21.10.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 285/47

A.

mając na uwadze, że na podstawie art. 49 Traktatu UE „każde państwo europejskie (…) może złożyć wniosek o członkostwo w Unii”;

B.

mając na uwadze, że przyszłość Bałkanów Zachodnich leży w Unii Europejskiej, co potwierdziła Rada Europejska zebrana w Salonikach w dniach 19-20 czerwca 2003 r., w Brukseli w dniach 15-16 czerwca 2006 r. i na kolejnych posiedzeniach; mając na uwadze, że należy dotrzymać podjętych już zobowiązań wobec państw Europy Południowo-Wschodniej,

C.

mając na uwadze, że Turcja ma status państwa kandydującego od 1999 r., Chorwacja od 2004 r., a Była Jugosłowiańska Republika Macedonii - od 2005 r.; mając na uwadze, że Albania, Czarnogóra i Islandia złożyły wnioski o członkostwo w Unii, a Komisja obecnie ocenia wnioski złożone przez Czarnogórę i Islandię; mając na uwadze, że z Bośnią i Hercegowiną oraz z Serbią podpisano układy o stabilizacji i stowarzyszeniu; a także mając na uwadze, że Komisja ogłosiła zamiar zaproponowania Kosowu umów handlowych i liberalizację reżimu wizowego w perspektywie średnioterminowej,

D.

mając na uwadze, że ponieważ poprzednie etapy rozszerzenia były bez wątpienia korzystne zarówno dla Unii Europejskiej, jak i dla państw członkowskich, które do niej przystąpiły, i przyczyniły się do umocnienia stabilności, rozwoju i dobrobytu w całej Europie, istotne znaczenie ma stworzenie warunków koniecznych do zapewnienia sukcesu także przyszłych etapów rozszerzenia,

E.

mając na uwadze, że strategia rozszerzenia musi być czymś więcej niż metodologią prowadzenia negocjacji, odzwierciedlając podstawowe przekonanie, że Unia Europejska jest wspólnotą wartości oraz że jest nierozerwalnie związana z debatą nad celami i skutecznością Unii, jej przyszłością i jej rolą w sąsiedztwie i w świecie,

F.

mając na uwadze, że wiele państw kandydujących i potencjalnie kandydujących do członkostwa w UE nadal nie rozwiązało spornych kwestii ze swoimi sąsiadami; mając na uwadze, że współpraca regionalna i dobre stosunki sąsiedzkie pozostają kluczowym czynnikiem procesu integracji,

1.

nadal zdecydowanie popiera strategię rozszerzania, która okazała się jednym z najbardziej skutecznych obszarów polityki UE, przynoszącym korzyści zarówno starym, jak i nowym państwom członkowskim; przypomina, że poprzednie etapy rozszerzenia przyczyniły się do powiększenia obszaru pokoju, bezpieczeństwa i dobrobytu w Europie na skalę dotychczas niespotykaną oraz potwierdza, że Unia Europejska pragnie utrzymać tempo procesu rozszerzenia;

2.

jest przekonany, że dotychczasowe rozszerzenia mogą być cenną nauką oraz że dalsze próby podnoszenia jakości procesu rozszerzenia muszą opierać się na zdobytych do tej pory pozytywnych doświadczeniach; przypomina również – o czym wspomniano już w poprzednich rezolucjach – że procesowi rozszerzenia musi towarzyszyć odpowiednia konsolidacja instytucjonalna, finansowa i polityczna;

3.

podkreśla, że zasady określone we wnioskach prezydencji ze szczytu Rady Europejskiej w Brukseli w dniach 14-15 grudnia 2006 r. dotyczących „nowego porozumienia w sprawie rozszerzenia”, w szczególności zdolności Unii Europejskiej do skutecznego funkcjonowania i rozwoju, muszą pozostać niezbędnymi zasadami polityki rozszerzenia UE;

4.

