Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52009XC0807(01)

    Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich

    Dz.U. C 185 z 7.8.2009, p. 1–2 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.8.2009   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 185/1


    Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich

    2009/C 185/01

    Zgodnie z artykułem 9 ust. 1 lit. a) tiret drugie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w Notach wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich (2) wprowadza się następujące zmiany:

    Strona 346

    Dodaje się tekst w brzmieniu:

    8517 12 00   Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych

    Niniejsza podpozycja obejmuje telefony dla sieci komórkowych, tak zwane »telefony komórkowe«.

    »Telefony komórkowe« mają następujące cechy charakterystyczne:

    mają one rozmiar kieszonkowy, tj. mają one wymiary, które nie przekraczają 170 mm × 100 mm × 45 mm, gdy mierzone w ich najbardziej złożonej postaci;

    są one zdolne do działania bez zewnętrznego źródła energii elektrycznej;

    mają one zarówno mikrofon, jak i słuchawkę douszną i/lub głośnik albo w tym samym urządzeniu, albo w postaci odłączalnego zestawu słuchawkowego, przedstawianego razem z »telefonem komórkowym«, do transmisji i odbioru głosu w celu umożliwienia komunikacji głosowej;

    zawierają one inne komponenty, takie jak wzmacniacz i antena dla telefonii, które zapewniają dwustronną, krótko zakresową transmisję głosu w ramach sieci składającej się ze stacji bazowych, objętych podpozycją 8517 61 i przy wykorzystaniu pasm częstotliwości telefonii komórkowej;

    są one zdolne do wykonywania komunikacji telefonicznej wykorzystując sieci komórkowe, gdy wyposażone są w kartę SIM (moduł identyfikacji abonenta) różnego rodzaju (fizyczną lub oprogramowanie), która została aktywowana. Mogą umożliwiać wykonywanie połączeń alarmowych bez karty SIM.

    »Telefony komórkowe« mogą także mieć inne urządzenia, umożliwiające wysyłanie i odbieranie wiadomości SMS (krótkich wiadomości tekstowych) i MMS (wiadomości multimedialnych); pocztę elektroniczną; komutację pakietów w celu uzyskania dostępu do Internetu; wysyłanie i odbieranie sygnałów określających położenie; nawigację, routing, mapy, komunikatory internetowe, VOIP (przesyłanie głosu i dźwięku za pomocą protokołu internetowego); PDA (elektroniczny asystent osobisty); gry; odbiór sygnałów radiowych lub telewizyjnych; zdejmowanie, zapisywanie i odtwarzanie dźwięku i obrazów.

    Niezależnie od takich dodatkowych urządzeń, funkcja telefonii komórkowej jest zazwyczaj zasadniczą funkcją telefonów komórkowych, które posiadają wszystkie wymienione wyżej cechy charakterystyczne. Tak jest w przypadku gdy na przykład funkcja telefonii przeważa nad wszystkimi innymi funkcjami, włączając gdy użytkownik jest powiadamiany o połączeniach przychodzących, niezależnie od użytych drugorzędnych funkcji.”


    (1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

    (2)  Dz.U. C 133 z 30.5.2008, s. 1.


    Top