Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62012CN0147

    Sprawa C-147/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hovrätten för Nedre Norrland (Szwecja) w dniu 26 marca 2012 r. — ÖFAB, Östergötlands Fastigheter AB przeciwko Frankowi Kootowi oraz Evergreen Investments AB

    Dz.U. C 151 z 26.5.2012, p. 25–26 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    26.5.2012   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 151/25


    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hovrätten för Nedre Norrland (Szwecja) w dniu 26 marca 2012 r. — ÖFAB, Östergötlands Fastigheter AB przeciwko Frankowi Kootowi oraz Evergreen Investments AB

    (Sprawa C-147/12)

    2012/C 151/40

    Język postępowania: szwedzki

    Sąd krajowy

    Hovrätten för Nedre Norrland

    Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

    Strona skarżąca: ÖFAB, Östergötlands Fastigheter AB

    Strona pozwana:

    1)

    Frank Koot

    2)

    Evergreen Investments AB

    Pytania prejudycjalne

    1)

    Czy wykładni art. 5 pkt 1 i art. 5 pkt 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (1) należy dokonywać w taki sposób, że stanowią one ogólne odstępstwo od podstawowej zasady określonej w art. 2 w sporach dotyczących odszkodowania?

    2)

    Czy wykładni wyrażenia „przedmiotem postępowania jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego” zawartego w art. 5 pkt 3 tego rozporządzenia należy dokonywać w taki sposób, że przepis ten obejmuje postępowanie wszczęte przez wierzyciela przeciwko prezesowi spółki, jeśli postępowanie ma na celu uzyskanie stwierdzenia odpowiedzialności prezesa za zobowiązania spółki w sytuacji, gdy prezes nie podjął formalnych działań celem kontroli sytuacji finansowej spółki a zamiast tego, w dalszym ciągu kierował spółką, przez co zobowiązania spółki powiększyły się?

    3)

    Czy wykładni wyrażenia „przedmiotem postępowania jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego” zawartego w art. 5 pkt 3 tego rozporządzenia należy dokonywać w taki sposób, że przepis ten obejmuje postępowanie wszczęte przez wierzyciela przeciwko akcjonariuszowi spółki, jeśli postępowanie ma na celu uzyskanie stwierdzenia odpowiedzialności akcjonariusza za zobowiązania spółki, ponieważ akcjonariusz w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą mimo tego, że spółka jest niedokapitalizowana i niewypłacalna?

    4)

    Czy wykładni wyrażenia „przedmiotem postępowania jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego” zawartego w art. 5 pkt 3 tego rozporządzenia należy dokonywać w taki sposób, że przepis ten obejmuje postępowanie wszczęte przez wierzyciela przeciwko akcjonariuszowi spółki, który zobowiązał się do spełnienia zobowiązań spółki?

    5)

    W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 2, czy należy przyjąć, że ewentualna powstała z tego szkoda wystąpiła w Niderlandach czy w Szwecji, jeśli prezes spółki ma miejsce zamieszkania w Niderlandach a zobowiązania, których nie spełnił prezes spółki dotyczą spółki szwedzkiej?

    6)

    W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania 3 lub 4, czy należy przyjąć, że ewentualna powstała z tego szkoda wystąpiła w Niderlandach czy w Szwecji, jeśli akcjonariusz ma miejsce zamieszkania w Niderlandach a spółka ma siedzibę w Szwecji?

    7)

    W sytuacji, gdy art. 5 pkt 1 lub art. 5 pkt 3 rozporządzenia znajdują zastosowanie do jednej z wyżej opisanych sytuacji, czy jakiekolwiek znaczenie w kwestii zastosowania tych przepisów ma to, że wierzytelność została przeniesiona z pierwotnego wierzyciela na inną osobę?


    (1)  Dz.U. L 12, s. 1.


    Top