potwierdza, że konieczne jest zdecydowane zobowiązanie ze strony krajów kandydujących i Unii Europejskiej do pełnego i rygorystycznego spełnienia wszystkich kryteriów określonych na szczycie Rady Europejskiej w Kopenhadze 21 i 22 czerwca 1993 r., w tym w odniesieniu do zdolności integracyjnej Unii Europejskiej;

5.

wzywa instytucje UE do przeanalizowania i zwiększenia zdolności integracyjnej Unii Europejskiej;

6.

podkreśla, że praworządność jest główną zasadą demokracji oraz rozwoju gospodarczego i społecznego, a także jednym z głównych warunków przystąpienia do UE; z zadowoleniem przyjmuje prowadzone w regionie działania wdrażające odpowiednie reformy, zwraca uwagę, że niektóre kraje nadal stają przed poważnymi wyzwaniami, w szczególności w obszarze walki z korupcją i przestępczością zorganizowaną; nalega, aby kraje te podjęły w tym obszarze bardziej zdecydowane działania;

7.

podkreśla, że wolność słowa jest jedną z podstawowych zasad demokracji i z niepokojem zauważa, że w niektórych krajach nie jest ona jeszcze w pełni przestrzegana; uważa, że sprawą priorytetową dla Bałkanów Zachodnich oraz Turcji jest zapewnienie wolności mediów od nacisków politycznych i zagwarantowanie niezależności organów regulacyjnych, wzywa zainteresowane kraje do stworzenia właściwych ram prawnych i zapewnienia poszanowania prawa;

8.

podkreśla, że pełna współpraca z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla byłej Jugosławii stanowi warunek podstawowy postępu państw Bałkanów Zachodnich na drodze do członkostwa w Unii, lecz zwraca uwagę na fakt, że równie istotne jest, aby społeczeństwa tych państw postrzegały zadośćuczynienie za zbrodnie wojenne, jako istotny krok w kierunku uczynienia zadość sprawiedliwości wobec ofiar i ułatwiania regionalnego pojednania;

9.

podkreśla znaczenie stosunków dobrosąsiedzkich, uznając je za warunek konieczny stabilności i współpracy regionalnej oraz bezproblemowego przebiegu procesu rozszerzenia; dlatego wzywa wszystkie państwa, których to dotyczy, do podjęcia wszelkich możliwych wysiłków w celu rozwiązania sporów z sąsiadami na wczesnym etapie procesu rozszerzenia; podkreśla jednak, że takie dwustronne spory muszą być rozstrzygane przez zaangażowane strony, proponuje, aby w przypadku niemożności rozstrzygnięcia takich sporów przez zainteresowane strony Unia Europejska dołożyła wszelkich starań w celu znalezienia rozwiązania; zwraca uwagę, że chociaż spory takie nie powinny same w sobie stanowić przeszkody na drodze do przystąpienia, Unia Europejska powinna unikać obciążeń spowodowanych takimi nierozstrzygniętymi sporami dwustronnymi i dążyć do ich rozwiązania przed przystąpieniem;

10.

z zaniepokojeniem odnotowuje problemy gospodarcze, z jakimi spotyka się region Bałkanów Zachodnich wskutek kryzysu finansowego; z zadowoleniem przyjmuje gotowość Komisji do udzielenia nadzwyczajnej pomocy finansowej, takiej jak pomoc makroekonomiczna i bezpośrednie wsparcie budżetu; podkreśla, że sytuacja ta jest szczególnie trudna ze względu na duże obszary biedy i wysoką stopę bezrobocia w niektórych państwach; wzywa Komisje i same te państwa do podjęcia wszelkich możliwych wysiłków w kierunku złagodzenia skutków kryzysu, szczególnie w odniesieniu do najbardziej narażonych członków społeczeństwa;

11.

