Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010CN0251

    Sprawa C-251/10 P: Odwołanie od wyroku Sądu (w składzie jednoosobowym) wydanego w dniu 18 marca 2010 r. w sprawie T-190/07, KEK Diavlos przeciwko Komisji, wniesione w dniu 20 maja 2010 r. przez KEK Diavlos

    Dz.U. C 195 z 17.7.2010, p. 14–14 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    17.7.2010   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 195/14


    Odwołanie od wyroku Sądu (w składzie jednoosobowym) wydanego w dniu 18 marca 2010 r. w sprawie T-190/07, KEK Diavlos przeciwko Komisji, wniesione w dniu 20 maja 2010 r. przez KEK Diavlos

    (Sprawa C-251/10 P)

    2010/C 195/20

    Język postępowania: grecki

    Strony

    Wnoszący odwołanie: KEK Diavlos (przedstawiciel: D. Chatzimichalis)

    Druga strona postępowania: Komisja Europejska

    Żądania wnoszącego odwołanie

    uwzględnienie niniejszego odwołania w zakresie wszystkich żądań w nim zawartych;

    uchylenie, z powodów wskazanych w odwołaniu, zaskarżonego wyroku Sądu (w składzie jednoosobowym) z dnia 18 marca 2010 r. w sprawie T-190/07 i uwzględnienie wszystkich żądań sformułowanych przez stronę wnoszącą odwołanie w skardze w pierwszej instancji, a tym samym stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2006) 465 wersja ostateczna z dnia 23 lutego 2006 r. oraz wszystkich innych dokumentów lub decyzji Komisji z nią związanych;

    obciążenie Komisji Europejskiej, strony pozwanej, kosztami postępowania i kosztami wynagrodzenia strony wnoszącej odwołanie w postępowaniu w obu instancjach.

    Zarzuty i główne argumenty

    W odwołaniu z dnia 20 maja 2010 r. spółka KEK Diavolos zaskarża wyrok Sądu (w składzie jednoosobowym) z dnia 18 marca 2010 r. w sprawie T-190/07, żądając jego uchylenia i uwzględnienia jej skargi od decyzji Komisji C(2006) 465, wersja ostateczna z dnia 23 lutego 2006 r., w zakresie wszystkich żądań w niej zawartych oraz stwierdzenia nieważności tej decyzji, a także wszystkich innych dokumentów lub decyzji Komisji z nią związanych.

    Żądanie uchylenia wyroku jest oparte na zarzutach podsumowanych w sposób następujący:

     

    Zarzut pierwszy odwołania: w zaskarżonym wyroku, z błędnych i niewystarczających powodów skarga strony wnoszącej odwołanie została w całości oddalona wraz z całą argumentacją w niej zawartą, podczas gdy powinna zostać uwzględniona w całości lub, ewentualnie, częściowo. W szczególności w zaskarżonym wyroku nie został wcale wzięty pod uwagę istotny dla rozstrzygnięcia sporu argument, że wnosząca odwołanie spełniła wynikający z umowy obowiązek przygotowania do druku materiałów informacyjnych o nakładzie 1 000 egzemplarzy (w każdym języku) zawierających wszystkie informacje konieczne do przygotowania uczniów do przejścia na euro, publikując wielostronicową broszurę na ten temat (załączniki viii, ix i x). Zaskarżony wyrok jest zatem obarczony niedostatecznym uzasadnieniem w zakresie oceny biuletynów informacyjnych opublikowanych przez wnoszącą odwołanie w ramach jej zobowiązań umownych.

     

    Zarzut drugi odwołania: zaskarżony wyrok został wydany z naruszeniem prawa, a w szczególności art. 48 regulaminu postępowania przed Sądem, ze względu na odrzucenie dodatkowych wniosków dowodowych wnoszącej odwołanie, a dokładniej złożonego na rozprawie wniosku o wyznaczenie terminu na przedstawienie pewnych dokumentów dotyczących „nieprawidłowości” rzekomo stwierdzonych przez Komisję, to znaczy daty z jaką sporne wydatki zostały zarejestrowane w księgach rachunkowych wnoszącej odwołanie, aby zostały uznane za „dopuszczalne” na podstawie umowy i załącznika nr II do tej umowy.

     

    Zarzut trzeci odwołania: w zaskarżonym wyroku wydanym przez Sąd (w składzie jednoosobowym) w dniu 18 marca 2010r. wnosząca odwołanie została niesłusznie obciążona kosztami postępowania poniesionymi przez Komisję, podczas gdy koszty powinny zostać rozdzielone pomiędzy strony, na podstawie art. 87 ust. 3 regulaminu postępowania przed Sądem, ewentualnie ze względu na okoliczności wnosząca odwołania, jako strona przegrywająca sprawę, powinna zostać obciążona jedynie częściowo kosztami poniesionymi przez Komisję.


    Top