–

w imieniu „BalevBio” EOOD – Y. Yakimov i D. Dimitrova, advokati,

–

w imieniu rządu bułgarskiego – M. Georgieva i L. Zaharieva, w charakterze pełnomocników,

–

w imieniu Komisji Europejskiej – M. Salyková i Y. Marinova, w charakterze pełnomocników,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni Nomenklatury scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. 1987, L 256, s. 1) zmienionym rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1821 z dnia 6 października 2016 r. (Dz.U. 2016, L 294, s. 1) (zwanej dalej „CN”), a w szczególności pozycji 3924 i 4419 oraz reguły 3 ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (zwanych dalej „ogólnymi regułami interpretacji CN”).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy „BalevBio” EOOD a Teritorialna direktsia Severna morska, Agentsia „Mitnitsi” (dyrekcją terytorialną wybrzeża północnego w ramach urzędu celnego, Bułgaria), w przedmiocie decyzji tego organu nakładającej karę pieniężną na BalevBio, przy czym dyrekcja terytorialna wybrzeża północnego w ramach urzędu celnego uznała, że klasyfikacja taryfowa w ramach CN towarów opisanych w zgłoszeniach celnych jako „kubki bambusowe” była błędna.

3

Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów (zwany dalej „HS”) został opracowany przez Radę Współpracy Celnej, obecnie Światową Organizację Celną (WCO), powołaną na podstawie konwencji w sprawie ustanowienia Rady Współpracy Celnej, sporządzonej w Brukseli w dniu 15 grudnia 1950 r. HS został ustanowiony na mocy Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, sporządzonej w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r. [Recueil des traités des Nations unies, t. 1503, s. 4, nr 25910 (1988)] i zatwierdzonej w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, wraz z protokołem zmian do niej z dnia 24 czerwca 1986 r., decyzją Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. (Dz.U. 1987, L 198, s. 1) (zwanej dalej „konwencją w sprawie HS”).

4

WCO zatwierdza na warunkach określonych w art. 8 konwencji w sprawie HS noty wyjaśniające i opinie klasyfikacyjne przygotowane przez Komitet HS utworzony na mocy art. 6 tej konwencji.

5

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) konwencji w sprawie HS każda z umawiających się stron zobowiązuje się do tego, że jej taryfa celna i nomenklatury statystyczne będą zgodne z HS, po pierwsze poprzez stosowanie wszystkich pozycji i podpozycji HS bez dodatków lub modyfikacji, wraz z ich odpowiednimi kodami cyfrowymi, po drugie poprzez stosowanie ogólnych reguł interpretacji HS, a także wszystkich uwag dotyczących sekcji, działów i podpozycji nie modyfikując ich zakresu oraz, po trzecie poprzez przestrzeganie kolejności cyfrowych HS.

6

Klasyfikacja towarów w CN jest dokonywana zgodnie z zasadami przewidzianymi w „Ogólnych regułach interpretacji HS”.

7

Reguła 3 „Ogólnych reguł interpretacji HS” przewiduje:

„Jeżeli stosując regułę 2 [lit.] b) lub z innego powodu, towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowalne do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:

8

Nota wyjaśniająca dotycząca reguły 3 lit. b) „Ogólnych reguł interpretacji HS” stanowi:

„VI) Druga metoda odnosi się wyłącznie do:

[…]

VIII) Czynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze towaru, będzie różny dla różnych rodzajów wyrobów. Zależeć może np. od właściwości materiału lub składnika, jego wielkości, ilości, masy lub wartości, lub od roli, jaką odgrywa zasadniczy materiał przy zastosowaniu towaru.

[…]”.

9

Sekcja VII HS, zatytułowana „Tworzywa sztuczne i artykuły z nich; kauczuk i artykuły z kauczuku”, zawiera między innymi dział 39, zatytułowany „Tworzywa sztuczne i artykuły z nich”.

10

Pozycja 3924 HS, zatytułowana „Naczynia stołowe, naczynia kuchenne, pozostałe artykuły gospodarstwa domowego i artykuły higieniczne lub toaletowe, z tworzyw sztucznych”, zawiera następujące podpozycje:

„3924.10 – Naczynia stołowe i naczynia kuchenne

3924.90 – Pozostałe”.

11

Uwagi ogólne zawarte w notach wyjaśniających dotyczących działu HS 39 stanowią w szczególności:

„Formy podstawowe

Pozycje od 3901 do 3914 obejmują tylko towary w formach podstawowych. Pojęcie »forma podstawowa« […] dotyczy [jedynie] następujących postaci:

12

Zgodnie z notami wyjaśniającymi HS dotyczącymi pozycji CN 3924:

„Niniejsza pozycja obejmuje następujące artykuły z tworzyw sztucznych:

[…]

Niniejsza pozycja obejmuje także kubki (bez uchwytów) do użytku kuchennego lub toaletowego, niemające charakteru pojemników do pakowania lub przenoszenia towarów, jeżeli nawet są one czasami używane do tych celów. […]”.

13

Sekcja IX HS, zatytułowana „Drewno i artykuły z drewna; węgiel drzewny; korek i artykuły z korka; wyroby ze słomy, z esperanto lub pozostałych materiałów do wyplatania; wyroby koszykarskie i wyroby z wikliny” zawiera między innymi dział 44, zatytułowany „Drewno i artykuły z drewna; węgiel drzewny”.

