This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010CN0512
Case C-512/10: Action brought on 26 October 2010 — European Commission v Republic of Poland
Sprawa C-512/10: Skarga wniesiona w dniu 26 października 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
Sprawa C-512/10: Skarga wniesiona w dniu 26 października 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
Dz.U. C 30 z 29.1.2011, p. 16–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
29.1.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 30/16 |
Skarga wniesiona w dniu 26 października 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej
(Sprawa C-512/10)
()
2011/C 30/26
Język postępowania: polski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (Przedstawiciele: H. Støvlbæk i K. Herrmann, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska
Żądania strony skarżącej
— |
stwierdzenie, że w związku z wdrożeniem pierwszego pakietu kolejowego Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 6 ust. 3 i załącznika II do dyrektywy Rady z 29 lipca 1991r. 91/440/EWG w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych z późniejszymi zmianami (1) oraz art. 4 ust.2 i art.14 ust.2 dyrektywy Parlamentu europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001r. 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawania świadectw bezpieczeństwa (2); jak również na mocy art. 6 ust.2 i 3 Dyrektywy 2001/14/WE, art. 6 ust.1 Dyrektywy 2001/14/WE w związku z art. 7 ust.3 i 4 Dyrektywy 91/440/EWG z późniejszymi zmianami oraz art. 7 ust. 3 i art. 8 ust. 1 Dyrektywy 2001/14/WE; |
— |
obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Komisja podnosi cztery zarzuty uchybienia przez Rzeczpospolitą Polskę postanowieniom pierwszego pakietu kolejowego.
Po pierwsze, zdaniem Komisji, Rzeczpospolita Polska nie przewidziała mechanizmów zapewniających niezależność decyzyjną i organizacyjną zarządcy infrastruktury pełniącego funkcje podstawowe jakim jest PLK S.A. (Polskie Linie Kolejowe, Spółka Akcyjna) od holdingu tj. zarówno spółki dominującej PKP S.A. jak i innych spółek zależnych holdingu będących przewoźnikami kolejowymi.
Po drugie, Rzeczpospolita Polska nie podjęła, zdaniem Komisji, właściwych środków — zgodnie z art. 6 ust.1, pierwszy akapit dyrektywy 2001/14/WE i art. 7 ust.3 i 4 dyrektywy 91/440/EWG — w celu zapewnienia osiągnięcia przez zarządcę infrastruktury PLK S.A. równowagi finansowej w stosownym czasie. Państwo polskie dopuszcza, aby PLK S.A. kumulowała straty do 2012 roku.
Po trzecie, zdaniem Komisji, Rzeczpospolita Polska nie przewidziała szczególnego systemu zachęt wymaganego przez art. 6 ust. 2 i 3 Dyrektywy 2001/14/WE dla PLK S.A. w celu zmniejszenia kosztów i opłat za korzystanie z infrastruktury kolejowej.
Po czwarte, zdaniem Komisji, Rzeczpospolita Polska nie podjęła — wbrew art. 7 ust.3 dyrektywy 2001/14/WE — należytych środków, aby opłaty za minimalny dostęp do infrastruktury kolejowej obliczane były na podstawie kosztów bezpośrednio ponoszonych w wyniku przewozu pociągiem. Ponadto, państwo polskie nie przewidziało mechanizmu kontrolnego wymaganego przez art. 8 ust.1 dyrektywy 2001/14/WE pozwalającego na sprawdzenie, czy różne segmenty rynku są w stanie wytrzymać pod względem ekonomicznym podwyższone opłaty za dostęp i korzystanie z infrastruktury kolejowej.
(1) Dz.U. L 237, s. 25
(2) Dz.U. L 75, s. 29