EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011CN0674

Sprawa C-674/11: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja) w dniu 29 grudnia 2011 r. — Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer), dawniej Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l’horticulture (VINIFLHOR) przeciwko Société Agroprovence

Dz.U. C 89 z 24.3.2012, p. 9–10 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

24.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 89/9


Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja) w dniu 29 grudnia 2011 r. — Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer), dawniej Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l’horticulture (VINIFLHOR) przeciwko Société Agroprovence

(Sprawa C-674/11)

2012/C 89/13

Język postępowania: francuski

Sąd krajowy

Conseil d’État

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Wnoszący skargę kasacyjną: Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer), dawniej Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l’horticulture (VINIFLHOR)

Druga strona postępowania: Société Agroprovence

Pytania prejudycjalne

1)

W jaki sposób państwo członkowskie może skorzystać z możliwości przewidzianej w art. 2 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 4045/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli przez państwa członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (1), dotyczącej rozszerzenia okresów objętych kontrolą „na okresy (…) poprzedzające lub następujące po okresie 12-miesięcznym”, biorąc pod uwagę, po pierwsze, potrzebę ochrony interesów finansowych Wspólnoty i, po drugie, zasadę pewności prawa i konieczność wykluczenia sytuacji, w której organy kontrolne dysponowałyby nieokreślonymi kompetencjami?

2)

W szczególności:

Czy okres objęty kontrolą musi, w każdym wypadku — pod rygorem wadliwości kontroli, na którą podmiot kontrolowany może się powołać przeciwko decyzji pokontrolnej — zakończyć się na dwunastomiesięcznym okresie poprzedzającym okres „kontroli”, w czasie którego wykonywane są czynności kontrolne?

W wypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie poprzedzające, w jaki sposób należy rozumieć wyraźnie przewidzianą w rozporządzeniu możliwość, by rozszerzyć okres objęty kontrolą na okresy „następujące po okresie 12-miesięcznym”?

W wypadku odpowiedzi przeczącej na pierwsze pytanie, czy okres objęty kontrolą musi jednakże — pod rygorem wadliwości kontroli, na którą podmiot kontrolowany może się powołać przeciwko decyzji pokontrolnej — obejmować dwunastomiesięczny okres, kończący się w okresie objętym kontrolą, poprzedzającym okres, w którym odbywa się kontrola, czy też kontrola może obejmować jedynie okres, który kończy się przed rozpoczęciem poprzedniego okresu kontroli?


(1)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 4045/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli przez państwa członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej i uchylające dyrektywę 77/435/EWG (Dz.U. L 388, s. 18).


Top