14

Uwagi dotyczące działu HS 44 wskazują w szczególności:

„[…]

3. Pozycje od 4414 do 4421 dotyczą artykułów o odpowiednich opisach z płyt wiórowych lub podobnych, płyt pilśniowych, drewna warstwowego lub drewna utwardzonego, a także podobnych artykułów z drewna.

[…]

6. Z zastrzeżeniem postanowień uwagi 1 powyżej i z wyjątkiem [sytuacji], kiedy z kontekstu wynika inaczej, każde powołanie się na »drewno« w pozycjach niniejszego działu stosuje się również do bambusa i pozostałych materiałów o charakterze drewna.

[…]”.

15

Uwagi ogólne zawarte w notach wyjaśniających dotyczących działu HS 44 stanowią w szczególności:

„Dział niniejszy obejmuje drewno nieobrobione, półobrobione wyroby z drewna, ogólnie artykuły z drewna.

Produkty te mogą być z grubsza podzielone następująco:

[…]

3) Płyty wiórowe i podobne płyty, płyty pilśniowe, drewno warstwowe i drewno utwardzone (pozycje od 4410 do 4413).

4) Artykuły z drewna (z wyjątkiem niektórych rodzajów wyszczególnionych w uwadze 1 do niniejszego działu, o których razem z innymi mowa w notach wyjaśniających do poszczególnych pozycji niżej) (pozycje od 4414 do 4421).

[…]

Pozycje od 4414 do 4421, które obejmują wyprodukowane artykuły z drewna, stosuje się do takich artykułów, które wykonano ze zwykłego drewna lub z płyty wiórowej, lub podobnej płyty, płyty pilśniowej, drewna warstwowego lub drewna utwardzonego (patrz uwaga 3 do niniejszego działu).

[…]

Jednak produkty takie jak bambus w postaci wiórów i kawałków (używane do wyrobu płyty wiórowej, płyty pilśniowej lub masy celulozowej) oraz artykuły z bambusa lub innych materiałów o charakterze drewna, inne niż wyroby koszykarskie, meble lub inne artykuły wyszczególnione w innych działach, są klasyfikowane do niniejszego działu razem z odpowiednimi wyrobami lub artykułami z prawdziwego drewna, chyba że z kontekstu wynika inaczej (np. w przypadku pozycji 4410 i 4411) (patrz uwaga 6 do niniejszego działu)”.

16

Zgodnie z notami wyjaśniającymi HS dotyczącymi pozycji HS 4410:

„[…]

Płyta wiórowa jest płaskim wyrobem wytwarzanym w różnych długościach, szerokościach i grubościach przez prasowanie lub wytłaczanie […] Może być również produkowana z innych materiałów drewnopochodnych, takich jak wytłoczyny z trzciny cukrowej, bambus […] Płytę wiórową aglomeruje się normalnie, dodając organiczną substancję wiążącą, zwykle żywicę termoutwardzalną, której zawartość zazwyczaj nie przekracza 15% masy płyty.

[…]

Pozycja ta nie obejmuje:

a) Płyt lub listew z tworzyw sztucznych zawierających mączkę drzewną jako wypełniacz (dział 39).

[…]”.

17

Zgodnie z notami wyjaśniającymi dotyczącymi pozycji HS 4419:

„Pozycja ta obejmuje jedynie artykuły gospodarstwa domowego z drewna, nawet toczone lub intarsje z drewna lub mozaiki drewniane, które mają charakter przyborów kuchennych lub stołowych. Nie obejmuje jednak wyrobów, które zasadniczo mają charakter ozdoby, ani też mebli.

Artykuły objęte tą pozycją mogą być wykonane ze zwykłego drewna lub płyt wiórowych, lub podobnych płyt, płyt pilśniowych, drewna warstwowego lub drewna utwardzonego (patrz uwaga 3 do niniejszego działu).

Pozycja ta obejmuje: łyżki, widelce, tace do sałatek; talerze i półmiski; dzbanki, filiżanki […].

[…]”.

18

Klasyfikacja taryfowa towarów przywożonych do Unii Europejskiej jest uregulowana w CN, która jest oparta na HS.

19

Pierwsza część CN, zawierająca „Przepisy wstępne”, obejmuje sekcję I, poświęconą „Ogólnym regułom”, której pkt A, zatytułowany „Ogólne reguły interpretacji [CN]”, stanowi:

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:

[…]”.

20

Druga część CN, zatytułowana „Tabela stawek celnych”, zawiera sekcję VII, zatytułowaną „Tworzywa sztuczne i artykuły z nich; kauczuk i artykuły z kauczuku”.

21

Sekcja VII zawiera między innymi dział 39 CN, zatytułowany „Tworzywa sztuczne i artykuły z nich”.

22

Uwaga 1 do działu 39 CN stanowi:

„W całej nomenklaturze wyrażenie »tworzywa sztuczne« oznacza materiały objęte pozycjami od 3901 do 3914, które są lub były podatne, zarówno w momencie polimeryzacji, jak i na kolejnym etapie, do formowania pod wpływem czynników zewnętrznych (zwykle ciepła lub ciśnienia i, jeżeli jest to konieczne, w obecności rozpuszczalnika lub plastyfikatora) przez prasowanie, odlewanie, wytłaczanie, walcowanie lub inne procesy w kształty, które są zachowane po odjęciu wpływów zewnętrznych”.

