Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document E2005P0003

    Skarga wniesiona w dniu 12 kwietnia 2005 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii (Sprawa E-3/05)

    Dz.U. C 159 z 30.6.2005, p. 28–28 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    30.6.2005   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 159/28

    Skarga wniesiona w dniu 12 kwietnia 2005 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii

    (Sprawa E-3/05)

    (2005/C 159/10)

    Skarga przeciwko Królestwu Norwegii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 12 kwietnia 2005 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Nielsa Fengera i Arne Torstena Andersena, działających jako przedstawiciele Urzędu Nadzoru EFTA, 35, Rue Belliard, B-1040 Bruksela.

    Skarżący twierdzi, iż Trybunał powinien:

    1.

    oświadczyć, że stosując wymóg dotyczący miejsca zamieszkania w hrabstwie Finnmark lub w siedmiu określonych gminach miejskich w hrabstwie Troms w odniesieniu do uprawnienia do przysługującego w Finnmark dodatku do zasiłku rodzinnego, Królestwo Norwegii nie wypełniło swoich zobowiązań wynikających z art. 73 aktu wymienionego w pkt 1 załącznika VI do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 do tego porozumienia, lub

    oświadczyć, że stosując wspomniany wymóg dotyczący miejsca zamieszkania, Królestwo Norwegii nie wypełniło swoich zobowiązań wynikających z art. 7 ust. 2 aktu wymienionego w pkt 2 załącznika V (rozporządzenie Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników we Wspólnocie), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 do tego porozumienia, oraz

    2.

    obciążyć Królestwo Norwegii kosztami postępowania.

    Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone w sprawie:

    —

    Sprawa dotyczy regionalnego dodatku do zasiłków rodzinnych w Norwegii, przyznawanego osobom wychowującym dzieci zamieszkujące na określonym obszarze.

    —

    Przepisy prawa norweskiego wymagają, aby beneficjent dodatku zamieszkiwał na określonym obszarze ze swoim dzieckiem. Przyznanie dodatku nie jest uwarunkowane miejscem pracy beneficjenta.

    —

    Artykuł 29 Porozumienia EOG stanowi o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w celu umożliwienia swobodnego przepływu pracowników i osób prowadzących działalność na własny rachunek w ramach EOG.

    —

    Artykuł 73 rozporządzenia 1408/71 stanowi, że pracownik lub osoba prowadząca działalność na własny rachunek podlegająca ustawodawstwu państwa EOG i zamieszkująca na terytorium innego państwa EOG jest uprawniona do świadczeń rodzinnych przewidzianych przez ustawodawstwo tego pierwszego państwa, tak jak gdyby zamieszkiwała na terytorium tego państwa.

    —

    Artykuł 7 ust. 2 rozporządzenia 1612/68 stanowi, że pracownicy-migranci korzystają z takich samych przywilejów socjalnych jak pracownicy krajowi.
    Top