Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze objętym Konwencją ustanawiającą Międzyamerykańską Komisję ds. Tuńczyka Tropikalnego

Środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze objętym Konwencją ustanawiającą Międzyamerykańską Komisję ds. Tuńczyka Tropikalnego

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie (UE) 2021/56 ustanawiające środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze objętym Konwencją ustanawiającą Międzyamerykańską Komisję ds. Tuńczyka Tropikalnego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 520/2007

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Ochrona i zarządzanie

  • Okresowe zamknięcia: zakazy wykorzystywania statków stosujących okrężnice* do połowu tuńczyka tropikalnego (opastuna, tuńczyka żółtopłetwego oraz bonito) przez dwa okresy w każdym roku. Każde państwo członkowskie UE zaangażowane w rybołówstwo określi do 15 czerwca, który z dwóch okresów zamknięcia – od 29 lipca do 8 października czy od 9 listopada do 19 stycznia – będzie obowiązywał w stosunku do jego statków.
  • Zamknięcia obszarów: połów gatunków tuńczyka tropikalnego na obszarze znajdującym się pomiędzy 96° i 110°W oraz pomiędzy 4°N i 3°S jest zakazany w okresie od 9 października do 8 listopada.
  • Rozmieszczanie sprzętu pływackiego w promieniu 1 mili morskiej od zakotwiczonej boi instrumentalnej* lub nawiązywanie interakcji z taką boją na terenie objętym Konwencją jest zakazane.
  • Aktywne urządzenia do sztucznej koncentracji ryb* są ograniczone do 450 na statek z okrężnicą. Państwa członkowskie przesyłają codzienne informacje na temat wszystkich aktywnych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb do Komisji Europejskiej w odstępach czasu wynoszących co najmniej 60 dni, ale nie więcej niż 90 dni między każdym zgłoszeniem. Operatorzy unijnych statków rybackich muszą gromadzić informacje na temat wszelkich interakcji z urządzeniami do sztucznej koncentracji ryb i przekazywać je w formie raportu.
  • Na obszarze objętym Konwencją cały przeładunek gatunków w niej wymienionych odbywa się w porcie.

Ochrona gatunków morskich

  • Poniższych gatunków nie wolno przetrzymywać na pokładzie, przeładowywać, transportować na ląd, przechowywać ani sprzedawać, natomiast trzeba je bezpiecznie wypuszczać:
    • żarłacze białopłetwe;
    • mantowate (w tym manty i gatunki z rodzaju Mobula);
    • żarłacze jedwabiste (złapane z wykorzystaniem okrężnicy).
  • Unijne statki rybackie nie mogą zarzucać sieci z okrężnicą na stado tuńczyków, w którym znajduje się rekin wielorybi, zaś wszelkie incydenty trzeba zgłaszać. Muszą one niezwłocznie wypuszczać rekiny (żywe bądź martwe), gdy tylko będzie to możliwe bez narażania bezpieczeństwa ludzi.
  • Unijne taklowce nie mogą wykorzystywać lin do połowu rekinów.
  • Dane z połowów żarłaczy jedwabistych i rekinów młotów zgłaszane są do Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego.
  • Żółwie morskie trzeba niezwłocznie wypuszczać, w sposób wyrządzający jak najmniej szkód, bez narażania bezpieczeństwa ludzi. Co najmniej jeden członek załogi musi być przeszkolony z zakresu technik postępowania z żółwiami morskimi i uwalniania ich, by zwiększyć przeżywalność tych stworzeń po ich wypuszczeniu.
  • Wdrożono też środki mające na celu ochronę ptactwa morskiego (ograniczenia w zakresie stosowania taklowców) oraz delfinów (wyłącznie zatwierdzone statki, a także ograniczenia w zakresie stosowania okrężnic do połowu tuńczyka żółtopłetwego).

Obserwatorzy naukowi na taklowcach

Państwa członkowskie muszą dopilnować, aby na pokładzie taklowców, które odpowiadają za co najmniej 5 % nakładu połowowego statków dłuższych niż 20 metrów, znajdował się obserwator naukowy, który rejestruje połów docelowych gatunków ryb, liczbę poszczególnych gatunków oraz wszelkie inne dostępne informacje biologiczne, jak również wszelkie interakcje z gatunkami niedocelowymi, takimi jak żółwie morskie, ptactwo morskie oraz rekiny. Rozporządzenie to obejmuje szczegółowe zasady gwarantujące bezpieczeństwo obserwatora.