23

Pozycja 3909 CN ma następujące brzmienie:

„Żywice aminowe, żywice fenolowe i poliuretany, w formach podstawowych

[…]

39092000 – Żywice melaminowe”.

24

Pozycja CN 3924 ma następujące brzmienie:

„Naczynia stołowe, naczynia kuchenne, pozostałe artykuły gospodarstwa domowego i artykuły higieniczne lub toaletowe, z tworzyw sztucznych

39241000 – Naczynia stołowe i naczynia kuchenne

39249000 – Pozostałe”.

25

Druga część CN zawiera ponadto sekcję IX, zatytułowaną „Drewno i artykuły z drewna; węgiel drzewny; korek i artykuły z korka; wyroby ze słomy, z esparto lub pozostałych materiałów do wyplatania; wyroby koszykarskie i wyroby z wikliny”, obejmującą w szczególności dział 44, zatytułowany „Drewno i artykuły z drewna; węgiel drzewny”.

26

Noty wyjaśniające dotyczące działu 44 CN przewidują, co następuje:

„[…]

3. Pozycje od 4414 do 4421 dotyczą artykułów o odpowiednich opisach z płyt wiórowych lub podobnych, płyt pilśniowych, drewna warstwowego lub drewna utwardzonego, a także podobnych artykułów z drewna.

[…]

6. Z zastrzeżeniem postanowień uwagi 1 powyżej i z wyjątkiem [sytuacji], kiedy z kontekstu wynika inaczej, każde powołanie się na »drewno« w pozycjach niniejszego działu stosuje się również do bambusa i pozostałych materiałów o charakterze drewna.

[…]”.

27

Pozycja CN 4410 ma następujące brzmienie:

„Płyta wiórowa, płyta o wiórach zorientowanych (»oriented strand board« OSB) i podobna płyta [na przykład płyta płatkowa (płyta ze średnio dużych wiórów „waferboard”)] z drewna lub pozostałych zdrewniałych materiałów, nawet aglomerowanych żywicami lub innymi organicznymi substancjami wiążącymi:

441011 – – Płyta wiórowa:

[…]

441012 – – Płyta o wiórach zorientowanych (»oriented strand board« OSB):

[…]”.

28

Pozycja CN 4419 ma następujące brzmienie:

„Naczynia stołowe i naczynia kuchenne, z drewna

44191100 – – Deski do chleba, deski do krojenia i podobne deski

44191200 – – Pałeczki do jedzenia

44191900 – – Pozostałe

[…]”.

29

W okresie od dnia 9 grudnia 2016 r. do dnia 11 października 2017 r. BalevBio dokonało w sumie 18 zgłoszeń celnych w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu i wykorzystania towarów opisanych jako „kubki bambusowe” pochodzące z Chin, które zaklasyfikowało do podpozycji CN 4419009000 i 4419190000, dla których stawka należności celnych przywozowych wynosi 0%.

30

W następstwie jednego z tych zgłoszeń celnych, dokonanego w dniu 12 czerwca 2017 r. (zwanego dalej „zgłoszeniem celnym z dnia 12 czerwca 2017 r.”), właściwe organy celne przeprowadziły kontrolę tych towarów i pobrały ich próbkę, która została zbadana przez centralne laboratorium celne. W dniu 1 listopada 2017 r. laboratorium to przekazało sprawozdanie wskazujące, że badana próbka składa się z włókien bambusa, skrobi kukurydzy i formaldehydowej żywicy melaminowej. Zgodnie z tym sprawozdaniem skrobia i włókna bambusa odgrywały również rolę wypełniacza. W sprawozdaniu tym stwierdzono, że wspomniane towary stanowią kubki, naczynia z tworzywa sztucznego zawierające melaminę.

31

Właściwe organy celne stwierdziły, że decyzje w sprawie wiążącej informacji taryfowej (WIT) zostały wydane przez Hauptzollamt Hannover (główny urząd celny w Hanowerze, Niemcy) w odniesieniu do towarów podobnych do towarów będących przedmiotem zgłoszenia celnego z dnia 12 czerwca 2017 r. W decyzjach tych wskazano, że takie towary powinny zostać zaklasyfikowane, zgodnie z regułą 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN, według materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile jest to możliwe do ustalenia. Zgodnie z tymi decyzjami obecność tworzywa sztucznego (formaldehydowej żywicy melaminowej) była rozstrzygająca i wykluczała ich klasyfikację do pozycji CN 4419.

32

W ramach skargi wniesionej na decyzję właściwych służb celnych w przedmiocie zgłoszenia celnego z dnia 12 czerwca 2017 r. BalevBio przedstawiła sprawozdanie sporządzone przez Lesotehnicheski universitet (uniwersytet leśny, Bułgaria), wskazując, że towary będące przedmiotem zgłoszenia składały się w 72,33% z celulozy, hemiceluloz i ligniny, to znaczy roślinnych włókien lignocelulozowych, i w 25,2% z substancji wiążącej, a mianowicie żywicy melaminowej, a zatem stanowiły produkt, który należy zaklasyfikować jako materiał pochodzenia roślinnego zawierający fazę matrycową syntetycznej substancji wiążącej. Sprawozdanie to wykluczało klasyfikację tych towarów jako tworzywa sztucznego, ponieważ ich zawartość materiałów syntetycznych wynosiła znacznie poniżej 50%.

