1)

Czy wartość celna przywożonych towarów zostaje ustalona na podstawie art. 29 i 32 rozporządzenia (EWG) nr 2913/1992 także w przypadku, gdy umowa dotyczy obróbki lub przetworzenia materiałów (materiałów, które zostały wywiezione do kraju obróbki bez objęcia ich procedurą uszlachetniania biernego), które nie mają poziomu przewidzianego w art. 24 tego rozporządzenia lub są w każdym razie niewystarczające, aby nadać towarom powstałym w ten sposób pochodzenie kraju, w którym zostały one przetworzone lub poddane obróbce?

2)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze, czy rozwiązanie byłoby inne w przypadku, w którym na podstawie faktur i innych dokumentów uznanych za niedokładne wydaje się, że przywóz nastąpił w ramach umowy sprzedaży, lecz zostaje wykazane, że umowa przewidywała nieistotną obróbkę materiałów pochodzących z kraju przywozu za cenę, którą można ustalić, oraz że zgłoszona wartość celna nie odpowiada kwocie faktycznie zapłaconej lub należnej?

3)

W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie drugie, czy rozwiązanie byłoby inne w przypadku, w którym zostanie ponadto wykazana praktyka stanowiąca nadużycie przepisów wspólnotowych, z której zainteresowany zamierza czerpać korzyści?

4)

Jeżeli zostanie ustalone, że art. 29 i 32 rozporządzenia (EWG) nr 2913/1992 mogą być stosowane w takiej sytuacji, o której mowa w pytaniu drugim, także wtedy gdy występują okoliczności obiektywne i element subiektywny wskazane w pytaniu trzecim, jaka jest wartość elementu (w niniejszym przypadku cukru) wchodzącego w skład przywożonego produktu i dostarczonego bezpłatnie przez importera, gdy wspomniany element, który nie mógł zostać objęty procedurą uszlachetniania biernego na podstawie art. 146 ust. 1 tegoż rozporządzenia, nie został wyprodukowany przez importera, lecz nabyty przez niego po cenie wywozu (niższej od ceny stosowanej na rynku wewnętrznym z uwagi na to, że produkt jest objęty procedurą refundacyjną)?