—

w imieniu Kamino International Logistics BV przez H. de Biego oraz E. Zietsego, advocaten,

—

w imieniu rządu niderlandzkiego przez C.M. Wissels oraz D.J.M. de Gravego, działających w charakterze pełnomocników,

—

w imieniu Komisji Wspólnot Europejskich przez G. Wilmsa, działającego w charakterze pełnomocnika, wspieranego przez F. Tuytschaevera, advocaat,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni Nomenklatury Scalonej stanowiącej załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256, s. 1), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1789/2003 z dnia 11 września 2003 r. (Dz.U. L 281, s. 1) (zwanej dalej „CN”) i ważności rozporządzenia Komisji (WE) nr 754/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej (Dz.U. L 118, s. 32).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy Staatssecretaris van Financiën (sekretarzem stanu ds. skarbowych) a Kamino International Logistics BV (zwaną dalej „Kamino”) w przedmiocie klasyfikacji taryfowej pewnego rodzaju monitorów z wyświetlaczem ciekłokrystalicznym (LCD) w sierpniu 2004 r.

3

Międzynarodowa konwencja w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, sporządzona w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r. (zwana dalej „konwencją w sprawie HS”) oraz protokół zmian do niej z dnia 24 czerwca 1986 r. zostały zatwierdzone w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej decyzją Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. (Dz.U. L 198, s. 1).

4

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) konwencji w sprawie HS każda z umawiających się stron zobowiązuje się do tego, że jej nomenklatury celne i statystyczne będą zgodne ze zharmonizowanym systemem ustanowionym przez tę konwencję, że będzie stosowała wszystkie pozycje i podpozycje HS bez dodatków lub modyfikacji wraz z ich odpowiednimi kodami cyfrowymi oraz że będzie przestrzegała kolejności cyfrowych tego systemu. Przepis ten stanowi ponadto, że każda z umawiających się stron zobowiązuje się również do stosowania ogólnych reguł interpretacji HS, a także wszystkich uwag dotyczących sekcji, działów i podpozycji HS oraz do tego, że nie będzie modyfikowała ich zakresu.

5

Rozporządzeniem nr 2658/87 ustanowiono Nomenklaturę Scaloną, opartą na HS, od którego przejęła ona sześciocyfrowe pozycje i podpozycje, jedynie cyfry siódma i ósma wskazują dalszy podział przez nią dokonany.

6

Zgodnie z art. 12 ust. 1 rzeczonego rozporządzenia, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 254/2000 z dnia 31 stycznia 2000 r. (Dz.U. L 28, s. 16), Komisja Wspólnot Europejskich przyjmuje każdego roku rozporządzenie przedstawiające pełną wersję CN wraz ze stawkami celnymi jako wynik środków przyjętych przez Radę Unii Europejskiej lub przez Komisję. Rozporządzenie to ma zastosowanie od 1 stycznia kolejnego roku.

7

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr 1789/2003, nadającego nowe brzmienie nomenklaturze scalonej, weszło ono w życie w dniu 1 stycznia 2004 r.

8

Ogólne reguły interpretacji CN, zawarte w jej części pierwszej, sekcji I A, stanowią:

„Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze Scalonej podlega następującym regułom:

9

Druga część CN zawiera sekcję XVI obejmującą maszyny i urządzenia mechaniczne, sprzęt elektryczny, ich części, urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku, urządzenia telewizyjne do rejestracji i odtwarzania obrazu i dźwięku oraz części i wyposażenie dodatkowe do tych artykułów.

10

Sekcja XVI zawiera działy 84 i 85. Pierwszy obejmuje reaktory jądrowe, kotły, maszyny i urządzenia mechaniczne oraz ich części. Drugi obejmuje maszyny i urządzenia elektryczne oraz ich części, rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze obrazu i dźwięku oraz części i akcesoria do tych artykułów.

11

Zgodnie z uwagą 5 do działu 84:

„[…]

[…]

12

Pozycja 8471 ma następujące brzmienie:

[…]

[…]”.

13

Pozycja 8528 CN (zwana dalej „pozycją 8528”) ma następujące brzmienie:

[…]

[…]

[…]”.

