KOMUNIKAT KOMISJI

Wytyczne w sprawie przyjęcia odstępstw ogólnounijnych dotyczących wyrobów medycznych zgodnie z art. 59 rozporządzenia (UE) 2017/745

(2020/C 171/01)

1.   Kontekst

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 w sprawie wyrobów medycznych przyjęto dnia 5 kwietnia 2017 r. (1) Te nowe ramy regulacyjne określają wysokie standardy jakości i bezpieczeństwa wyrobów medycznych i mają na celu zapewnienie sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

W odpowiedzi na pandemię COVID-19 oraz mając na uwadze zdrowie i bezpieczeństwo pacjentów jako zasadę przewodnią, w dniu 23 kwietnia 2020 r., na wniosek Komisji, Parlament Europejski i Rada przyjęły rozporządzenie (UE) 2020/561 (2), które odracza o rok rozpoczęcie stosowania rozporządzenia (UE) 2017/745, tj. do dnia 26 maja 2021 r. Jednocześnie rozporządzenie (UE) 2020/561 odracza również stosowanie przepisu uchylającego dyrektywę Rady 90/385/EWG (3) w sprawie wyrobów medycznych aktywnego osadzania oraz dyrektywę 93/42/EWG (4) dotyczącą wyrobów medycznych.

Zarówno dyrektywy 90/385/EWG i 93/42/EWG, jak i rozporządzenie (UE) 2017/745 upoważniają właściwe organy krajowe, na należycie uzasadniony wniosek, do zezwolenia na wprowadzenie do obrotu wyrobów medycznych, w przypadku których nie przeprowadzono odpowiednich procedur oceny zgodności, ale których używanie leży w interesie ochrony zdrowia bądź w interesie zdrowia publicznego, bezpieczeństwa pacjentów lub zdrowia pacjentów („odstępstwo krajowe”).

Rozporządzenie (UE) 2017/745 upoważnia również Komisję, w wyjątkowych przypadkach, do rozszerzenia zakresu ważności krajowego odstępstwa na ograniczony czas, tak by obejmowało ono terytorium Unii („odstępstwo ogólnounijne”). Te odstępstwa ogólnounijne należy uznać za środek ostateczny, stosowany wyłącznie w wyjątkowych przypadkach w celu zapewnienia zdrowia lub bezpieczeństwa pacjentów lub ochrony zdrowia publicznego. Środek ten umożliwia Komisji i państwom członkowskim skuteczne rozwiązywanie kwestii potencjalnego braku wyrobów medycznych o zasadniczym znaczeniu, który może wystąpić w Unii.

Niniejsze wytyczne zawierają informacje na temat przyjmowania tych odstępstw ogólnounijnych, w szczególności kryteria, które Komisja uwzględni przy ocenie, czy konieczne i uzasadnione jest rozszerzenie na terytorium Unii odstępstwa krajowego w odniesieniu do danego wyrobu medycznego. Dokument ten zawiera również informacje dotyczące procesu przyjmowania odstępstw i ogólnych warunków, jakie Komisja powinna określić dla odstępstw ogólnounijnych w drodze aktów wykonawczych.

2.   Podstawa prawna

Zgodnie z art. 59 rozporządzenia (UE) 2017/745 właściwe organy krajowe mogą – na należycie uzasadniony wniosek – pozwolić na wprowadzenie do obrotu lub do używania na terytorium danego państwa członkowskiego określonego wyrobu, w przypadku którego nie przeprowadzono procedur oceny zgodności, o których mowa w art. 52 rozporządzenia (UE) 2017/745, lub – w odniesieniu do okresu od dnia 24 kwietnia 2020 r. do dnia 25 maja 2021 r. – w art. 9 ust. 1 i 2 dyrektywy 90/385/EWG lub art. 11 ust. 1–6 dyrektywy 93/42/EWG, ale którego używanie leży w interesie zdrowia publicznego lub bezpieczeństwa lub zdrowia pacjentów (5).

Zgodnie z art. 59 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/745 państwa członkowskie powiadamiają Komisję i inne państwa członkowskie o wszelkich odstępstwach krajowych przyznanych w odniesieniu do wyrobu medycznego. Aby ułatwić ten proces i wzmocnić koordynację między państwami członkowskimi, Komisja stworzy centralne repozytorium (6), które umożliwi właściwym organom krajowym dzielenie się z Komisją i między sobą informacjami na temat przyznanych odstępstw.

Nie ma prawnego obowiązku informowania Komisji i innych państw członkowskich o odstępstwach krajowych przyjętych przed dniem 24 kwietnia 2020 r. Art. 59 ust. 2 akapit drugi stanowi jednak, że państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji powiadomienie, aby zapewnić możliwość uwzględnienia takich odstępstw krajowych do celów przyjęcia odstępstw ogólnounijnych. W takim przypadku krajowe powiadomienie należy złożyć do centralnego repozytorium, o którym mowa powyżej.

Zgodnie z art. 59 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/745 Komisja – w wyjątkowych przypadkach związanych ze zdrowiem publicznym lub zdrowiem lub bezpieczeństwem pacjentów – może, w drodze aktów wykonawczych, rozszerzyć na ograniczony czas zakres ważności odstępstwa przyznanego przez państwo członkowskie zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami, tak by obejmowało ono terytorium Unii, i wyznaczyć warunki, na jakich wyrób ten może zostać wprowadzony do obrotu lub do używania. Komisja może przyjąć odstępstwa ogólnounijne jedynie w odpowiedzi na odstępstwa krajowe zgłoszone Komisji przez państwo członkowskie.

3.   Wymogi ogólne

Rozważając przyjęcie odstępstwa ogólnounijnego, na pierwszym etapie Komisja przeprowadzi konsultacje z państwami członkowskimi za pośrednictwem Grupy Koordynacyjnej ds. Wyrobów Medycznych (MDCG), ustanowionej na podstawie rozporządzenia (UE) 2017/745, w celu ustalenia, czy zgłoszone odstępstwo krajowe dotyczące danego wyrobu medycznego może mieć znaczenie dla Unii.

W przypadku stwierdzenia, że dany wyrób może mieć znaczenie dla Unii, na drugim etapie Komisja oceni, czy wymogi proceduralne, o których mowa w podsekcji A, zostały spełnione. Na trzecim etapie, w oparciu o wymogi, o których mowa w podsekcji B, Komisja ustali, czy przyjęcie odstępstwa ogólnounijnego byłoby należycie uzasadnione w danym przypadku.

A.   Wymogi proceduralne

1.	W odniesieniu do danego wyrobu medycznego przyznano co najmniej jedno odstępstwo krajowe, które zgłoszono Komisji.

2.	W odniesieniu do każdego zgłoszonego odstępstwa krajowego udostępniono Komisji i wszystkim pozostałym państwom członkowskim kompletny zestaw uzasadnień, które zostały uwzględnione przy przyznawaniu zgłoszonego odstępstwa krajowego.

3.	Treść każdego zgłoszonego odstępstwa krajowego pod względem okresu ważności, szczególnych warunków lub wymogów, jak również wyniki wszelkich działań w zakresie nadzoru lub monitorowania zostały udostępnione Komisji i wszystkim pozostałym państwom członkowskim.

4.	Każde zgłoszone odstępstwo krajowe wyraźnie identyfikuje wyrób medyczny, względem którego odstępstwo jest przyznawane, w tym opis wyrobu, przewidziane zastosowanie i informacje producenta.

5.

Każda dokumentacja (techniczna) złożona przez producenta (producentów), odnosząca się do wyrobu medycznego korzystającego ze zgłoszonego odstępstwa krajowego (zgłoszonych odstępstw krajowych), oraz wynik oceny tego zgłoszenia przez właściwy organ krajowy, zostały udostępnione Komisji i wszystkim pozostałym państwom członkowskim.

B.   Należyte uzasadnienie

1.

Dokumentacja, o której mowa w podsekcji A, wykazuje, że producent zrobił wszystko, czego można racjonalnie oczekiwać, w celu bezzwłocznego zakończenia oceny zgodności lub, w stosownych przypadkach, istnieją wystarczające dowody na to, że producent nie mógł zakończyć lub rozpocząć oceny zgodności ze względu na wyjątkowe i nieprzewidywalne okoliczności.

2.	Przedmiotowy wyrób medyczny (przedmiotowe wyroby medyczne) (7) ma(-ją) zasadnicze znaczenie dla zdrowia publicznego lub bezpieczeństwa lub zdrowia pacjentów.

3.	Brakuje odpowiednich substytutów.

4.	W stosownych przypadkach, z dokumentacji technicznej ani działań w zakresie obserwacji lub nadzoru rynku w odniesieniu do wyrobów poprzedniej generacji lub o podobnych cechach, nie wynika, aby wyrób ten był szkodliwy dla zdrowia lub bezpieczeństwa pacjentów lub zdrowia publicznego.

5.

Każde zgłoszone odstępstwo krajowe ma charakter tymczasowy, a jego okres ważności ogranicza się do niezbędnego czasu, w jakim można racjonalnie oczekiwać zakończenia mającej zastosowanie procedury oceny zgodności lub alternatywnego zapewnienia bezpieczeństwa lub zdrowia pacjentów lub ochrony zdrowia publicznego.

6.	Na poziomie Unii istnieje wyraźna potrzeba rozszerzenia ważności zgłoszonego odstępstwa krajowego (zgłoszonych odstępstw krajowych) na terytorium Unii.

Informacje, o których mowa w podsekcji B pkt 1–5, są wymagane, aby Komisja mogła ocenić, czy przyjęcie odstępstwa ogólnounijnego byłoby należycie uzasadnione. Ta dodatkowa dokumentacja uzupełni informacje pierwotnie zgłoszone Komisji w ramach przedmiotowego odstępstwa krajowego (przedmiotowych odstępstw krajowych). Zawiera ona w szczególności następujące informacje:

a)	wyjaśnienie, dlaczego ocena zgodności nie została rozpoczęta lub zakończona przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu; wyjaśnienie istotnego znaczenia używania wyrobu medycznego; szczegółowy plan zapewnienia zgodności lub wycofania wyrobu z rynku po wygaśnięciu tymczasowego odstępstwa;

b)	wyjaśnienie istotnego znaczenia używania wyrobu medycznego w danym państwie członkowskim powinno być poparte oświadczeniem(-ami) instytucji zdrowia publicznego, z podaniem powodów, dlaczego wyrób nie może zostać zastąpiony.

