Ten dokument pochodzi ze strony internetowej EUR-Lex
Dokument C2005/217/24
Judgment of the Court (Grand Chamber) of 14 July 2005 in Case C-434/03: Reference for a preliminary ruling from the Hoge Raad der Nederlanden in P. Charles and T.S. Charles-Tijmens v Staatssecretaris van Financiën (Sixth VAT directive — Deduction of input tax paid — Immovable property used in part for the business and in part for private purposes)
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie C-434/03 (wniosek Hoge Raad der Nederlanden o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): P. Charles, T. S. Charles-Tijmens przeciwko Staatssecretaris van Financiën (Szósta dyrektywa VAT — Odliczenie podatku naliczonego — nieruchomość używana częściowo w ramach przedsiębiorstwa, a częściowo do celów prywatnych)
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie C-434/03 (wniosek Hoge Raad der Nederlanden o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): P. Charles, T. S. Charles-Tijmens przeciwko Staatssecretaris van Financiën (Szósta dyrektywa VAT — Odliczenie podatku naliczonego — nieruchomość używana częściowo w ramach przedsiębiorstwa, a częściowo do celów prywatnych)
Dz.U. C 217 z 3.9.2005, str. 13—13
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
3.9.2005 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 217/13 |
WYROK TRYBUNAŁU
(wielka izba)
z dnia 14 lipca 2005 r.
w sprawie C-434/03 (wniosek Hoge Raad der Nederlanden o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): P. Charles, T. S. Charles-Tijmens przeciwko Staatssecretaris van Financiën (1)
(Szósta dyrektywa VAT - Odliczenie podatku naliczonego - nieruchomość używana częściowo w ramach przedsiębiorstwa, a częściowo do celów prywatnych)
(2005/C 217/24)
Język postępowania: niderlandzki
W sprawie C-434/03 mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy) postanowieniem z dnia 10 października 2003 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 13 października 2003 r., w postępowaniu P. Charles, T. S. Charles-Tijmens przeciwko Staatssecretaris van Financiën, Trybunał (wielka izba) w składzie: M. V. Skouris, Prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas, R. Silva de Lapuerta, K. Lenaerts i A. Borg Barthet, prezesi izb, S. von Bahr (sprawozdawca), J. N. Cunha Rodrigues, J. Makarczyk, P. Kūris, E. Juhász i G. Arestis, sędziowie, rzecznik generalny: F. G. Jacobs, sekretarz: K. Sztranc, administrator, wydał w dniu 14 lipca 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
Artykuły 6 ust. 2 oraz 17 ust. 2 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 95/7/WE z dnia 10 kwietnia 1995 r. powinny być interpretowane w ten sposób, że sprzeciwiają się one ustawodawstwu krajowemu, takiemu jak w sprawie przed sądem krajowym, przyjętemu przed wejściem w życie tej dyrektywy, które nie pozwala podatnikowi na zaliczenie do aktywów jego przedsiębiorstwa całego dobra inwestycyjnego używanego w części do celów przedsiębiorstwa, a w części do celów innych niż związane z jego działalnością, oraz w takim przypadku na pełne i natychmiastowe odliczenie podatku VAT naliczonego przy nabyciu tego dobra.