Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011CB0368

    Sprawa C-368/11: Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 16 lutego 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Santa Maria Capua Vetere — Włochy) — postępowanie karne przeciwko Raffaele Arrichiellowi (Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania — Swoboda przedsiębiorczości — Swoboda świadczenia usług — Gry hazardowe — Przyjmowanie zakładów na imprezy sportowe — Wymóg koncesji — Konsekwencje wynikające z naruszenia prawa Unii przy udzielaniu koncesji — Wydanie 16300 dodatkowych koncesji — Zasada równego traktowania i obowiązek przejrzystości — Zasada pewności prawa — Ochrona posiadaczy wcześniejszych koncesji — Przepisy krajowe — Minimalne odległości obowiązujące między punktami przyjmowania zakładów — Dopuszczalność — Działalność transgraniczna podobna do działalności objętej koncesją — Zakaz w przepisach krajowych — Dopuszczalność)

    Dz.U. C 151 z 26.5.2012, p. 13–14 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    26.5.2012   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 151/13


    Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 16 lutego 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Santa Maria Capua Vetere — Włochy) — postępowanie karne przeciwko Raffaele Arrichiellowi

    (Sprawa C-368/11) (1)

    (Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania - Swoboda przedsiębiorczości - Swoboda świadczenia usług - Gry hazardowe - Przyjmowanie zakładów na imprezy sportowe - Wymóg koncesji - Konsekwencje wynikające z naruszenia prawa Unii przy udzielaniu koncesji - Wydanie 16 300 dodatkowych koncesji - Zasada równego traktowania i obowiązek przejrzystości - Zasada pewności prawa - Ochrona posiadaczy wcześniejszych koncesji - Przepisy krajowe - Minimalne odległości obowiązujące między punktami przyjmowania zakładów - Dopuszczalność - Działalność transgraniczna podobna do działalności objętej koncesją - Zakaz w przepisach krajowych - Dopuszczalność)

    2012/C 151/22

    Język postępowania: włoski

    Sąd krajowy

    Tribunale di Santa Maria Capua Vetere

    Strona w postępowaniu przed sądem krajowym

    Raffaele Arrichiello

    Przedmiot

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Tribunale di Santa Maria Capua Vetere — Swobodny przepływ osób — Swoboda przedsiębiorczości — Swoboda świadczenia usług — Działalność polegająca na przyjmowaniu zakładów — Przepisy krajowe uzależniające wykonywanie tej działalności od uzyskania zezwolenia i licencji bezpieczeństwa publicznego — Ochrona udzielana podmiotom prawa, które uzyskały zezwolenia i licencje w wyniku procedur ich udzielania, z których niezgodnie z prawem wykluczono inne podmioty działające w tym sektorze — Zgodność z art. 43 WE i 49 WE

    Sentencja

    1)

    Artykuły 43 WE i 49 WE, jak również zasady równego traktowania i skuteczności należy interpretować w ten sposób, iż stoją na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie, które z naruszeniem prawa Unii wykluczyło określoną kategorię podmiotów gospodarczych z możliwości uzyskania koncesji na wykonywanie danej działalności gospodarczej i które zmierza do zaradzenia temu naruszeniu, organizując przetarg na znaczną liczbę nowych koncesji, chroniło pozycję rynkową uzyskaną przez działające już podmioty gospodarcze, w szczególności poprzez ustanowienie minimalnych odległości między punktami zakładanymi przez nowych koncesjonariuszy a punktami działających już podmiotów.

    2)

    Artykuły 43 WE i 49 WE należy interpretować w ten sposób, iż stoją one na przeszkodzie temu, by nakładano sankcje za prowadzenie bez koncesji lub zezwolenia policji zorganizowanej działalności w zakresie przyjmowania zakładów na osoby powiązane z podmiotem, który został wykluczony z przetargu z naruszeniem prawa Unii, nawet po przeprowadzeniu nowego przetargu mającego zaradzić temu naruszeniu prawa Unii, ponieważ wspomniany przetarg i wynikające z niego udzielenie nowych koncesji nie zaradziły skutecznie niezgodnemu z prawem wykluczeniu wspomnianego podmiotu z poprzedniego przetargu.

    3)

    Z art. 43 WE i 49 WE, zasady równego traktowania, obowiązku przejrzystości oraz zasady pewności prawa wynika, że warunki i zasady przetargu, takiego jak przetarg będący przedmiotem sporu w sprawach przed sądem krajowym, a w szczególności przepisy przewidujące cofnięcie koncesji wydanych na zakończenie takiego przetargu, takie jak przepisy zawarte w art. 23 ust. 2 lit. a) i ust. 3 projektu umowy między autonomiczną administracją monopoli państwowych a podmiotem otrzymującym koncesję dotyczącą gier hazardowych w zakresie imprez innych niż wyścigi konne, powinny być sformułowane w sposób jasny, precyzyjny i jednoznaczny, a ocena tego należy do sądu krajowego.


    (1)  Dz.U. C 282 z 24.9.2011.


    Top