33

Spór przed sądem krajowym dotyczy wyłącznie przywozu towarów będących przedmiotem zgłoszenia celnego dokonanego przez skarżącą w postępowaniu głównym w dniu 28 kwietnia 2017 r. (zwanych dalej „rozpatrywanymi towarami”). Na podstawie informacji zebranych w toku dochodzenia właściwe organy celne uznały, że towary te były identyczne z towarami będącymi przedmiotem zgłoszenia celnego z dnia 12 czerwca 2017 r. i że zgodnie z orzecznictwem Trybunału wyniki analiz przeprowadzonych przez centralne laboratorium celne i uniwersytet leśny mają zastosowanie do rozpatrywanych towarów.

34

W odniesieniu do 18 zgłoszeń celnych złożonych przez skarżącą w postępowaniu głównym, w tym zgłoszenia dotyczącego rozpatrywanych towarów, właściwe organy celne uznały, że klasyfikacja taryfowa do podpozycji CN 4419009000 i 4419190000 była błędna. Wedle tych organów z reguły 1, reguły 2 lit. b), reguły 3 lit. b) i reguły 6 ogólnych reguł interpretacji CN wynika, że składnik z tworzywa sztucznego, a mianowicie formaldehydowa żywica melaminowa, nadaje omawianym towarom formę, trwałość, a także solidność, i nadaje im także zasadniczy charakter, w związku z czym towary te objęte są pozycją CN 3924, a dokładniej, ze względu na ich pochodzenie, podpozycją CN 3924100011, dla której stosowana stawka celna wynosi 6,5%. W konsekwencji w decyzjach z dni 23 lutego i 5 września 2018 r. (zwanych dalej „decyzjami w sprawie korekty”) organy te zmieniły w wyżej wskazany sposób klasyfikację rozpatrywanych towarów we wszystkich zgłoszeniach celnych dokonanych przez skarżącą w postępowaniu głównym.

35

Skarżąca w postępowaniu głównym wniosła dwie skargi na decyzje korygujące do Administrativen sad – Varna (sądu administracyjnego w Warnie, Bułgaria), które zostały oddalone jako bezzasadne. Sąd ten uznał, że ponieważ rozpatrywane towary składały się z dwóch głównych składników, a mianowicie włókien roślinnych i żywicy melaminowej, które nie są bezpośrednio objęte żadną pozycją CN, powinny one zostać zaklasyfikowane zgodnie z regułą 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN. Ponadto, mając na uwadze noty wyjaśniające dotyczące pozycji 4410 i 4419 w HS, sąd ten uznał, że chociaż włókna roślinne dominują pod względem objętości w tych towarach, zawartość plastiku przekracza 15% i że w konsekwencji towary te należy uznać za naczynia z tworzywa sztucznego.

36

Powódka w postępowaniu głównym wniosła skargę kasacyjną do Varhoven administrativen sad (najwyższego sądu administracyjnego, Bułgaria), który orzeczeniem z dnia 29 października 2019 r. uchylił wyrok wydany przez sąd odsyłający w jednej z dwóch spraw dotyczących skarg wymienionych w poprzednim punkcie, który to wyrok nie dotyczy jednak rozpatrywanych towarów, uznając, że do celów klasyfikacji taryfowej tych towarów należy stosować regułę 3 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN, stanowiącą, że pozycja, która najdokładniej opisuje produkt, ma pierwszeństwo przed pozycjami o bardziej ogólnym znaczeniu. Varhoven administrativen sad (najwyższy sąd administracyjny) uznał, że nawet jeśli włókna roślinne, a mianowicie bambus, są powiązane z innym składnikiem, jakim jest formaldehydowa żywica melaminowa, są one obecne w większej ilości w rozpatrywanych towarach i w konsekwencji określają pozycję najbardziej specyficzną. Wywiódł on z powyższego, że klasyfikacja taryfowa tych towarów dokonana przez skarżącą w postępowaniu głównym była prawidłowa.

37

Oprócz decyzji korygujących właściwe służby celne wydały szereg decyzji nakładających na skarżącą w postępowaniu głównym kary administracyjne za oszustwa celne na podstawie właściwych przepisów prawa krajowego, w tym decyzję z dnia 23 sierpnia 2018 r. (zwaną dalej „decyzją w sprawie kary z dnia 23 sierpnia 2018 r.”), w której służby te zarzuciły skarżącej w postępowaniu głównym, że w zgłoszeniu celnym z dnia 28 kwietnia 2017 r. zaklasyfikowała rozpatrywane towary do podpozycji CN 4419190000, a nie do podpozycji CN 3924100011, uchylając się w ten sposób od zapłaty stosownych należności celnych i części innych opłat należnych państwu, w łącznej kwocie 6335,43 lewów bułgarskich (BGN) (około 3150 EUR).