podkreśla, jak ważna jest współpraca regionalna na Bałkanach Zachodnich jako istotny czynnik procesu rozszerzenia i jednocześnie kluczowy element procesu pojednania, zacieśniający kontakty międzyludzkie; przypomina ponadto korzyści wynikające z takiej współpracy, takie jak zwiększone obroty handlowe, bezpieczeństwo energetyczne zwiększone poprzez dywersyfikację dostawców energii, jej źródeł i szlaków dostaw, strategie ochrony środowiska naturalnego oraz zwalczanie przestępczości zorganizowanej i nielegalnego handlu; w tym zakresie z satysfakcją odnotowuje działalność Rady Współpracy Regionalnej; apeluje o większą wolę polityczną i lepszą koordynację w celu wdrożenia strategii walki z nielegalnym handlem, szczególnie w odniesieniu do ochrony ofiar; podkreśla, że regionalna współpraca polityczna i gospodarcza musi obejmować wszystkie podmioty polityczne i społeczeństwo obywatelskie, w szczególności organizacje kobiece, i nie mogą jej zakłócać dwustronne problemy polityczne; z tego względu wzywa wszystkie zainteresowane strony do szukania pragmatycznych rozwiązań, tak aby zagwarantować otwartość współpracy regionalnej, bez względu na odmienne stanowiska w sprawie statusu Kosowa;

12.

wzywa wszystkie zainteresowane kraje do poczynienia większych starań w obszarze praw kobiet oraz równouprawnienia, szczególnie w odniesieniu do walki z przemocą związaną z płcią, do ułatwienia dostępu do środków prawnych w przypadku dyskryminacji ze względu na płeć, a także do wspierania udziału kobiet w życiu politycznym;

13.

uważa, że należy koniecznie zachęcić społeczeństwo obywatelskie i organizacje pozarządowe do większego zaangażowania zarówno na szczeblu centralnym, jak i lokalnym, a także zwiększyć wsparcie i finansowanie dla organizacji pozarządowych, zachęcić je do udziału w planowaniu i wykorzystaniu instrumentu wsparcia rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w ramach pomocy przedakcesyjnej, a także poprawić dialog społeczny na rynku pracy;

14.

wzywa państwa regionu do podjęcia większych wysiłków na rzecz poprawy sytuacji mniejszości etnicznych, w szczególności Romów; podkreśla, że Romowie często padają ofiarą dyskryminacji oraz że należy w szczególności znacznie zwiększyć ich udział w procesach decyzyjnych, w rynku pracy i w tradycyjnych systemach kształcenia; w związku z tym odnotowuje uzgodnione dwustronnie umowy o readmisji zawarte przez państwa Bałkanów Zachodnich z państwami członkowskimi i wzywa dane państwa do podjęcia zdwojonych wysiłków na rzecz utworzenia odpowiednich warunków społecznych i infrastruktury oraz do zapewnienia dostępu do usług użyteczności publicznej w celu zagwarantowania praw podstawowych Romów oraz ułatwienia ich ponownej integracji po powrocie; wzywa kraje Bałkanów Zachodnich i państwa członkowskie do uważnego obserwowania procesu ponownej integracji repatriowanych Romów oraz do składania Komisji rocznych sprawozdań na temat osiągniętych sukcesów, aby ułatwić ocenę polityki reintegracyjnej i dokonać wymiany najlepszych praktyk;

15.