Do celów podsekcji B pkt 6 Komisja zamierza przeprowadzać konsultacje z państwami członkowskimi za pośrednictwem Grupy Koordynacyjnej ds. Wyrobów Medycznych (MDCG). Komisja stwierdzi, czy w interesie Unii leży rozszerzenie ważności odstępstwa krajowego, biorąc pod uwagę informacje zwrotne otrzymane od MDCG.

4.   Proces przyjęcia

Komisja podejmie decyzję co do konieczności przyjęcia odstępstwa ogólnounijnego w oparciu o informacje, o których mowa w sekcji 3 podsekcja A i B. Jest to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia pacjentów lub ochrony zdrowia publicznego, przy jednoczesnym zagwarantowaniu sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Zgodnie z art. 59 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2017/745 Komisja przyjmuje odstępstwa ogólnounijne w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą ustanowioną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (8).

Art. 59 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2017/745 stanowi, że w przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby związanej ze zdrowiem i bezpieczeństwem ludzi Komisja przyjmuje akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, bez ich wcześniejszego przedstawienia odpowiedniemu komitetowi procedury komitetowej, jak przewidziano w art. 8 w związku z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W takich przypadkach, nie później niż 14 dni po przyjęciu aktu wykonawczego Komisja przedłoży go właściwemu komitetowi w celu uzyskania jego opinii, biorąc pod uwagę informacje, o których mowa w sekcji 3. W przypadku wydania negatywnej opinii przez komitet Komisja niezwłocznie uchyli akt wykonawczy.

5.   Warunki ogólne

Art. 59 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/745 zawiera wymóg, zgodnie z którym Komisja ustala warunki ogólnounijnego odstępstwa w drodze aktu wykonawczego. Ustalając te warunki, Komisja będzie opierać swoją decyzję w szczególności na informacjach przedłożonych zgodnie z sekcją 3 podsekcja A. Komisja może również rozważyć wszelkie inne uwagi przekazane jej na przykład przez państwa członkowskie w ramach MDCG.

Odstępstwa ogólnounijne mogą zawierać bardziej rygorystyczne warunki dotyczące tymczasowego wprowadzania wyrobu medycznego do obrotu niż warunki ustanowione w ramach odstępstw krajowych stosowanych już w odniesieniu do danego wyrobu. Z drugiej strony państwa członkowskie, za pomocą środków krajowych, powinny mieć możliwość wprowadzania bardziej rygorystycznych warunków niż te określone w odstępstwach ogólnounijnych. W takich przypadkach pierwszeństwo powinny mieć bardziej rygorystyczne warunki.

O ile nie określono inaczej, odstępstwa ogólnounijne powinny obowiązywać przez okres nieprzekraczający sześciu miesięcy. Każda istotna zmiana okoliczności lub informacji, o których mowa w sekcji 3, lub informacji uzyskanych w inny sposób przez Komisję lub państwa członkowskie, w szczególności poprzez nadzór rynku, wymaga ponownej oceny odstępstwa ogólnounijnego i jego warunków. W takich przypadkach Komisja może zaproponować zmianę lub, w stosownych przypadkach, uchylenie aktu wykonawczego, na mocy którego ustanowiono odstępstwo ogólnounijne. Proces ten będzie przedmiotem konsultacji z państwami członkowskimi w ramach MDCG.

---

(1)  Dz.U. L 117 z 5.5.2017, s. 1.

(2)  Dz.U. L 130 z 24.4.2020, s. 18.

(3)  Dz.U. L 189 z 20.7.1990, s. 17.

(4)  Dz.U. L 169 z 12.7.1993, s. 1.

(5)  Art. 1 pkt 8 ppkt (iv) rozporządzenia (UE) 2020/561 stanowi, że art. 59 rozporządzenia (UE) 2017/745 stosuje się od dnia 24 kwietnia 2020 r.

(6)  Podstawą centralnego repozytorium będzie Centrum zasobów dotyczących komunikacji i informacji dla organów administracji, przedsiębiorstw i obywateli (CIRCABC).

(7)  Wyroby medyczne są określone na przykład poprzez odniesienie do numeru certyfikatu wydanego przez jednostkę notyfikowaną lub do jakiejkolwiek konkretnej kategorii wyrobu lub grupy wyrobów objętych tym certyfikatem.

(8)  Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

Kursy walutowe euro (1)

18 maja 2020 r.

(2020/C 171/02)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,0832
JPY	Jen	116,31
DKK	Korona duńska	7,4548
GBP	Funt szterling	0,89153
SEK	Korona szwedzka	10,6103
CHF	Frank szwajcarski	1,0521
ISK	Korona islandzka	157,10
NOK	Korona norweska	10,9663
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,610
HUF	Forint węgierski	353,39
PLN	Złoty polski	4,5596
RON	Lej rumuński	4,8388
TRY	Lir turecki	7,4276
AUD	Dolar australijski	1,6736
CAD	Dolar kanadyjski	1,5202
HKD	Dolar Hongkongu	8,3964
NZD	Dolar nowozelandzki	1,8096
SGD	Dolar singapurski	1,5426
KRW	Won	1 332,42
ZAR	Rand	19,8913
CNY	Yuan renminbi	7,7068
HRK	Kuna chorwacka	7,5580
IDR	Rupia indonezyjska	16 077,45
MYR	Ringgit malezyjski	4,7320
PHP	Peso filipińskie	55,102
RUB	Rubel rosyjski	78,9080
THB	Bat tajlandzki	34,684
BRL	Real	6,2701
MXN	Peso meksykańskie	25,6337
INR	Rupia indyjska	82,1435

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

Zawiadomienie Komisji w sprawie bieżących stóp procentowych od zwracanej pomocy państwa oraz stóp referencyjnych/dyskontowych obowiązujących od dnia 1 maja 2020 r./1 czerwca 2020 r.

(Opublikowano zgodnie z art. 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1))

(2020/C 171/03)

Stopy bazowe obliczono zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6). W zależności od zastosowania stopy referencyjnej, nadal należy dodawać odpowiednie marże, tak jak określono w komunikacie. W przypadku stosowania stopy referencyjnej jako stopy dyskontowej oznacza to, że do stopy bazowej należy dodać marżę 100 punktów bazowych. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 271/2008 z dnia 30 stycznia 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 794/2004 przewiduje, że o ile odrębna decyzja nie stanowi inaczej, także stopę od zwracanej pomocy oblicza się, dodając 100 punktów bazowych do stopy bazowej.

Zmienione stopy zaznaczono pogrubioną czcionką.

Poprzednia tabela została opublikowana w Dz.U. C 83 z 13.3.2020, s. 5.

Od	Do	AT	BE	BG	CY	CZ	DE	DK	EE	EL	ES	FI	FR	HR	HU	IE	IT	LT	LU	LV	MT	NL	PL	PT	RO	SE	SI	SK	UK
1.6.2020	…	-0,22	-0,22	0,00	-0,22	1,77	-0,22	0,05	-0,22	-0,22	-0,22	-0,22	-0,22	0,26	0,78	-0,22	-0,22	-0,22	-0,22	-0,22	-0,22	-0,22	1,35	-0,22	3,21	0,32	-0,22	-0,22	0,94
1.5.2020	31.5.2020	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,05	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,52	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,26	-0,31	-0,31	0,94
1.4.2020	30.4.2020	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,05	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,40	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,26	-0,31	-0,31	0,94
1.3.2020	31.3.2020	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,05	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,30	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,26	-0,31	-0,31	0,94
1.2.2020	29.2.2020	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,07	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,30	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,18	-0,31	-0,31	0,94
1.1.2020	31.1.2020	-0,31	-0,31	0,00	-0,31	2,25	-0,31	-0,12	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	0,26	0,30	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	-0,31	1,84	-0,31	3,21	0,11	-0,31	-0,31	0,94

Informacje, które należy przekazać zgodnie z art. 5 ust. 2

Utworzenie Europejskiego Ugrupowania Współpracy Terytorialnej (EUWT)

Rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. (Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 19)

(2020/C 171/04)

I.1)   Nazwa, adres i punkt kontaktowy:

Nazwa zarejestrowana: EVTZ Eurodistrict Region Freiburg – Centre et Sud Alsace

Siedziba statutowa: Ile du Rhin, 68600 Vogelgrun, Francja

Osoba do kontaktu: Silke Tebel-Haas

Adres internetowy ugrupowania: www.eurodistrict-freiburg-alsace.eu

I.2)   Okres funkcjonowania ugrupowania:

Okres funkcjonowania ugrupowania: nieokreślony

Data rejestracji: 14.4.2020

Data publikacji: 6.5.2020

II.   CELE

Eurodistrict Region Freiburg – Centre et Sud Alsace ma na celu zacieśnienie współpracy transgranicznej, a tym samym stworzenie i rozwój regionu transgranicznego o określonej tożsamości przestrzennej. Ugrupowanie zajmie się w szczególności następującymi dziedzinami, ilekroć wyznaczone cele będą miały wymiar transgraniczny: mobilność, rynek pracy, spotkania uczniów i obywateli, sport i kultura, opieka zdrowotna, energia i turystyka.