38

Pierwsza decyzja Rayonen sad Devnya (sądu rejonowego w Dewnii, Bułgaria) dotycząca zgodności z prawem decyzji o nałożeniu kary z dnia 23 sierpnia 2018 r. została uchylona przez sąd odsyłający, który przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania. W ramach tego badania sądowa ekspertyza chemiczna została zlecona i przeprowadzona wyłącznie na podstawie akt sprawy. Ze sprawozdania z tej ekspertyzy wynika, że skład i zawartość składników rozpatrywanych towarów są identyczne jak w przypadku towarów będących przedmiotem zgłoszenia celnego z dnia 12 czerwca 2017 r., a mianowicie zawartość włókien roślinnych wynosi 75% i zawartość żywicy melaminowej wynosi 25%. Zgodnie z tym sprawozdaniem każdy z elementów wchodzących w skład rozpatrywanych towarów przyczynia się do nadania im właściwości. Włókna roślinne mają zatem decydujące znaczenie dla właściwości izolacji termicznej, niskiej gęstości, zdolności do biodegradacji, odporności na zginanie, zdrowia i bezpieczeństwa w pracy, bezpieczeństwa środowiskowego, zasobów odnawialnych i ceny, podczas gdy żywica melaminowa ma decydujące znaczenie dla ochrony przed czynnikami zewnętrznymi i uderzeniami mechanicznymi, odporności na wodę, zachowania formy, trwałości i wydłużenia czasu zdatności produktów do użycia.

39

W ramach przedstawiania tego sprawozdania biegły podkreślił, że charakter materiałów i ich ilość zależą od zamierzonego zastosowania dla produktu, a także od warunków, w jakich produkt ten będzie wykorzystywany. Jego zdaniem stosowanie żywicy melaminowej skutkuje poprawą efektu impregnacji materiału kompozytowego, a także wzmocnieniem niektórych jego właściwości, takich jak nieprzepuszczalność, odporność na mycie, skutki chemiczne i zwiększona gęstość. Ponadto kontekst użycia zakłada większą zawartość substancji wiążącej, takiej jak żywica melaminowa, w celu zapewnienia warunków użytkowania, które wymagają w szczególności dobrej nieprzepuszczalności, zwiększonej gęstości i gładkiej powierzchni.

40

Na podstawie tych informacji Rayonen sad Devnya (sąd rejonowy w Dewnii) postanowieniem z dnia 14 października 2019 r. utrzymał w mocy decyzję nakładającą karę z dnia 23 sierpnia 2018 r., orzekając, że z uwagi na ekspertyzę chemiczną i noty wyjaśniające dotyczące pozycji HS 4410 i 4419, nawet jeśli włókna roślinne znajdujące się w rozpatrywanych towarach przeważają pod względem objętości, towary te nie mogą zostać zaklasyfikowane jako artykuły z drewna, ponieważ zawartość zastosowanej w nich substancji wiążącej, a mianowicie żywicy melaminowej, przekracza 15%. Sąd ten doszedł na tej podstawie do wniosku, że rozpatrywane towary stanowią materiał kompozytowy zawierający dwa główne składniki, a mianowicie włókna drzewne i żywicę melaminową, które nie są wyraźnie objęte żadną pozycją CN, w związku z czym ich klasyfikacji taryfowej należy zgodnie z regułą 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN dokonywać zgodnie z materiałem nadającym produktowi jego zasadniczy charakter. Zdaniem tego sądu chodziło zatem o naczynie z tworzywa sztucznego.

41

Skarżąca w postępowaniu głównym wniosła skargę na decyzję Rayonen sad Devnya (sądu rejonowego w Dewnii) z dnia 14 października 2019 r. do sądu odsyłającego.

42

Sąd ten podkreśla, że od wyroku, który ma wydać w sporze w postępowaniu głównym, nie przysługuje odwołanie. Jednakże, w kontekście różnych skarg dotyczących zgodności z prawem decyzji o nałożeniu kary, które zostały do niego skierowane, różne składy orzekające wydały sprzeczne ze sobą orzeczenia: niektóre składy orzekające stwierdziły, że rozpatrywane towary należy sklasyfikować zgodnie z regułą 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN, a mianowicie według materiału, który nadaje im ich zasadniczy charakter, podczas gdy inne składy orzekające uznały, że należy zastosować w tym względzie regułę 3 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN i uznać za pozycję „określającą towar w sposób najbardziej szczegółowy” tę pozycję, do której należy składnik przeważający ilościowo.

43

Sąd odsyłający zauważył zatem, że nie zostało zakwestionowane, iż rozpatrywane towary składają się z kilku różnych materiałów, a mianowicie w 72,33% z włókien roślinnych, w szczególności z bambusa i kukurydzy, oraz w 25,2% z żywicy melaminowej, i w konsekwencji mogą one zostać zaklasyfikowane do dwóch lub więcej podpozycji, ale że istnieją wątpliwości co do tego, czy dla celów ich klasyfikacji taryfowej należy zastosować regułę 3 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN, czy też regułę 3 lit. b) tych reguł, co do kryteriów, które należy wziąć pod uwagę w tym względzie oraz co do wykładni danych pozycji CN.

44

W tych okolicznościach Administrativen sad – Varna (sąd administracyjny w Warnie) postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

45

Skarżąca w postępowaniu głównym kwestionuje dopuszczalność wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym przedstawionego przez sąd odsyłający, podnosząc, że w świetle orzecznictwa Varhoven administrativen sad (najwyższego sądu administracyjnego) udzielającego precyzyjnych wskazówek mających zastosowanie do sporu w postępowaniu głównym odpowiedź na zadane pytania nie pozostawia żadnych uzasadnionych wątpliwości.

