Umowa z Chinami o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Decyzja 2004/889/WE dotycząca zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Chinami o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Umowa między Wspólnotą Europejską a Chinami o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

JAKIE SĄ CELE UMOWY I DECYZJI?

Celem umowy jest usprawnienie współpracy między organami administracyjnymi stron odpowiedzialnymi za stosowanie przepisów celnych*.

Na mocy decyzji zatwierdza się umowę w imieniu Wspólnoty Europejskiej (obecnie: UE).

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Walka z naruszeniami przepisów celnych jest skuteczniejsza, jeżeli jej uzupełnienie stanowi udzielana sobie przez państwa wzajemna pomoc w sprawach celnych. Tego rodzaju naruszenia szkodzą interesom ekonomicznym, podatkowym i handlowym stron, które uznają ponadto, że istotne jest, aby każde państwo dokładnie ustalało wysokość ceł i innych podatków.

Rozwijanie współpracy celnej

Strony postanawiają rozwijać współpracę celną, zwłaszcza w drodze:

• ustanawiania kanałów łączności;
• ułatwiania skutecznej koordynacji między organami administracyjnymi;
• podejmowania wspólnych działań dotyczących spraw administracyjnych;
• ułatwiania zgodnego z prawem przepływu towarów;
• wymiany informacji i wiedzy fachowej w zakresie procedur celnych;
• udzielania sobie wzajemnie pomocy technicznej obejmującej np. wymianę pracowników, szkolenia oraz wymianę danych;
• uzgadniania wspólnego stanowiska w czasie debat dotyczących kwestii celnych w ramach organizacji międzynarodowych.

Wzajemna pomoc administracyjna

Organy celne udzielają sobie wzajemnie pomocy, przekazując sobie informacje służące właściwemu stosowaniu przepisów celnych. Pomoc ta nie narusza obowiązujących przepisów dotyczących wzajemnej pomocy w sprawach karnych. Nie obejmuje ona również informacji uzyskanych na wniosek organów sądowniczych.

Umową nie są objęte następujące formy pomocy:

• zwrot cła, podatków lub grzywien;
• aresztowanie lub zatrzymywanie osób;
• zajęcie lub przepadek mienia.

Przedmiotem umowy jest zarówno pomoc na wniosek, jak i pomoc z własnej inicjatywy.

Pomoc na wniosek: organ otrzymujący wniosek przekazuje organowi wnioskującemu wszelkie informacje, które umożliwiają właściwe stosowanie przepisów celnych. Takie informacje mogą dotyczyć:

• działań, które mogą prowadzić do naruszenia przepisów na terytorium drugiej strony, takich jak nieprawidłowe deklaracje i inne sfałszowane dokumenty;
• prawdziwości dokumentów urzędowych okazanych przy zgłoszeniu towaru;
• prawidłowości wywozu i wwozu towarów w ruchu pomiędzy terytoriami stron oraz zastosowanej procedury celnej.

Ponadto na żądanie organu wnioskującego organ otrzymujący wniosek podejmuje, w ramach obowiązujących go przepisów, niezbędne kroki w celu zapewnienia specjalnego nadzoru. Sprawowany jest on nad osobami, w odniesieniu do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że dopuściły się naruszeń przepisów celnych jednej ze stron. Może on także obejmować miejsca, przewożone towary i środki transportu, jeżeli istnieje podejrzenie, że są one przeznaczone do użycia w działaniach stanowiących naruszenie przepisów celnych.

Pomoc z własnej inicjatywy: jeżeli złożenie formalnego wniosku jest niemożliwe ze względu na zaistnienie sytuacji nagłej, która stanowi poważne zagrożenie dla gospodarki, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub innych istotnych interesów, strony mogą udzielać sobie wzajemnie pomocy z własnej inicjatywy.

Aspekty formalne i wyjątki od obowiązku udzielenia pomocy

Wnioski muszą spełniać określone wymogi dotyczące formy i treści. Zawierają one następujące informacje:

• oficjalne potwierdzenie organu wnioskującego;
• wnioskowane działanie;
• przedmiot i powód wystąpienia z wnioskiem.

Organ otrzymujący wniosek działa w taki sam sposób, w jaki wykonuje własne zadania. Wniosek jest przez niego wykonywany zgodnie z wiążącymi prawnie aktami stosowanymi na jego obszarze właściwości. Odpowiedź jest przekazywana na piśmie.

Przewidziane zostały wyjątki od obowiązku udzielenia pomocy. Pomocy można odmówić lub też uzależnić jej udzielenie od spełnienia określonych warunków, jeżeli udzielenie pomocy mogłoby naruszyć:

• suwerenność Chin lub państwa UE, do których lub do którego skierowano wniosek o udzielenie pomocy;
• porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne istotne interesy.

Umowa zawiera postanowienia dotyczące poufności przekazywanych informacji.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

Umowa weszła w życie dnia 1 kwietnia 2005 r. Ma ona zastosowanie na terytorium celnym Chińskiej Republiki Ludowej i na terytoriach 28 państw UE.

KONTEKST

W czerwcu 2017 r. Komisja Europejska i Generalna Administracja Celna Chińskiej Republiki Ludowej podpisały strategiczne ramy współpracy celnej na lata 2018–2020. W tym dokumencie, który opiera się na umowie o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych, potwierdzono zasadnicze cele współpracy UE i Chin oraz cele pomocy udzielanej sobie wzajemnie przez UE i Chiny. Wśród zidentyfikowanych priorytetów znalazły się m.in. następujące kwestie: egzekwowanie praw własności intelektualnej, bezpieczeństwo łańcucha dostaw, walka z nadużyciami (finansowymi i środowiskowymi) oraz statystyka. W nowych strategicznych ramach współpracy przewidziano także współpracę w sprawach dotyczących handlu elektronicznego.

KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNE DOKUMENTY

Decyzja Rady 2004/889/WE z dnia 16 listopada 2004 r. w sprawie zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a rządem Chińskiej Republiki Ludowej o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych (Dz.U. L 375 z 23.12.2004, s. 19)

Umowa między Wspólnotą Europejską a rządem Chińskiej Republiki Ludowej o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych (Dz.U. L 375 z 23.12.2004, s. 20–26)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Zwiększanie bezpieczeństwa handlu pomiędzy UE i Chinami oraz ułatwianie prowadzenia tego handlu: Strategiczne ramy współpracy celnej na lata 2018–2020 podpisane przez Unię Europejską i rząd Chińskiej Republiki Ludowej, 22 maja 2017 r. (dokument Rady Unii Europejskiej)

Decyzja 2014/772/UE Wspólnego Komitetu Współpracy Celnej ustanowionego na mocy Umowy między Wspólnotą Europejską a rządem Chińskiej Republiki Ludowej o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych z dnia 16 maja 2014 r. dotycząca wzajemnego uznawania programu upoważnionego przedsiębiorcy Unii Europejskiej i programu Chińskiej Republiki Ludowej dotyczącego środków zarządzania według kategorii przedsiębiorstw (Dz.U. L 315 z 1.11.2014, s. 46–50)

Informacja dotycząca wejścia w życie umowy między Wspólnotą Europejską a rządem Chińskiej Republiki Ludowej o współpracy i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych (Dz.U. L 110 z 30.4.2005, s. 80)

Ostatnia aktualizacja: 08.01.2019