III.   DODATKOWE INFORMACJE DOTYCZĄCE NAZWY UGRUPOWANIA

Nazwa w języku angielskim: EGTC Eurodistrict Region Freiburg – Centre et Sud Alsace

Nazwa w języku francuskim: GECT Eurodistrict Region Freiburg – Centre et Sud Alsace

IV.   CZŁONKOWIE

IV.1)   Całkowita liczba członków ugrupowania: 10

IV.2)   Kraje pochodzenia członków ugrupowania: FR, DE

IV.3)   Informacje o członkach (1)

Oficjalna nazwa: Landkreis Emmendingen

Adres pocztowy: Bahnhofstraße 2-4, 79312 Emmendingen, Niemcy

Adres internetowy: www.landkreis-emmendingen.de

Typ członka: Władze lokalne

Oficjalna nazwa: Landkreis Breisgau-Hochschwarzwald

Adres pocztowy: Stadtstraße 2, 79104, Freiburg, Niemcy

Adres internetowy: www.breisgau-hochschwarzwald.de

Typ członka: Władze lokalne

Oficjalna nazwa: Stadt Freiburg

Adres pocztowy: Rathausplatz 2-4, 79098 Freiburg, Niemcy

Adres internetowy: www.freiburg.de

Typ członka: Władze lokalne

Oficjalna nazwa: Région Grand Est

Adres pocztowy: Maison de la Région, 1, place Adrien Zeller, 67000 Strasbourg, Francja

Adres internetowy: www.grandest.fr

Typ członka: Władze regionalne

Oficjalna nazwa: Département du Bas-Rhin

Adres pocztowy: Hôtel du Département, Place du Quartier Blanc, 67000 Strasbourg, Francja

Adres internetowy: www.bas-rhin.fr

Typ członka: Władze lokalne

Oficjalna nazwa: Département du Haut-Rhin

Adres pocztowy: 100, Avenue d’Alsace, 67006 Colmar, Francja

Adres internetowy: www.haut-rhin.fr

Typ członka: Władze lokalne

Oficjalna nazwa: PETR Sélestat-Alsace Centrale

Adres pocztowy: BP 20195, 1, Rue Louis Lang, 67604 Sélestat, Francja

Adres internetowy: www.selestat-alsace-centrale.fr

Typ członka: Władze lokalne

Oficjalna nazwa: PETR du Pays Rhin-Vignoble-Grand Ballon

Adres pocztowy: 170, Rue de la République, 68500 Guebwiller, Francja

Adres internetowy: https://www.rhin-vignoble-grandballon.fr

Typ członka: Władze lokalne

Oficjalna nazwa: Mulhouse Alsace Agglomération

Adres pocztowy: 2, Rue Pierre et Marie Curie, 68948 Mulhouse, Francja

Adres internetowy: www.mulhouse-alsace.fr

Typ członka: Władze lokalne

Oficjalna nazwa: Colmar Agglomération

Adres pocztowy: 32, Cours Sainte Anne, BP 80197, 68004 Colmar, Francja

Adres internetowy: www.agglo-colmar.fr

Typ członka: Władze lokalne

---

(1)  Proszę podać informacje odnośnie do każdego członka.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.9844 – Société Générale/Mitsubishi/JV)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 171/05)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.9839 – VGRD/Auto Wichert Assets)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 171/06)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2020/C 171/07)

Niniejszą informację opublikowano zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 (1).

INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA STANDARDOWEJ ZMIANY

„Duna/Dunai”

Numer referencyjny PDO-HU-A1345-AM02

Data przekazania informacji: 9.2.2020

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1.   Dodanie do wyznaczonego obszaru gmin Kömpöc, Petőfiszállás, Pálmonostora, Újszilvás oraz Bácsszentgyörgy

a)	Punkty specyfikacji produktu, których dotyczą zmiany: IV. Wyznaczony obszar.

b)	Punkt jednolitego dokumentu, którego dotyczą zmiany: Wyznaczony obszar geograficzny.

c)

Uzasadnienie: — Rada wspólnoty winiarskiej regionu Kunság (Kunsági Borvidék Hegyközségi Tanácsa) zmieniła specyfikację produktu objętego ChNP „Kunság/Kunsági”. Do wyznaczonego obszaru dodano obszary gmin Kömpöc, Petőfiszállás, Pálmonostora i Újszilvás, które w spisie winnic w regionach winiarskich przypisano do klas I i II. Zmiana ta dotyczy wyznaczonego obszaru określonego w specyfikacji produktu objętego ChNP „Duna/Dunai” i uwzględniono ją w niniejszym wniosku. Cechy charakterystyczne obszarów ujętych w spisie winnic odpowiadają cechom wyznaczonego obszaru objętego ChNP „Duna/Dunai”. Uprawa winorośli jest jedną z tradycyjnych form działalności zarobkowej prowadzonej przez mieszkańców. Klasyfikacja obszaru uprawy winorośli oraz możliwość produkcji wina objętego ChNP „Duna/Dunai” przyczyniają się do tworzenia wielu miejsc pracy oraz generowania dochodów w tych gminach, a także do rozwoju lokalnej turystyki. — Wspólnotowa rada ds. wina regionu Hajós-Baja (Hajós-Bajai Borvidék Hegyközségi Tanácsa) zmieniła specyfikację produktu objętego ChNP „Hajós-Baja”. Do wyznaczonego obszaru dodano obszar gminy Bácsszentgyörgy, który w spisie winnic w regionach winiarskich przypisano do klas I i II. Obszary położone przy granicy gminy Bácsszentgyörgy odpowiadają obszarom gmin Csátalja i Dávod, w których produkuje się wino. W spisie winnic zarejestrowany jest obszar 6,8109 ha w gminie Bácsszentgyörgy i na obszarze tym działalność prowadzi dwóch właścicieli uproszczonych składów. Zmiana wyznaczonego obszaru nie wpływa na związek między obszarem produkcji a produktem, ponieważ cechy obszaru uwzględnionego w spisie winnic odpowiadają wyznaczonemu obszarowi objętemu ChNP „Hajós Baja” i „Duna/Dunai”. Uprawa winorośli jest jedną z tradycyjnych form działalności zarobkowej prowadzonej przez mieszkańców. Klasyfikacja obszaru uprawy winorośli oraz możliwość produkcji wina objętego ChNP „Duna/Dunai” przyczyniają się do tworzenia wielu miejsc pracy oraz generowania dochodów w tych gminach, a także do rozwoju lokalnej turystyki.

2.   Usunięcie sekcji dotyczącej obciążenia krzewu z punktu „Szczególne praktyki enologiczne”

a)	Punkty specyfikacji produktu, których dotyczą zmiany: III. Szczególne praktyki enologiczne.

b)	Punkt jednolitego dokumentu, którego dotyczą zmiany: Praktyki winiarskie – Szczególne praktyki enologiczne.

c)	Uzasadnienie: jest to zmiana o charakterze technicznym. Dzięki zmianie przepisów (usunięcie regulacji dotyczących obciążenia krzewu) metoda ograniczania produkcji jest bardziej przejrzysta.

JEDNOLITY DOKUMENT

1.   Nazwa produktu

Duna

Dunai

2.   Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP – chroniona nazwa pochodzenia

3.   Kategorie produktów sektora wina

1.

Wino

4.   Opis wina lub win

Wina białe

Dynamiczne i świeże wina odmianowe, ze średnim finiszem, o owocowym i kwiatowym aromacie oraz smaku charakterystycznych dla wykorzystywanej odmiany; są to wina wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie, w zależności od zawartości cukrów.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	9
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	16,67
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

Wina różowe

Lekkie, świeże wina o wyrazistej kwasowości, produkowane z czerwonych winogron, o świeżym, owocowym aromacie i smaku (malina, brzoskwinia, wiśnia, czarna porzeczka, truskawka itp.), a niekiedy o aromacie kwiatowym; są to wina wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie, w zależności od zawartości cukrów.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	9
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	13,33
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

Wina Siller

Wina odmianowe mają aromat i smak typowe dla wykorzystywanej odmiany i charakteryzują się łagodną kwasowością; wina kupażowane mają charakter odpowiadający proporcjom wykorzystanych odmian; są to wina o pełnym smaku i średniej zawartości tanin; mogą być one wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie, w zależności od zawartości cukrów.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	9
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	20
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

Wina czerwone

Czerwone wina odmianowe mają aromat i smak typowe dla wykorzystywanej odmiany i charakteryzują się łagodną kwasowością; wina kupażowane mają zawartość tanin odpowiadającą proporcjom wykorzystanych odmian oraz aksamitny smak i strukturę; wina te mają aromaty owocowe (wiśnia, malina, orzech włoski, czarna porzeczka itd.), aromaty przypraw (cynamon, wanilia) i czekolady oraz tytoniu; mogą być one wytrawne, półwytrawne, półsłodkie lub słodkie, w zależności od zawartości cukrów.

*	Maksymalna całkowita zawartość alkoholu oraz maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki odpowiadają dopuszczalnym wartościom określonym w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)	9
Minimalna kwasowość miareczkowa	3,5 miliekwiwalentu na litr
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)	20
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

5.   Praktyki winiarskie

a)   Podstawowe praktyki enologiczne

Metoda uprawy i gęstość nasadzeń

Praktyka uprawy

W przypadku winnic założonych po dniu 3 lutego 2006 r. stosuje się następujące formy prowadzenia winorośli: w kształcie głowy, parasola, na sposób Mosera, ulepszony sposób Mosera, w formie pojedynczego sznura Guyota i w systemie Sylvoza.

Odstępy pomiędzy rzędami winorośli i krzewami winorośli: sadzenie krzewów w podwójnej linii lub parami oraz zachowanie równomiernej odległości między rzędami i krzewami. Odległość między rzędami powinna wynosić co najmniej 1,00 m i nie więcej niż 3,60 m, przy czym odległość między krzewami winorośli musi wynosić co najmniej 0,60 m i nie więcej niż 1,20 m. W przypadku pary krzewów winorośli czynnikiem decydującym jest średnia odległość między nimi.

W przypadku istniejących winnic założonych przed dniem 3 lutego 2006 r. wina objęte ChNP „Duna/Dunai” można produkować z winogron pochodzących z takich upraw tak długo, jak długo winnice te pozostają w eksploatacji, niezależnie od stosowanej formy prowadzenia winorośli.

Do produkcji win objętych ChNP „Duna/Dunai” można wykorzystywać jedynie winogrona pochodzące z winnic o utracie winorośli wynoszącej maksymalnie 10 %.

Data i metoda zbioru: jakość winogron

Praktyka uprawy

Datę rozpoczęcia zbioru wyznacza każdego roku właściwa rada wspólnoty winiarskiej, określając ją na podstawie badania zbiorów przeprowadzanego co tydzień od dnia 1 sierpnia każdego roku.

Żadne produkty z winogron zebranych przed datą rozpoczęcia zbiorów wyznaczoną przez wspólnotę winiarską nie mogą uzyskać świadectwa pochodzenia dla wina objętego ChNP „Duna/Dunai” i nie mogą być wprowadzane do obrotu z etykietą ChNP „Duna/Dunai”. Data zbiorów jest publikowana w formie ogłoszenia przez wspólnotę winiarską.

Wymogi dotyczące jakości winogron

Praktyka uprawy

Minimalna zawartość cukrów w winogronach wynosi 14,82° w węgierskiej skali moszczu, a minimalna potencjalna zawartość alkoholu w winogronach wynosi 9 % obj. dla wszystkich rodzajów wina.

b)   Maksymalna wydajność

Wino

100 hl/ha

Winogrona

14 300 kg winogron z hektara

6.   Wyznaczony obszar geograficzny

1.

Obszar uprawy winorośli Csongrád: obszary następujących gmin, które w spisie winnic przypisano do klas I i II: Ásotthalom, Balástya, Bordány, Csengele, Csongrád, Domaszék, Forráskút, Hódmezővásárhely, Kistelek, Mórahalom, Öttömös, Pusztamérges, Pusztaszer, Ruzsa, Szatymaz, Szeged, Üllés, Zákányszék, Zsombó.

2.

Obszar uprawy winorośli Hajós-Baja: obszary następujących gmin, które w spisie winnic przypisano do klas I i II: Baja, Bácsszentgyörgy, Bátmonostor, Borota, Császártöltés, Csátalja, Csávoly, Dávod, Dusnok, Érsekcsanád, Érsekhalma, Hajós, Nagybaracska, Nemesnádudvar, Rém, Sükösd, Vaskút.

3.

Obszar uprawy winorośli Kunság: obszary następujących gmin, które w spisie winnic przypisano do klas I i II: Abony, Akasztó, Albertirsa, Apostag, Ágasegyháza, Ballószög, Balotaszállás, Bácsalmás, Bácsszőlős, Bénye, Bócsa, Bugac, Cegléd, Ceglédbercel, Cibakháza, Csemő, Csengőd, Cserkeszőlő, Csépa, Csikéria, Csólyospálos, Dány, Dunapataj, Dunavecse, Dömsöd, Felsőlajos, Fülöpháza, Fülöpjakab, Fülöpszállás, Harta, Gomba, Harkakötöny, Helvécia, Hernád, Imrehegy, Inárcs, Izsák, Jakabszállás, Jánoshalma, Jászberény, Jászszentandrás, Jászszentlászló, Kakucs, Kaskantyú, Kecel, Kecskemét, Kelebia, Kerekegyháza, Kéleshalom, Kiskőrös, Kiskunfélegyháza, Kiskunhalas, Kiskunmajsa, Kisszállás, Kocsér, Kóka, Kömpöc, Kunbaja, Kunbaracs, Kunfehértó, Kunszállás, Kunszentmiklós, Ladánybene, Lajosmizse, Lakitelek, Mélykút, Monor, Monorierdő, Móricgát, Nagykáta, Nagykőrös, Nagyrév, Nyárlőrinc, Nyársapát, Ócsa, Orgovány, Örkény, Páhi, Pálmonostora, Petőfiszállás, Pilis, Pirtó, Ráckeve, Solt, Soltszentimre, Soltvadkert, Szabadszállás, Szank, Szelevény, Szentkirály, Szigetcsép, Szigetszentmárton, Szigetújfalu, Tabdi, Tápiószentmárton, Tápiószele, Tázlár, Tiszaalpár, Tiszajenő, Tiszaföldvár, Tiszainoka, Tiszakécske, Tiszakürt, Tiszasas, Tiszaug, Tompa, Tóalmás, Tököl, Újlengyel, Újszilvás, Zsana.

7.   Główne odmiany winorośli do produkcji wina

tramini – traminer

királyleányka – feteasca regale

kadarka – jenei fekete

hamburgi muskotály – muscat de hamburg

kékoportó – portugizer

sauvignon – sovinjon

kövidinka – a dinka crvena

pinot noir – kék rulandi

pinot noir – savagnin noir

pinot noir – pinot cernii

leányka – leányszőlő

olasz rizling – nemes rizling

tramini – roter traminer

nektár

tramini – savagnin rose

pinot blanc – weissburgunder

olasz rizling – taljanska grasevina

pinot noir – pignula

csabagyöngye – perle di csaba

sauvignon – sauvignon bianco

olasz rizling – grasevina

leányka – dievcenske hrozno

szürkebarát – auvergans gris

irsai olivér – zolotis

kékfrankos – blaufränkisch

királyleányka – galbena de ardeal

rizlingszilváni – müller thurgau blanc

szürkebarát – pinot gris

rizlingszilváni – müller thurgau bijeli

csabagyöngye – pearl of csaba

sauvignon – sauvignon blanc

ezerjó – korponai

rizlingszilváni – rizvanac

kadarka – negru moale

pinot noir – pinot tinto

irsai olivér – muskat olivér

kékoportó – portugais bleu

kadarka – kadarka negra

kadarka – gamza

tramini – gewürtztraminer

pinot noir – kisburgundi kék

pinot noir – spätburgunder

zöld veltelíni – zöldveltelíni

arany sárfehér – huszár szőlő

szürkebarát – pinot grigio

zöld veltelíni – grüner muskateller

kövidinka – steinschiller

tramini – traminer rosso

zöld veltelíni – grüner veltliner

pinot noir – pino csernüj

csabagyöngye – zsemcsug szaba

rizlingszilváni – rivaner

tramini – tramin cervené

kékfrankos – moravka

csabagyöngye – perla di csaba

kékfrankos – blauer lemberger

irsai olivér – irsai

rajnai rizling – rhine riesling

hamburgi muskotály – muszkat gamburgszkij

ezerjó – tausendachtgute

királyleányka – erdei sárga

kékoportó – portugalske modré

kadarka – kadar

ezerjó – szadocsina

rajnai rizling – rheinriesling

királyleányka – little princess

cabernet franc – kaberne fran

rajnai rizling – riesling

zweigelt – zweigeltrebe

merlot

királyleányka – königstochter

hamburgi muskotály – muscat de hambourg

olasz rizling – welschrieslig

ottonel muskotály – muskat ottonel

csabagyöngye – vengerskii muskatnii rannüj

kadarka – törökszőlő

leányka – feteasca alba

kadarka – szkadarka

rajnai rizling – weisser riesling

királyleányka – königliche mädchentraube

rajnai rizling – johannisberger

kövidinka – a dinka rossa

pinot noir – rulandski modre

kövidinka – a ruzsica

pinot blanc – pinot beluj

olasz rizling – risling vlassky

hamburgi muskotály – miszket hamburgszki

cabernet sauvignon

chardonnay – ronci bilé

szürkebarát – grauburgunder

szürkebarát – ruländer

cserszegi fűszeres

ottonel muskotály – muscat ottonel

kékoportó – blauer portugieser

rizlingszilváni – müller thurgau

kékfrankos – limberger

sauvignon – sauvignon bijeli

zweigelt – rotburger

csabagyöngye – perla czabanska

kadarka – csetereska

pinot blanc – fehér burgundi

ezerjó – trummertraube

leányka – mädchentraube

hamburgi muskotály – moscato d’Amburgo

kövidinka – a dinka mala

karát

ezerjó – tausendgute

pinot noir – pinot nero

ottonel muskotály – miszket otonel

királyleányka – dánosi leányka

kadarka – fekete budai

kövidinka – a kamena dinka

kékfrankos – blauer limberger

olasz rizling – riesling italien

pinot noir – kék burgundi

pinot blanc – pinot bianco

ezerjó – kolmreifler

blauburger

rajnai rizling – riesling blanc

zöld veltelíni – veltlinské zelené

zweigelt – blauer zweigeltrebe

csabagyöngye – perle von csaba

pinot noir – blauer burgunder

olasz rizling – olaszrizling

szürkebarát – graumönch

irsai olivér – zolotisztüj rannüj

zefír

kékoportó – modry portugal

8.   Opis związku lub związków

Wino – Opis wyznaczonego obszaru (1)

a)

Czynniki naturalne i kulturowe Obszar objęty ChNP „Duna/Dunai” znajduje się w środkowej części Węgier. Leży on w dużej mierze na terenie Niziny Węgierskiej, a jego granice wyznaczają rzeki Dunaj i Cisa, tzw. Międzyrzecze Dunaju i Cisy (regiony Kiskunság, Észak-Bácska, Jászság i Tápióság), oraz części regionu Tiszazug i komitatu Csongrád na wschód od Cisy. Obszar ten połączony jest na północnym zachodzie z niektórymi obszarami produkcji na wyspie Czepel, a na północy – z niektórymi obszarami produkcji na wzgórzach Gödöllő. O cechach środowiskowych obszaru produkcji decyduje przede wszystkim jego nizinny charakter: obszar położony jest na wysokości poniżej 200 m n.p.m., przy czym większość obszaru położona jest na wysokości poniżej 150 m n.p.m. Jest to płaski teren, gdzie różnica wysokości nie przekracza 10–20 m. Gleby na obszarze produkcji objętym ChNP „Duna/Dunai” są mało zróżnicowane, ponieważ większość obszaru położona jest na wapiennych, piaszczystych glebach, a w mniejszym stopniu na brunatnych glebach leśnych, czarnoziemach oraz glebach łąkowych i aluwialnych. Ukształtowanie się tych piaszczystych gleb przypisuje się głównie Dunajowi, dzięki któremu przez tysiące lat piaszczyste osady odkładały się w Międzyrzeczu Dunaju i Cisy, w miarę jak koryto Dunaju przesuwało się ze wschodu na zachód. Cechą charakterystyczną piaszczystych gleb jest ich szybkie nagrzewanie się oraz jasna barwa, dzięki której gleby te w większym stopniu odbijają promieniowanie słoneczne, co pomaga winogronom dojrzewać. Dzięki zawartości kwarcu w tych glebach winorośl jest bardziej odporna na filokserę. Z drugiej strony takie gleby zawierają niewiele składników pokarmowych, mają niewielką pojemność wodną oraz stosunkowo niską zawartość minerałów. Warunki klimatyczne na obszarze produkcji determinuje głównie przeważający na Węgrzech klimat kontynentalny charakteryzujący się przede wszystkim gorącymi latami i zimnymi zimami. Połączenie warunków klimatycznych, nizinnego charakteru oraz stosunkowo niewielkiej wysokości nad poziomem morza zwiększa prawdopodobieństwo występowania przymrozków wiosną i jesienią. Średnia temperatura wynosi około 10–11 °C. Średnia liczba godzin nasłonecznienia wynosi ponad 2 000 godzin rocznie. Średni poziom opadów w skali roku to 450–500 mm, co w znacznym stopniu odpowiada potrzebom winogron, przy czym rozkład opadów w ciągu roku jest nierówny.

Wino – Opis wyznaczonego obszaru (2)

b)

Czynnik ludzki Ze względu na swój rozmiar geograficzny obszar produkcji ma bogatą tradycję uprawy winorośli i produkcji wina. Pierwsze pisemne wzmianki o już dobrze prosperującym sektorze uprawy winorośli na obszarze produkcji znajdują się w karcie ustanawiającej opactwo benedyktyńskie z 1075 r., o czym świadczą kolejne zapisy z XIII w. (np. z wyspy Czepel). W średniowieczu środkowy region Węgier zamieszkiwała duża populacja, która uprawiała winogrona i produkowała wino przede wszystkim na własne i lokalne potrzeby. Wino głównie zastępowało wodę pitną, której jakość była stosunkowo niska. To właśnie w tym okresie rozwinęła się produkcja dwupoziomowa (uprawa winogron i innych owoców na tym samym obszarze), która to tradycja przetrwała aż do lat 60. XX w., kiedy to wprowadzono produkcję winogron i innych owoców o charakterze wyłącznie przemysłowym. Średniowieczna tradycja uprawy winorośli została przerwana w XVI i XVII w. przez turecką okupację, która doprowadziła do gwałtownego spadku liczby ludności oraz spadku produkcji pomimo wysiłków tureckich władz mających na celu pobudzenie produkcji dzięki niższym podatkom. Granice obszarów uprawy winorośli wyznaczały pierwotnie osady, które przetrwały (np. miasta targowe), choć właściciele często kontynuowali produkcję, powracając do swoich opuszczonych osad kilka razy w roku. Uprawa winorośli i produkcja wina odrodziły się po zakończeniu tureckiej okupacji. Od tego momentu stabilizacja i wykorzystanie gospodarcze porzuconych wcześniej piaszczystych terenów polegały głównie na sadzeniu winnic oraz sadów, które znów skupiały się wokół miast targowych tego regionu. Wino stawało się coraz bardziej komercyjnym produktem. Ponieważ piaszczyste gleby okazały się odporne na filokserę, epidemia (która wybuchła w 1875 r.) nie tylko praktycznie nie dotknęła uprawy winorośli, ale także w dużej mierze przyczyniła się do zwiększenia jej roli na przedmiotowym obszarze. Ośrodek badań naukowych założony w 1883 r. w Miklóstelep pod Kecskemét odgrywał kluczową rolę w walce z filokserą i – wraz z opracowaniem systemu kształcenia zawodowego na początku XX w. – znacząco się przyczynił do rozwoju sektora uprawy winorośli i produkcji wina w regionie. W okresie tym odnotowano istotny wzrost na rynku oraz zwiększenie renomy win z tego regionu, ponieważ obszar uprawy winorośli kilkukrotnie się zwiększył. Przyczynił się do tego rozwój sieci kolejowej i drogowej. Produkcję prowadzono w winnicach o powierzchni 40–60 hektarów i wytwórniach wina produkujących 2 000–3 000 hektolitrów wina. Po II wojnie światowej większe winnice znacjonalizowano, jednak struktura uprawy winorośli pozostała niezmieniona do lat 60. XX w., kiedy to rozpoczęto produkcję przemysłową na dużą skalę oraz zaczęto sadzić tradycyjne odmiany (np. ezerjó, kadarka, kövidinka) oraz odmiany pochodzące z innych obszarów uprawy winorośli (takie jak kékfrankos, leányka, muscat ottonel lub olasz rizling). Zaczęły dominować różne techniki uprawy, w tym technika przewidująca większe odstępy między rzędami oraz wysokie i średniowysokie prowadzenie winorośli. Poza dalszymi zmianami w zakresie odmian (zasadzenie znanych na całym świecie odmian takich jak chardonnay lub cabernet sauvignon), zwiększeniem obszaru uprawy oraz zmianą metody uprawy pod koniec lat 70. XX w. zaobserwowano także rozwój zmodernizowanych zakładów produkcji wina o wysokiej wydajności. W następstwie politycznych i gospodarczych zmian na Węgrzech na początku lat 90. XX w. nastąpiły dalsza restrukturyzacja, obejmująca utworzenie licznych mniejszych i większych winnic oraz wytwórni wina, które mogły lepiej reagować na zmieniający się popyt na rynku, a także znaczne rozdrobnienie obszarów obsadzonych winoroślami. Wraz z przystąpieniem Węgier do Unii Europejskiej w 2004 r. nastąpiły dalsze zmiany, jeżeli chodzi o odmiany i metody uprawy (zmiany te były częściowo finansowane w ramach unijnych funduszy restrukturyzacyjnych), oraz ograniczenie obszarów uprawy poprzez likwidację przestarzałych winnic, choć w okresie tym przeprowadzono także modernizację i zagęszczenie pozostałych winnic i wytwórni wina. Obecnie, wraz z postępującą restrukturyzacją, w celu uprawy węgierskich odmian (takich jak cserszegi fűszeres) dostosowanych do warunków ekologicznych stosuje się sprzyjające techniki uprawy; odmiany te zaspokajają popyt na rynku i zajmują coraz większą część obszarów obsadzonych winoroślami.

Wino – Opis wyznaczonego obszaru (3)

2.

Opis win Ogólną cechą win jest ich elegancki wygląd, dynamiczny i świeży charakter, delikatna struktura kwasowości oraz średni finisz, natomiast wina odmianowe cechują się owocowym i kwiatowym aromatem oraz smakiem, które są typowe dla wykorzystywanej odmiany.

3.

Związek między obszarem produkcji, czynnikiem ludzkim a produktem Warunki ekologiczne panujące na wyznaczonym obszarze mogą znaleźć wyraźne odzwierciedlenie w winach. Ogólnie rzecz biorąc, wina produkowane na tym obszarze szybciej dojrzewają, mają łagodniejszy charakter i niską zawartość alkoholu. Dzięki piaszczystym glebom wina te mają stosunkowo niską zawartość minerałów i są lżejsze. Obszar uprawy winorośli „Duna/Dunai”, który odpowiada za niemal połowę całkowitej produkcji winogron w kraju, ma kluczowe znaczenie dla sektora uprawy winorośli i produkcji wina będącego jednym z sektorów węgierskiego rolnictwa. Produkcja winorośli ma nie tylko znaczenie gospodarcze, ale także odgrywa istotną rolę społeczną, ponieważ zapobiega opuszczaniu obszaru przez lokalną ludność. Ze względu na lokalne warunki ekologiczne (np. piaszczyste gleby, brak opadów) uprawa winorośli stanowi jeden z najbardziej opłacalnych rodzajów działalności rolniczej w regionie. Winnice skutecznie zapobiegają rozprzestrzenianiu się lotnych piasków, a winorośle zazwyczaj mają większe szanse na przetrwanie na glebach o niskiej pojemności wodnej niż inne rośliny. Proporcja rodzimych i nowo wyhodowanych węgierskich odmian winorośli zasadzonych w winnicach na obszarze uprawy winorośli „Duna/Dunai” wynosi ponad 60 %. Tradycyjnie aromatyczne odmiany winorośli wykorzystuje się do produkcji win muszkatowych (muskotály).

9.   Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Przepisy regulujące określenia

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

Na etykiecie nie należy podawać nazw mniejszych jednostek geograficznych.

Stosowanie określeń tradycyjnych i innych określeń zastrzeżonych

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

Określenia tradycyjne, inne zastrzeżone określenia i określenia odnoszące się do barwy wina nie mogą być zapisane na etykiecie czcionką większą niż czcionka stosowana do zapisu chronionej nazwy pochodzenia.

Stosowanie określeń tradycyjnych i innych określeń zastrzeżonych

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

Określenia tradycyjne, inne zastrzeżone określenia i określenia odnoszące się do barwy wina nie mogą być zapisane na etykiecie czcionką większą niż czcionka stosowana do zapisu chronionej nazwy pochodzenia.

Wykorzystanie nazw odmian

Ramy prawne:

określone w przepisach krajowych.

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania.

Opis wymogu:

a)	Nazwy odmian można umieszczać na etykiecie, pod warunkiem że zapisane są czcionką nie większą niż czcionka zastosowana do zapisu chronionej nazwy pochodzenia.

b)	Nie należy stosować nazwy odmiany „arany sárfehér” w celu oznaczenia ChNP „Duna/Dunai”.

c)	W przypadku win mieszanych można stosować słowa: „küvé”, „cuvée” lub „házasítás” [kupażowanie/mieszanie].

Link do specyfikacji produktu

https://boraszat.kormany.hu/download/b/5c/82000/Duna_OEM%20termekleiras_v3_2_boraszat_kormany_hu_170801.pdf

---

(1)  Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

Publikacja jednolitego dokumentu zmienionego w następstwie zatwierdzenia zmiany nieznacznej zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

(2020/C 171/08)

Komisja Europejska zatwierdziła niniejszą zmianę nieznaczną zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 (1).

Wniosek o zatwierdzenie niniejszej zmiany nieznacznej jest dostępny w bazie danych Komisji e-Ambrosia.

JEDNOLITY DOKUMENT

„PATATA DEL FUCINO”

Nr UE: PGI–IT-01217-AM01 – 10.1.2020

ChNP ( )ChOG (X)

1.   Nazwa lub nazwy

„Patata del Fucino”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Nazwa „Patata del Fucino” odnosi się do dojrzałych bulw z gatunku Solanum tuberosum z rodziny Solanaceae, które uzyskuje się z sadzeniaków pochodzących z odmian ziemniaków zarejestrowanych we wspólnym katalogu odmian gatunków roślin rolniczych.

Wielkość bulw (średnica) wynosi ponad 35 mm, ale nie przekracza 80 mm, a ich kształt może być różny: od okrągłego po okrągło-owalny, owalny i owalny wydłużony. Skórka nie oddziela się od miąższu; miąższ jest zwarty i nie poddaje się naciskowi oraz ma zabarwienie typowe dla tej odmiany, tj. od białego po różne odcienie żółtego. Część jadalna nie stanowi mniej niż 95 %.

Właściwości chemiczne (na 100 gramów części jadalnej) są następujące:

suche pozostałości ≥ 14,

skrobia ≥ 8 g

potas ≥ 300 mg

fosfor ≥ 35 mg.

Zbiór „Patata del Fucino” następuje, gdy ziemniaki są całkowicie dojrzałe, czyli począwszy od końca lipca. Ziemniaki są umieszczane w odpowiednich pojemnikach i mogą być przechowywane do końca maja po zakończeniu zbiorów, bez narażania ich na utratę typowych dla nich cech.

Tolerancje dotyczące jakości

Ziemniaki, które kwalifikują się do ochrony, muszą w momencie wprowadzania do obrotu w wybranym opakowaniu posiadać następujące cechy:

a)	jednorodność w zakresie wielkości bulw: wielkość bulw nie może być mniejsza niż 35 mm lub większa niż 80 mm; maksymalna dopuszczalna różnica wielkości bulw w poszczególnych opakowaniach wynosi 30 mm;

b)	bulwy muszą być nienaruszone, twarde, czyste oraz pozbawione kiełków i uszkodzeń biotycznych lub abiotycznych.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Ziemniaki „Patata del Fucino” muszą być sadzone, uprawiane i zbierane na określonym obszarze geograficznym.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Ziemniaki muszą być przechowywane w pojemnikach w temperaturze 4–10 °C, przy wilgotności względnej między 88 a 95 %. Bulwy można również przechowywać przez dłuższy czas w chłodziarkach, jednak nie dłużej niż przez 9 miesięcy. Stosowanie zabiegów zapobiegających kiełkowaniu przechowywanych bulw jest dozwolone zgodnie z odpowiednimi obowiązującymi przepisami.

W czasie wprowadzania do obrotu produkt objęty ChOG „Patata del Fucino” musi być pakowany przy użyciu:

—	worków o pojemności: 2 kg do 20 kg,

—	opakowań siatkowych o pojemności: 0,500 kg do 2,5 kg,

—	opakowań typu vertbag, quicksack, girsac i torebek o pojemności: 0,500 kg do 5 kg,

—	kartonów lub skrzynek o pojemności: 3 kg do maksymalnie 20 kg,

—	tacek na żywność o pojemności: 0,500 kg do 5 kg,

—	koszyków o pojemności: 0,500 kg do 5 kg.

Wszystkie rodzaje opakowań muszą zawierać oczyszczone (wyszczotkowane lub umyte) ziemniaki i muszą być szczelnie zamknięte w taki sposób, by wyjęcie bulw bez naruszenia opakowania było niemożliwe; nie dotyczy to kartonów i skrzynek.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Oprócz symbolu Unii Europejskiej oraz informacji wymaganych przepisami prawa na etykiecie opakowania umieszcza się również następujące napisy i informacje:

—	nazwę „Patata del Fucino”, po której dodaje się skrót „IGP” („ChOG”) lub napis „Indicazione Geografica Protetta” („chronione oznaczenie geograficzne”),

—	imię i nazwisko oraz adres lub nazwę przedsiębiorstwa i adres siedziby indywidualnego producenta lub związku producentów lub podmiotu pakującego,

—	początkową masę netto,

—	nazwę odmiany,

—	logo przedstawione poniżej:

Zabrania się dodawania jakiegokolwiek określenia, które nie zostało wyraźnie przewidziane.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Granicę obszaru uprawy wyznacza droga prowincjonalna Circonfucense, a obszar ten obejmuje części terytorium podzielonego drogami dojazdowymi do gospodarstw rolnych na ponumerowane działki, należącego do następujących gmin położonych w prowincji L’Aquila: Avezzano; Celano; Cerchio; Aielli; Pescina; S. Benedetto dei Marsi; Ortucchio; Trasacco; Luco dei Marsi.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Uprawa „Patata del Fucino” odbywa się na dnie jeziora o takiej samej nazwie – jeziora Fucino – które w 1875 r. zostało osuszone i zrekultywowane. Teren ten jest położony na wysokości 700 metrów nad poziomem morza.

Główne cechy morfologiczne tego terenu spowodowały utworzenie trzech różnych obszarów: wgłębienia po dawnym jeziorze; tarasów na wysokości 670–720 m; oraz obszaru o złożonej morfologii położonego powyżej dwóch pozostałych terenów. Ze względu na istnienie basenu dawnego jeziora zjawisko akumulacji osadów przeważyło nad skutkami erozji. Gleby ilaste i gliniaste zawierają dużą ilość wapienia ogółem i wapienia aktywnego ze względu na węglanowy charakter osadów pedogenicznych. Odczyn (pH) oscyluje między subalkalicznym a alkalicznym; występują również wysokie poziomy materii organicznej, azotu ogólnego, przyswajalnego fosforu i potasu wymiennego. Wysoka zawartość materii organicznej jest zachowana w wyniku regularnego stosowania przez rolników znacznych ilości nawozu naturalnego. Skład gleby umożliwia dobry odpływ wody oraz normalny rozwój bulw o równym i regularnym kształcie. Szczególne cechy charakteryzujące ten osłonięty pasmami górskimi obszar sprawiają, że morze, które jest położone w odległości zaledwie 80 km na wschód, nie wywiera na obszar żadnego wpływu. Przeciwnie, obszar ten ma cechy typowe dla obszarów położonych w klimacie kontynentalnym, który charakteryzują bardzo surowe i wilgotne zimy oraz gorące, często wilgotne lata. W sezonie produkcyjnym zakresy temperatur dziennych (około 30 °C) i nocnych (10–15 °C) sprzyjają wzrostowi roślin. Dzięki dobrej zdolności gleby do retencji wody oraz podnoszeniu się poziomu wody z podziemnych warstw wodonośnych pod wpływem kapilarności w połączeniu z często pojawiającą się poranną rosą uprawom nigdy nie brakuje wody. Opady deszczu, śniegu i charakterystyczna rosa, która często ma charakter mikroopadu, dopełniają klimatyczny profil tego obszaru. Omawiany obszar jest odpowiednio zaopatrywany w wodę dzięki naturalnym strumieniom i rzekom, które płyną z gór otaczających równinę, oraz dzięki geometrycznej sieci kanałów. Kanały te zostały specjalnie wybudowane w ramach robót w zakresie gospodarki wodnej prowadzonych przez nowo powstały wówczas Ente Fucino [organ Fucino] w okresie reformy rolnej (w latach 50. XX wieku) mającej dwojaki cel jakim było osuszenie gruntów i wykorzystanie zgromadzonej wody do nawodnienia upraw, przyczyniając się w ten sposób do zoptymalizowania warunków uprawy dla rolników.

„Patata del Fucino” różnią się od ziemniaków uprawianych na innych obszarach ze względu na ich charakterystyczny miąższ, który sprawia, że nadają się zarówno do celów konsumpcji w gospodarstwach domowych, jak i do zastosowań przemysłowych. Bulwy „Patata del Fucino” mają zwarty miąższ, który nie poddaje się naciskowi, oraz skórkę, która nie oddziela się od miąższu. W przypadku gotowania na parze miąższ charakteryzuje się raczej dobrą granulacją i nie wykazuje oznak czarnienia po ugotowaniu. Kolejną bardzo cenioną cechą tych bulw jest fakt, że ich miąższ prawie nie ciemnieje podczas smażenia. W badaniu panelowym przeprowadzonym przez przeszkolonych degustatorów oceniono, że bulwy „Patata del Fucino” mają przyjemny smak lub bardzo intensywny ziemniaczany smak, praktycznie bez żadnego nieprzyjemnego posmaku (metalicznego, trawy itp.). Ziemniaki zachowują te właściwości organoleptyczne nawet po wielu miesiącach przechowywania.

Cykl produkcji „Patata del Fucino” trwa przez wszystkie pory roku, jakie występują na geograficznym obszarze produkcji: począwszy od zasiewu na wiosnę; wzrostu i produkcji w lecie; a skończywszy na zbiorach, które odbywają się tylko wtedy, gdy ziemniaki są całkowicie dojrzałe, czyli późnym latem/jesienią. Oznacza to, że ziemniaki korzystają z wpływu warunków klimatycznych, jakie panują w różnych porach roku. Jakość „Patata del Fucino” jest związana z warunkami uprawy zapewnianymi przez dawne dno jeziora. Szczególne cechy terenu sprawiają, że ziemniaki mogą być uprawiane metodami naturalnymi, którym produkt zawdzięcza swoje typowe organoleptyczne cechy charakterystyczne. Lekka, świeża, głównie ilasta i bardzo żyzna gleba, naturalnie bogata w makro- i mikroskładniki odżywcze, materię organiczną oraz próchnicę powstałą w wyniku sedymentacji materiału organicznego na przestrzeni wieków, zapewnia ochronę powierzchni ziemniaków przed uszkodzeniami lub pęknięciami w okresie wzrostu lub zbiorów, dzięki czemu bulwy o regularnym kształcie mają skórkę, która dobrze przylega do miąższu. Opisane warunki klimatyczne (skład gleby, dobre podsiąkanie kapilarne, temperatura, dostęp do wody na potrzeby nawadniania) sprawiają, że obszar Fucino jest szczególnie odpowiedni do uprawy ziemniaków. Dzięki bogatemu doświadczeniu miejscowych producentów, ciągłym staraniom na rzecz poprawy technik rolniczych ukierunkowanych przede wszystkim na stosowanie ekologicznych metod oraz ochronie warunków uprawy obszar ten umożliwia produkcję wysokiej jakości ziemniaków, które na rynku krajowym były zawsze cenione i znane ze względu na ich wysoką jakość.

Od 2002 r. wielu stowarzyszonych producentów z obszaru Fucino produkuje ziemniaki zgodnie z systemem certyfikacji opartym na „zintegrowanej produkcji” oraz przyjęło specyfikację wyraźnie dotyczącą „Patata del Fucino”; pokazuje to, że nazwa ta jest stosowana również w języku rolniczym/handlowym.

W czasopismach specjalistycznych takich jak „L’Informatore Agrario” opublikowano szereg artykułów zawierających odniesienia do nazwy „Patata del Fucino”, obszaru Fucino jako obszaru zdecydowanie sprzyjającego produkcji ziemniaków oraz do obszaru Fucino będącego odpowiednim miejscem do badania odmian ziemniaków:

—	„Le varietà di patata coltivate in Italia e la loro destinazione d’uso” [„Odmiany ziemniaków uprawiane we Włoszech i ich zastosowanie”] (2/2002, s. 61),

—	„Ecco perchè in Italia non si produce patata da seme” [„Oto dlaczego we Włoszech nie produkuje się sadzeniaków”] (46/2008, s. 34–36),

—	„Produzione di patata da seme: contributo per la valorizzazione dell’agricoltura montana” [„Produkcja sadzeniaków: pomoc w rozwoju gospodarki rolnej na terenach górskich”] (18/1997, s. 27–29),

—

„Sperimentazione varietale 1998 su patata comune nel centro e nel nord” [„Badanie powszechnych odmian ziemniaków w środkowej i północnej części Włoch – 1998 r.”] (48/1998, s. 39–46). W ostatnich latach lokalne podmioty gospodarcze zorganizowały wiele działań na rzecz promocji i rozwoju uprawy „Patata del Fucino”. Zaliczają się do nich:

—	„Sagra della Patata” [„festiwal ziemniaków”] organizowany od 1971 r. w obszarze Fucino, w szczególności w gminie Avezzano,

—	w 2008 r., który został ogłoszony przez FAO Międzynarodowym Rokiem Ziemniaka, producenci „Patata del Fucino” zapewnili regionowi Zadrima w Albanii wsparcie techniczne i narzędzia rolnicze w ramach projektu współpracy noszącego nazwę „Projekt Albania”,

—	w 2001 r. stacja Canale 5 wyemitowała odcinek programu telewizyjnego „Il Gusto” [„Smak”] poświęcony „Patata del Fucino”,

—	w 1993 r. uwagę obywateli na nazwę „Patata del Fucino” zwrócono w odcinku programu telewizyjnego „Linea Verde” [„Zielona Linia”] emitowanego przez nadawcę krajowego, telewizję RAI.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji znajduje się pod następującym adresem: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (www.politicheagricole.it) po otwarciu zakładki „Qualità” (u góry po prawej stronie ekranu), kliknięciu „Prodotti DOP IGP e STG” (po lewej stronie ekranu), a następnie odnośnika „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

---

(1)  Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 17.

Publikacja wniosku o rejestrację nazwy zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2020/C 171/09)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

„SZILVÁSVÁRADI PISZTRÁNG”

Nr UE: PGI-HU-02472 – 4.6.2018

ChNP () ChOG (X)

1.   Nazwa lub nazwy

„Szilvásváradi pisztráng”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Węgry

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.7: Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Szilvásváradi pisztráng” należy do gatunku Salmo trutta m. fario (pstrąg potokowy), z rodziny łososiowatych (Salmonidae). Przy widoku z góry ma szaro-zielony grzbiet, a boki mają ubarwienie złoto-żółte z ciemnymi i wyraźnymi jasnoczerwonymi kropkami otoczonymi jaśniejszą obwódką.

„Szilvásváradi pisztráng” jest wprowadzany do obrotu w stanie świeżym, gdy ma 40–45 cm długości i waży po oczyszczeniu 400–500 g (w stanie wypatroszonym). Jego mięso jest jędrne i jasne, z lekkim różowym odcieniem i bez nut mułu w subtelnym smaku.

Jego konsystencja jest zwarta w dotyku, bez złogów tłuszczowych i jednakowa na całej powierzchni dzwonka ryby (od grzbietu do brzucha). Ma cieńsze i przyjemniejsze włókna mięśniowe, niż pstrąg potokowy hodowany gdzie indziej.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

W okresie chowu „Szilvásváradi pisztráng” żywi się głównie paszą z mączki rybnej bez hormonów, dodatków chemicznych i antybiotyków, z olejem z ryb i niezbędnymi witaminami i pierwiastkami śladowymi, a także paszami produkowanymi ekologicznie, bez użycia chemikaliów ani GMO. Ważnym aspektem metody hodowli ryb jest pozostawienie roślin na obrzeżach sieci stawów pstrągów, położonych na obszarze geograficznym określonym w pkt 4, co zapewnia rybom naturalny suplement diety (przede wszystkim w postaci owadów).

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy procesu produkcji, tj. zapładnianie jaj, inkubacja ikry, wylęg larw, chów narybku i chów ryb przeznaczonych do obrotu, muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Region administracyjny Szilvásvárad.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Związek „Szilvásváradi pisztráng” z obszarem geograficznym wyraża się w jakości produktu.

Smak „Szilvásváradi pisztráng” różni się od smaku innych, podobnych odmian ryb, ma również charakterystyczną konsystencję. Jego różowy miąższ ma subtelny zapach, niekojarzący się z mułem, konsystencję bardziej zwartą i włókna mięśniowe węższe niż w przypadku pstrągów hodowanych gdzie indziej, bez żadnych złogów tłuszczowych.

Dolina Szalajki, skąd pochodzi „Szilvásváradi pisztráng” i gdzie jest hodowany, to wąwóz w Górach Bukowych, położony na wysokości 350–400 m n.p.m. Szalajkę zasilają źródła krasowe Szalajka i Szikla. Stawy hodowle wodne stworzono wykorzystując wodę z przepływającej przez dolinę rzeki Szalajki, i rzeka ta nadal dostarcza wodę do stawów. Woda ze źródeł spływa z płaskowyżu Bükk, z wysokości 800 m, formacją krasową, która stanowi naturalny wielostopniowy filtr, po czym wypływa na powierzchnię. Ta wyjątkowo czysta i dobrej jakości woda zasila rybne stawy hodowane. Temperatura źródeł wynosi przez cały rok 11–12 °C.

Stawy hodowlane znajdują się w pobliżu źródeł, które zasilają je w wodę. Źródła i stawy do hodowli ryb, w tym wylęgarnię, dzieli około 200 m. Jest to wyjątkowe miejsce na Węgrzech, gdyż między źródłem a stawami nie ma źródeł zanieczyszczeń, obszarów zamieszkanych ani uprawianych gruntów rolnych, a woda dociera do stawów hodowlanych pstrąga drogą powierzchniową. Cały obszar znajduje się w parku narodowym Bükk.

Obszar geograficzny ma następujące cechy wyjątkowe:

—

temperatura wody źródeł zasilających stawy utrzymuje się na stałym poziomie latem i zimą, więc w wylęgarni i stawach hodowlanych występują tylko niewielkie wahania temperatur. Ryby można zatem hodować w stabilnym środowisku. Chłodna przez cały rok źródlana woda, a także niewielka odległość źródeł od systemu stawów powoduje, że temperatura wody w stawach nie może wzrosnąć powyżej 15 °C nawet w letnim okresie wegetacji. Zimna woda zmniejsza apetyt ryb, w związku z czym rosną one powoli, ich mięso staje się bardziej jędrne i zwarte, a kształt smuklejszy. Stały dopływ świeżej wody ze źródeł zapobiega powstawaniu mulistego zapachu,

—	stały i bystry przepływ wody zapewnia dobre natlenienie, które nie tylko jest niezbędne dla ryb, lecz także przyspiesza ich metabolizm, co z kolei jest korzystne dla wzrostu i jakości mięsa, gdyż jest ono dzięki czemu bardziej jędrne, a same włókna mięśniowe są cieńsze,

—	niezmiennie doskonała, pitna woda źródlana jest regularnie testowana w akredytowanym laboratorium i nadaje mięsu ryb subtelny smak bez najmniejszego posmaku mułu,

—	jako, że środowisko jest wolne od warunków skrajnych nie ma potrzeby stosowania sztucznych systemów napowietrzania, unika się też niepotrzebnej obecności człowieka w pobliżu stawów hodowlanych.

Wszystkie te czynniki przyczyniają się do równomiernego wzrostu „Szilvásváradi pisztráng”, nadając jego mięsu charakterystyczne właściwości i barwę: jędrną teksturę, brak złogów tłuszczowych i różowawy kolor.

Obecne stado hodowlane pstrąga potokowego w rejonie Szailvásvárad jest czyste genetycznie i niezmienne od zawsze. Do hodowli tej, ani do rzeki Szalajki nigdy nie wprowadzono ani nie przetrzymywano w nich żadnych żywych ryb z rodziny łososiowatych z innych gospodarstw hodowlanych ani obcych części wód.

Doświadczenie zgromadzone przez kolejne pokolenia pozwala pozyskiwać ikrę we właściwym czasie, stosować odpowiednie metody zapładniania i usuwać niewylęgniętą ikrę. Zgodnie z lokalną ekspertyzą żywienie narybku należy rozpoczynać 32–35 dni po wylęgu, ponieważ wtedy jest gotowy do przyjmowania paszy. Jeżeli podawanie paszy rozpoczyna się później, narybek odrzuca ją. Metoda ta pozwala uzyskać niski wskaźnik śmiertelności ryb i zapewnia czystość stawów hodowlanych, ponieważ pasza wprowadzana do stawu jest spożywana przez ryby, a jej nadmiar nie pozostaje w stawie i nie zanieczyszcza go.

Doświadczenie i wiedza fachowa przyczyniają się do tego, że „Szilvásváradi pisztráng” od ikry do dorosłych ryb jest hodowany wyłącznie przy użyciu metod wolnych od substancji chemicznych, farmaceutycznych i bez stresu.

Opisane powyżej wyjątkowe cechy „Szilvásváradi pisztráng” są utrzymywane dzięki pitnej wodzie źródlanej wysokiej jakości i nagromadzonemu doświadczeniu w chowie i hodowli.

Z uwagi na zachowanie pierwotnego stada genetycznego w nienaruszonym stanie oraz wysokie notowania w kręgach kulinarnych, w 2013 r. „Szilvásváradi pisztráng” uznano za „produkt parku narodowego Bükk”.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://gi.kormany.hu/foldrajzi-arujelzok

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu, która nie jest zmianą nieznaczną, zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2020/C 171/10)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku w sprawie zmian zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1) w terminie trzech miesięcy od daty niniejszej publikacji.

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„Casatella Trevigiana”

Nr UE: PDO-IT-0348-AM02 – 22.11.2019

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Consorzio per la Tutela del formaggio Casatella Trevigiana (konsorcjum ds. ochrony sera Casatella Trevigiana), z siedzibą pod adresem:

Viale Sante Biasuzzi, 20

31038 Paese (TV)

ITALIA

tel. i faks +39 0422951480

e-mail: info@casatella.it

Konsorcjum to spełnia wymogi określone w art. 13 ust. 1 rozporządzenia ministra nr 12511 z dnia 14 października 2013 r.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3.   Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

☐	Nazwa produktu

☒	Opis produktu

☐	Obszar geograficzny

☐	Dowód pochodzenia

☒	Metoda produkcji

☐

Związek

☐	Etykietowanie

☐

Inne:

4.   Rodzaj zmian

☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla których jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.   Zmiany

Opis produktu

Pkt 2 obowiązującej specyfikacji oraz pkt 3.2 jednolitego dokumentu

Właściwości chemiczne:

Obecny zapis:

zostaje zmieniony na:

Celem poprawki jest ograniczenie ryzyka niezgodności odnośnie do zawartości tłuszczu w Casatella Trevigiana DOP ze względu na zmienną zawartość tłuszczu mlecznego, ustalaną głównie na podstawie czynników egzogennych, takich jak: pożywienie krów, klimat, system hodowli i częstotliwość udoju.

Czynnik podwyższonego ryzyka występuje w serowarniach średnich i małych rozmiarów. Odnosi się on zarówno do ograniczonej liczby gospodarstw, które dostarczają im mleko, jak i do niemożności skorygowania zawartości tłuszczu w próbach mleka, biorąc pod uwagę, że ser Casatella Trevisiana DOP otrzymuje się poprzez przetwarzanie mleka pełnotłustego.

Metodyka produkcji

Pkt 5 obowiązującej specyfikacji oraz pkt 3.4 jednolitego dokumentu

Punkt 3.4 jednolitego dokumentu

Po trzecim tiret dodaje się akapit w brzmieniu:

„Częściowe dostarczanie pasz spoza wyznaczonego obszaru, o którym mowa w pkt 4, jest uzasadnione nieodwracalnym ograniczeniem gruntów rolnych przeznaczonych do produkcji pasz do celów zootechnicznych w prowincji Treviso.”

Uzasadnieniem wprowadzenia tej zmiany jest znaczne ograniczenie gruntów rolnych przeznaczonych do produkcji pasz do celów zootechnicznych, jakie odnotowano w ostatnich dziesięciu latach w prowincji Treviso, która jest obszarem produkcji Casatella Trevigiana DOP.

Przyczyny te wynikają głównie z następujących czynników:

a)	bezpośrednie użycie gruntów na potrzeby kompleksowych prac z zakresu rozwoju infrastruktury i budowy dróg;

b)	przekształcanie na winnice gruntów rolnych przeznaczonych pod uprawę roślin pastewnych.

W celu zrozumienia rozmiarów tego zjawiska możemy odnieść się do danych z prowincji Treviso:

—	zmniejszenie o 50 % powierzchni trwałych upraw paszowych w 2018 r. w porównaniu z 2010 r.,

—	zmniejszenie o 26 % tymczasowych powierzchni paszowych w 2018 r. w porównaniu z 2010 r.,

—	wzrost o 30 % obszarów obsadzonych winoroślami w 2018 r. w porównaniu z 2010 r.

JEDNOLITY DOKUMENT

„Casatella Trevigiana”

Nr UE: PDO-IT-0348-AM02 – 22.11.2019

ChNP (X) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

„Casatella Trevigiana”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.3 Sery

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

Ser miękki wyprodukowany z mleka pełnego pochodzenia wyłącznie krowiego ras takich jak Frisona, Pezzata Rossa, Bruna, Burlina i ich krzyżówek. W momencie dopuszczenia do konsumpcji posiada następujące właściwości organoleptyczne: ma miękką konsystencję, jest gładki, lekko śmietankowy, rozpuszcza się w ustach, ma kolor od mlecznobiałego do białokremowego, może mieć niewielkie oczka. Konsystencja Casatella Trevigiana DOP sprawia, że nie może on być klasyfikowany jako ser przeznaczony do smarowania ani jako ser mocno śmietankowy.

Bez skórki lub z ledwie wyczuwalną skórką oraz o tradycyjnie cylindrycznym kształcie. Posiada delikatny, mleczny i świeży aromat.

O smaku słodkim, charakterystycznym dla mleka, z lekko kwaskowatą nutą.

Właściwości chemiczne:

Wilgotność: 53–60 %

Tłuszcz: 18–27 % w stanie mokrym

Białka: > 12 % w stanie mokrym

Właściwości fizyczne

Kształt: cylindryczny

Waga:

duża gomółka: 1,8–2,2 kg;

mała gomółka: 0,20–0,70 kg

Średnica:

Duża gomółka: 18–22 cm;

mała gomółka: 5–12 cm

Brzeg:

Duża gomółka: 5–8 cm;

mała gomółka: 4–6 cm.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Jeśli chodzi o żywienie krów, których mleko jest przeznaczone do produkcji Casatella Trevigiana DOP, zastosowanie mają następujące wymogi:

—	Racja żywieniowa musi składać się w co najmniej 60 % z paszy pochodzącej z obszaru wskazanego w pkt 4.

—	W codziennym pożywieniu krów mlecznych substancje suche muszą pochodzić w co najmniej 60 % z zielonki.

—

Zabrania się natomiast stosowania następującego, nietypowego dla obszaru produkcji pożywienia: buraka pastewnego, owoców lub pozostałości z przetwórstwa cytrusów i oliwek, esparcety i sulli (esparcety hiszpańskiej), całych warzyw lub pozostałości z przetwórstwa karczochów, kalafiorów, rzepy i pomidorów.

Częściowe dostarczanie pasz spoza wyznaczonego obszaru, o którym mowa w pkt 4, jest uzasadnione nieodwracalnym ograniczeniem gruntów rolnych przeznaczonych do produkcji pasz do celów zootechnicznych w prowincji Treviso.

Mleko używane do produkcji Casatella Trevigiana DOP musi być produkowane w mleczarniach znajdujących się na obszarze geograficznym prowincji Treviso.

Zawartość tłuszczu w mleku w momencie jego wysyłania do przetworzenia ma następującą wartość: powyżej 3,2 %. Mleko nie może zawierać konserwantów i nie wolno używać siary ani mleka pochodzącego od krów ewidentnie chorych. Mleko w gospodarstwach należy przechowywać w niskich temperaturach. W każdym przypadku proces zsiadania musi rozpocząć się w ciągu 48 godzin od dojenia.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Cały proces produkcji (chów zwierząt i produkcja mleka, koagulacja, obróbka skrzepu, umieszczanie w formach, odsączanie, solenie i dojrzewanie) musi odbywać się na obszarze wskazanym w pkt 4.

Przetwarzanie mleka obejmuje następujące etapy: chów krów mlecznych, produkcja mleka, przetwarzanie i dojrzewanie.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Przed dopuszczeniem do konsumpcji Casatella Trevigiana DOP musi zostać opakowany. Z uwagi na fakt, że Casatella Trevigiana DOP jest bardzo łatwo psującym się i delikatnym serem miękkim, długi transport nieopakowanego produktu mógłby szkodzić jego właściwościom organoleptycznym i chemiczno-fizycznym, zakłócając w szczególności czas i rodzaj dojrzewania.

Należy zatem ograniczyć czas między produkcją a pakowaniem, aby zagwarantować zachowanie cech jakościowych typowych dla tego produktu. Z tego też powodu, w celu zachowania charakterystycznych cech produktu, zapewnienia możliwości odtworzenia jego historii oraz na potrzeby kontroli, a także w celu pozostawienia w niezmienionym kształcie właściwości chemicznych, fizycznych i organoleptycznych Casatella Trevigiana DOP, pakowanie musi mieć miejsce w granicach obszaru produkcji.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Ser Casatella Trevigiana DOP rozpoznaje się dzięki opisanej niżej etykiecie.

Oznaczenie „Denominazione d’Origine Protetta” (Chroniona Nazwa Pochodzenia) można zastąpić symbolem wspólnotowym „DOP”.

Proporcje między górną a dolną częścią znaku są niezmienne i zostały przedstawione na powyższym rysunku. Znak musi być umieszczony na zewnętrznym opakowaniu zabezpieczającym ser.

Na opakowaniu zewnętrznym nie można umieszczać żadnych oznaczeń reklamowych ani informacji, które mogą wprowadzać w błąd konsumentów.

Rozmiary znaku muszą być proporcjonalne do rozmiarów opakowania zgodnie z następującą zasadą: całkowita szerokość napisu „Casatella” nie może być mniejsza niż 80 % średnicy opakowania.

Z uwagi na rodzaj sera nie dopuszcza się umieszczania żadnych oznaczeń bezpośrednio na gomółce.

Stosowanie opakowań zawierających opisany znak i wyrażenia jest obowiązkowe.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Całe terytorium prowincji Treviso.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Właściwości i cechy jakościowe Casatella Trevigiana DOP są bezpośrednim wynikiem jego lokalnego, rodzinnego i wiejskiego pochodzenia, jak również rozwoju rzemiosła dotyczącego technik warzenia sera oraz miejscowych szczepów bakterii, wyselekcjonowanych na obszarze produkcji. W szczególności jakość i cechy charakterystyczne sera wynikają wprost z właściwości lokalnej flory mikrobiologicznej zawartej w mleku, a także z temperatury i czasu produkcji, które wpływają na wybór gatunków, szczepów oraz koncentracji.

Ser Casatella Trevigiana ma miękką konsystencję, jest gładki, lekko śmietankowy, rozpuszcza się w ustach, ma kolor od mlecznobiałego do białokremowego, może mieć niewielkie oczka.

Bez skórki lub z ledwie wyczuwalną skórką oraz o tradycyjnie cylindrycznym kształcie. Ma delikatny, mleczny i świeży aromat oraz słodki smak, charakterystyczny dla mleka, z lekko kwaskowatą nutą.

Ostatnie badania pokazują, że flora mikrobiologiczna, wyselekcjonowana na określonym obszarze na przestrzeni lat, zawiera inne niż paciorkowce termofilne (Streptococcus termophilus) szczepy bakterii, których właściwości i aktywność metaboliczna są kluczowe nie tylko dla procesu zakwaszania, ale także ze względu na ich wpływ na wyczuwalne właściwości produktu, takie jak charakterystyczny lekko kwaskowaty smak dojrzałego sera.

Podobnie obecność, chociaż w ograniczonej ilości, termofilnych pałeczek kwasu mlekowego (Lactobactillus termophilus) odznaczających się większą aktywnością proteolityczną gwarantuje rozkład kazeiny wraz z produkcją molekuł lub ich prekursorów, które wpływają na konsystencję, dojrzewanie i smak sera w warunkach specyficznych dla tego obszaru i niemożliwych do odtworzenia gdzie indziej.

Tradycyjnie opracowana charakterystyczna technika obróbki używana przez producentów opiera się na niskiej temperaturze koagulacji. Używana jest ona w celu zwiększenia obecności termofilnych paciorkowców i pałeczek kwasu mlekowego.

Prowadzi ona do zaakcentowania i zdefiniowania głównych cech sensorycznych i organoleptycznych sera Casatella Trevigiana DOP.

Stara tradycja produkcji prowadzonej metodami domowymi wpłynęła na pochodzenie i obecność tego typowego dla prowincji Treviso sera. Technika produkcji była przekazywana ustnie i opierała się na bardzo prostych metodach wytwarzania sera. Jego pochodzenie ma swoje źródło w tradycjach serowarskich prowincji Treviso, które już od 1962 roku określane są jako „dawne”.

Istnieją liczne dowody pisane, które świadczą o tym, że Casatella jest serem pochodzącym z prowincji Treviso.

Odesłanie do publikacji specyfikacji produktu

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

Skonsolidowany tekst specyfikacji produktu jest dostępny na następującej stronie internetowej: http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie internetowej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (www.politicheagricole.it) po otwarciu zakładki „Qualità” u góry po prawej stronie ekranu, kliknięciu odnośnika „Prodotti DOP IGP STG” po lewej stronie ekranu, a następnie „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.