podkreśla znaczenie procesu liberalizacji polityki wizowej wobec krajów Bałkanów Zachodnich; z zadowoleniem przyjmuje spełnienie przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii, Czarnogórę i Serbię wszystkich kryteriów niezbędnych do liberalizacji systemu wizowego, dzięki czemu od dnia 19 grudnia 2009 r. spodziewane jest objecie ich obywateli systemem bezwizowym; z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez władze Bośni i Hercegowiny oraz Albanii zmierzające do przyśpieszenia spełnienia warunków ustalonych w strategii realizacji systemu podróży bezwizowych i nalega na te władze, aby przyśpieszyły przygotowania, tak aby spełnić wszystkie odpowiednie kryteria do połowy 2010 r., co umożliwi liberalizację systemu wizowego w odniesieniu do tych państw od lipca 2010 r.; uważa, że w celu przyspieszenia wdrażania agendy z Salonik i jako element polityki regionalnej, Komisja powinna jak najszybciej rozpocząć – w ramach swoich uprawnień i zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1244 z dnia 10 czerwca 1999 r. dialog z Kosowem w sprawie systemu wizowego, tak aby ustanowić plan uproszczenia i liberalizacji systemu wizowego podobny do planów działania ustanowionych dla innych krajów Bałkanów Zachodnich;

16.

wzywa wszystkie kraje w regionie do jak najszybszego przyjęcia lub skutecznego wdrożenia przepisów zakazujących dyskryminacji, szczególnie w świetle faktu, że wiele przypadków gróźb, napadów, zastraszania lub dyskryminacji lesbijek, homoseksualistów, biseksualistów i transseksualistów nie jest zgłaszanych i ściganych;

17.

wzywa organy międzynarodowe i władze Kosowa do uczynienia wszystkiego, co w ich mocy, aby jak najszybciej zamknąć skażone ołowiem obozy dla uchodźców wewnętrznych w miejscowościach Çesmin Llugë/Česmin Lug, Osterode i Leposaviq/Leposavić, które znajdują się w wysoce skażonym rejonie składowisk odpadów z kopalni ołowiu Trepça, a także do zagwarantowania rodzinom tam mieszkającym podstawowych praw człowieka poprzez przeniesienie ich w bezpieczne miejsca, w których panują godne warunki sanitarne;

18.

jest zdania, że w celu utrzymania poparcia dalszego rozszerzania przez obywateli UE oraz zaangażowania obywateli krajów kandydujących na rzecz dalszych reform konieczne jest przedstawianie im jasnych i pełnych informacji na temat korzyści wynikających z takiej polityki i jej następstw; wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia wysiłków w tym kierunku; uważa, że równie ważne jest wysłuchiwanie problemów i pytań obywateli oraz reagowanie na nie;

19.

przekazuje Chorwacji wyrazy uznania z tytułu stałego postępu w spełnianiu kryteriów przystąpienia do Unii oraz obowiązków wynikających z członkostwa; z zadowoleniem przyjmuje dwustronne porozumienie w sprawie rozwiązania sporu granicznego ze Słowenią, które stworzyło możliwość otwarcia kolejnych rozdziałów w procesie akcesyjnym; wyraża przekonanie, że negocjacje akcesyjne mogą się zakończyć jak najszybciej, pod warunkiem że Chorwacja zdwoi wysiłki i spełni wszystkie niezbędne kryteria i wskaźniki, w tym warunek pełnej współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla Byłej Jugosławii;

20.

gratuluje Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii osiągniętego przez nią postępu od czasu ostatniego sprawozdania z postępów, w szczególności w ciągu ostatnich kilku miesięcy; zauważa z zadowoleniem, że postęp ten doceniła Komisja, zalecając otwarcie negocjacji akcesyjnych z tym państwem; wzywa Radę do działania zgodnie z zaleceniem Komisji na szczycie, który odbędzie się w grudniu 2009 r.; oczekuje, że negocjacje rozpoczną się w najbliższej przyszłości, wyrażając nadzieję, że możliwe będzie znalezienie wraz z krajami sąsiadującymi wzajemnie satysfakcjonujących rozwiązań nierozstrzygniętych kwestii, w tym sporu o nazwę między Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii a Grecją; wzywa rządy obu państw do podjęcia większych wysiłków w tym kierunku; przypomina znaczenie stosunków dobrosąsiedzkich i wzywa Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii do wyczucia w kwestiach dotyczących jej sąsiadów; z zadowoleniem zauważa nawiązanie w ostatnim czasie stosunków dyplomatycznych z Kosowem, a także zawarcie porozumienia w sprawie fizycznego wytyczenia granicy, co stanowi istotny wkład w zapewnienie stabilności w regionie;

