odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, czy rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego należy interpretować w ten sposób, że w okolicznościach takich jak te występujące w niniejszej sprawie począwszy od dnia 1 maja 2010 r. Republika Czeska jest państwem właściwym do przyznania świadczenia rodzinnego?