Przydział emisji gazów cieplarnianych w lotnictwie

Ze względu na skalę i globalny charakter przemysłu lotniczego oraz jego wpływ na środowisko naturalne Unia Europejska podejmuje działania zmierzające do obniżenia emisji gazów cieplarnianych wytwarzanych przez lotnictwo europejskie. Jednocześnie UE współpracuje ze społecznością międzynarodową za pośrednictwem Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w celu wprowadzenia środków o zakresie globalnym.

AKT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/101/WE z dnia 19 listopada 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu uwzględnienia działalności lotniczej w systemie handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

Niniejsza dyrektywa zmienia dyrektywę 2003/87/WE, która ustanowiła unijny system handlu przydziałami emisji (unijny system ETS), poprzez uwzględnienie emisji dwutlenku węgla wytwarzanych przez lotnictwo. W rezultacie wszystkie loty do i z krajów UE oraz pomiędzy krajami UE, a także Norwegią, Islandią i Liechtensteinem objęte są unijnym systemem ETS.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

• 95% średnich emisji z lat 2004-2006 wyznacza roczny limit* dla emisji lotniczych na lata 2013-2020.
• Dyrektywa ma zastosowanie do unijnych i pozaunijnych linii lotniczych, którym przyznawane są zatwierdzone do handlu przydziały na emisje określonych ilości CO₂ wytwarzanych przez loty takich linii lotniczych na rok.
• Decyzja nr 377/2013/UE wstecznie wyłączyła wymogi unijnego systemu ETS dla lotów do i z krajów spoza EOG w roku 2012, aby zapewnić wystarczająco dużo czasu na negocjacje z Organizacją Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w sprawie ogólnoświatowych środków rynkowych dla emisji lotniczych.
• Przepisy zmieniono dla okresu 2013-2016 rozporządzeniem (UE) nr 421/2014. Oznacza to, że wyłącznie loty do i z UE, Norwegii, Islandii i Liechtensteinu są objęte unijnym systemem ETS do czasu zakończenia negocjacji w ramach ICAO dotyczących ogólnoświatowych środków rynkowych. Ustalenia mają zostać osiągnięte w roku 2016, a wdrożone do roku 2020.

KONTEKST

Lotnictwo to jedno z najszybciej rosnących źródeł emisji gazów cieplarnianych na świecie (i w UE), które odpowiada za około 3% wszystkich emisji. Według szacunków do roku 2020 ilość gazów cieplarnianych wytwarzanych przez przemysł lotniczy będzie o 70% wyższa niż w roku 2005, nawet po uwzględnieniu zwiększenia wydajności paliwowej.

KLUCZOWE POJĘCIA

Unijny system handlu przydziałami emisji (unijny system ETS) to kamień milowy polityki UE poświęconej zwalczaniu zmian klimatycznych. Jest to także kluczowe narzędzie umożliwiające zmniejszanie w sposób opłacalny przemysłowych emisji gazów cieplarnianych. Unijny system ETS to pierwszy i jak dotąd największy międzynarodowy system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych. Obejmuje on ponad 11 000 elektrowni i zakładów przemysłowych w 28 krajach UE, w Norwegii, Islandii i Liechtensteinie, a także emisje lotnicze.

Unijny system ETS działa na zasadzie ustalania limitów i handlu nimi. Limity ustalane są dla całkowitej ilości danych gazów cieplarnianych, jaka może zostać wyemitowana przez fabryki, elektrownie i inne zakłady objęte systemem. Limit jest z czasem zmniejszany w celu redukcji całkowitej ilości emisji. System umożliwia handel przydziałami emisji w taki sposób, aby całkowita ilość emisji pochodzących z zakładów i lotnictwa nie przekraczała limitu oraz aby umożliwić podejmowanie najkorzystniejszych środków do zmniejszania emisji.

Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Komisji Europejskiej dotyczącej zmniejszania emisji lotniczych.

AKTY POWIĄZANE

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 377/2013/UE z dnia 24 kwietnia 2013 r. wprowadzająca tymczasowe odstępstwo od dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz.U. L 113 z 25.4.2013, s. 1-4)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 421/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniające dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, w celu wprowadzenia w życie do 2020 r. porozumienia międzynarodowego w sprawie stosowania jednego międzynarodowego środka rynkowego do emisji z międzynarodowego lotnictwa (Dz.U. L 129 z 30.4.2014, s. 1-4).

Ostatnia aktualizacja: 23.07.2015