21.

wzywa władze Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do kontynuowania procesu reform, szczególnie w dziedzinie reformy administracji publicznej i sądownictwa, polityki antykorupcyjnej, praw kobiet i stosunków między grupami etnicznymi, w tym do zagwarantowania praw osób o różnym pochodzeniu etnicznym i zwiększania ich udziału w życiu publicznym i administracji;

22.

wyraża zadowolenie z postępów osiągniętych przez Turcję jako państwo kandydujące w zakresie spełniania politycznych kryteriów kopenhaskich; wzywa rząd Turcji i wszystkie partie parlamentarne w Turcji do osiągnięcia konsensusu w sprawie określenia i wdrożenia najważniejszych reform; z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzenie przez rząd strategii reformy sądownictwa i podkreśla, że dla funkcjonowania tureckiego państwa i społeczeństwa zasadnicze znaczenie ma jej płynna realizacja; jest zaniepokojony sytuacją w dziedzinie wolności słowa, zwłaszcza w świetle bezprecedensowej grzywny nałożonej na jeden z koncernów medialnych; z zadowoleniem przyjmuje coraz większą otwartość debaty publicznej w Turcji, poruszającej tematy, które wcześniej stanowiły tabu; wyraża ubolewanie z powodu ograniczonego postępu w obszarze wolności religijnej i nalega na rząd, aby ustanowił ramy prawne zgodnie z europejską konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, umożliwiające niemuzułmańskim społecznościom religijnym i alewitom funkcjonowanie bez zbędnych ograniczeń; głęboko ubolewa nad ciągłym niedotrzymywaniem zobowiązań wynikających z protokołu dodatkowego do umowy o stowarzyszeniu WE z Turcją i wzywa Turcję, aby doprowadziła do ich pełnego i niedyskryminacyjnego wdrożenia; wzywa rząd Turcji oraz wszystkie zaangażowane strony do aktywnego przyczynienia się do szybkiego wypracowania pełnego rozwiązania kwestii Cypru, w oparciu o rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ i zasady, na których opiera się Unia Europejska; w kontekście projektu demokratycznego otwarcia z zadowoleniem przyjmuje wysiłki zmierzające do rozwiązania kwestii kurdyjskiej i zachęca rząd Turcji do podjęcia konkretnych działań w celu zajęcia się sytuacją obywateli pochodzenia kurdyjskiego oraz wzywa wszystkie siły polityczne do wspierania tego procesu; pochwala wysiłki dyplomatyczne podjęte w celu normalizacji stosunków z Armenią i nalega, aby Wielkie Zgromadzenie Narodowe Turcji oraz parlament Armenii ratyfikowały odpowiednie protokoły; z zadowoleniem przyjmuje podpisanie przez Turcję umowy międzyrządowej w sprawie gazociągu Nabucco, której wdrożenie stanowi jeden z najwyższych priorytetów UE, jeżeli chodzi o bezpieczeństwo energetyczne, i wzywa do szybkiego otwarcia rozdziału dotyczącego energii w negocjacjach akcesyjnych; z zadowoleniem przyjmuje wznowienie negocjacji w sprawie umowy o readmisji między UE a Turcją i wzywa Turcję do pełnego wdrożenia w międzyczasie istniejących dwustronnych umów o readmisji z państwami członkowskimi; wzywa rząd Turcji do większej koordynacji polityki zagranicznej z UE, w szczególności odnośnie do Iranu; wyraża jednakże ubolewanie z powodu faktu, że rozszerzenie strategicznej współpracy pomiędzy UE a NATO poza porozumienia „Berlin plus” jest w dalszym ciągu blokowane przez sprzeciw Turcji, co ma negatywne skutki dla ochrony rozlokowanego personelu UE, oraz wzywa Turcję do jak najszybszego wycofania tego sprzeciwu;

