This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document JOL_2010_287_R_0001_01
2010/648/EU: Council Decision of 14 May 2010 on the signing, on behalf of the European Union, of the Agreement amending for the second time the Partnership Agreement between the members of the African, Caribbean and Pacific Group of States, of the one part, and the European Community and its Member States, of the other part, signed in Cotonou on 23 June 2000 , as first amended in Luxembourg on 25 June 2005#Agreement amending for the second time the Partnership Agreement between the members of the African, Caribbean and Pacific Group of States, of the one part, and the European Community and its Member States, of the other part, signed in Cotonou on 23 June 2000 , as first amended in Luxembourg on 25 June 2005
2010/648/UE: Decyzja Rady z dnia 14 maja 2010 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy zmieniającej po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. , zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.
Umowa zmieniająca po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. , zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.
2010/648/UE: Decyzja Rady z dnia 14 maja 2010 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy zmieniającej po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. , zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.
Umowa zmieniająca po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. , zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.
Dz.U. L 287 z 4.11.2010, p. 1–49
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
4.11.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 287/1 |
DECYZJA RADY
z dnia 14 maja 2010 r.
w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy zmieniającej po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r., zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.
(2010/648/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217 w związku z art. 218 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 23 lutego 2009 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z grupą państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku w celu wprowadzenia po raz drugi zmian do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisanej w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (1), zmienionej po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. (2) (zwanej dalej „Umową z Kotonu”). |
(2) |
Negocjacje zostały zakończone dnia 19 marca 2010 r. poprzez parafowanie na nadzwyczajnym wspólnym posiedzeniu Rady Ministrów AKP-UE tekstów stanowiących podstawę Umowy zmieniającej po raz drugi Umowę z Kotonu (zwanej dalej „Umową”). |
(3) |
W wyniku wejścia w życie Traktatu z Lizbony w dniu 1 grudnia 2009 r., Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i stała się jej następcą prawnym. |
(4) |
Umowa powinna zostać podpisana, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii podpisanie Umowy zmieniającej po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r., zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r., wraz z dołączonymi do Aktu końcowego deklaracjami i deklaracją Unii, z zastrzeżeniem zawarcia tej Umowy.
Teksty Umowy oraz Aktu końcowego są dołączone do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób upoważnionych do podpisania Umowy w imieniu Unii z zastrzeżeniem jej zawarcia oraz do złożenia następującej deklaracji, która została dołączona do Aktu końcowego:
„W następstwie wejścia w życie Traktatu z Lizbony dnia 1 grudnia 2009 r., Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym, w związku z czym od tej daty wykonuje wszelkie prawa i ponosi wszelkie obowiązki Wspólnoty Europejskiej. Z tego względu odniesienia do »Wspólnoty Europejskiej« w tekście Umowy należy traktować, w odpowiednich przypadkach, jako odniesienia do »Unii Europejskiej«.
Unia Europejska zaproponuje państwom AKP wymianę listów w celu dostosowania Umowy do zmian instytucjonalnych w Unii Europejskiej wynikających z wejścia w życie Traktatu z Lizbony”.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 14 maja 2010 r.
W imieniu Rady
D. LÓPEZ GARRIDO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.
(2) Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 27.
UMOWA
zmieniająca po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r., zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,
PREZYDENT REPUBLIKI BUŁGARII,
PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,
PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,
PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,
PREZYDENT IRLANDII,
PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,
PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,
PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,
PREZYDENT MALTY,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,
PREZYDENT FEDERALNY REPUBLIKI AUSTRII,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,
PREZYDENT RUMUNII,
PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,
PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,
RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
Umawiające się Strony Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwane dalej „państwami członkowskimi”,
oraz
UNIA EUROPEJSKA (zwana dalej „Unią” lub „UE”),
z jednej strony, oraz
PREZYDENT REPUBLIKI ANGOLI,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ANTIGUI I BARBUDY,
SZEF PAŃSTWA WSPÓLNOTY BAHAMÓW,
SZEF PAŃSTWA BARBADOS,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA BELIZE,
PREZYDENT REPUBLIKI BENINU,
PREZYDENT REPUBLIKI BOTSWANY,
PREZYDENT BURKINY FASO,
PREZYDENT REPUBLIKI BURUNDI,
PREZYDENT REPUBLIKI KAMERUNU,
PREZYDENT REPUBLIKI ZIELONEGO PRZYLĄDKA,
PREZYDENT REPUBLIKI ŚRODKOWOAFRYKAŃSKIEJ,
PREZYDENT ZWIĄZKU KOMORÓW,
PREZYDENT DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI KONGA,
PREZYDENT REPUBLIKI KONGA,
RZĄD WYSP COOKA,
PREZYDENT REPUBLIKI WYBRZEŻA KOŚCI SŁONIOWEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI DŻIBUTI,
RZĄD WSPÓLNOTY DOMINIKI,
PREZYDENT REPUBLIKI DOMINIKAŃSKIEJ,
PREZYDENT PAŃSTWA ERYTREI,
PREZYDENT FEDERALNEJ DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI ETIOPII,
PREZYDENT REPUBLIKI WYSP FIDŻI,
PREZYDENT REPUBLIKI GABOŃSKIEJ,
PREZYDENT ORAZ SZEF PAŃSTWA REPUBLIKI GAMBII,
PREZYDENT REPUBLIKI GHANY,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA GRENADY,
PREZYDENT REPUBLIKI GWINEI,
PREZYDENT REPUBLIKI GWINEI BISSAU,
PREZYDENT KOOPERACYJNEJ REPUBLIKI GUJANY,
PREZYDENT REPUBLIKI HAITI,
SZEF PAŃSTWA JAMAJKA,
PREZYDENT REPUBLIKI KENII,
PREZYDENT REPUBLIKI KIRIBATI,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL KRÓLESTWA LESOTHO,
PREZYDENT REPUBLIKI LIBERII,
PREZYDENT REPUBLIKI MADAGASKARU,
PREZYDENT REPUBLIKI MALAWI,
PREZYDENT REPUBLIKI MALI,
RZĄD REPUBLIKI WYSP MARSHALLA,
PREZYDENT MAURETAŃSKIEJ REPUBLIKI ISLAMSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI MAURITIUSU,
RZĄD SFEDEROWANYCH STANÓW MIKRONEZJI,
PREZYDENT REPUBLIKI MOZAMBIKU,
PREZYDENT REPUBLIKI NAMIBII,
RZĄD REPUBLIKI NAURU,
PREZYDENT REPUBLIKI NIGRU,
PREZYDENT FEDERALNEJ REPUBLIKI NIGERII,
RZĄD NIUE,
RZĄD REPUBLIKI PALAU,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA PAPUI-NOWEJ GWINEI,
PREZYDENT REPUBLIKI RWANDY,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA SAINT KITTS I NEVIS,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA SAINT LUCIA,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA SAINT VINCENT I GRENADYNÓW,
SZEF PAŃSTWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA SAMOA,
PREZYDENT DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI WYSP ŚWIĘTEGO TOMASZA I KSIĄŻĘCEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI SENEGALU,
PREZYDENT REPUBLIKI SESZELI,
PREZYDENT REPUBLIKI SIERRA LEONE,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA WYSP SALOMONA,
PREZYDENT REPUBLIKI POŁUDNIOWEJ AFRYKI,
PREZYDENT REPUBLIKI SURINAMU,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL KRÓLESTWA SUAZI,
PREZYDENT ZJEDNOCZONEJ REPUBLIKI TANZANII,
PREZYDENT REPUBLIKI CZADU,
PREZYDENT DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI TIMORU WSCHODNIEGO,
PREZYDENT REPUBLIKI TOGIJSKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL TONGA,
PREZYDENT REPUBLIKI TRYNIDADU I TOBAGO,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA TUVALU,
PREZYDENT REPUBLIKI UGANDY,
RZĄD REPUBLIKI VANUATU,
PREZYDENT REPUBLIKI ZAMBII,
RZĄD REPUBLIKI ZIMBABWE,
które to państwa są zwane dalej „państwami AKP”,
z drugiej strony,
UWZGLĘDNIAJĄC Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z jednej strony, i Porozumienie z Georgetown ustanawiające grupę państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP), z drugiej strony,
UWZGLĘDNIAJĄC Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r., zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. (zwaną dalej „Umową z Kotonu”),
BIORĄC POD UWAGĘ, że w artykule 95 ustęp 1 Umowy z Kotonu ustanowiono okres obowiązywania Umowy wynoszący 20 lat, rozpoczynający się dnia 1 marca 2000 r.,
BIORĄC POD UWAGĘ, że dnia 25 czerwca 2005 r. podpisano w Luksemburgu Umowę zmieniającą po raz pierwszy Umowę z Kotonu, która weszła w życie dnia 1 lipca 2008 r.,
ZA JEGO KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLA BELGÓW,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI BUŁGARII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI CZESKIEJ,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ DANII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,
ZA PREZYDENT IRLANDII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI GRECKIEJ,
ZA JEGO KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLA HISZPANII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI WŁOSKIEJ,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,
ZA PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,
ZA JEGO KRÓLEWSKĄ WYSOKOŚĆ WIELKIEGO KSIĘCIA LUKSEMBURGA,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,
ZA PREZYDENTA MALTY,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ NIDERLANDÓW,
ZA PREZYDENTA FEDERALNEGO REPUBLIKI AUSTRII,
ZA PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,
ZA PREZYDENTA RUMUNII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI SŁOWENII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,
ZA PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,
ZA RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
ZA UNIĘ EUROPEJSKĄ,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI ANGOLI,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ ANTIGUI I BARBUDY,
