Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Strategia w dziedzinie walki z terroryzmem

Legal status of the document This summary has been archived and will not be updated, because the summarised document is no longer in force or does not reflect the current situation.

Strategia w dziedzinie walki z terroryzmem

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Artykuł 83 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE)

Strategia UE w dziedzinie walki z terroryzmem

JAKIE SĄ CELE STRATEGII UE W DZIEDZINIE WALKI Z TERRORYZMEM?

  • W 2005 r. Rada przyjęła strategię UE w dziedzinie walki z terroryzmem, by globalnie zwalczać terroryzm i zapewnić Europie bezpieczeństwo.
  • Ponieważ w Europie i poza jej terytorium wciąż dochodzi do śmiertelnych zamachów terrorystycznych, walka z terroryzmem to jeden z najważniejszych priorytetów UE, państw UE i jej partnerów.

Na mocy art. 83 TFUE Parlamentowi Europejskiemu i Radzie przyznano kompetencje do ustanawiania norm minimalnych odnoszących się do określania szczególnie poważnych przestępstw o wymiarze transgranicznym, np. terroryzmu.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Cele

Strategia opiera się na czterech priorytetach (filarach), które umożliwiają skuteczną walkę z terroryzmem. Są nimi:

  • zapobieganie,
  • ochrona,
  • ściganie,
  • reagowanie.

Przy każdym z tych założeń strategia podkreśla wagę współpracy z państwami trzecimi i instytucjami międzynarodowymi.

Zapobieganie

Pierwszy priorytet UE to zwalczanie czynników radykalizacji i werbunku terrorystów. W ramach filaru „zapobiegania” dąży się do walki z radykalizacją postaw i werbowaniem terrorystów przez identyfikowanie metod, środków propagandy i narzędzi wykorzystywanych przez terrorystów. UE pomaga przy koordynacji polityk krajowych, określaniu zasad dobrej praktyki i wymianie informacji.

Zrewidowana strategia UE w walce z radykalizacją postaw i werbowaniem terrorystów (rewizja strategii miała miejsce w 2014 r.) ma na celu walkę z radykalizacją postaw i werbowaniem terrorystów z uwzględnieniem nowych, wyłaniających się zjawisk, takich jak terroryści działający w pojedynkę, zagraniczni bojownicy oraz posługiwanie się przez terrorystów mediami społecznościowymi. Kolejne zmiany strategii wprowadzono w związku z przyjęciem przez Radę szeregu konkluzji dotyczących reagowania na ataki terrorystyczne na terenie UE.

Ochrona

Drugi priorytet unijnej strategii to ochrona obywateli i infrastruktury oraz zmniejszanie ich podatności na zamachy. Oznacza to:

  • zabezpieczanie granic zewnętrznych,
  • poprawienie bezpieczeństwa transportu,
  • chronienie celów strategicznych,
  • zwiększanie odporności infrastruktury krytycznej.

Przykłady bieżących prac:

Ściganie

W ramach trzeciego filaru dąży się do ścigania terrorystów w wymiarze międzynarodowym przy poszanowaniu praw człowieka i prawa międzynarodowego. UE zaleciła skupienie się na następujących działaniach, które pozwalają osiągnąć te cele:

  • poprawa współpracy i wymiany informacji między policją i organami wymiaru sprawiedliwości,
  • odcięcie terrorystów od środków wsparcia i łączności,
  • zwalczanie finansowania terroryzmu.

Przykładem bieżących prac jest wdrożenie planu działania z 2016 r. na rzecz skuteczniejszego zwalczania finansowania terroryzmu.

Reagowanie

Czwarty cel unijnej strategii dotyczy skutków zamachu terrorystycznego i polega na zapewnianiu gotowości, bezpośredniego reagowania i minimalizacji następstw. Służyć temu ma poprawa zdolności do:

  • działania w obliczu zamachu,
  • koordynowania reakcji,
  • niesienia pomocy ofiarom.

Priorytety w tym zakresie są następujące:

  • rozwinięcie systemu unijnej koordynacji kryzysowej,
  • opracowanie narzędzi oceny ryzyka,
  • wymienianie się sprawdzonymi sposobami niesienia pomocy ofiarom terroryzmu.

Przykładem bieżących prac jest stworzenie unijnego centrum dla ofiar terroryzmu (pilotażowy projekt Parlamentu Europejskiego).

Współpraca z partnerami międzynarodowymi

Bezpieczeństwo UE ściśle zależy od sytuacji w innych państwach, zwłaszcza ościennych.