46

W tym względzie należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału w ramach postępowania, o którym mowa w art. 267 TFUE, wyłącznie do sądu krajowego, przed którym zawisł spór i na którym spoczywa odpowiedzialność za przyszły wyrok, należy – przy uwzględnieniu okoliczności konkretnej sprawy – zarówno ocena tego, czy do wydania wyroku jest mu niezbędne uzyskanie orzeczenia prejudycjalnego, jak i ocena istotności pytań, które zadaje on Trybunałowi. W konsekwencji, jeżeli zadane pytania dotyczą wykładni prawa Unii, Trybunał jest co do zasady zobowiązany do wydania orzeczenia. Wynika stąd, że pytania dotyczące prawa Unii korzystają z domniemania posiadania znaczenia dla sprawy. Odrzucenie przez Trybunał wniosku sądu krajowego jest możliwe tylko wtedy, gdy jest oczywiste, że wykładnia prawa Unii, o którą wnioskowano, nie ma żadnego związku ze stanem faktycznym lub przedmiotem sporu przed sądem krajowym, gdy problem jest natury hipotetycznej bądź gdy Trybunał nie dysponuje elementami stanu faktycznego albo prawnego, które są konieczne do udzielenia użytecznej odpowiedzi na pytania, które zostały mu przedstawione (zob. podobnie wyrok z dnia 26 lutego 2013 r., Melloni, C‑399/11, EU:C:2013:107, pkt 28, 29 i przytoczone tam orzecznictwo).

47

W niniejszym wypadku nie wydaje się oczywiste, że wykładnia pozycji CN 3924 i 4419 oraz reguły 3 ogólnych reguł interpretacji CN, o którą zwrócił się sąd odsyłający, nie ma żadnego związku ze stanem faktycznym lub z przedmiotem sporu w postępowaniu głównym bądź dotyczy problemu natury hipotetycznej. Natomiast z wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym wynika, że sąd odsyłający wyraża w sposób uzasadniony wątpliwości co do wykładni, jaką należy nadać danym przepisom prawa Unii, i podkreśla, że orzecznictwo jego składów orzekających w tej dziedzinie jest sprzeczne.

48

W konsekwencji wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez sąd odsyłający należy uznać za dopuszczalny.

49

Należy przypomnieć na wstępie, że przy rozpoznawaniu w trybie prejudycjalnym spraw z zakresu klasyfikacji taryfowej zadanie Trybunału polega przede wszystkim na wyjaśnieniu sądowi krajowemu kryteriów, których zastosowanie pozwoli mu prawidłowo zaklasyfikować sporne produkty w ramach CN, a nie na dokonaniu tej klasyfikacji we własnym zakresie. Sąd odsyłający wydaje się w każdym razie znajdować w sytuacji bardziej dogodnej do dokonania tej klasyfikacji. Jednakże, w ramach ustanowionej w art. 267 TFUE procedury współpracy między sądami krajowymi a Trybunałem do tego ostatniego należy udzielenie sądowi krajowemu użytecznej odpowiedzi, która umożliwi mu rozstrzygnięcie zawisłego przed tym sądem sporu (wyrok z dnia 25 lutego 2016 r., G.E. Security, C‑143/15, EU:C:2016:115, pkt 41 i przytoczone tam orzecznictwo).

50

Sąd odsyłający będzie więc musiał dokonać klasyfikacji rozpatrywanych towarów w świetle odpowiedzi udzielonych przez Trybunał na przedłożone mu pytania.

51

Ponadto należy podkreślić, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w ramach ustanowionej w art. 267 TFUE procedury współpracy między sądami krajowymi a Trybunałem do tego ostatniego należy udzielenie sądowi krajowemu użytecznej odpowiedzi, która umożliwi mu rozstrzygnięcie zawisłego przed tym sądem sporu. W tym aspekcie do Trybunału należy – gdy zajdzie taka potrzeba – przeformułowanie przedstawionych mu pytań (wyrok z dnia 8 września 2016 r., Schenker, C‑409/14, EU:C:2016:643, pkt 72 i przytoczone tam orzecznictwo).

52

W niniejszej sprawie z wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym wynika, że sąd odsyłający zastanawia się nad wykładnią pozycji CN 3924 i 4419 dla celów klasyfikacji taryfowej omawianych towarów.

53

W tym względzie należy zauważyć, że w zakresie, w jakim decyzja nakładająca karę z dnia 23 sierpnia 2018 r., będąca przedmiotem sporu w postępowaniu głównym, dotyczy zgłoszenia celnego z dnia 28 kwietnia 2017 r., w którym odnośne towary zostały objęte procedurą dopuszczenia do konsumpcji z dopuszczeniem do swobodnego obrotu, prawem Unii mającym zastosowanie w chwili zaistnienia okoliczności faktycznych w postępowaniu głównym nie jest rozporządzenie wykonawcze 2015/1754, do którego sąd odsyłający formalnie odwołuje się we wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, lecz rozporządzenie wykonawcze 2016/1821, które weszło w życie w dniu 1 stycznia 2017 r.