ZA SZEFA PAŃSTWA WSPÓLNOTY BAHAMÓW,
ZA SZEFA PAŃSTWA BARBADOS,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ BELIZE,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI BENINU,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI BOTSWANY,
ZA PREZYDENTA BURKINY FASO,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI BURUNDI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI KAMERUNU,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI ZIELONEGO PRZYLĄDKA,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI ŚRODKOWOAFRYKAŃSKIEJ,
ZA PREZYDENTA ZWIĄZKU KOMORÓW,
ZA PREZYDENTA DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI KONGA,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI KONGA,
ZA RZĄD WYSP COOKA,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI WYBRZEŻA KOŚCI SŁONIOWEJ,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI DŻIBUTI,
ZA RZĄD WSPÓLNOTY DOMINIKI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI DOMINIKAŃSKIEJ,
ZA PREZYDENTA PAŃSTWA ERYTREI,
ZA PREZYDENTA FEDERALNEJ DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI ETIOPII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI WYSP FIDŻI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI GABOŃSKIEJ,
ZA PREZYDENTA ORAZ SZEFA PAŃSTWA REPUBLIKI GAMBII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI GHANY,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ GRENADY,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI GWINEI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI GWINEI BISSAU,
ZA PREZYDENTA KOOPERACYJNEJ REPUBLIKI GUJANY,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI HAITI,
ZA SZEFA PAŃSTWA JAMAJKA,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI KENII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI KIRIBATI,
ZA JEGO KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLA KRÓLESTWA LESOTHO,
ZA PREZYDENT REPUBLIKI LIBERII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI MADAGASKARU,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI MALAWI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI MALI,
ZA RZĄD REPUBLIKI WYSP MARSHALLA,
ZA PREZYDENTA MAURETAŃSKIEJ REPUBLIKI ISLAMSKIEJ,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI MAURITIUSU,
ZA RZĄD SFEDEROWANYCH STANÓW MIKRONEZJI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI MOZAMBIKU,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI NAMIBII,
ZA RZĄD REPUBLIKI NAURU,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI NIGRU,
ZA PREZYDENTA FEDERALNEJ REPUBLIKI NIGERII,
ZA RZĄD NIUE,
ZA RZĄD REPUBLIKI PALAU,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA PAPUI-NOWEJ GWINEI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI RWANDY,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ SAINT KITTS I NEVIS,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ SAINT LUCIA,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ SAINT VINCENT I GRENADYNÓW,
ZA SZEFA PAŃSTWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA SAMOA,
ZA PREZYDENTA DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI WYSP ŚWIĘTEGO TOMASZA I KSIĄŻĘCEJ,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI SENEGALU,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI SESZELI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI SIERRA LEONE,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ WYSP SALOMONA,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI POŁUDNIOWEJ AFRYKI,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI SURINAMU,
ZA JEGO KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLA KRÓLESTWA SUAZI,
ZA PREZYDENTA ZJEDNOCZONEJ REPUBLIKI TANZANII,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI CZADU,
ZA PREZYDENTA DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI TIMORU WSCHODNIEGO,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI TOGIJSKIEJ,
ZA JEGO KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLA TONGA,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI TRYNIDADU I TOBAGO,
ZA JEJ KRÓLEWSKĄ MOŚĆ KRÓLOWĄ TUVALU,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI UGANDY,
ZA RZĄD REPUBLIKI VANUATU,
ZA PREZYDENTA REPUBLIKI ZAMBII,
ZA RZĄD REPUBLIKI ZIMBABWE,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł
W Umowie z Kotonu wprowadza się niniejszym następujące zmiany zgodnie z procedurą określoną w jej art. 95:
A. PREAMBUŁA
1) |
motyw jedenasty, zaczynający się słowami „PRZYWOŁUJĄC deklaracje głów państw i szefów rządów krajów AKP …”, otrzymuje brzmienie: „PRZYWOŁUJĄC deklaracje głów państw i szefów rządów państw AKP złożone podczas kolejnych szczytów państw AKP”; |
2) |
na końcu motyw dwunasty, zaczynający się słowami „UWZGLĘDNIAJĄC Milenijne Cele Rozwoju …”, otrzymuje brzmienie: „UWZGLĘDNIAJĄC Milenijne Cele Rozwoju, wynikające z Deklaracji Milenijnej przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 2000 roku, w szczególności zwalczanie skrajnego ubóstwa i głodu oraz cele i zasady rozwoju uzgodnione na konferencjach Narodów Zjednoczonych, które tworzą jasną wizję i muszą stanowić podwaliny współpracy AKP-UE w ramach niniejszej Umowy; uznając, że UE i państwa AKP muszą podjąć skoordynowane wysiłki w celu przyspieszenia postępów na drodze do osiągnięcia Milenijnych Celów Rozwoju;”; |
3) |
po motywie dwunastym, zaczynającym się słowami „UWZGLĘDNIAJĄC Milenijne Cele Rozwoju …”, dodaje się motyw w brzmieniu: „APROBUJĄC program na rzecz skuteczności pomocy zainicjowany w Rzymie, kontynuowany w Paryżu i rozwinięty dalej w programie działania z Akry;”; |
4) |
dotychczasowy motyw trzynasty, zaczynający się słowami „ZWRACAJĄC szczególną uwagę na gwarancje …”, otrzymuje brzmienie: „ZWRACAJĄC szczególną uwagę na gwarancje złożone i cele uzgodnione podczas konferencji wysokiego szczebla ONZ i innych międzynarodowych konferencji oraz uznając potrzebę podjęcia dalszego działania prowadzącego do osiągnięcia celów i wdrożenia programów działania uchwalonych na tych forach;”; |
5) |
po motywie trzynastym, zaczynającym się słowami „ZWRACAJĄC szczególną uwagę na gwarancje …”, dodaje się motyw w brzmieniu: „MAJĄC ŚWIADOMOŚĆ poważnych wyzwań globalnych w zakresie ochrony środowiska związanych ze zmianami klimatu oraz odczuwając głęboki niepokój ze względu na fakt, że najbardziej narażone społeczności zamieszkują kraje rozwijające się, w szczególności najmniej rozwinięte kraje i małe państwa wyspiarskie AKP, gdzie zjawiska związane z klimatem, takie jak podnoszenie się poziomu mórz, erozja wybrzeży, powodzie, susze i pustynnienie stwarzają zagrożenie dla źródeł utrzymania i zrównoważonego rozwoju;”. |
B. TEKST ARTYKUŁÓW UMOWY Z KOTONU
1) |
w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
art. 2 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 2 Podstawowe zasady Współpraca AKP-WE, której fundamentem są system prawnie wiążący oraz istniejące wspólne instytucje, jest regulowana ustalonym na szczeblu międzynarodowym programem na rzecz skuteczności pomocy, odnoszącym się do prawa własności, dostosowania, harmonizacji, zorientowanego na wyniki zarządzania pomocą a także wzajemnej odpowiedzialności, jest realizowana w oparciu o następujące podstawowe zasady:
|
3) |
art. 4 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 4 Podejście ogólne Państwa AKP określają zasady, strategie oraz modele rozwoju ich systemów gospodarczych i społeczeństw przy zachowaniu pełnej suwerenności. Wraz ze Wspólnotą ustanawiają pogramy współpracy przewidziane w niniejszej Umowie. Strony uznają jednakże uzupełniającą rolę uczestników partnerstwa o charakterze niepaństwowym, parlamentów krajowych AKP oraz zdecentralizowanych władz lokalnych i ich możliwości w zakresie przyczyniania się do procesu rozwoju, w szczególności na poziomie krajowym i regionalnym. W tym celu, tam gdzie sytuacja tego wymaga oraz na warunkach ustanowionych w niniejszej Umowie, uczestnicy partnerstwa o charakterze niepaństwowym, parlamenty krajowe AKP oraz zdecentralizowane władze lokalne:
Tam gdzie sytuacja tego wymaga, uczestnicy partnerstwa o charakterze niepaństwowym oraz zdecentralizowane władze lokalne:
|
4) |
w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) |
w art. 8 wprowadza się następujące zmiany: „Artykuł 8 Dialog polityczny 1. Strony regularnie angażują się w kompleksowy, wyważony i głęboki dialog polityczny prowadzący do podjęcia zobowiązań po obu stronach. 2. Celem tego dialogu jest wymiana informacji sprzyjających wzajemnemu zrozumieniu oraz ułatwiających ustanowienie uzgodnionych priorytetów i wspólnych porządków, w szczególności przez wykorzystanie powiązań istniejących między różnymi aspektami stosunków między Stronami oraz różnymi dziedzinami współpracy ustanowionej w niniejszej Umowie. Dialog ten ułatwia prowadzenie między Stronami konsultacji na forach międzynarodowych i wzmacnia ich współpracę na takich forach, a także promuje i podtrzymuje system skutecznego multilateralizmu. Cele dialogu obejmują również zapobieganie sytuacjom, w których jedna ze Stron może uznać za konieczne odwołanie się do stosowania procedur konsultacyjnych przewidzianych w artykułach 96 i 97. 3. Dialog obejmuje wszystkie cele i zadania określone w niniejszej Umowie, a także wszelkie zagadnienia stanowiące przedmiot wspólnego, ogólnego lub regionalnego zainteresowania, w tym kwestie związane z integracja regionalną i kontynentalną. Poprzez dialog Strony przyczyniają się do pokoju, bezpieczeństwa i stabilizacji oraz wspierają stabilne i demokratyczne otoczenie polityczne. Dotyczy to strategii współpracy, w tym programu na rzecz skuteczności pomocy, a także polityki globalnej i sektorowej, w tym środowiska, zmian klimatu, płci, migracji oraz zagadnień dotyczących dziedzictwa kulturowego. Odnosi się również do polityk globalnych i sektorowych obu Stron, mogących mieć wpływ na osiągnięcie celów współpracy rozwojowej. 4. Dialog koncentruje się między innymi na szczególnych zagadnieniach politycznych stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania lub mających ogólne znaczenie dla osiągnięcia celów niniejszej Umowy, takich jak handel bronią, nadmierne wydatki na zbrojenia, narkotyki, zorganizowana przestępczość bądź praca dzieci lub dyskryminacja wszelkiego rodzaju, w tym ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, wyznanie, przekonania polityczne lub inne, pochodzenie etniczne lub społeczne, stan posiadania, urodzenie lub inne kwestie związane ze statusem. Dialog obejmuje również regularną ocenę postępów w zakresie poszanowania praw człowieka, zasad demokratycznych, praworządności i dobrych rządów. 5. W prowadzonym dialogu nadrzędną rolę odgrywa szeroko pojęta polityka wspierania pokoju oraz zapobiegania konfliktom zbrojnym, zarządzania nimi i rozwiązywania ich, natomiast w definiowaniu głównych dziedzin współpracy rolę nadrzędną pełni potrzeba pełnego uwzględnienia celu osiągnięcia pokoju i stabilizacji demokratycznej. Dialog w tym kontekście w pełni angażuje odpowiednie organizacje regionalne AKP i Unię Afrykańską, gdy sytuacja tego wymaga. 6. Dialog jest prowadzony w sposób elastyczny. W zależności od potrzeby dialog ma charakter formalny lub nieformalny i jest prowadzony w ramach instytucjonalnych i poza nimi, we właściwej formie oraz na odpowiednim poziomie, w tym na poziomie regionalnym, lokalnym lub krajowym, w tym na poziomie krajowym, regionalnym, kontynentalnym lub całości AKP. 7. Do dialogu włączone są organizacje regionalne i przedstawiciele organizacji społeczeństwa obywatelskiego, a także parlamenty krajowe AKP, gdy sytuacja tego wymaga. 8. W stosownych przypadkach oraz w celu uniknięcia sytuacji, w których jedna ze Stron mogłaby uznać za konieczne zastosowanie procedury konsultacyjnej przewidzianej w artykule 96, dialog dotyczący elementów zasadniczych powinien być systematyczny i sformalizowany zgodnie z zasadami określonymi w załączniku VII.”; |
