Skarga wniesiona w dniu 29 września 2008 r. — FIFA przeciwko OHIM — Ferrero (GERMANY 2006)

(Sprawa T-445/08)

(2008/C 313/89)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Fédération Internationale de Football Association (FIFA) (Zurych, Szwajcaria) (przedstawiciele: D. Alexander, QC, A Barav, barrister, adwokaci R. Buchel i C. Rassmann)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą było również: Ferrero OHG mbH (Stadtallendorf, Niemcy)

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: Słowny znak towarowy „GERMANY 2006” dla towarów i usług należących do klas 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 15, 16, 18, 19, 20, 21, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41 i 42 — wspólnotowy znak towarowy nr 2 153 005

Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Skarżąca

Strona wnosząca o unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego: Ferrero OHG mbH

Decyzja Wydziału Unieważnień: Oddalenie wniosku o unieważnienie

Decyzja Izby Odwoławczej: Uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów

Podniesione zarzuty: i) naruszenie art. 73 i 74 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 40/94 w zakresie, w jakim Izba Odwoławcza w dużej mierze oparła swą decyzję na art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady nr 40/94, na który to przepis nie powołali się ani Ferrero OHG mbH w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą, ani Wydział Sprzeciwów; ii) posiłkowo naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady nr 40/94, ponieważ Izba Odwoławcza nie dokonała oceny zarejestrowanego wspólnotowego znaku towarowego będącego przedmiotem wniosku o unieważnienie jako całości z perspektywy przeciętnego konsumenta i nie zastosowała właściwych przepisów odnoszących się do oceny charakteru opisowego względem zgłoszonych towarów lub usług; iii) naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 40/94, ponieważ Izba Odwoławcza błędnie ustaliła, że zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie jest pozbawiony wymaganego minimum charakteru odróżniającego; oraz iv) naruszenie art. 8 ust. 3 i art. 51 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 70/94, ponieważ Izba Odwoławcza błędnie ustaliła, że zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie nie nabył charakteru odróżniającego dla usług należących do klasy 41 i wszystkich towarów, które są przedmiotem sprzedaży.