23.

zauważa z zadowoleniem postęp osiągnięty przez Serbię, w szczególności jednostronne wdrożenie przez nią umowy przejściowej; jest zdania, że takie jednostronne wykonywanie umowy, przeprowadzane pomimo kryzysu finansowego, wykazuje determinację Serbii w dążeniu do członkostwa w Unii; w związku z tym wzywa Radę, aby podjęła decyzję o bezzwłocznej ratyfikacji umowy przejściowej; wzywa Serbię do pełnej współpracy z MTKJ; przyjmuje w związku z tym z zadowoleniem sprawozdanie z dnia 4 czerwca 2009 r. przedłożone przez głównego prokuratora MTKJ, stwierdzające, że Serbia poczyniła dodatkowe postępy we współpracy z MTKJ; przywiązuje wagę do faktu, że postępowania są dalej prowadzone w Izbie ds. Zbrodni Wojennych Sądu Okręgowego w Belgradzie; z zadowoleniem przyjmuje podpisanie przez władze Serbii protokołu regulującego współpracę między jednostkami policji tego kraju a misją EULEX KOSOWO i wzywa Serbię do dalszego zacieśniania współpracy z misją Unii Europejskiej w zakresie przywracania praworządności (EULEX KOSOWO), w szczególności jeżeli chodzi o operacje misji EULEX KOSOWO w północnym Kosowie; ubolewa nad faktem, że serbskie władze wezwały kosowskich Serbów do bojkotu wyborów lokalnych w dniu 15 listopada 2009 r. i wzywa władze serbskie do przyjęcia konstruktywnego podejścia mającego na celu wspieranie czynnego udziału społeczności kosowskich Serbów w działaniach kosowskich instytucji;

24.

zauważa osiągnięcie pewnego postępu przez Bośnię i Hercegowinę w obszarze sprawiedliwości i w zarządzaniu granicami; wyraża jednak niezadowolenie z ograniczonego postępu osiągniętego przez Bośnię i Hercegowinę jako potencjalnego kandydata na drodze do członkostwa w Unii; odnotowuje z rosnącym zaniepokojeniem niestabilność klimatu politycznego i brak wspólnej wizji obu podmiotów, a także potępia używanie języka konfrontacyjnego, który może podważyć osiągnięcia procesu pojednania międzyetnicznego oraz funkcjonowanie struktur państwowych; zachęca Radę do kontynuowania wysiłków, przy wsparciu społeczności międzynarodowej, zmierzających do dalszego dialogu z politycznymi przywódcami Bośni i Hercegowiny w celu wspierania tego państwa i jego obywateli w utrzymaniu się na drodze do integracji europejskiej; podkreśla, jak ważne jest utworzenie trwalszych ram konstytucyjnych, które pozwoliłyby instytucjom tego państwa na skuteczniejsze funkcjonowanie; dlatego też zauważa ostatnie wspólne wysiłki dyplomatyczne podjęte przez prezydencję Rady, Komisję i rząd Stanów Zjednoczonych oraz zaleca dalsze negocjacje przy uwzględnieniu poprzednich ustaleń między politykami w Bośni i Hercegowinie; przypomina konieczność większego zaangażowania parlamentarzystów i społeczeństwa obywatelskiego w podtrzymywanie sprawnie funkcjonującego państwa;

25.