6) |
w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:
|
7) |
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
|
8) |
art. 11 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 11 Polityka budowania pokoju, zapobiegania konfliktom i rozwiązywania ich, oraz reagowania na sytuacje niestabilności 1. Strony uznają, że bez rozwoju i ograniczenia ubóstwa nie zostanie osiągnięty trwały pokój i bezpieczeństwo, a bez pokoju i bezpieczeństwa nie jest możliwy zrównoważony rozwój. W ramach partnerstwa Strony prowadzą aktywną, kompleksową i zintegrowaną politykę budowania pokoju oraz zapobiegania konfliktom i rozwiązywania ich, a także politykę na rzecz bezpieczeństwa ludzi, jak również reagują na sytuacje niestabilności. Polityka ta opiera się na zasadzie własności i w szczególności koncentruje się na tworzeniu możliwości krajowych, regionalnych i kontynentalnych oraz na zapobieganiu konfliktom zbrojnym na wczesnym ich etapie, w drodze bezpośredniego rozpoznawania przyczyn leżących u ich podstaw, w tym ubóstwa, oraz przez właściwe łączenie wszelkich dostępnych instrumentów. Strony uznają, że należy podjąć odpowiednie działania w związku z nowymi lub rozszerzającymi się zagrożeniami bezpieczeństwa, takimi jak zorganizowana przestępczość, piractwo, nielegalny handel, zwłaszcza ludźmi, narkotykami i bronią. Uwzględnić należy również wpływ wyzwań globalnych, takich jak wstrząsy na międzynarodowych rynkach finansowych, zmiany klimatu i pandemie. Strony podkreślają istotną rolę organizacji regionalnych w budowaniu pokoju oraz zapobieganiu konfliktom i rozwiązywaniu ich, a także w stawianiu czoła nowym i rozszerzającym się zagrożeniom bezpieczeństwa w Afryce, co jest głównym obowiązkiem Unii Afrykańskiej. 2. Wzajemna zależność między bezpieczeństwem i rozwojem będzie przyświecać działaniom w dziedzinie budowania pokoju, zapobiegania konfliktom i rozwiązywania ich, łączącym podejścia krótko- i długoterminowe, obejmujące zarządzanie kryzysowe i wychodzące poza nie. Działania mające na celu stawienie czoła nowym lub rozszerzającym się zagrożeniom bezpieczeństwa m.in. wspierają egzekwowanie prawa, w tym współpracę w zakresie kontroli granicznej, poprawę bezpieczeństwa międzynarodowego łańcucha dostaw oraz wzmocnienie zabezpieczeń w transporcie powietrznym, morskim i drogowym. Działania w dziedzinie budowania pokoju, zapobiegania konfliktom i rozwiązywania ich będą w szczególności obejmowały wspieranie zrównoważonych możliwości politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturowych między wszystkimi częściami społeczeństwa, wzmacnianie praworządności demokratycznej i skuteczności rządzenia, ustanawianie skutecznych mechanizmów pokojowego godzenia interesów grup, zwiększanie czynnego zaangażowania kobiet, likwidowanie różnic między poszczególnymi częściami społeczeństwa, a także wspieranie aktywnego i zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego. Pod tym względem szczególną uwagę zwraca się na rozwój systemów wczesnego ostrzegania i mechanizmów budowania pokoju, przyczyniających się do zapobiegania konfliktom. 3. Właściwe działania obejmują również, między innymi, wspieranie dążeń mediacyjnych, negocjacyjnych i pokojowych, skuteczne zarządzanie wspólnymi, ograniczonymi zasobami naturalnymi na szczeblu regionalnym, demobilizację oraz ponowną integrację społeczną byłych uczestników walk, analizę problemów dzieci wcielanych do armii oraz przemocy wobec kobiet i dzieci. Podejmowane są właściwe działania mające na celu ustanowienie odpowiednich ograniczeń w zakresie wydatków na zbrojenia i handel bronią, w tym przez wspieranie propagowania i stosowania uzgodnionych norm i kodeksów postępowania, a także eliminowanie czynników podsycających konflikty. 3a. Szczególny nacisk należy położyć na walkę z minami przeciwpiechotnymi oraz wybuchowymi pozostałościami wojennymi, a także zwalczanie nielegalnej produkcji, transferu, obrotu i gromadzenia broni małokalibrowej i lekkiej oraz amunicji do niej, z uwzględnieniem niewłaściwie zabezpieczonych i źle zarządzanych składów i zapasów oraz ich niekontrolowanego rozprzestrzeniania. Strony zgadzają się na koordynację, przestrzeganie oraz pełne wywiązywanie się ze swoich odnośnych zobowiązań wynikających z wszystkich właściwych konwencji oraz instrumentów międzynarodowych i w tym celu zobowiązują się do współpracy na poziomie krajowym, regionalnym i kontynentalnym. 3b. Strony zobowiązują się również do współpracy w zakresie zapobiegania działalności najemników zgodnie ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z wszystkich właściwych konwencji i instrumentów międzynarodowych oraz zgodnie ze swoimi odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi. 4. W celu reagowania na sytuacje niestabilności w sposób strategiczny i skuteczny Strony wymieniają się informacjami oraz ułatwiają działania prewencyjne łączące w spójny sposób narzędzia z zakresu dyplomacji, bezpieczeństwa i rozwoju. Uzgadniają najlepszy sposób poprawy zdolności państw do pełnienia swoich głównych funkcji oraz wspierania politycznej woli reform, przy jednoczesnym poszanowaniu zasady własności. W sytuacjach niestabilności dialog polityczny jest szczególnie ważny, w związku z czym będzie dalej rozwijany i wzmacniany. 5. W sytuacjach gwałtownych konfliktów Strony podejmują wszelkie działania właściwe w zakresie zapobiegania nasilaniu się przemocy, ograniczenia zasięgu terytorialnego oraz ułatwienia pokojowego rozstrzygnięcia zaistniałych sporów. Szczególną uwagę zwraca się na zapewnienie wykorzystania środków finansowych przeznaczanych na współpracę zgodnie z zasadami i celami partnerstwa oraz że przeciwdziałania sprzeniewierzeniu funduszy na cele zbrojne. 6. W sytuacjach pokonfliktowych Strony podejmują wszelkie właściwe działania mające na celu stabilizację w okresie przejściowym z myślą o przywróceniu sytuacji pokojowej, stabilnej i demokratycznej. Strony zapewniają stworzenie niezbędnych powiązań między środkami nadzwyczajnymi, odbudową oraz współpracą na rzecz rozwoju. 7. W ramach wspierania umacniania pokoju i międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości Strony potwierdzają swoją gotowość do:
Strony podejmują starania mające na celu ratyfikację i wprowadzenie w życie Statutu Rzymskiego i instrumentów pokrewnych.”; |
9) |
art. 12 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 12 Spójność polityk Wspólnoty oraz ich wpływ na wdrożenie niniejszej Umowy Strony stawiają sobie za cel zapewnienie spójności polityki rozwojowej w sposób ukierunkowany, strategiczny i zorientowany na partnerstwo, w tym poprzez wzmocnienie dialogu dotyczącego kwestii spójności polityki rozwojowej. Unia uznaje, że jej polityka w dziedzinach innych niż rozwój może wspierać priorytety rozwojowe państw AKP zgodnie z celami niniejszej Umowy. W związku z tym Unia zwiększy spójność polityki w tych dziedzinach z myślą o osiągnięciu celów niniejszej Umowy. Bez uszczerbku dla artykułu 96, w przypadku gdy Wspólnota zamierza, w ramach wykonywania swoich uprawnień, przyjąć środki godzące w interesy państw AKP, w zakresie, w jakim dotyczy to celów niniejszej Umowy, Wspólnota we właściwym czasie powiadamia państwa grupy AKP o swoim zamiarze. W związku z tym Komisja będzie regularnie informować sekretariat grupy AKP o planowanych propozycjach i jednocześnie przekazywać mu propozycje takich środków. Tam gdzie sytuacja tego wymaga, wniosek o dostarczenie informacji może zostać przedłożony również z inicjatywy państw AKP. Na wniosek zainteresowanych państw AKP zostają niezwłocznie podjęte konsultacje, tak aby przed podjęciem ostatecznej decyzji można było uwzględnić obawy państw AKP dotyczące wpływu tych środków. Ponadto po odbyciu takich konsultacji państwa AKP i grupa AKP mogą jak najszybciej przekazać Wspólnocie na piśmie swoje obawy i przedstawić sugestie zmian wskazujące sposób rozwiązania zaistniałych obaw. Jeśli Wspólnota nie przychyli się do propozycji państw AKP, powiadamia je o tym jak najszybciej, wraz z podaniem przyczyn swojego stanowiska. Jeśli to możliwe grupa AKP jest z wyprzedzeniem powiadamiana również o wejściu w życie takiej decyzji.”; |
10) |
w art. 14 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 14 Instytucje wspólne 1. Wspólnymi instytucjami niniejszej Umowy są Rada Ministrów, Komitet Ambasadorów oraz Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne. 2. Instytucje wspólne oraz instytucje ustanowione na podstawie umów o partnerstwie gospodarczym, bez uszczerbku dla odnośnych postanowień obowiązujących lub przyszłych umów o partnerstwie gospodarczym, podejmują starania w celu zapewnienia koordynacji, spójności i komplementarności, a także skutecznego i obustronnego przepływu informacji.”; |
11) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 14a Spotkania szefów państw lub rządów Strony odbywają spotkania na poziomie szefów państw lub rządów, po dokonaniu wspólnych uzgodnień w odpowiedniej formie.”; |
12) |
w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:
|
13) |
w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:
|
14) |