14

Zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. a) tiret drugie rozporządzenia nr 2658/87 Komisja opracowuje noty wyjaśniające do CN, które są regularnie publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Noty wyjaśniające opublikowane w dniu 23 października 2002 r. (Dz.U. C 256, s. 1) wskazują w zakresie dotyczącym podpozycji 84716090, co następuje.

„Podpozycja ta obejmuje wyświetlacze optyczne, które mogą być jedynie stosowane jako urządzenia wyjścia dla maszyny automatycznego przetwarzania danych.

Urządzenia te nie mogą odtwarzać obrazu z sygnału zakodowanego (złożonego sygnału wizyjnego)”.

15

Nota wyjaśniająca do CN dotycząca podpozycji 85282190 odsyła do not wyjaśniających do pozycji 8528 HS akapit drugi pkt 6.

16

W czasie właściwym dla okoliczności faktycznych w postępowaniu przed sądem krajowym stawka należności celnych przywozowych mająca zastosowanie do urządzeń z podpozycji 85282190 wynosiła 14%, natomiast urządzenia objęte podpozycją 84716090 korzystały ze zwolnienia z należności celnych.

17

Celem zapewnienia jednolitego stosowania CN Komisja ustanowiła rozporządzenie nr 754/2004, które zgodnie z zawartym w nim art. 3 weszło w życie w dniu 13 maja 2004 r. Załącznik do tego rozporządzenia ma następujące brzmienie:

18

Przekształcona w Światową Organizację Celną (zwaną dalej „WCO”) Rada Współpracy Celnej, powołana na podstawie Międzynarodowej konwencji w sprawie jej ustanowienia sporządzonej w Brukseli w dniu 15 grudnia 1950 r., zatwierdza na warunkach określonych w art. 8 konwencji w sprawie HS noty wyjaśniające i opinie klasyfikacyjne do HS przygotowane przez Komitet HS, o którym mowa w art. 6 tej konwencji. Zgodnie z art. 7 ust. 1 konwencji HS zadaniem tego komitetu jest w szczególności przedstawianie propozycji zmian do konwencji, przygotowywanie not wyjaśniających, opinii klasyfikacyjnych i innych informacji w celu interpretacji HS.

19

Noty wyjaśniające dotyczące pozycji 8471 HS są zredagowane w następujący sposób:

„I.— Maszyny do automatycznego przetwarzania danych i urządzenia do tych maszyn

[…]

D.— Jednostki oddzielnie zgłoszone do odprawy celnej

[…]

Do jednostek składowych maszyn automatycznego przetwarzania danych należą monitory, umożliwiające graficzną prezentację przetwarzania danych. Różnią się one od monitorów wideo i odbiorników telewizyjnych, objętych pozycją 8528, pewnymi cechami, m.in.:

[…]”.

20

Noty wyjaśniające dotyczące pozycji 8528 HS mają następujące brzmienie:

„[…]

Niniejsza pozycja obejmuje urządzenia odbiorcze dla telewizji (w tym monitory wideo i projektory wideo), nawet z wbudowanymi odbiornikami radiowymi lub z urządzeniami do zapisywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazów.

Niniejsza pozycja obejmuje:

[…]

21

W sierpniu 2004 r. Kamino zgłosiła w celach dopuszczenia do swobodnego obrotu partię monitorów kolorowych typu LCD, model BenQ FP231W, w których obraz jest odtwarzany za pomocą ciekłych kryształów odbijających światło. Monitory te zostały sklasyfikowane do podpozycji 85282190.

22

Rozmiary ekranu wynoszą 53,48 (długość) x 46,55 (wysokość) x 24,84 cm (szerokość) z przekątną 58,42 cm (23 cale). Maksymalna rozdzielczość wynosi 1920 x 1200 pikseli z proporcjami obrazu 16:10. Częstotliwość odświeżania pozioma i pionowa wynosi odpowiednio 30–81 kHz oraz 50–76 Hz. Jasność wynosi 250 cd/m2. Mogą one wyświetlać 16,7 milionów kolorów. Współczynnik kontrastu wynosi 500:1.

