EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007CA0309

Sprawa C-309/07: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 19 marca 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hessischer Verwaltungsgerichtshof — Niemcy) — Firma Baumann GmbH przeciwko Land Hessen (Wspólna polityka rolna — Opłaty związane z inspekcjami i kontrolami weterynaryjnymi — Dyrektywa 85/73/EWG)

Dz.U. C 113 z 16.5.2009, p. 6–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

16.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 113/6


Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 19 marca 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hessischer Verwaltungsgerichtshof — Niemcy) — Firma Baumann GmbH przeciwko Land Hessen

(Sprawa C-309/07) (1)

(Wspólna polityka rolna - Opłaty związane z inspekcjami i kontrolami weterynaryjnymi - Dyrektywa 85/73/EWG)

2009/C 113/11

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Hessischer Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Firma Baumann GmbH

Strona pozwana: Land Hessen

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Hessischer Verwaltungsgerichtshof — Wykładnia art. 5 ust. 3 oraz pkt 1 i 2 lit. a) i pkt 4 lit. a) i b) rozdziału I załącznika A do dyrektywy Rady 85/73/EWG z dnia 29 stycznia 1985 r. w sprawie finansowania inspekcji i kontroli weterynaryjnych świeżego mięsa dyrektywami mięsa drobiowego (Dz.U. L 32, s 14), zmienionej dyrektywą Rady 96/43/WE z dnia 26 czerwca 1996 r. (Dz.U. L 162, s. 1) — Regulacja wprowadzająca rozróżnienie między ubojem w wielkich zakładach a innymi operacjami uboju, dokonująca degresywnego ustalenia stawek opłaty dla różnych gatunków zwierząt i zwiększająca opłaty w odniesieniu do uboju poza normalnymi godzinami.

Sentencja

1)

Punkt 4 lit. a) rozdziału I załącznika A do dyrektywy Rady 85/73/EWG z dnia 29 stycznia 1985 r. w sprawie finansowania inspekcji i kontroli weterynaryjnych objętych dyrektywami 89/662/EWG, 90/425/EWG, 90/675/EWG i 91/496/EWG, zmienionej i objętej konsolidacją dokonaną dyrektywą Rady 96/43/WE z dnia 26 czerwca 1996 r., należy interpretować w ten sposób, że nie uprawnia on państw członkowskich do odstąpienia od struktury opłat przewidzianej w pkt 1 i pkt 2 lit. a) rozdziału I załącznika A i pobierania opłaty, której wysokość jest zróżnicowana stosownie do wielkości zakładów i zostaje ustalona degresywnie w zależności od liczby zabitych zwierząt, z podziałem na rodzaje zwierząt.

Punkt 4 lit. b) rozdziału I załącznika A do dyrektywy 85/73, zmienionej i objętej konsolidacją dokonaną dyrektywą Rady 96/43, należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie nie jest zobowiązane przestrzegać struktury opłat przewidzianej w pkt 1 i 2 lit. a) tego rozdziału i może pobierać opłatę, której stawka jest zróżnicowana w zależności od wielkości zakładu i liczby zabitych zwierząt, z podziałem na rodzaje zwierząt, gdy zostanie stwierdzone, że elementy te mają realny wpływ na koszty rzeczywiście poniesione w związku z przeprowadzaniem inspekcji i kontroli weterynaryjnych przewidzianych przez właściwe przepisy prawa wspólnotowego.

2)

Punkt 4 lit. a) rozdziału I załącznika A do dyrektywy 85/73, zmienionej i objętej konsolidacją dokonaną dyrektywą Rady 96/43, należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie może w związku z inspekcją zwierząt, których ubój, na wniosek właściciela, ma miejsce poza normalnymi godzinami uboju, pobierać „procentowy dodatek” do opłat pobieranych w zwyczajnych okolicznościach za inspekcję zwierząt, jeśli to zwiększenie stanowi wartość ryczałtową odpowiadającą dodatkowym kosztom, które mają zostać pokryte.

Punkt 4 lit. b) rozdziału I załącznika A do dyrektywy 85/73, zmienionej i objętej konsolidacją dokonaną dyrektywą Rady 96/43, należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie może w związku z inspekcją zwierząt, których ubój, na wniosek właściciela, ma miejsce poza normalnymi godzinami uboju, pobierać „procentowy dodatek” do opłat pobieranych w zwyczajnych okolicznościach za inspekcję zwierząt, jeśli to zwiększenie stanowi wartość ryczałtową odpowiadającą dodatkowym, rzeczywiście poniesionym kosztom.


(1)  Dz.U. C 247 z 20.10.2007


Top