w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Współpraca odnosi się do konkluzji konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz celów, zadań i programów działania uzgodnionych na poziomie międzynarodowym, a także ich realizacji jako podstaw zasad rozwoju. Współpraca odnosi się również do zadań docelowych międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju oraz zwraca szczególną uwagę na wprowadzenie jakościowych i ilościowych wskaźników postępu. Strony podejmują skoordynowane wysiłki w celu przyspieszenia postępu na drodze do osiągnięcia Milenijnych Celów Rozwoju.”; |
15) |
w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:
|
16) |
w art. 21 wprowadza się następujące zmiany:
|
17) |
w art. 22 ust. 1 lit. b) wyrażenie wprowadzające otrzymuje brzmienie:
|
18) |
art. 23 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 23 Rozwój sektora gospodarczego Współpraca wspiera trwałą politykę i reformy instytucjonalne, a także inwestycje niezbędne do zapewnienia sprawiedliwego dostępu do działań gospodarczych i zasobów produkcyjnych, w szczególności:
|
19) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 23a Rybołówstwo Uznając kluczową rolę, jaką rybołówstwo i akwakultura odgrywają w krajach AKP, wnosząc pozytywny wkład w tworzenie miejsc pracy, generowanie dochodów, bezpieczeństwo żywnościowe i źródła utrzymania społeczności wiejskich i przybrzeżnych, a co za tym idzie w ograniczenie ubóstwa, współpraca dąży do dalszego rozwoju sektorów akwakultury i rybołówstwa w krajach AKP, umożliwiającego zwiększenie w sposób zrównoważony powiązanych korzyści społecznych i gospodarczych. Programy i działania w zakresie współpracy zapewniają wsparcie m.in. dla opracowania i realizacji strategii zrównoważonego rozwoju akwakultury i rybołówstwa oraz planów zagospodarowania w krajach i regionach AKP; dla włączania akwakultury i rybołówstwa do krajowych i regionalnych strategii rozwoju; dla rozwoju infrastruktury i wiedzy technicznej niezbędnych krajom AKP do uzyskania maksymalnej stałej wartości w ich sektorach rybołówstwa i akwakultury; dla tworzenia możliwości krajów AKP w zakresie przezwyciężania problemów zewnętrznych, utrudniających im pełne wykorzystanie zasobów rybołówstwa; oraz dla promowania i rozwoju wspólnych przedsięwzięć inwestowania w sektory rybołówstwa i akwakultury krajów AKP. Każda umowa dotycząca rybołówstwa negocjowana między Wspólnotą a państwami AKP musi należycie uwzględniać spójność ze strategiami rozwoju w tej dziedzinie. Po dokonaniu wspólnych uzgodnień mogą odbywać się konsultacje wysokiego szczebla, w tym na poziomie ministerialnym, mające na celu rozwój, poprawę i/lub wzmocnienie współpracy rozwojowej AKP-UE w zakresie zrównoważonej akwakultury i rybołówstwa.”; |
20) |
art. 25 ust. 1 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:
|
21) |
w art. 27 wprowadza się następujące zmiany:
|
22) |
art. 28, 29 i 30 otrzymują brzmienie: „Artykuł 28 Podejście ogólne 1. Współpraca AKP-UE dostarcza skutecznej pomocy w osiąganiu celów i priorytetów, które wyznaczyły sobie państwa AKP w kontekście współpracy i integracji regionalnej. 2. Zgodnie z celami ogólnymi określonymi w artykułach 1 i 20 współpraca AKP-UE dąży do:
3. Pod warunkami określonymi w artykule 58, współpraca wspiera również współpracę między regionami i państwami AKP, np. obejmującą:
Artykuł 29 Współpraca AKP-UE na rzecz kooperacji oraz integracji regionalnej 1. W dziedzinie stabilności, pokoju i zapobiegania konfliktom współpraca wspiera:
2. W dziedzinie regionalnej integracji gospodarczej współpraca wspiera:
3. W dziedzinie polityki regionalnej na rzecz zrównoważonego rozwoju współpraca wspiera priorytety regionów AKP, w szczególności:
Artykuł 30 Tworzenie możliwości na rzecz współpracy oraz integracji regionalnej AKP W celu zapewnienia skuteczności i efektywności polityki regionalnej, współpraca rozwija i wzmacnia możliwości:
|
23) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 31a HIV/AIDS Współpraca wspiera wysiłki państw AKP zmierzające do opracowania i wzmocnienia we wszystkich sektorach polityk i programów mających na celu podjęcie działań w związku z pandemią HIV/AIDS i zapobieganie jej szkodliwemu wpływowi na rozwój. Wspiera państwa AKP w dążeniach do zapewnienia i utrzymania uniwersalnego dostępu do środków zapobiegania HIV/AIDS, leczenia, opieki i pomocy dla chorych, a w szczególności stawia sobie za zadanie:
|
24) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 32a Zmiany klimatu Strony uznają, że zmiany klimatu stanowią poważne globalne wyzwanie w zakresie ochrony środowiska oraz zagrożenie dla osiągnięcia Milenijnych Celów Rozwoju, wymagające odpowiedniego, przewidywalnego i terminowego wsparcia finansowego. Z powyższych względów oraz zgodnie z postanowieniami artykułu 32, a w szczególności jego ustępu 2 litera a), współpraca:
|
25) |
art. 33 ust. 3 lit. c) otrzymuje brzmienie:
|
26) |
art. 34 ust. 2–4 otrzymują brzmienie: „2. Ostatecznym celem współpracy gospodarczej i handlowej jest umożliwienie państwom AKP pełnego uczestniczenia w handlu międzynarodowym. W tym kontekście szczególną uwagę należy zwrócić na potrzebę brania przez państwa AKP aktywnego udziału w wielostronnych negocjacjach handlowych. Uwzględniając aktualny stopień rozwoju państw AKP, współpraca gospodarcza i handlowa jest skierowana na umożliwianie państwom AKP sprostania wyzwaniom globalizacji oraz stopniowego przystosowywania się do nowych warunków handlu międzynarodowego, ułatwiając tym samym przechodzenie na zliberalizowaną gospodarkę globalną. W tym kontekście należy zwrócić szczególną uwagę na trudną sytuację wielu państw AKP, wynikającą z ich zależności od towarów lub kilku kluczowych produktów, w tym produktów przemysłowo-rolnych o wartości dodanej oraz na ryzyko ograniczania preferencji. 3. W związku z tym współpraca gospodarcza i handlowa zmierza, poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I, do wzmocnienia zdolności produkcyjnych, dostawczych i handlowych krajów AKP, a także ich umiejętności przyciągania inwestycji. Ponadto ma na celu tworzenie między Stronami nowej dynamiki handlu, umacnianie polityki handlowej i inwestycyjnej krajów AKP, ograniczenie ich uzależnienia od towarów, promowanie większego zróżnicowania gospodarki i poprawianie możliwości krajów AKP w zakresie uregulowania kwestii związanych z handlem. 4. Współpraca gospodarcza i handlowa jest realizowana przy pełnej zgodności z przepisami Światowej Organizacji Handlu (WTO), w tym dotyczącymi szczególnego i zróżnicowanego traktowania oraz przy uwzględnieniu wspólnych interesów Stron oraz stopnia ich rozwoju. Obejmuje również w pełni zgodne ze zobowiązaniami wielostronnymi działania odnoszące się do ograniczania preferencji.”; |
27) |
art. 35 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Współpraca gospodarcza i handlowa opiera się na prawdziwym, silnym i strategicznym partnerstwie. Ponadto opiera się kompleksowym podejściu, zbudowanym na atutach i osiągnięciach poprzednich Konwencji AKP-WE. 2. Współpraca gospodarcza i handlowa opiera się na inicjatywach integracji regionalnej państw AKP. Współpraca na rzecz współpracy oraz integracji regionalnej, zdefiniowana w tytule I, oraz współpraca gospodarcza i handlowa wzajemnie się uzupełniają. Współpraca gospodarcza i handlowa odnosi się w szczególności do ograniczeń w zakresie popytu i podaży, zwłaszcza do zgodności infrastruktury, dywersyfikacji gospodarczej i środków rozwoju handlu, jako zwiększających konkurencyjność państw AKP. W związku z tym należy przyznać właściwe znaczenie odpowiednim środkom w ramach strategii rozwoju państw i regionów AKP, które korzystają ze wsparcia Wspólnoty, a w szczególności z pomocy na rzecz wymiany handlowej.”; |
28) |
art. 36 i 37 otrzymują brzmienie: „Artykuł 36 Tryb 1. W świetle celów i zasad wymienionych powyżej Strony postanawiają podjąć wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia zawarcia nowych umów o partnerstwie gospodarczym zgodnych z przepisami WTO, stopniowo usuwających bariery handlowe istniejące między nimi oraz rozszerzających współpracę we wszystkich dziedzinach związanych z handlem. 2. Umowy o partnerstwie gospodarczym, jako instrumenty rozwoju, mają na celu wspieranie sprawnej i stopniowej integracji państw AKP z gospodarką światową, w szczególności poprzez pełne wykorzystanie potencjału integracji regionalnej i handlu Południe-Południe. 3. Strony postanawiają, że nowe porozumienia handlowe będą wprowadzane stopniowo. Artykuł 37 Procedury 1. Podczas negocjacji umów o partnerstwie gospodarczym zapewnione jest tworzenie możliwości zgodnie z postanowieniami tytułu I i artykułu 35 w sektorze państwowym i prywatnym krajów AKP, w tym środków podnoszenia konkurencyjności, wzmacniania organizacji regionalnych oraz wspierania regionalnych inicjatyw integracji handlu, tam gdzie sytuacja tego wymaga z pomocą w zakresie dostosowania budżetowego oraz reformy fiskalnej, a także unowocześnienia i rozwoju infrastruktury oraz promowania inwestycji. 2. Strony dokonują regularnych przeglądów postępów negocjacji przewidzianych w artykule 38. 3. Negocjacje umów o partnerstwie gospodarczym zostaną podjęte z tymi krajami AKP, które uznają, że są do tego gotowe, oraz na poziomie, który te państwa uznają za właściwy i zgodnie z procedurami ustalonymi przez grupę AKP, w celu wsparcia procesów integracji regionalnej w ramach AKP. 4. Zgodnie z odpowiednimi zasadami WTO negocjacje umów o partnerstwie gospodarczym mają na celu określenie harmonogramu stopniowego znoszenia barier w handlu między Stronami. Po stronie Wspólnoty liberalizacja handlu opiera się na wspólnotowym dorobku prawnym i ma na celu poprawienie aktualnego dostępu państw AKP do rynku przez, między innymi, przegląd reguł pochodzenia. Negocjacje uwzględniają stopień rozwoju oraz społeczno-gospodarczy wpływ środków handlowych na państwa AKP, a także zdolność do dostosowania systemów gospodarczych tych państw do procesu liberalizacji. W związku z tym negocjacje powinny być na tyle elastyczne, na ile to możliwe w odniesieniu do ustalenia odpowiedniego okresu przejściowego oraz końcowego zakresu produktów, przy uwzględnieniu sektorów wrażliwych, a także stopnia rozbieżności w zakresie harmonogramu redukcji ceł, a jednocześnie powinny być zgodne z obowiązującymi wówczas zasadami WTO. 5. Strony ściśle współpracują i współdziałają z WTO w celu wyjaśnienia i uzasadnienia poczynionych ustaleń, w szczególności w odniesieniu do możliwego stopnia ich elastyczności. 6. Strony dodatkowo omawiają możliwości uproszczenia i przeglądu reguł pochodzenia, w tym postanowień ogólnych dotyczących wywozu tych produktów. 7. Po zawarciu umowy o partnerstwie gospodarczym przez państwa AKP, te państwa AKP, które nie są stronami takiej umowy, mogą w dowolnym terminie złożyć wniosek o przystąpienie do niej. 8. W kontekście współpracy AKP-UE na rzecz współpracy oraz integracji regionalnej AKP, o której mowa w tytule I, i zgodnie z artykułem 35, Strony zwracają szczególną uwagę na potrzeby wynikające z wykonania umów o partnerstwie gospodarczym. Zastosowanie mają zasady przedstawione w artykule 1 załącznika IV do niniejszej Umowy. W związku z tym Strony zobowiązują się korzystać z istniejących lub nowych regionalnych mechanizmów finansowania, za pośrednictwem których mogą być przekazywane środki przyznane w wieloletnich ramach finansowych współpracy oraz inne dodatkowe środki.”; |
29) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 37a Inne porozumienia handlowe 1. W kontekście bieżących tendencji w polityce handlowej, zmierzającej do większej liberalizacji handlu, UE i państwa AKP mogą wziąć udział w negocjacjach i wdrożeniu umów prowadzących do dalszej wielostronnej i dwustronnej liberalizacji handlu. Taka liberalizacja może prowadzić do ograniczania preferencji przyznanych państwom AKP i wpływać na ich pozycję konkurencyjną na rynku UE, a także na ich wysiłki rozwojowe, na wspomaganiu których zależy UE. 2. Zgodnie z celami współpracy gospodarczej i handlowej UE stara się podejmować środki umożliwiające przezwyciężenie ewentualnych niekorzystnych skutków liberalizacji w celu zapewnienia państwom AKP dalszego znacznego preferencyjnego dostępu w wielostronnym systemie handlu w najdłuższym możliwym okresie oraz w celu zagwarantowania, że wszelkie nieuniknione ograniczanie preferencji będzie wprowadzane stopniowo również w najdłuższym możliwym okresie.”; |
30) |
art. 38 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Ministerialny Komitet ds. Handlu omawia związane z handlem kwestie istotne dla wszystkich państw AKP, a w szczególności regularnie monitoruje negocjacje dotyczące umów o partnerstwie gospodarczym oraz wdrożenie tych umów. Zwraca szczególną uwagę na bieżące, wielostronne negocjacje handlowe i analizuje wpływ inicjatyw w zakresie rozszerzania liberalizacji na handel AKP-WE oraz rozwój gospodarek krajów AKP. Zgłasza i formułuje odpowiednie zalecenia dla Rady Ministrów, w tym wszelkie środki wspomagające w celu zwiększenia korzyści wynikających z porozumień handlowych AKP-WE.”; |
31) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 38a Konsultacje 1. W przypadku gdy nowe środki lub środki określone w programach przyjętych przez Wspólnotę z myślą o zbliżeniu przepisów ustawowych i wykonawczych w celu ułatwienia handlu negatywnie wpływają na interesy jednego lub większej liczby państw AKP, przed przyjęciem takich środków Wspólnota powiadamia o tym sekretariat AKP i zainteresowane państwa AKP. 2. Aby umożliwić Wspólnocie wzięcie pod uwagę interesów grupy AKP, na jej wniosek i zgodnie z postanowieniami artykułu 12 niniejszej Umowy odbywają się konsultacje mające na celu osiągnięcie zadowalającego rozstrzygnięcia. 3. W przypadku gdy obowiązujące zasady lub przepisy wspólnotowe przyjęte w celu ułatwienia handlu dotykają interesów jednego lub wielu państw AKP lub jeśli interesy te mogą zostać zagrożone interpretacją, stosowaniem lub egzekwowaniem takich zasad lub przepisów, na wniosek zainteresowanych państw AKP i zgodnie z postanowieniami artykułu 12 odbywają się konsultacje mające na celu osiągnięcie zadowalającego rozstrzygnięcia. 4. W celu znalezienia zadowalającego rozstrzygnięcia Strony mogą również poddać pod rozwagę Wspólnego Ministerialnego Komitetu ds. Handlu wszelkie inne problemy dotyczące handlu, które mogą wyniknąć ze środków przyjętych lub planowanych przez państwa członkowskie. 5. W celu zagwarantowania skutecznych konsultacji Strony powiadamiają się wzajemnie o takich środkach. 6. Strony uzgadniają, że odbycie w ramach instytucji powołanych umową o partnerstwie gospodarczym konsultacji dotyczących spraw wchodzących w zakres takiej umowy oraz udzielenie za pośrednictwem takich instytucji informacji dotyczących spraw wchodzących w zakres umowy uznaje się za zaspokojenie postanowień niniejszego artykułu i artykułu 12 niniejszej Umowy, pod warunkiem że wszystkie zainteresowane państwa AKP są sygnatariuszami umowy o partnerstwie gospodarczym, w związku z którą odbyto konsultacje lub udzielono informacji.”; |
32) |
art. 41 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Wspólnota wspiera, poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35, dążenia państw AKP do wzmocnienia ich zdolności do świadczenia usług. W celu podniesienia konkurencyjności usług i, tym samym, zwiększenia wartości i rozmiaru handlu towarami i usługami, szczególną uwagę należy zwrócić na usługi w zakresie zatrudnienia, przedsiębiorczości, dystrybucji, finansów, turystyki, kultury i budownictwa oraz na pokrewne usługi inżynieryjne.”; |
33) |
art. 42 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Wspólnota wspiera, poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35, dążenia państw AKP do rozwoju i wspierania rentownych i efektywnych usług transportu morskiego w państwach AKP w celu zwiększenia udziału podmiotów gospodarczych AKP w międzynarodowych usługach żeglugi morskiej.”; |
34) |
art. 43 ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Strony postanawiają również zintensyfikować współpracę w dziedzinie technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz społeczeństwa informacyjnego. Współpraca ta, poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35, jest w szczególności skierowana na poprawę komplementarności i harmonizacji systemów komunikacji na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym oraz ich dostosowanie do nowych technologii.”; |
35) |
art. 44 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35 Wspólnota wspiera dążenia państw AKP do wzmocnienia ich możliwości w dziedzinach związanych z handlem, włącznie z poprawą i wsparciem ram instytucjonalnych, w miarę potrzeby.”; |
36) |
art. 45 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Strony postanawiają również zacieśnić współpracę w tej dziedzinie z właściwymi krajowymi agencjami ochrony konkurencji w celu sformułowania i wspierania skutecznej polityki konkurencji, która zapewni stopniowe i skuteczne egzekwowanie zasad konkurencji zarówno przez przedsiębiorstwa prywatne jak i państwowe. Współpraca w tej dziedzinie obejmuje w szczególności, poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35, pomoc w tworzeniu właściwych ram prawnych oraz ich egzekwowaniu na poziomie administracyjnym, ze szczególnym uwzględnieniem wyjątkowo trudnej sytuacji państw najmniej rozwiniętych.”; |
37) |
art. 46 ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Ponadto Strony postanawiają wzmocnić współpracę w tej dziedzinie. Na wniosek oraz na wspólnie ustalonych zasadach i warunkach, poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35, współpraca jest rozszerzana, między innymi, na następujące dziedziny: przygotowywanie przepisów ustawowych i wykonawczych w zakresie ochrony oraz egzekwowania praw własności intelektualnej, zapobieganie nadużywaniu takich praw przez ich posiadaczy oraz naruszaniu tych praw przez konkurentów, ustanawianie i wzmacnianie urzędów krajowych i regionalnych oraz innych agencji, w tym wspieranie regionalnych organizacji własności intelektualnej zaangażowanych w jej egzekwowanie i ochronę, w tym szkolenie personelu.”; |
38) |
w art. 47 ust. 2 wyrażenie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „2. Współpraca w dziedzinie normalizacji i certyfikacji poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35 ma na celu promowanie systemów kompatybilnych między Stronami i obejmuje w szczególności:”; |
39) |
art. 48 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Strony postanawiają wzmocnić współpracę poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35, w celu wzmocnienia możliwości sektora prywatnego i państwowego państw AKP w tej dziedzinie.”; |
40) |
w art. 49 wprowadza się następujące zmiany:
|
41) |
art. 50 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Strony postanawiają, że normy pracy nie powinny być wykorzystywane dla celów protekcjonistycznych.”; |
42) |
art. 51 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Współpraca ma w szczególności na celu, poprzez krajowe i regionalne strategie rozwoju zdefiniowane w tytule I i zgodnie z artykułem 35, poprawę możliwości instytucjonalnych i technicznych w tej dziedzinie, ustanowienie systemów szybkiego reagowania w zakresie wzajemnego informowania o produktach niebezpiecznych, wymianę informacji i doświadczeń w zakresie ustanawiania i funkcjonowania nadzoru pozarynkowego produktów oraz ich bezpieczeństwa, uzupełnianie informacji przekazywanych konsumentom w sprawie cen, właściwości oferowanych produktów i usług, zachęcanie do powoływania niezależnych stowarzyszeń konsumenckich oraz nawiązywania stosunków między przedstawicielami interesów konsumentów, poprawę zgodności polityk i systemów ochrony konsumentów, informowanie o stosowaniu ustawodawstwa i wspieranie współpracy w prowadzeniu dochodzenia w sprawie szkodliwych lub nieuczciwych praktyk handlowych oraz wprowadzanie zakazów w zakresie wywozu w handlu między Stronami towarami i usługami, których wywóz został zakazany w kraju ich produkcji.”; |
43) |
art. 56 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Współpraca finansowa na rzecz rozwoju jest realizowana w oparciu o cele rozwojowe, strategie i priorytety określane przez państwa AKP i zgodnie z nimi, zarówno na poziomie krajowym, jak i regionalnym oraz między państwami AKP. Pod uwagę należy wziąć specyfikę geograficzną, społeczną i kulturową tych państw, a także ich szczególny potencjał. Regulowana ustalonym na szczeblu międzynarodowym programem na rzecz skuteczności pomocy, współpraca oparta jest na prawie własności, dostosowaniu, koordynacji donatorów i harmonizacji, zarządzaniu zorientowanym na wyniki rozwojowe oraz wzajemnej odpowiedzialności. W szczególności współpraca:
|
44) |
w art. 58 wprowadza się następujące zmiany:
|
45) |
w art. 60 wprowadza się następujące zmiany:
|
46) |
w art. 61 wprowadza się następujące zmiany:
|
47) |