23

Wskazane monitory są wyposażone w złącza D-Sub, DVI-D, USB, S-video oraz composite-video. W efekcie monitory te mogą wyświetlać obrazy z maszyn do automatycznego przetwarzania danych i obrazy z innych urządzeń. Są one ponadto wyposażone w wyjście audio o maksymalnej mocy 4 watów, do którego mogą zostać podłączone głośniki.

24

Uważając, że wskazane monitory powinny być sklasyfikowane do podpozycji 84716090, Kamino wniosła sprzeciw od wezwania do zapłaty. Sprzeciw ten został oddalony na mocy decyzji inspektora celnego ze względu na to, że monitory te służą do odtwarzania obrazów i mogą być podłączone do odtwarzaczy DVD, projektorów kina domowego, konsoli do gier, kamer, wideokamer i maszyn do automatycznego przetwarzania danych.

25

W postępowaniu w sprawie skargi wniesionej od tej decyzji do Gerechtshof te Amsterdam (sąd apelacyjny w Amsterdamie), sąd ten stwierdził, że charakterystyka i właściwości omawianych monitorów, w szczególności ich rozdzielczość i jasność, wskazują na ich przeznaczenie do używania przez projektantów, grafików lub innych profesjonalnych użytkowników i są zaprojektowane w ten sposób, by je umieścić na biurku lub stole celem oglądania z bliskiej odległości.

26

Gerechtshof stwierdził, że producent wprowadził wskazane monitory na rynek wyłącznie w tym zakresie użytkowania i że są one ponadto zbyt drogie, aby były używane wyłącznie lub zasadniczo do gier. Sąd ten wskazał, że jakkolwiek omawiane monitory nie są przeznaczone wyłącznie do użycia przez wskazanych użytkowników profesjonalnych, ponieważ charakteryzują się one również innymi możliwościami, to jednak z racjonalnego i praktycznego punktu widzenia, przeznaczenie to jest na tyle przeważające, że zasadniczo spełniają one wymogi uwagi 5 B do działu 84 CN. Zdaniem tego sądu rozporządzenie Komisji (WE) nr 754/2004 nie sprzeciwia się temu wnioskowi, ponieważ dotyczy ono innych urządzeń, charakteryzujących się całkowicie odmiennymi właściwościami technicznymi.

27

Staatssecretaris van Financiën wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Hoge Raad der Nederlanden (sąd najwyższy w Niderlandach), podnosząc, że przy badaniu, czy w zakresie dotyczącym omawianych monitorów spełnione są kryteria określone w uwadze 5 B do działu 84 CN, Gerechtshof te Amsterdam błędnie nie wziął pod uwagę innych możliwości użycia tych monitorów, poza użyciem jako element systemu automatycznego przetwarzania danych.

28

Hoge Raad der Nederlanden zmierza po pierwsze do ustalenia, czy w przypadku, gdy brak jest jednoznacznego kryterium umożliwiającego określenie wyłącznie na podstawie właściwości technicznych zasadniczego przeznaczenia monitora nadającego się do odtwarzania obrazów wideo pochodzących zarówno z maszyny do automatycznego przetwarzania danych, jak również z innych źródeł, znaczenie — ewentualnie decydujące — ma docelowa grupa użytkowników, która może zostać ustalona na podstawie sposobu, w jakim urządzenie jest sprzedawane, oraz na podstawie ceny sprzedaży. Po drugie powstaje kwestia, czy rozporządzenie nr 754/2004 obejmuje swym zakresem stosowania omawiane monitory.

29

W tej sytuacji Hoge Raad der Nederlanden postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

30

Poprzez pytanie to sąd odsyłający zmierza zasadniczo do ustalenia, czy monitory takie jak stanowiące przedmiot sprawy przed sądem krajowym, mogące odtwarzać sygnały pochodzące zarówno z maszyny do automatycznego przetwarzania danych, jak również z innych źródeł, mogą być uznane za urządzenia „w rodzaju stosowanych […] zasadniczo w systemie automatycznego przetwarzania danych” w rozumieniu uwagi 5 B do działu 84 CN i sklasyfikowane do podpozycji 84716090.