W czerwcu 2014 r. Rada Europejska zaapelowała o skuteczną politykę antyterrorystyczną łączącą aspekty wewnątrz- i zewnątrzunijne. W dniu 9 lutego 2015 r., czyli miesiąc po zamachu na redakcję „Charlie Hebdo”, przywódcy UE podkreślili, że w kwestiach bezpieczeństwa i walki z terroryzmem UE musi bliżej współpracować z państwami trzecimi.

W konkluzjach w sprawie działań zewnętrznych UE w dziedzinie zwalczania terroryzmu z dnia 19 czerwca 2017 r. Rada zwróciła uwagę na potrzebę:

  • większej spójności między działaniami zewnętrznymi i wewnętrznymi w dziedzinie bezpieczeństwa,
  • wzmocnienia roli agencji z obszaru wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w odniesieniu do państw trzecich.

Rada wskazała ponadto, że konieczne jest zwiększenie roli misji i operacji w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w zwalczaniu terroryzmu.

UE na różne sposoby propaguje zwalczanie terroryzmu w stosunkach z państwami trzecimi, np. poprzez:

  • dialog polityczny wysokiego szczebla,
  • przyjmowanie klauzul i umów o współpracy lub konkretnej pomocy,
  • projekty z państwami strategicznymi w zakresie budowania zdolności.

UE prowadzi współpracę antyterrorystyczną z państwami następujących regionów:

  • Bałkany Zachodnie,
  • Afryka (Sahel, Afryka Północna, Róg Afryki),
  • Bliski Wschód,
  • Ameryka Północna,
  • Azja.

Jednym z fundamentów unijnej strategii jest współpraca z USA. W ostatnich latach UE uzgodniła umowy w takich dziedzinach, jak walka z finansowaniem terroryzmu, transport i granice, wzajemna pomoc prawna czy ekstradycja. Organy USA coraz ściślej współdziałają z Europolem i Eurojustem.

UE blisko współpracuje też z organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi oraz forami, by budować konsensus międzynarodowy i promować standardy międzynarodowe w walce z terroryzmem.

KONTEKST

GŁÓWNE DOKUMENTY

Wersja skonsolidowana Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – Część trzecia – Polityki i działania wewnętrzne Unii – Tytuł V – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Rozdział 4 – Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Artykuł 83 (dawny artykuł 31 TUE) (Dz.U. C 202 z 7.6.2016, s. 80–81)

Rada Unii Europejskiej, 30 listopada 2005 r.: Strategia UE w dziedzinie walki z terroryzmem

DOKUMENTY POWIĄZANE

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Plan działania na rzecz zwiększania gotowości na wypadek chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych zagrożeń dla bezpieczeństwa (COM(2017) 610 final z 18.10.2017)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Plan działania na rzecz wspierania ochrony przestrzeni publicznej (COM(2017) 612 final z 18.10.2017)

Konkluzje Rady w sprawie działań zewnętrznych UE w dziedzinie zwalczania terroryzmu (19 czerwca 2017 r.)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/853 z dnia 17 maja 2017 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/477/EWG w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni (Dz.U. L 137 z 24.5.2017, s. 22–39)

Kolejne zmiany dyrektywy (UE) 2017/853 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53–114)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie planu działania na rzecz skuteczniejszego zwalczania finansowania terroryzmu (COM(2016) 50 final z 2.2.2016)

Decyzja Rady (UE, Euratom) 2015/457 z dnia 17 marca 2015 r. w sprawie uchylenia decyzji Rady 2007/124/WE, Euratom ustanawiającej na lata 2007–2013, jako część ogólnego programu w sprawie bezpieczeństwa i ochrony wolności, szczegółowy program Zapobieganie, gotowość i zarządzanie skutkami terroryzmu i innymi rodzajami ryzyka dla bezpieczeństwa (Dz.U. L 76 z 20.3.2015, s. 1–2)

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Europejska agenda bezpieczeństwa (COM(2015) 185 final z 28.4.2015)

Projekt zmienionej strategii UE w walce z radykalizacją postaw i werbowaniem terrorystów (19 maja 2014 r.)

Decyzja Rady z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych do celów Programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów (2010/412/UE) (Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 3–4)

Zobacz tekst skonsolidowany

Umowa między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o przetwarzaniu i przekazywaniu z Unii Europejskiej do Stanów Zjednoczonych danych z komunikatów finansowych do celów Programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów (Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 5–14)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2580/2001 z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu (Dz.U. L 344 z 28.12.2001, s. 70–75)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 23.07.2018

Top