art. 66 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W celu złagodzenia obciążenia wynikającego z zadłużenia państw AKP oraz problemów tych państw z bilansem płatniczym, Strony postanawiają wykorzystać środki przewidziane w wieloletnich ramach finansowych współpracy na podstawie niniejszej Umowy na wspieranie inicjatyw w zakresie zwalniania ze spłaty zadłużenia zatwierdzonych na poziomie międzynarodowym, na korzyść państw AKP. Poza tym Wspólnota podejmuje się zbadać, w jaki sposób, w perspektywie długoterminowej, można oddać do dyspozycji inne środki wspólnotowe w celu wspierania inicjatyw zwalniania ze spłaty zadłużenia, uzgadnianych na poziomie międzynarodowym.”; |
48) |
art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Wieloletnie ramy finansowe współpracy w ramach niniejszej Umowy przewidują wsparcie dla reform makroekonomicznych i sektorowych realizowanych przez państwa AKP. W ramach powyższego Strony gwarantują, że dostosowanie ma aktywne znaczenie gospodarcze i jest możliwe w kontekście społecznym i politycznym. Wsparcia należy udzielać w kontekście oceny przyjmowanych lub rozważanych środków reform, przeprowadzanych wspólnie przez Wspólnotę i zainteresowane państwo AKP, zarówno na poziomie makroekonomicznym, jak i sektorowym, oraz umożliwienia ogólnej oceny dążeń związanych z reformą. Na tyle, na ile to możliwe, wspólna ocena dostosowana jest do właściwych dla danego państwa ustaleń, a wsparcie jest monitorowane na podstawie osiągniętych wyników. System wypłat natychmiastowych jest istotnym elementem programów wsparcia.”; |
49) |
tytuł rozdziału 3 tytułu II części 4 otrzymuje brzmienie: |
50) |
art. 68 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 68 1. Strony uznają, że brak stabilności makroekonomicznej wynikający z wstrząsów zewnętrznych może ujemnie wpływać na rozwój państw AKP i zagrozić spełnieniu przez te państwa wymogów związanych z rozwojem. W związku z tym w wieloletnich ramach finansowych współpracy na podstawie niniejszej Umowy ustala się system dodatkowego wsparcia, mający na celu ograniczenie krótkoterminowego ujemnego wpływu wstrząsów zewnętrznych, w tym wpływu na przychody z wywozu. 2. Celem tego wsparcia jest zabezpieczenie reform i polityk społeczno-gospodarczych, które mogłyby ucierpieć wskutek spadku przychodów, oraz zaradzenie krótkoterminowemu ujemnemu wpływowi takich wstrząsów. 3. Przy przydzielaniu środków uwzględnia się skrajną zależność systemów gospodarczych państw AKP od wywozu, w szczególności w rolnictwie i górnictwie. W tym kontekście najmniej rozwinięte, śródlądowe i wyspiarskie państwa AKP oraz państwa AKP, które znajdują się w sytuacji pokonfliktowej lub po klęsce żywiołowej, są traktowane w sposób bardziej uprzywilejowany. 4. Środki dodatkowe są przydzielane zgodnie ze szczególnymi warunkami określonymi w mechanizmie wsparcia, o którym mowa w załączniku II »Zasady i warunki finansowania«. 5. Wspólnota wspiera również systemy ubezpieczeń handlowych opracowane dla państw AKP pragnących zabezpieczyć się przed krótkoterminowym wpływem wstrząsów zewnętrznych.”; |
51) |
tytuł rozdziału 6 tytułu II części 4 otrzymuje brzmienie: |
52) |
art. 72 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 72 Zasada ogólna 1. Pomocy humanitarnej, nadzwyczajnej i pokryzysowej udziela się w związku z sytuacjami kryzysowymi. Pomoc humanitarna i nadzwyczajna mają na celu ratowanie i ochronę życia oraz zapobieganie cierpieniu ludzkiemu i łagodzenie go zawsze, kiedy zachodzi taka potrzeba. Pomocy pokryzysowej udziela się w celu odbudowy i powiązania pomocy doraźnej z programami rozwojowymi o dłuższej perspektywie. 2. Sytuacje kryzysowe, w tym długoterminowa strukturalna niestabilność lub niepewność, to sytuacje stanowiące zagrożenie dla prawa i porządku publicznego lub bezpieczeństwa osób, zagrażające wybuchem konfliktu zbrojnego lub destabilizacją. Sytuacje kryzysowe mogą również wynikać z klęsk żywiołowych, kryzysów spowodowanych działalnością człowieka, takich jak wojny i inne konflikty, lub okoliczności szczególnych o porównywalnych skutkach, takich jak zmiany klimatu, degradacja środowiska, dostęp do energii i zasobów naturalnych lub skrajne ubóstwo. 3. Pomoc humanitarna, nadzwyczajna i pokryzysowa, jest świadczona tak długo, jak długo konieczne jest zaspokajanie potrzeb ofiar w wyniku takich sytuacji, a zatem łączy pomoc doraźną, odbudowę i rozwój. 4. Pomoc humanitarna jest udzielana wyłącznie zgodnie z potrzebami i interesami ofiar sytuacji kryzysowych oraz stosownie do zasad międzynarodowego prawa humanitarnego i z poszanowaniem godności ludzkiej oraz zasad neutralności, bezstronności i niezależności. W szczególności zabroniona jest dyskryminacja ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne, wyznanie, płeć, wiek, przynależność państwową lub przynależność polityczną ofiar; zapewnia się swobodny dostęp do ofiar oraz ich ochronę, a także bezpieczeństwo personelu i używanego do celów pomocy wyposażenia. 5. Pomoc humanitarna, nadzwyczajna i pokryzysowa, finansowana jest w oparciu o wieloletnie ramy finansowe współpracy na podstawie niniejszej Umowy, jeśli nie może być sfinansowana z budżetu Unii. Pomoc humanitarną, nadzwyczajną i pokryzysową, świadczy się w sposób uzupełniający wysiłki państw członkowskich i zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie skuteczności pomocy.”; |
53) |
dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 72a Cel 1. Pomoc humanitarna i nadzwyczajna ma na celu:
2. Pomocy można udzielić państwom lub regionom AKP przyjmującym uchodźców lub reemigrantów w celu zaspokojenia ich potrzeb doraźnych, nieobjętych pomocą nadzwyczajną. 3. Działania następujące po etapie pomocy nadzwyczajnej mają na celu odbudowę materialną i społeczną związaną ze skutkami odnośnego kryzysu i można je podejmować w celu powiązania pomocy doraźnej i odbudowy z właściwymi programami rozwojowymi o dłuższej perspektywie, finansowanymi z krajowych lub regionalnych programów orientacyjnych bądź wewnętrznego programu AKP. Działanie takie muszą być konieczne dla przejścia z etapu sytuacji nadzwyczajnej do etapu rozwoju, wspierać społeczno-gospodarczą reintegrację ludności dotkniętej klęskami, likwidować przyczyny kryzysu w możliwie największym stopniu oraz wzmacniać instytucje i własność podmiotów lokalnych i krajowych w stosunku do ich roli w formułowaniu polityki stałego rozwoju danego państwa AKP. 4. Tam gdzie jest to stosowne, krótkoterminowe mechanizmy zapobiegania i przygotowania się do klęsk, o których mowa w ustępie 1 litera e), koordynuje się z innymi stosowanymi mechanizmami zapobiegania i przygotowania się do klęsk. Rozwój i wzmocnienie krajowych, regionalnych i obejmujących ogół państw AKP mechanizmów ograniczania zagrożeń związanych z klęskami żywiołowymi i zarządzania ułatwia państwom AKP wypracowanie odporności na skutki takich klęsk. Wszelkie powiązane działania mogą być prowadzone we współpracy z organizacjami i programami regionalnymi i międzynarodowymi o udokumentowanym doświadczeniu w ograniczaniu zagrożeń związanych z klęskami.”; |
54) |
art. 73 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 73 Realizacja 1. Działania w zakresie pomocy są podejmowane albo na wniosek państwa lub regionu AKP dotkniętego sytuacją kryzysową, albo z inicjatywy Komisji, albo za radą organizacji międzynarodowych bądź lokalnych lub międzynarodowych organizacji niepaństwowych. 2. Wspólnota podejmuje właściwe kroki ułatwiające podjęcie natychmiastowych działań niezbędnych do zaspokojenia potrzeb doraźnych, w przypadku których niezbędne jest udzielenie pomocy. Pomoc jest administrowana i realizowana na mocy elastycznych i skutecznych procedur umożliwiających podjęcie natychmiastowych działań. 3. Ze względu na rozwojowy charakter pomocy udzielanej zgodnie z niniejszym rozdziałem, na wniosek zainteresowanego państwa lub regionu i w wyjątkowych przypadkach, z pomocy można korzystać równocześnie z programem orientacyjnym.”; |
55) |
art. 76 ust. 1 lit. d) otrzymuje brzmienie:
|
56) |
art. 95 ust. 3 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „3. Nie później niż 12 miesięcy przed zakończeniem każdego z okresów pięcioletnich Wspólnota i państwa członkowskie, z jednej strony, oraz państwa AKP, z drugiej strony, informują drugą Stronę o każdym przeglądzie postanowień, którego pragną dokonać w celu wprowadzenia zmian do Umowy. Niezależnie od tego terminu, jeśli jedna ze Stron wnioskuje o przegląd jakiegokolwiek postanowienia Umowy, druga Strona ma dwa miesiące, w ciągu których może złożyć wniosek o rozszerzenie przeglądu na inne postanowienia dotyczące zagadnień objętych pierwotnym wnioskiem.”; |
57) |
art. 100 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Niniejsza Umowa, sporządzona w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym wszystkie teksty są równie autentyczne, zostaje złożona w archiwach Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej oraz w sekretariacie państw AKP, które przekazują jej uwierzytelniony odpis rządowi każdego z Państw Sygnatariuszy.”; |
C. ZAŁĄCZNIKI
1) |
w załączniku II zmienionym decyzją Rady Ministrów AKP-WE 1/2009 z dnia 29 maja 2009 r. (1) wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
w załączniku IV zmienionym decyzją Rady Ministrów AKP-WE nr 3/2008 z dnia 15 grudnia 2008 r. (2) wprowadza się następujące zmiany:
|
4) |
załącznik V wraz z protokołami do niego zostaje uchylony; |
5) |
w załączniku VII art. 3 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Strony uznają rolę grupy AKP w dialogu politycznym, którego szczegóły zostaną ustalone przez grupę AKP i o których powiadomi ona Wspólnotę Europejską oraz jej państwa członkowskie. Sekretariat AKP i Komisja Europejska wymieniają się wszystkimi niezbędnymi informacjami o procesie dialogu politycznego przed konsultacjami prowadzonymi na podstawie artykułów 96 i 97 niniejszej Umowy, w trakcie takich konsultacji i po nich.”; |
D. PROTOKOŁY
W Protokole 3 w sprawie Republiki Południowej Afryki, zmienionym decyzją Rady Ministrów AKP-WE nr 4/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. (6), wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 1 ust. 2 wyrażenie „podpisanej w Pretorii 11 października 1999 roku” zastępuje się wyrażeniem „zmienionej Umową podpisaną dnia 11 września 2009 roku”; |
2) |
w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Niniejszy protokół nie uniemożliwia Republice Południowej Afryki negocjowania i podpisania jednej z umów o partnerstwie gospodarczym, o których mowa w części 3 tytuł II niniejszej Umowy, jeśli zgodzą się na to strony takiej umowy.”. |
W DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszą Umową.