54

Należy zatem stwierdzić, że poprzez swoje pytania, które należy rozpatrzyć łącznie, sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy CN należy interpretować w ten sposób, że towary tego rodzaju, jak rozpatrywane w niniejszej sprawie, opisane jako „kubki bambusowe”, składające się w 72,33% z włókien roślinnych i w 25,2% z żywicy melaminowej, są objęte pozycją 3924 tej nomenklatury, czy też jej pozycją 4419.

55

W tym względzie należy podkreślić, po pierwsze, że ogólne reguły interpretacji CN stanowią, iż klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów, natomiast tytuły sekcji, działów lub poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne (wyrok z dnia 25 lutego 2016 r., G.E. Security, C‑143/15, EU:C:2016:115, pkt 43).

56

Po drugie, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w pozycjach CN oraz uwagach do sekcji lub działów (wyrok z dnia 25 lutego 2016 r., G.E. Security, C‑143/15, EU:C:2016:115, pkt 44 i przytoczone tam orzecznictwo).

57

Co się tyczy not wyjaśniających do HS, należy dodać, że mimo iż brak im mocy wiążącej, stanowią one ważne środki służące zapewnieniu jednolitego stosowania Wspólnej taryfy celnej oraz jako takie dostarczają pomocnych wskazówek do jej interpretacji. To samo dotyczy not wyjaśniających do CN (wyrok z dnia 25 lutego 2016 r., G.E. Security, C‑143/15, EU:C:2016:115, pkt 45 i przytoczone tam orzecznictwo).

58

W niniejszym przypadku z akt sprawy, którymi dysponuje Trybunał, wynika, że rozpatrywane towary, a mianowicie kubki, składają się w 72,33% z włókien roślinnych (bambusa i kukurydzy) i w 25,2% z żywicy melaminowej (formaldehydowej żywicy melaminowej). Towary te stanowią zatem „wyroby złożone” w rozumieniu reguły 3 „ogólnych reguł interpretacji HS”.

59

Co się tyczy pozycji CN spornych w postępowaniu głównym, a mianowicie pozycji 3924 i 4419, należy zauważyć, że pozycja 3924 tej nomenklatury, która wskazuje naczynia kuchenne i pozostałe artykuły gospodarstwa domowego z tworzyw sztucznych, jest częścią działu 39 tej nomenklatury, zatytułowanego „Tworzywa sztuczne i artykuły z nich”, oraz że zgodnie z definicją zawartą w uwadze 1 tego działu żywica melaminowa stanowi tworzywo sztuczne, ponieważ objęta jest pozycją 3909 tej nomenklatury. Ponadto nota wyjaśniająca dotycząca pozycji HS 3924 wskazuje, że pozycja ta obejmuje także kubki bez uchwytów do użytku kuchennego lub toaletowego, niemające charakteru pojemników do pakowania lub przenoszenia towarów, jeżeli nawet są one czasami używane do tych celów.

60

Pozycja CN 4419, która wchodzi w skład działu 44 tej nomenklatury, zatytułowanego „Drewno i artykuły z drewna; węgiel drzewny”, obejmuje z kolei naczynia stołowe i naczynia kuchenne z drewna, w szczególności z bambusa. Nota wyjaśniająca dotycząca tej pozycji HS precyzuje, że towary objęte tą pozycją mogą być wykonane ze zwykłego drewna lub płyt wiórowych, lub podobnych płyt, płyt pilśniowych, drewna warstwowego lub drewna utwardzonego. Ponadto nota wyjaśniająca dotycząca pozycji HS 4410 wskazuje, że płyty wiórowe mogą być również produkowane z innych materiałów drewnopochodnych, takich jak elementy pochodzące z bambusa, i że aglomeruje się je normalnie, dodając organiczną substancję wiążącą, zwykle żywicę termoutwardzalną, której zawartość zazwyczaj nie przekracza 15% masy płyty.

61

Wynika z tego, że rozpatrywane towary mogą odpowiadać zarówno brzmieniu pozycji CN 3924, jak i pozycji CN 4419.

62

Należy zatem dokonać klasyfikacji rozpatrywanych towarów w zastosowaniu reguły 3 ogólnych reguł interpretacji CN, która przewiduje mające zastosowanie metody klasyfikacji, w przypadku gdy wyrób złożony wydaje się klasyfikowalny do dwóch lub więcej pozycji.

63

W tym względzie należy zauważyć, że reguła 3 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN, zgodnie z którą pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny, nie jest w niniejszym przypadku decydująca. W świetle bowiem wskazań zawartych w pkt 67–69 niniejszego wyroku oraz w zdaniu drugim tej ogólnej reguły, która uściśla, że w przypadku gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru, ani pozycji CN 3924, ani pozycji CN 4419 nie można uznać za „określające towar w sposób najbardziej szczegółowy” w rozumieniu tej reguły ogólnej.

64

W tych okolicznościach dla celów klasyfikacji taryfowej rozpatrywanych towarów należy zastosować regułę 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN.

65

Wedle tej reguły ogólnej dla dokonania klasyfikacji taryfowej produktu niezbędne jest ustalenie, który z materiałów będących jego składnikami decyduje o zasadniczym charakterze produktu, co można uczynić, zadając pytanie, czy pozbawiony jednego ze swych składników zachowuje on charakteryzujące go właściwości. Podobnie – jak wskazuje pkt VIII uwag wyjaśniających dotyczących reguły 3 lit. b) do HS, uzupełniającej odpowiednią regułę CN – czynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze produktów, może w zależności od rodzaju produktu wynikać na przykład z właściwości materiału lub składnika, jego wielkości, ilości, masy lub wartości, albo roli, jaką odgrywa zasadniczy materiał przy zastosowaniu produktu (wyrok z dnia 15 listopada 2012 r., Kurcums Metal, C‑558/11, EU:C:2012:721, pkt 37, 38 i przywołane tam orzecznictwo).

66

W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że nawet jeśli włókna roślinne dominują pod względem ilości, to jednak żywica melaminowa zawarta w rozpatrywanych towarach ma przeważające znaczenie dla ich wykorzystania.

67

Z postanowienia odsyłającego, jak również z akt sprawy, którymi dysponuje Trybunał, wynika bowiem, że elementem niezbędnym do tego, aby rozpatrywane towary mogły być używane jako kubki do użytku kuchennego, jest żywica melaminowa, ponieważ jest ona stosowana do aglomerowania włókien roślinnych i nadaje tym towarom w szczególności szczelność, solidność, ochronę przed uderzeniami i czynnikami zewnętrznymi, a także ich formę.

68

Włókna roślinne, które mają postać mąki lub proszku, nadają rozpatrywanym towarom właściwości takie jak izolacja termiczna, niska gęstość, zdolność do biodegradacji i odporność na zginanie, które mają charakter pomocniczy, ponieważ gdyby towary te były pozbawione tych składników, zachowałyby charakteryzujące je właściwości jako kubki.

69

Wynika z tego, że żywicę melaminową należy uznać za materiał nadający rozpatrywanym towarom ich „zasadniczy charakter” w rozumieniu reguły 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN. Towary te należy zatem zaklasyfikować do pozycji CN 3924, a konkretnie do jej podpozycji 39241000.

70

Należy dodać, że z akt sprawy, którymi dysponuje Trybunał, w szczególności ze sprawozdania centralnego laboratorium celnego, wynika, że skrobia kukurydzy i włókna bambusa, innymi słowy włókna roślinne zawarte w rozpatrywanych towarach, odgrywają rolę wypełniacza.

71

Tymczasem z ogólnych uwag HS zawartych w jego dziale 39 wynika, że tworzywa sztuczne mogą zawierać wypełniacze, takie jak mączkę drzewną, celulozę, włókna tekstylne, substancje mineralne, skrobię, itp., oraz że materiały wypełniające zawarte w tworzywach sztucznych mogą być „przeznaczone przede wszystkim do nadania gotowym produktom specjalnych właściwości fizycznych lub innych pożądanych cech”. Ponadto noty wyjaśniające dotyczące pozycji HS 4410 wskazują, że pozycja ta nie obejmuje „płyt lub listew z tworzyw sztucznych zawierających mączkę drzewną jako wypełniacz”, które należy zaklasyfikować do działu 39 CN.

72

Jednocześnie z rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 276/2013 z dnia 19 marca 2013 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej (Dz.U. 2013, L 84, s. 9) wynika, że klasyfikacja deski pokładowej wykonanej z kompozytu drewnianego, składającej się w szczególności z odpadów włókien drzewnych i przetworzonych tworzyw sztucznych, do działu 44 jako artykułu z drewna jest wykluczona, ze względu na to, że włókna drzewne stanowią jedynie wypełniacz, a tworzywo sztuczne, które nadaje produktowi jego zasadniczy charakter, zawiera owe włókna, w związku z czym tego rodzaju produkt powinien zostać zaklasyfikowany jako tworzywo sztuczne.

73

W konsekwencji, o ile włókna roślinne rzeczywiście odgrywają rolę wypełniacza, czego weryfikacja należy do sądu odsyłającego, o tyle okoliczność ta potwierdza wniosek sformułowany w pkt 69 niniejszego wyroku, zgodnie z którym towary te należy zaklasyfikować do pozycji CN 3924.

74

Biorąc pod uwagę całość powyższych rozważań, na zadane pytania należy odpowiedzieć, iż CN należy interpretować w ten sposób, że towary opisane jako „kubki bambusowe”, składające się w 72,33% z włókien roślinnych i w 25,2% z żywicy melaminowej, z zastrzeżeniem oceny przez sąd odsyłający wszystkich dostępnych mu okoliczności faktycznych, należy zaklasyfikować do pozycji 3924 tej nomenklatury, a konkretnie do jej podpozycji 39241000.

75

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (ósma izba) orzeka, co następuje:

Nomenklaturę scaloną, zawartą w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie Nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, zmienionym rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1821 z dnia 6 października 2016 r., należy interpretować w ten sposób, że towary opisane jako „kubki bambusowe”, składające się w 72,33% z włókien roślinnych i w 25,2% z żywicy melaminowej, z zastrzeżeniem oceny przez sąd odsyłający wszystkich dostępnych mu okoliczności faktycznych, należy zaklasyfikować do pozycji 3924 tej nomenklatury, a konkretnie do jej podpozycji 39241000.