Tento dokument je výňatok z webového sídla EUR-Lex
Dokument C2004/262/62
Case T-275/04: Action brought on 7 July 2004 by Aries Meca against the Commission of the European Communities
Sprawa T-275/04: Skarga wniesiona dnia 7 lipca 2004 r. przez Aries Meca przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
Sprawa T-275/04: Skarga wniesiona dnia 7 lipca 2004 r. przez Aries Meca przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
Dz.U. C 262 z 23.10.2004, s. 32 – 32
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
23.10.2004 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 262/32 |
Skarga wniesiona dnia 7 lipca 2004 r. przez Aries Meca przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
(Sprawa T-275/04)
(2004/C 262/62)
Język postępowania: francuski
Dnia 7 lipca 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich przez spółkę Aries Meca, z siedzibą w Poissy (Francja), reprezentowaną przez Jean-Paula Poulaina i Jean-Emmanuela Kuntza, adwokatów.
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
|
— |
Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 grudnia 2003 r. w zakresie, w jakim decyzja ta, w artykule 1, uznała za bezprawny system zwolnienia podatkowego z mocy prawa spółek przejmujących przedsiębiorstwo w trudnej sytuacji; |
|
— |
Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 grudnia 2003 r. w zakresie, w jakim decyzja ta, w artykule 5, nakazała odzyskanie od spółek utworzonych w celu przejęcia przedsiębiorstwa w trudnej sytuacji całości pomocy przyznanej im na mocy systemu ustanowionego w artykule 44 7 Powszechnego Kodeksu Podatkowego (CGI); |
|
— |
Zasądzenie kosztów postępowania od Komisji. |
Zarzuty i główne argumenty
Decyzja będąca przedmiotem niniejszej sprawy jest decyzją zaskarżoną w sprawie T-273/04: Brandt Industries przeciwko Komisji.
Skarżąca w niniejszej sprawie, ARIES MECA, jest spółką, która przejąwszy ARIES SAS, była objęta postanowieniami Powszechnego Kodeksu Podatkowego, określonymi w zaskarżonej decyzji. Jej skarga o stwierdzenie nieważności opiera się na dwóch zarzutach: naruszenia artykułu 253 Traktatu WE oraz artykułu 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE. (1)
(1) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 1.