31

Należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli, decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w pozycjach CN oraz uwagach do sekcji lub działów (zob. w szczególności wyroki z dnia 18 lipca 2007 r. w sprawie C-142/06 Olicom, Zb.Orz. s. I-6675, pkt 16 i przytoczone tam orzecznictwo).

32

Zarówno uwagi poprzedzające działy Nomenklatury Scalonej, jak zresztą i noty wyjaśniające do CN Rady Współpracy Celnej stanowią ważne środki służące zapewnieniu jednolitego stosowania taryfy celnej oraz jako takie dostarczają pomocnych wskazówek do jej interpretacji (zob. wyroki z dnia 19 maja 1994 r. w sprawie C-11/93 Siemens Nixdorf, Rec. s. I-1945, pkt 12; z dnia 18 grudnia 1997 r. w sprawie C-382/95 Techex, Rec. s. I-7363, pkt 12 oraz w ww. sprawie Olicom, pkt 17).

33

W niniejszej sprawie brzmienie pozycji 8471, zdaniem Kamino obejmującej omawiane monitory, odnosi się w szczególności do maszyn do automatycznego przetwarzania danych i urządzeń do tych maszyn, natomiast brzmienie pozycji 8528, do której wedle stanowiska rządu niderlandzkiego i Komisji należy zaklasyfikować te monitory, dotyczy w szczególności aparatury odbiorczej dla telewizji i monitorów wideo. Podpozycja 84716090 obejmuje w szczególności urządzenia wejściowe lub wyjściowe, inne niż drukarki i klawiatury, nawet zawierające w tej samej obudowie urządzenia pamięci, natomiast podpozycja 85282190 odnosi się do kolorowych monitorów wideo.

34

Komisja jest zdania, że w związku z tym, że omawiane monitory mogą odtwarzać inne obrazy niż obrazy pochodzące z maszyny do automatycznego przetwarzania danych, spełniają one specyficzną funkcję, inną niż przetwarzanie danych w rozumieniu uwagi 5 E do działu 84 CN. W związku z tym uwaga 5 B do tego działu nie ma zastosowania w zakresie dotyczącym tych monitorów, które powinny zostać zaklasyfikowane w ramach pozycji odpowiednich dla ich funkcji, a mianowicie do pozycji 8528, która odnosi się między innymi do monitorów wideo.

35

Do twierdzenia tego nie można się jednakże przychylić.

36

W świetle uwagi 5 E do działu 84 CN „maszyny spełniające specyficzne funkcje, inne niż przetwarzanie danych, i zawierające lub współpracujące z maszyną do automatycznego przetwarzania danych, należy klasyfikować do pozycji odpowiednich do ich indywidualnych funkcji lub, jeśli nie ma takiej możliwości, do pozycji pozostałych”.

37

Z brzmienia tej uwagi wynika, że „specyficzne funkcje” wykonywane przez maszyny pracujące z maszynami do automatycznego przetwarzania danych muszą być funkcjami „innymi niż przetwarzanie danych” (zob. ww. wyrok w sprawie Olicom, pkt 30).

38

Ponadto z ogólnej systematyki i ratio legis uwagi 5 E do działu 84 wynika, że sformułowanie „należy klasyfikować do pozycji odpowiednich do ich indywidualnych funkcji” zawarte w tej uwadze nie zmierza do udzielenia pierwszeństwa jednej funkcji przed innymi, również wykonywanymi przez podlegające klasyfikacji urządzenie, przynależnymi do przetwarzania danych, lecz do tego, by nie dopuścić, aby urządzenia, których funkcja nie ma nic wspólnego z obróbką danych, były klasyfikowane do pozycji 8471 wyłącznie z tego powodu, że zawierają maszynę do automatycznego przetwarzania danych lub współpracują z taką maszyną (wyrok z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawach połączonych C-362/07 i C-363/07 Kip Europe i in., dotychczas nieopublikowany w Zbiorze, pkt 33).

