EUR-Lex Acces la dreptul Uniunii Europene
Acest document este un extras de pe site-ul EUR-Lex
Document 62009CB0492
Case C-492/09: Order of the Court of 15 December 2010 (reference for a preliminary ruling from the Commissione tributaria provinciale di Taranto — Italy) — Soc Agricola Esposito srl v Agenzia delle Entrate — Ufficio di Taranto 2 (Articles 92(1), 103(1) and 104(3), second subparagraph, of the Rules of Procedure — Electronic networks and communication services — Directives 2002/20/EC, 2002/21/EC and 2002/77/EC — Government authorisation tax — Partial inadmissiblity — Questions the answer to which leaves no room for reasonable doubt)
Sprawa C-492/09: Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 15 grudnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Taranto — Włochy) — Soc Agricola Esposito srl przeciwko Agenzia delle Entrate — Ufficio di Taranto 2 (Artykuły 92 § 1, 103 § 1 oraz 104 § 3 akapit drugi regulaminu postępowania przed Trybunałem — Sieci i usługi łączności elektronicznej — Dyrektywy 2002/20/WE, 2002/21/WE oraz 2002/77/WE — Państwowa opłata za udzielenie zezwolenia — Częściowa niedopuszczalność — Kwestia nie wywołująca uzasadnionych wątpliwości)
Sprawa C-492/09: Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 15 grudnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Taranto — Włochy) — Soc Agricola Esposito srl przeciwko Agenzia delle Entrate — Ufficio di Taranto 2 (Artykuły 92 § 1, 103 § 1 oraz 104 § 3 akapit drugi regulaminu postępowania przed Trybunałem — Sieci i usługi łączności elektronicznej — Dyrektywy 2002/20/WE, 2002/21/WE oraz 2002/77/WE — Państwowa opłata za udzielenie zezwolenia — Częściowa niedopuszczalność — Kwestia nie wywołująca uzasadnionych wątpliwości)
Dz.U. C 120 z 16.4.2011, p. 2-3
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
16.4.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 120/2 |
Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 15 grudnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Taranto — Włochy) — Soc Agricola Esposito srl przeciwko Agenzia delle Entrate — Ufficio di Taranto 2
(Sprawa C-492/09) (1)
(Artykuły 92 § 1, 103 § 1 oraz 104 § 3 akapit drugi regulaminu postępowania przed Trybunałem - Sieci i usługi łączności elektronicznej - Dyrektywy 2002/20/WE, 2002/21/WE oraz 2002/77/WE - Państwowa opłata za udzielenie zezwolenia - Częściowa niedopuszczalność - Kwestia nie wywołująca uzasadnionych wątpliwości)
2011/C 120/03
Język postępowania: włoski
Sąd krajowy
Commissione tributaria provinciale di Taranto
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Soc Agricola Esposito srl
Strona pozwana: Agenzia delle Entrate — Ufficio di Taranto 2
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Commissione tributaria provinciale di Taranto — Wykładnia art. 9 ust. 1 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. U. L 108. s. 33) i art. 12 i 13 dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. U. L 108, s. 21) — Nałożenie państwowej opłaty za udzielenie zezwolenia w odniesieniu do umów abonamentu telefonicznego — Brak stosowania opłaty w odniesieniu do kart telefonicznych na doładowanie — Dopuszczalność
Sentencja
1) |
Część pytania czwartego dotycząca dyrektywy Komisji 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej oraz pytanie szóste są niedopuszczalne. |
2) |
Dyrektywa 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa „o zezwoleniach”) i dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa „ramowa”) nie stoją na przeszkodzie takiej opłacie jak państwowa opłata za udzielenie zezwolenia. |