Настоящото споразумение е открито за подписване в Ouagadougou на 22 юни 2010 г. и след това от 1 юли 2010 г. до 31 октомври 2010 г. в Генералния секретариат на Съвета на Европейския съюз в Брюксел.
El presente Acuerdo quedará abierto a la firma en Uagadugu el 22 de junio de 2010 y, a continuación, del 1 de julio de 2010 al 31 de octubre de 2010 en la Secretaría General del Consejo de la Unión Europea, en Bruselas.
Tato dohoda je otevřena k podpisu dne 22. června v Ouagadougou a poté od 1. července 2010 do 31. října 2010 v generálním sekretariátu Rady Evropské unie v Bruselu.
Denne aftale er åben for undertegnelse den 22. juni 2010 i Ouagadougou og derefter fra den 1. juli 2010 til den 31. oktober 2010 i Generalsekretariatet for Rådet for Den Europæiske Union i Bruxelles
Dieses Abkommen liegt am 22. Juni 2010 in Ouagadougou und danach vom 1. Juli bis 31. Oktober 2010 beim Generalsekretariat des Rates der Europäischen Union in Brüssel zur Unterzeichnung auf.
Käesolev leping on allakirjutamiseks avatud 22. juunil 2010 Ouagadougous ning seejärel 1. juulist 2010 kuni 31. oktoobrini 2010 Euroopa Liidu Nõukogu peasekretariaadis Brüsselis.
Η παρούσα συμφωνία κατατίθεται προς υπογραφή στο Ουαγκαντούγκου, στις 22 Ιουνίου 2010 και στη συνέχεια, από την 1η Ιουλίου 2010 έως τις 31 Οκτωβρίου 2010, στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις Βρυξέλλες.
This Agreement shall be open for signature in Ouagadougou on 22 June 2010 and thereafter from 1 July 2010 to 31 October 2010 at the General Secretariat of the Council of the European Union in Brussels.
Le présent accord est ouvert à la signature à Ouagadougou le 22 juin 2010 et ensuite du 1er juillet 2010 au 31 octobre 2010 au Secrétariat général du Conseil de l’Union européenne, à Bruxelles.
Il presente accordo è aperto alla firma a Ouagadougou il 22 giugno 2010 e successivamente a Bruxelles presso il Segretariato generale del Consiglio dell’Unione europea, dal 1o luglio 2010 al 31 ottobre 2010.
Šo nolīgumu dara pieejamu parakstīšanai 2010. gada 22. jūnijā Vagadugu (Ouagadougou) un pēc tam no 2010. gada 1. jūlija līdz 2010. gada 31. oktobrim Briselē, Eiropas Savienības Padomes Ģenerālsekretariātā.
Šis susitarimas pateiktas pasirašyti 2010 m. birželio 22 d. Uagadugu, o paskui, 2010 m. liepos 1 d.- 2010 m. spalio 31 d., Europos Sąjungos Tarybos generaliniame sekretoriate Briuselyje.
Ez a megállapodás 2010. június 22-én Ouagadougouban, majd 2010. július 1. és 2010. október 31. között Brüsszelben, az Európai Unió Tanácsának Főtitkárságán aláírásra nyitva áll.
Dan il-Ftehim huwa miftuħ għall-iffirmar f’Ouagadougou fit-22 ta’ Ġunju 2010 u wara dan mill-1 ta’ Lulju 2010 sal-31 ta’ Ottubru 2010, fis-Segretarjat Ġenerali tal-Kunsill tal-Unjoni Ewropea, fi Brussell.
Deze overeenkomst staat open voor ondertekening op 22 juni 2010 te Ouagadougou en vervolgens met ingang van 1 juli tot en met 31 oktober 2010 bij het secretariaat-generaal van de Raad van de Europese Unie in Brussel.
Niniejsza Umowa będzie otwarta do podpisu w Wagadugu w dniu 22 czerwca 2010 r., a następnie od 1 lipca 2010 r. do 31 października 2010 r. w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej w Brukseli.
O presente Acordo está aberto para assinatura em Uagadugu, em 22 de Junho de 2010 e, posteriormente, de 1 de Julho a 31 de Outubro de 2010, no Secretariado-Geral do Conselho da União Europeia, em Bruxelas.
Acest acord va fi deschis pentru semnare în Ouagadougou, la 22 iunie 2010, iar ulterior, începând cu 1 iulie 2010 până la 31 octombrie 2010, la Secretariatul General al Consiliului Uniunii Europene din Bruxelles.
Táto dohoda je otvorená na podpis 22. júna 2010 v Ouagadougou a potom od 1. júla 2010 do 31. októbra 2010 na Generálnom sekretariáte Rady Európskej únie v Bruseli.
Ta sporazum bo na voljo za podpis 22. junija 2010 v Ouagadougouju in nato od 1. julija 2010 do 31. oktobra 2010 v generalnem sekretariatu Sveta Evropske unije v Bruslju.
Tämä sopimus on avoinna allekirjoittamista varten Ouagadougoussa 22 päivänä kesäkuuta 2010 ja sen jälkeen 1 päivästä heinäkuuta 201031 päivään lokakuuta 2010 Euroopan unionin neuvoston pääsihteeristössä Brysselissä.
Detta avtal är öppet för undertecknande i Ouagadougou den 22 juni 2010 och sedan från och med den 1 juli till och med den 31 oktober 2010 vid generalsekretariatet för Europeiska unionens råd i Bryssel.
(1) Dz.U. UE L 168 z 30.6.2009, s. 48.
(2) Dz.U. UE L z 352 z 31.12.2008, s. 59.
(3) Art. 21 został uchylony decyzją Rady Ministrów AKP-WE nr 3/2008.
(4) Art. 23 i 25 zostały uchylone decyzją Rady Ministrów AKP-WE nr 3/2008.
(5) Art. 27, 28 i 29 zostały uchylone decyzją Rady Ministrów AKP-WE nr 3/2008.
(6) Dz.U. UE L 25 z 30.1.2008, s. 11.