39

Należy przypomnieć w tym względzie, że jak wynika z pkt 36 wyroku w sprawie Kip Europe i in., „specyficzne funkcje, inne niż przetwarzanie danych” w rozumieniu uwagi 5 E do działu 84 CN wykonują jedynie tego rodzaju urządzenia, które zawierają lub współpracują z maszyną do automatycznego przetwarzania danych i których funkcja nie przynależy do przetwarzania danych.

40

Wedle niezakwestionowanych informacji zawartych w aktach przedstawionych Trybunałowi w ramach niniejszej procedury, poza funkcją odtwarzania obrazów pochodzących z urządzeń takich jak konsola do gier, odtwarzacz wideo lub odtwarzacz DVD, która nie przynależy do przetwarzania danych, omawiane monitory zapewniają również odtwarzanie sygnałów pochodzących z maszyn do automatycznego przetwarzania danych.

41

W związku z tym należy zbadać, czy — jak twierdzi Kamino — tego rodzaju monitory są objęte pozycją 8471 jako urządzenia maszyn do automatycznego przetwarzania danych ze względu na to, że spełniają one trzy przesłanki określone w uwadze 5 B lit. a)–c) do działu 84 CN, a mianowicie są w rodzaju stosowanych wyłącznie lub zasadniczo w systemie automatycznego przetwarzania danych, mogą być przyłączane do jednostki centralnej i są zdolne do przyjmowania lub dostarczania danych w takiej formie, która może być wykorzystana przez ten system.

42

W tym względzie jest bezsporne, że wskazane monitory mogą być przyłączone do jednostki centralnej, że przyjmują dane w formie, która może być wykorzystana przez system i że będąc zdolnymi do odtwarzania sygnałów pochodzących również z innych źródeł, nie są one w rodzaju stosowanych wyłącznie w systemie automatycznego przetwarzania danych. W związku z tym należy zbadać, czy mogą one być jednak uznane za stosowane „zasadniczo” w tego rodzaju systemie w rozumieniu uwagi 5 B lit. a) do działu 84 CN.

43

Zarówno rząd niderlandzki, jak również Komisja podnoszą, że uwaga 5 B lit. a) do działu 84 CN powinna być interpretowana w ten sposób, że sama możliwość odtwarzania przez omawiane monitory obrazów pochodzących z innych źródeł niż maszyna do automatycznego przetwarzania danych wyklucza ich klasyfikację do pozycji 8471.

44

Należy jednak odrzucić tego rodzaju wykładnię uwagi 5 B lit. a) do działu 84 CN. Uwaga ta wyraźnie uwzględnia dwie kategorie urządzeń do maszyn do automatycznego przetwarzania danych, a mianowicie kategorię odnoszącą się do urządzeń w rodzaju stosowanych „wyłącznie” w systemie automatycznego przetwarzania danych i kategorię odnoszącą się do urządzeń w rodzaju stosowanych „zasadniczo” w tego rodzaju systemie.

45

Jak bowiem podnosi rzecznik generalny w pkt 33 opinii, tego rodzaju wykładnia równałaby się z usunięciem z tekstu wskazanej uwagi wyrażenia „zasadniczo”.

46

Celem poparcia swej argumentacji, rząd niderlandzki i Komisja odsyłają w szczególności do not wyjaśniających do CN dotyczących podpozycji 84716090 oraz do not wyjaśniających do pozycji 8471 HS, w szczególności pkt 1 zdanie pierwsze części działu I D poświęconej monitorom maszyn do automatycznego przetwarzania danych.

47

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem noty wyjaśniające opracowywane przez Komisję w zakresie dotyczącym Nomenklatury Scalonej oraz noty wyjaśniające przyjmowane przez WCO w zakresie dotyczącym HS przyczyniają się w istotny sposób do interpretacji zakresu poszczególnych pozycji taryfowych, nie mają jednakże wiążącej mocy prawnej (zob. w szczególności wyrok z dnia 12 stycznia 2006 r. w sprawie C-311/04 Algemene Scheeps Agentuur Dordrecht, Zb.Orz. s. I-609, pkt 27 i przytoczone tam orzecznictwo).