Wymogi dotyczące statków

  • Państwa członkowskie przekażą szczegółowe informacje na temat każdego statku rybackiego podlegającego pod ich jurysdykcję, który zajmuje się połowem na obszarze objętym konwencją. Informacje te trafią do regionalnego rejestru statków IATTC.
  • Ładownia (miejsce na pokładzie statku służące do transportu żywych ryb), która jest zaplombowana, musi być fizycznie uszczelniona i zaplombowana, tak by nie była połączona z żadną inną przestrzenią na statku i nie można jej było wykorzystywać do przechowywania żadnych innych towarów. Obserwatorzy muszą zgłaszać Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego wszelkie przypadki wykorzystywania zaplombowanej ładowni do przechowywania ryb.

Dane dotyczące połowów

Państwa członkowskie muszą co roku przekazywać Komisji dane z połowu gatunków objętych Konwencją, stosując specjalne zasady dotyczące raportowania połowu opastuna z wykorzystaniem okrężnic i statków do połowu wędami.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od 15 lutego 2021 r.

KONTEKST

UE zawarła Konwencję w 2006 r. jako strona Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (zob. streszczenie).

Zob. również:

KLUCZOWE POJĘCIA

Okrężnica: każda sieć okrążająca, której dno jest ściągnięte za pomocą liny sznurującej na dole sieci, która to lina przechodzi przez kilka obręczy wzdłuż podbory, umożliwiając zasznurowanie i zamknięcie sieci.
Boje instrumentalne: unoszące się na wodzie urządzenia, dryfujące lub zakotwiczone, rozmieszczane przez organizacje bądź podmioty rządowe lub uznane organizacje bądź podmioty naukowe do celów elektronicznego gromadzenia danych środowiskowych, a nie do celów działalności połowowej, które zostały zgłoszone sekretariatowi IATTC.
Urządzenie do sztucznej koncentracji ryb: zakotwiczone, dryfujące, unoszące się na wodzie lub zanurzone w niej obiekty rozmieszczane lub śledzone przez statki, w tym za pośrednictwem radia lub boi satelitarnych, w celu sztucznej koncentracji wybranych gatunków tuńczyka na potrzeby połowu z wykorzystaniem okrężnic.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/56 z dnia 20 stycznia 2021 r. ustanawiające środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze Konwencji ustanawiającej Międzyamerykańską Komisję ds. Tuńczyka Tropikalnego oraz zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 520/2007 (Dz.U. L 24 z 26.1.2021, s. 1–18)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1–50)

Kolejne zmiany rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1–32)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Rady (WE) nr 520/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiające środki techniczne dotyczące ochrony niektórych zasobów gatunków masowo migrujących oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 973/2001 (Dz.U. L 123 z 12.5.2007, s. 3–13)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Decyzja Rady 2006/539/WE z dnia 22 maja 2006 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji na rzecz wzmocnienia Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 22–23)

Konwencja na rzecz wzmocnienia Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. (Konwencja z Antigui) (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 24–42)

Decyzja Rady 2005/26/WE z dnia 25 października 2004 r. w sprawie podpisania, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji na rzecz wzmocnienia Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. („Konwencja z Antigui”) (Dz.U. L 15 z 19.1.2005, s. 9)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1185/2003 z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie obcinania płetw rekinom na pokładach statków (Dz.U. L 167 z 4.7.2003, s. 1–3)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Decyzja Rady 98/392/WE z dnia 23 marca 1998 r. dotycząca zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji Narodów Zjednoczonych z dnia 10 grudnia 1982 r. o prawie morza i Porozumienia z dnia 28 lipca 1994 r. odnoszącego się do stosowania jego części XI (Dz.U. L 179 z 23.6.1998, s. 1–2)

Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza i porozumienie w sprawie implementacji jej części XI (Konwencja z Montego Bay) (Dz.U. L 179 z 23.6.1998, s. 3–134)

Ostatnia aktualizacja: 09.04.2021

Top