Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/296/63

    Sprawa T-345/05: Skarga wniesiona w dniu 5 września 2005 r. — V przeciwko Parlamentowi Europejskiemu

    Dz.U. C 296 z 26.11.2005, p. 29–29 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    26.11.2005   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 296/29


    Skarga wniesiona w dniu 5 września 2005 r. — V przeciwko Parlamentowi Europejskiemu

    (Sprawa T-345/05)

    (2005/C 296/63)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: V. (Binsted, Zjednoczone Królestwo) [Przedstawiciele: J. Lofthouse, barrister, M. Monan, C. Hayes, solicitors]

    Strona pozwana: Parlament Europejski

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2005 r. w sprawie uchylenia immunitetu skarżącego

    stwierdzenie, że zaskarżona decyzja, nawet jeśli zgodna z prawem, jest w każdym wypadku nieważna w zakresie uchylenia przywilejów, ponieważ dotyczy wyłącznie immunitetu

    obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżący jest członkiem Parlamentu Europejskiego. Wszczęte zostało przeciwko niemu postępowanie karne a następnie wystąpiono z wnioskiem o potwierdzenie przez Parlament, że postępowanie przeciwko skarżącemu może być kontynuowane zgodnie z Protokołem w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich z 1965 r. oraz w każdym przypadku uchylenie wszelkich przywilejów lub immunitetu tak, aby postępowanie mogło być kontynuowane. Zaskarżoną decyzją Parlament postanowił uchylić immunitet skarżącego.

    Skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności tej decyzji. Podnosi, że decyzja narusza prawo w zakresie, w jakim przyjęto, że art. 8 protokołu z roku 1965 nie przyznaje ochrony przed postępowaniem sądowym. Skarżący argumentuje, że rozumowanie Parlamentu jest niespójne, jako że Parlament uchyla coś, czego istnieniu zaprzecza

    Następnie skarżący twierdzi, że Parlament nie uwzględnił sprawiedliwie i w pełni okoliczności i argumentów obydwu stron. W tym kontekście skarżący przywołuje również naruszenie art. 7 ust. 7 regulaminu wewnętrznego Parlamentu w zakresie, w jakim komisja wyraziła opinię w przedmiocie zasadności oskarżenia, mimo iż jest to zabronione.

    W końcu skarżący przywołuje brak pełnego i stosownego uzasadnienia zaskarżonej decyzji i podnosi, że nie było ono ani słuszne ani proporcjonalne.


    Top