48

Noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej nie zastępują not do HS, lecz powinny być traktowane jako ich uzupełnienie (zob. podobnie wyrok z dnia 6 grudnia 2007 r. w sprawie C-486/06 Van Landeghem, Zb.Orz. s. I-10661, pkt 36) i odczytywane w związku z nimi. Treść not wyjaśniających do CN powinna być z tego względu zgodna z postanowieniami Nomenklatury Scalonej i nie powinna zmieniać jej zakresu (zob. w szczególności ww. wyrok w sprawie Algemene Scheeps Agentuur Dordrecht, pkt 28 i przytoczone tam orzecznictwo).

49

Jeśli noty wyjaśniające wskazane w pkt 46 niniejszego wyroku powinny być interpretowane — jak wskazuje rząd niderlandzki i Komisja — w ten sposób, że wykluczają one klasyfikację do podpozycji 84716090 wszelkich monitorów mogących odtwarzać sygnały pochodzące zarówno z maszyny do automatycznego przetwarzania danych, jak i z innych źródeł, to noty te prowadziłyby do zmiany, a konkretnie do ograniczenia zakresu uwagi 5 B lit. a) do działu 84 CN.

50

W związku z tym, gdyby przyjąć, że noty wyjaśniające do CN odnoszące się do podpozycji 84716090 i noty wyjaśniające odnoszące się do pozycji 8471 HS, w szczególności pkt 1) zdanie pierwsze części działu I D poświęconej monitorom maszyn do automatycznego przetwarzania danych, należy interpretować we wskazany sposób, ich stosowanie w niniejszej sprawie powinno zostać wyłączone, ponieważ tego rodzaju wykładnia nie jest zgodna z uwagą 5 B lit. a) do działu 84 CN.

51

Mając na uwadze powyższe, na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, że klasyfikacja do podpozycji 84716090 monitorów takich jak monitory stanowiące przedmiot sprawy przed sądem krajowym jako urządzeń w rodzaju stosowanych „zasadniczo” w systemie automatycznego przetwarzania danych w rozumieniu uwagi 5 B lit. a) do działu 84 CN nie jest wykluczona z tego tylko względu, że mogą one odtwarzać sygnały pochodzące zarówno z maszyny do automatycznego przetwarzania danych, jak również z innych źródeł.

52

Poprzez pytanie to sąd odsyłający zmierza zasadniczo do wyjaśnienia, jakie są kryteria umożliwiające ustalenie, czy monitory, takie jak monitory będące przedmiotem sprawy przed sądem krajowym, stanowią urządzenia w rodzaju stosowanych zasadniczo w systemie automatycznego przetwarzania danych.

53

Komisja podnosi, że złącza, które występują w omawianych monitorach, a mianowicie złącze DVI-D, S-video i video-composite, stanowią wyposażenie monitorów przeznaczonych do telewizorów. Z tego względu omawiane monitory wykonują podwójną funkcję, a mianowicie odtwarzania sygnałów pochodzących z maszyny do automatycznego przetwarzania danych i odtwarzania obrazów wideo.

54

Rząd niderlandzki podnosi, że jeśli monitory są wyposażone w interfejs VGA — wraz z interfejsem audio lub bez niego — powinny one być uznane za monitory w rodzaju stosowanego wyłącznie w systemie automatycznego przetwarzania danych. Poza tym przypadkiem jedynie wówczas, gdy czysto teoretyczna jest możliwość użycia poza systemem automatycznego przetwarzania danych monitorów wyposażonych również w inne interfejsy, monitory te mogą zostać uznane za monitory w rodzaju stosowanego zasadniczo w tego rodzaju systemie.

55

Argumenty te należy jednak oddalić.

56

O ile prawdą jest, że jak wskazuje Komisja w swych uwagach, kryterium „w rodzaju stosowanych wyłącznie lub zasadniczo w systemie automatycznego przetwarzania danych” wskazane w uwadze 5 B lit. a) do działu 84 CN nie odnosi się do używania monitora jako takiego, lecz do funkcji, jakie może on wykonywać, to jednak — jak wynika z pkt 44 niniejszego wyroku — uwaga ta wyraźnie uwzględnia dwie wskazane w niej kategorie urządzeń i rozróżnienie to powinno mieć zastosowanie w praktyce.