AKT KOŃCOWY
Pełnomocnicy:
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA BELGÓW,
PREZYDENTA REPUBLIKI BUŁGARII,
PREZYDENTA REPUBLIKI CZESKIEJ,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ DANII,
PREZYDENTA REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,
PREZYDENTA REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,
PREZYDENTA IRLANDII,
PREZYDENTA REPUBLIKI GRECKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA HISZPANII,
PREZYDENTA REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI WŁOSKIEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI LITEWSKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKIEJ WYSOKOŚCI WIELKIEGO KSIĘCIA LUKSEMBURGA,
PREZYDENTA REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,
PREZYDENTA MALTY,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ NIDERLANDÓW,
PREZYDENTA FEDERALNEGO REPUBLIKI AUSTRII,
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,
PREZYDENTA RUMUNII,
PREZYDENTA REPUBLIKI SŁOWENII,
PREZYDENTA REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI FINLANDII,
RZĄDU KRÓLESTWA SZWECJI,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
Umawiających się Stron Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwanych dalej „państwami członkowskimi”,
oraz UNII EUROPEJSKIEJ (zwanej dalej „Unią” lub „UE”),
z jednej strony, oraz
Pełnomocnicy:
PREZYDENTA REPUBLIKI ANGOLI,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ ANTIGUI I BARBUDY,
SZEFA PAŃSTWA WSPÓLNOTY BAHAMÓW,
SZEFA PAŃSTWA BARBADOS,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ BELIZE,
PREZYDENTA REPUBLIKI BENINU,
PREZYDENTA REPUBLIKI BOTSWANY,
PREZYDENTA BURKINA FASO,
PREZYDENTA REPUBLIKI BURUNDI,
PREZYDENTA REPUBLIKI KAMERUNU,
PREZYDENTA REPUBLIKI ZIELONEGO PRZYLĄDKA,
PREZYDENTA REPUBLIKI ŚRODKOWOAFRYKAŃSKIEJ,
PREZYDENTA ZWIĄZKU KOMORÓW,
PREZYDENTA DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI KONGO,
PREZYDENTA REPUBLIKI KONGO,
RZĄDU WYSP COOKA
PREZYDENTA REPUBLIKI WYBRZEŻA KOŚCI SŁONIOWEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI DŻIBUTI,
RZĄDU WSPÓLNOTY DOMINIKI,
PREZYDENTA REPUBLIKI DOMINIKANY,
PREZYDENTA PAŃSTWA ERYTREI,
PREZYDENTA FEDERALNEJ DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI ETIOPII,
PREZYDENTA NIEPODLEGŁEJ REPUBLIKI DEMOKRATYCZNEJ FIDŻI,
PREZYDENTA REPUBLIKI GABOŃSKIEJ,
PREZYDENTA ORAZ SZEFA PAŃSTWA REPUBLIKI GAMBII,
PREZYDENTA REPUBLIKI GHANY,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ GRENADY,
PREZYDENTA REPUBLIKI GWINEI,
PREZYDENTA REPUBLIKI GWINEI BISSAU,
PREZYDENTA KOOPERACYJNEJ REPUBLIKI GUJANY,
PREZYDENTA REPUBLIKI HAITI,
SZEFA PAŃSTWA JAMAJKA,
PREZYDENTA REPUBLIKI KENII,
PREZYDENTA REPUBLIKI KIRIBATI,
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA KRÓLESTWA LESOTHO,
PREZYDENTA REPUBLIKI LIBERII,
PREZYDENTA REPUBLIKI MADAGASKARU,
PREZYDENTA REPUBLIKI MALAWI,
PREZYDENTA REPUBLIKI MALI,
RZĄDU REPUBLIKI WYSP MARSHALLA,
PREZYDENTA ISLAMSKIEJ REPUBLIKI MAURETAŃSKIEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI MAURITIUSA,
RZĄDU SFEDEROWANYCH STANÓW MIKRONEZJI,
PREZYDENTA REPUBLIKI MOZAMBIKU,
PREZYDENTA REPUBLIKI NAMIBII,
RZĄDU REPUBLIKI NAURU,
PREZYDENTA REPUBLIKI NIGRU,
PREZYDENTA FEDERALNEJ REPUBLIKI NIGERII,
RZĄDU NIUE,
RZĄDU REPUBLIKI PALAU,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA PAPUI-NOWEJ GWINEI,
PREZYDENTA REPUBLIKI RWANDYJSKIEJ,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ SAINT KITTS I NEVIS,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ SAINT LUCIA,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ SAINT VINCENT I GRENADYNÓW,
SZEFA PAŃSTWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA SAMOA,
PREZYDENTA DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI WYSP ŚWIĘTEGO TOMASZA I KSIĄŻĘCEJ,
PREZYDENTA REPUBLIKI SENEGALU,
PREZYDENTA REPUBLIKI SESZELI,
PREZYDENTA REPUBLIKI SIERRA LEONE,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ WYSP SALOMONA,
PREZYDENTA REPUBLIKI POŁUDNIOWEJ AFRYKI,
PREZYDENTA REPUBLIKI SURINAMU,
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA KRÓLESTWA SUAZI,
PREZYDENTA ZJEDNOCZONEJ REPUBLIKI TANZANII,
PREZYDENTA REPUBLIKI CZADU,
PREZYDENTA REPUBLIKI TOGIJSKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA TONGA,
PREZYDENTA REPUBLIKI TRYNIDADU I TOBAGO,
JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ TUVALU,
PREZYDENTA REPUBLIKI UGANDY,
RZĄDU REPUBLIKI VANUATU,
PREZYDENTA REPUBLIKI ZAMBII,
RZĄDU REPUBLIKI ZIMBABWE,
które to państwa są zwane dalej „państwami AKP”,
z drugiej strony,
zebrani w Wagadugu dnia dwudziestego siódmego czerwca roku dwa tysiące dziesiątego z okazji podpisania Umowy zmieniającej po raz drugi Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r., zmienioną po raz pierwszy w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.,
przy podpisaniu niniejszej Umowy przyjęli następujące deklaracje załączone do niniejszego Aktu końcowego:
Deklaracja I: |
Wspólna deklaracja w sprawie wsparcia dostępu do rynku w ramach partnerstwa AKP-WE; |
Deklaracja II: |
Wspólna deklaracja w sprawie migracji i rozwoju (artykuł 13); |
Deklaracja III: |
Deklaracja Unii Europejskiej w sprawie zmian instytucjonalnych wynikających z wejścia w życie Traktatu z Lizbony; |
oraz uzgodniły ponadto, że w związku z uchyleniem załącznika V następujące istniejące deklaracje stały się bezprzedmiotowe:
Deklaracja XXII: |
Wspólna deklaracja dotycząca produktów rolnych określonych w artykule 1 ustęp 2 litera a) załącznika V; |
Deklaracja XXIII: |
Wspólna deklaracja w sprawie dostępu do rynku w ramach partnerstwa AKP-WE; |
Deklaracja XXIV: |
Wspólna deklaracja w sprawie ryżu; |
Deklaracja XXV: |
Wspólna deklaracja w sprawie rumu; |
Deklaracja XXVI: |
Wspólna deklaracja w sprawie wołowiny i cielęciny; |
Deklaracja XXVII: |
Wspólna deklaracja w sprawie ustaleń regulujących dostęp do rynków francuskich departamentów zamorskich dla produktów pochodzących z państw AKP określonych w artykule 1 ustęp 2 załącznika V; |
Deklaracja XXIX: |
Wspólna deklaracja w sprawie produktów objętych wspólną polityką rolną; |
Deklaracja XXX: |
Deklaracja państw AKP w sprawie artykułu 1 załącznika V; |
Deklaracja XXXI: |
Deklaracja Wspólnoty w sprawie artykułu 5 ustęp 2 litera a) załącznika V; |
Deklaracja XXXII: |
Wspólna deklaracja w sprawie niedyskryminacji; |
Deklaracja XXXIII: |
Deklaracja Wspólnoty w sprawie artykułu 8 ustęp 3 załącznika V; |
Deklaracja XXXIV: |
Wspólna deklaracja w sprawie artykułu 12 załącznika V; |
Deklaracja XXXV: |
Wspólna deklaracja dotycząca protokołu 1 w sprawie artykułu 7 załącznika V; |
Deklaracja XXXVI: |
Wspólna deklaracja dotycząca protokołu 1 załącznika V; |
Deklaracja XXXVII: |
Wspólna deklaracja dotycząca protokołu 1 załącznika V w sprawie pochodzenia produktów rybnych; |
Deklaracja XXXVIII: |
Deklaracja Wspólnoty dotycząca protokołu 1 załącznika V w sprawie rozszerzenia wód terytorialnych; |
Deklaracja XXXIX: |
Deklaracja państw AKP dotycząca protokołu 1 załącznika V w sprawie pochodzenia produktów rybnych; |
Deklaracja XL: |
Wspólna deklaracja w sprawie stosowania zasady tolerancji odchylenia wartości w sektorze tuńczyka; |
Deklaracja XLI: |
Wspólna deklaracja w sprawie artykułu 6 ustęp 11 protokołu 1 załącznika V; |
Deklaracja XLII: |
Wspólna deklaracja w sprawie reguł pochodzenia: kumulacja pochodzenia z Republiką Południowej Afryki; |
Deklaracja XLIII: |
Wspólna deklaracja w sprawie załącznika 2 do protokołu 1 załącznika V. |
W DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy.
DEKLARACJA I
Wspólna deklaracja w sprawie wsparcia dostępu do rynku w ramach partnerstwa AKP-WE
Strony uznają istotną wartość preferencyjnych warunków dostępu do rynku dla gospodarek AKP, zwłaszcza dla sektora towarowego i innych sektorów rolno-przemysłowych mających zasadnicze znaczenie dla gospodarczego i społecznego rozwoju państw AKP i wnoszących poważny wkład w zatrudnienie, przychody z wywozu i dochody państwa.
Strony biorą pod uwagę, że niektóre sektory, przy wsparciu UE, przechodzą proces transformacji mający na celu umożliwienie zainteresowanym eksporterom AKP konkurowanie w UE i na rynkach międzynarodowych, w tym poprzez rozwój produktów markowych i innych produktów o wartości dodanej.
Uznają również, że dodatkowe wsparcie może być niezbędne w przypadkach gdy większa liberalizacja handlu może spowodować istotniejsze zmiany warunków dostępu do rynku dla producentów AKP. W związku z tym postanawiają zbadać wszelkie niezbędne środki mające na celu podtrzymanie konkurencyjnej pozycji państw AKP na rynku UE. Badanie to może obejmować między innymi reguły pochodzenia, środki sanitarne i fitosanitarne oraz realizację szczególnych środków mających na celu przezwyciężenie ograniczeń od strony podaży w państwach AKP. Celem jest umożliwienie państwom AKP wykorzystania istniejących oraz potencjalnych porównywalnych korzyści na rynku UE.
Strony zobowiązują się, po opracowaniu programów pomocowych i zapewnieniu środków, do przeprowadzania okresowych ocen postępów i osiągniętych wyników w celu podjęcia decyzji o właściwych dodatkowych środkach, jakie należy wdrożyć.
Wspólny Ministerialny Komitet ds. Handlu monitoruje wykonanie niniejszej deklaracji i przedkłada stosowne sprawozdania i zalecenia Radzie Ministrów.
DEKLARACJA II
Wspólna deklaracja w sprawie migracji i rozwoju (Artykuł 13)
Strony zobowiązują się do wzmocnienia i pogłębienia dialogu oraz współpracy w dziedzinie migracji, opierając się na następujących trzech filarach kompleksowego i zrównoważonego podejścia do migracji:
1) |
migracje i rozwój, w tym kwestie związane z diasporami, drenażem mózgów i przekazami pieniężnymi; |
2) |
legalna migracja, w tym admisja, mobilność oraz przepływ umiejętności i usług; oraz |
3) |
nielegalna migracja, w tym przemyt i handel ludźmi oraz zarządzanie granicami, a także readmisja. |
Bez uszczerbku dla obowiązującego artykułu 13 Strony zobowiązują się do opracowania szczegółów takiej pogłębionej współpracy w dziedzinie migracji.
Ponadto zobowiązują się dążyć do terminowego zakończenia tego dialogu i przedstawienia następnej Wspólnej Radzie AKP-WE sprawozdania z postępów.
DEKLARACJA III
Deklaracja Unii Europejskiej w sprawie zmian instytucjonalnych wynikających z wejścia w życie Traktatu z Lizbony
W następstwie wejścia w życie Traktatu z Lizbony dnia 1 grudnia 2009 r., Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym, w związku z czym od tej daty wykonuje wszelkie prawa i ponosi wszelkie obowiązki Wspólnoty Europejskiej. Z tego względu odniesienia do „Wspólnoty Europejskiej” w tekście Umowy należy traktować, w odpowiednich przypadkach, jako odniesienia do „Unii Europejskiej”.
Unia Europejska zaproponuje państwom AKP wymianę listów w celu dostosowania Umowy do zmian instytucjonalnych w Unii Europejskiej wynikających z wejścia w życie Traktatu z Lizbony.