Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010TN0556

    Sprawa T-556/10: Skarga wniesiona w dniu 6 grudnia 2010 r. — Novatex przeciwko Radzie

    Dz.U. C 30 z 29.1.2011, p. 55–56 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    29.1.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 30/55


    Skarga wniesiona w dniu 6 grudnia 2010 r. — Novatex przeciwko Radzie

    (Sprawa T-556/10)

    ()

    2011/C 30/97

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Novatex Ltd, Karaczi, Pakistan (przedstawiciel: B. Servais, adwokat)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 857/2010 z dnia 27 września 2010 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze i stanowiącego o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych politereftalanów etylenu pochodzących z Iranu, Pakistanu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich (1),

    obciążenie Rady kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie swej skargi, skarżąca podnosi dwa zarzuty.

    Po pierwsze skarżąca zarzuca Radzie naruszenie art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 (2) poprzez błędne stwierdzenie, że ostateczny system podatkowy (FTR) jest schematem, który prowadzi do umorzenia należności rządowych, a zatem stanowi wkład finansowy i prowadzi do udzielenia korzyści skarżącej. Skarżąca podnosi, że:

    ostateczny system podatkowy nie może zostać uznany za wkład finansowy na podstawie art. 3 ust. 1 lit. a) pkt ii) rozporządzenia Rady (WE) No 597/2009, w związku ze znajdującymi zastosowanie przepisami porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych i ich wykładnią dokonaną w sporach przed WTO,

    sporne rozporządzenie narusza art. 3 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) Nr 597/2009, interpretowany w świetle mających zastosowanie przepisów porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, poprzez stwierdzenie, że ostateczny system podatkowy stanowi korzyść udzieloną skarżącej.

    Po drugie skarżąca zarzuca Radzie naruszenie:

    art. 3 ust. 2 I art. 6 lit. b) rozporządzenia Rady nr 597/2009 interpretowanego zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, przez wykorzystanie mającej zastosowanie w okresie dochodzenia stawki oprocentowania komercyjnego wskazanej na stronie internetowej State Bank of Pakistan, zamiast stawki oprocentowania komercyjnego stosowanej w czasie, gdy skarżąca zawarła umowę pożyczki;

    art. 7 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 597/2009 interpretowany zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, przez zastosowanie nieprawidłowego wskaźnika, a mianowicie obrotu w eksporcie, podczas gdy prawidłowym wskaźnikiem był obrót.


    (1)  Dz.U. 2010 L 254, s. 10.

    (2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 2009 L 188, s. 93).


    Top