57

W tym względzie należy stwierdzić, że wbrew stanowiskom rządu niderlandzkiego i Komisji, liczba i rodzaj złącz, w które są wyposażone monitory, takie jak monitory stanowiące przedmiot postępowania przed sądem krajowym, nie mogą stanowić same w sobie kryteriów decydujących o ich klasyfikacji taryfowej, i że dla celów tej klasyfikacji należy zbadać, w odniesieniu również do innych kryteriów i uwzględniając cechy i właściwości obiektywne tych monitorów, zarówno stopień, w jakim mogą one wykonywać większą ilość funkcji, jak również poziom osiąganej przez nie wydajności w wykonywaniu tych funkcji.

58

W związku z tym, że tego rodzaju monitory nie mogą zostać wyłączone z zakresu pojęcia urządzenia maszyn do automatycznego przetwarzania danych w rozumieniu uwag 5 B lit. a) i 5 C do działu 84 CN, należy określić kryteria umożliwiające stwierdzenie, czy monitory te są w rodzaju stosowanych zasadniczo w systemie automatycznego przetwarzania danych, czy też wedle ich cech i właściwości technicznych należy je przyporządkować do ekranów telewizyjnych lub monitorów wideo.

59

W niniejszej sprawie, celem klasyfikacji taryfowej monitorów takich jak monitory będące przedmiotem w sprawie przed sądem krajowym, należy sięgnąć do not wyjaśniających odnoszących się do pozycji 8471 HS, w szczególności do pkt 1–5 części działu I D poświęconej monitorom maszyn do automatycznego przetwarzania danych.

60

W tym względzie ze wskazanych punktów wynika, że poza przypadkiem, gdy monitory są wyposażone w rodzaj złącza nadającego się do podłączenia do systemów przetwarzania danych, można je przyporządkować do stosowanych zasadniczo w systemie automatycznego przetwarzania danych również na podstawie innych cech technicznych, w szczególności takich jak przeznaczenie dla celów pracy z bliskiej odległości, brak możliwości odtwarzania sygnałów telewizyjnych, niski poziom emisji pola elektromagnetycznego, wielkość wyświetlanej plamki od 0,41 mm dla średniej rozdzielczości i mniejsza w miarę zwiększania się rozdzielczości obrazu, szerokość pasma wynosząca 15 MHz lub więcej oraz mniejsza wielkość piksela na ekranie i większa zbieżność w porównaniu z monitorami wideo objętymi pozycją 8528.

61

W konsekwencji, na pytanie drugie należy odpowiedzieć, że dla celów ustalenia, czy monitory takie jak monitory będące przedmiotem sprawy przed sądem krajowym stanowią urządzenia w rodzaju stosowanych zasadniczo w systemie automatycznego przetwarzania danych, władze krajowe, włącznie z sądami, powinny zastosować wskazówki zawarte w notach wyjaśniających odnoszących się do pozycji 8471 HS, w szczególności pkt 1–5 części działu I D poświęconej monitorom maszyn do automatycznego przetwarzania danych.

62

Poprzez pytanie to sąd odsyłający zmierza do wyjaśnienia, czy zakres stosowania rozporządzenia nr 754/2004, którego załącznik klasyfikuje do podpozycji 85282190 dwa rodzaje ekranów plazmowych dysponujących cechami technicznymi umożliwiającymi wyświetlanie sygnałów z maszyny do automatycznego przetwarzania danych lub innego źródła, takiego jak odtwarzacz DVD lub odtwarzacz gier wideo przez tuner, obejmuje monitory takie jak będące przedmiotem postępowania przed sądem krajowym. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, sąd krajowy zwraca się również do Trybunału z pytaniem o ważność wskazanego rozporządzenia.