z zadowoleniem przyjmuje zamiar zacieśniania przez Komisję stosunków z Kosowem (5), w tym zbadania możliwości udziału Kosowa w programach wspólnotowych; oczekuje, że proces decentralizacji zostanie sfinalizowany przed końcem roku, tak aby spełnić podstawowe wymogi określone w planie Ahtisaariego, zapewniając polityczną reprezentację wszystkim mieszkańcom Kosowa, w szczególności mniejszości serbskiej; wzywa władze Kosowa do dalszego podejmowania wysiłków zmierzających do zapewnienia poszanowania praw mniejszości i ich zwiększenia; z zadowoleniem przyjmuje ogólnie pokojowe i sprawne przeprowadzenie wyborów lokalnych w dniu 15 listopada 2009 r. i wyraża uznanie dla centralnej komisji wyborczej za ich przygotowanie; z zadowoleniem przyjmuje ponadto niesłychanie dobrą frekwencję wyborczą wśród kosowskich Serbów i uważa, że jest to zachęcające świadectwo woli społeczności kosowskich Serbów wzięcia udziału w działaniach kosowskich instytucji; z zadowoleniem przyjmuje osiągnięcie przez misję EULEX KOSOWO pełnej zdolności operacyjnej, co umożliwi jej wykonywanie mandatu, upowszechnianie rządów prawa, porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego, przy utrzymywaniu przejrzystości i odpowiedzialności w całym Kosowie, i otwarcie Kosowu drogi do integracji z Unią, jeżeli spełni ono niezbędne warunki i wymogi;

26.

odnotowuje postęp osiągnięty przez Czarnogórę od czasu ostatniego sprawozdania z postępów; zauważa, że państwo to złożyło wniosek o członkostwo w Unii i że Rada podjęła decyzję o zwróceniu się do Komisji o przygotowanie opinii na temat tego wniosku; pochwala Czarnogórę za osiągnięcia, a zwłaszcza sprawne przeprowadzenie ostatnich wyborów i dobre wyniki gospodarcze osiągnięte pomimo światowego kryzysu gospodarczego oraz zachęca ten kraj do dalszych wysiłków na drodze ku reformom;

27.

odnotowuje postęp osiągnięty przez Albanię od czasu ostatniego sprawozdania z postępów, w szczególności w procesie wydawania dowodów tożsamości i w zakresie poprawy prawnych i administracyjnych ram procesu wyborczego, co wykazały ostatnie krajowe wybory; nalega na opozycję, aby zaprzestała bojkotu parlamentu i wzywa ją do wykonywania jej obowiązków polegających na reprezentowaniu wyborców w parlamencie; wzywa rząd i opozycję do znalezienia wspólnej podstawy dla dalszych działań w parlamencie po ostatnich wyborach; zauważa, że Albania złożyła wniosek o członkostwo w Unii i że Rada podjęła decyzję o zwróceniu się do Komisji o przygotowanie opinii na temat tego wniosku; zachęca władze Albanii do kontynuowania wysiłków we wprowadzaniu reform z korzyścią dla postępu gospodarczego i społecznego jej obywateli, tak aby państwo to mogło osiągać postępy w dążeniu do członkostwa w Unii Europejskiej;

28.

z zadowoleniem przyjmuje wniosek o członkostwo złożony przez Islandię i oczekuje, że Komisja wkrótce sporządzi opinię i zalecenie dotyczące tego wniosku oraz że w związku z ugruntowaną tradycją demokratyczną i wysokim poziomem spójności prawa tego państwa z dorobkiem wspólnotowym, Islandia uzyska w niedalekiej przyszłości status państwa kandydującego; uważa jednak, że osiągnięcia Islandii w wykonywaniu zobowiązań wynikających z porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym powinny być kluczowym elementem oceny prowadzonej przez Komisję; przypomina, że wezwał Komisję do otwarcia przedstawicielstwa w Rejkiawiku już w pierwszej połowie 2010 r.;

29.

wzywa Komisję i Radę do opracowania funkcjonalnego i spójnego modelu nowych przedstawicielstw UE w państwach objętych procesem rozszerzenia, zachowując jedność działań UE po ustanowieniu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ), szczególnie jeżeli odpowiedzialność za politykę rozszerzenia pozostanie poza ESDZ;

30.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich oraz zainteresowanych państw.