Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2006/010/52

    Sprawa T-389/05: Skarga wniesiona w dniu 20 października 2005 r. — Ole Eistrup przeciwko Parlamentowi Europejskiemu

    Dz.U. C 10 z 14.1.2006, p. 26–26 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    14.1.2006   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 10/26


    Skarga wniesiona w dniu 20 października 2005 r. — Ole Eistrup przeciwko Parlamentowi Europejskiemu

    (Sprawa T-389/05)

    (2006/C 10/52)

    Język postępowania: duński

    Strony

    Strona skarżąca: Ole Eistrup (Knebel, Dania) [Przedstawiciel(-e): S. E. Hjelmborg, advokat]

    Strona pozwana: Parlament Europejski

    Żądania strony skarżącej

    uchylenie decyzji strony pozwanej z dnia 13 grudnia 2004 r. oraz jej odpowiedzi z dnia 12 lipca 2005 r.;

    zasądzenie od strony pozwanej na rzecz skarżącego odszkodowania w wysokości 203 357 EUR za utracone wynagrodzenie w okresie od 1 czerwca 1998 r. do 1 września 2002 r., wraz z odsetkami;

    zasądzenie od strony pozwanej na rzecz skarżącego 200 000 EUR tytułem zadośćuczynienia za krzywdę, wraz z odsetkami;

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżący, który jest zatrudniony w wydziale tłumaczeń na język duński Parlamentu, po wykorzystaniu urlopu z przyczyn osobistych od 1 sierpnia 1992 r. do 31 lipca 1996 r. poprosił o przywrócenie na stanowisko. Przywrócenie okazało się jednak możliwe dopiero od dnia 1 października 2002 r., gdyż wcześniej Parlament nie był w stanie ustalić wolnego stanowiska odpowiadającego kategorii zatrudnienia skarżącego oraz jego kwalifikacjom.

    Na poparcie swoich żądań skarżący podnosi, że wypełnił on swój obowiązek ograniczenia straty w związku z żądaniem zwrotu utraconego wynagrodzenia.

    Skarżący podnosi również, że sprzeczne z prawem traktowanie przez stronę pozwaną jego sprawy spowodowało u niego stan niepewności i niepokoju, i że zachowanie strony pozwanej stanowi oczywiste naruszenie praw skarżącego oraz zaufania, jakie każdy obywatel powinien pokładać we wspólnotowym systemie prawnym.


    Top