Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/281/55

    Sprawa T-334/05: Skarga wniesiona w dniu 29 sierpnia 2005 r. — Neirinck przeciwko Komisji

    Dz.U. C 281 z 12.11.2005, p. 29–30 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    12.11.2005   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 281/29


    Skarga wniesiona w dniu 29 sierpnia 2005 r. — Neirinck przeciwko Komisji

    (Sprawa T-334/05)

    (2005/C 281/55)

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: Wineke Neirinck (Bruksela, Belgia) [Przedstawiciel(-e): G. Vandersanden, L. Levi i C. Ronzi, avocats]

    Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

    Żądania strony skarżącej

    uchylenie dorozumianej decyzji o oddaleniu wniosku o przyznanie odszkodowania oraz, w razie potrzeby, wyraźnej decyzji o oddaleniu zażalenia;

    przyznanie odszkodowania za poniesioną szkodę i zadośćuczynienia za krzywdę doznaną w związku z naruszeniem przez Komisję obietnicy zatrudnienia jej w Biurze Dochodzeniowym i Dyscyplinarnym (IDOC), najpóźniej począwszy od 1 maja 2004 r., ustalonych ex aequo et bono na kwotę 576 593,20 EUR;

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w całości.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżąca pracowała w Komisji najpierw, od 1 maja 1998 r. do 30 kwietnia 2001 r., jako oddelegowany ekspert krajowy, a następnie jako pracownik tymczasowy na podstawie umowy, która wygasła w dniu 30 kwietnia 2004 r.

    Od października 2003 r. skarżąca zabiegała o ponowne zatrudnienie w charakterze pracownika tymczasowego począwszy od 1 maja 2004 r. Skarżąca stwierdza, że zaproponowano jej stanowisko w Biurze Dochodzeniowym i Dyscyplinarnym, lecz do jej zatrudnienia w końcu nie doszło z uwagi na błąd służb Komisji. Skarżąca twierdzi, że DG ds. Administracji odmówiła jej zatrudnienia z uwagi na przekroczenie maksymalnego okresu sześciu lat pracy na rzecz Komisji. Według skarżącej taka wykładnia jest błędna, gdyż trzy pierwsze lata przepracowane w Komisji w charakterze oddelegowanego eksperta krajowego nie powinny być brane pod uwagę. Podkreśla, że administracja w końcu uznała swój błąd, lecz w tym okresie zaproponowane jej stanowisko uległo likwidacji w związku z restrukturyzacją.

    Na podstawie swojej skargi skarżąca wnosi o odszkodowanie za poniesioną szkodę. Przywołuje naruszenie ogólnych zasad: uzasadnionych oczekiwań, pewności prawnej, dobrej wiary, uzasadnienia, przejrzystości, zasady „patere legem quam ipse fecisti legem”, obowiązku dobrej administracji, prawa do bycia wysłuchanym, obowiązku staranności oraz interesu służby.


    Top