63

Z orzecznictwa wynika, że po pierwsze rozporządzenie klasyfikacyjne takie jak rozporządzenie nr 754/2004 jest ustanawiane przez Komisję, gdy klasyfikacja produktu w ramach Nomenklatury Scalonej może prowadzić do trudności lub być przedmiotem sporów, a po drugie że rozporządzenie takie ma zakres generalny, jako że nie ma zastosowania do konkretnych podmiotów, lecz do ogółu produktów identycznych z produktem będącym przedmiotem klasyfikacji (zob. podobnie wyrok z dnia 17 maja 2001 r. w sprawie C-119/99 Hewlett Packard, Rec. s. I-3981, pkt 18 i 19 oraz ww. wyrok w sprawie Kip Europe i in., pkt 59).

64

Należy jednak stwierdzić, że towary będące przedmiotem klasyfikacji dokonanej w rozporządzeniu nr 754/2004 nie są z technologicznego punktu widzenia identyczne z monitorami stanowiącymi przedmiot sprawy w postępowaniu krajowym. Dwa urządzenia opisane w załączniku do rozporządzenia są wyposażone w ekran plazmowy, natomiast monitory w postępowaniu przed sądem krajowym są wyposażone w ekrany typu LCD.

65

Są one również odmienne pod względem rozmiarów, ponieważ przekątna ekranu urządzeń stanowiących przedmiot rozporządzenia nr 754/2004 wynosi 106 cm (41,73 cali), natomiast w przypadku monitorów w postępowaniu przed sądem krajowym wynosi ona 58,42 cm (23 cale).

66

Ponadto obydwa urządzenia sklasyfikowane przez rozporządzenie nr 754/2004 charakteryzują się rozdzielczością odpowiednio 852 x 480 pikseli i 1024 x 1024 pikseli. Rozdzielczość monitorów w sprawie przed sądem krajowym wynosi 1920 x 1200 pikseli.

67

Należy ponadto wskazać, że o ile stosowanie w drodze analogii rozporządzenia klasyfikującego do towarów analogicznych do tych, o których mowa w rozporządzeniu, sprzyja wykładni spójnej z Nomenklaturą Scaloną i równemu traktowaniu podmiotów gospodarczych (zob. wyroki z dnia 4 marca 2004 r. w sprawie C-130/02 Krings, Rec. s. I-2121, pkt 35 i z dnia 13 lipca 2006 r. w sprawie C-14/05 Anagram International, Zb.Orz. s. I-6763, pkt 32), to jednak wymagane jest w tego rodzaju przypadkach, by towary podlegające zaklasyfikowaniu i towary wskazane w rozporządzeniu klasyfikacyjnym były wystarczająco podobne.

68

Sam fakt, że monitory będące przedmiotem postępowania w postępowaniu przed sądem krajowym oraz produkty wskazane w rozporządzeniu nr 754/2004 są wyposażone w złącze DVI i że w związku z tym jedne i drugie nadają się do odtwarzania sygnałów pochodzących zarówno z maszyny do automatycznego przetwarzania danych, jak również z innych źródeł, nie wystarcza, w braku dokonania oceny ich cech obiektywnych oraz wydajności w odniesieniu do różnych wykonywanych przez nie funkcji — mając na uwadze różnice między nimi wskazane w pkt 64–66 niniejszego wyroku — by zastosować do tych monitorów wskazane rozporządzenie w drodze analogii.

69

W związku z powyższym, jako że monitory w postępowaniu przed sądem krajowym nie są identyczne ani w wystarczającym stopniu analogiczne do towarów będących przedmiotem klasyfikacji dokonanej w rozporządzeniu nr 754/2004, rozporządzenie to nie ma zastosowania do tych monitorów. W związku z tym brak jest konieczności dokonywania oceny ważności wskazanego rozporządzenia.

70

Mając na uwadze powyższe uwagi, na pytanie trzecie należy odpowiedzieć, że rozporządzenie nr 754/2007 nie ma zastosowania w zakresie dotyczącym klasyfikacji taryfowej monitorów będących przedmiotem postępowania przed sądem krajowym.

71

Dla stron postępowania przed sądem krajowym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed tym sądem, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż poniesione przez strony postępowania przed sądem krajowym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (trzecia izba) orzeka, co następuje: