1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/1

---

OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 18 marca 2010 r.

w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 1998/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE oraz 2009/65/WE w odniesieniu do kompetencji Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego, Europejskiego Organu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych

(CON/2010/23)

2010/C 87/01

Wprowadzenie i podstawa prawna

W dniu 25 listopada 2009 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wniosek Rady Unii Europejskiej o wydanie opinii w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 1998/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE oraz 2009/65/WE w odniesieniu do kompetencji Europejskiego Organu Nadzoru Bankowego, Europejskiego Organu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (1) (zwanego dalej „projektem dyrektywy”).

Właściwość EBC do wydania opinii wynika z art. 127 ust. 4 oraz art. 282 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jako że projekt dyrektywy zawiera postanowienia mające wpływ na przyczynianie się Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) do należytego wykonywania polityk w odniesieniu do nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi oraz stabilności systemu finansowego, zgodnie z art. 127 ust. 5 Traktatu.

Uwagi wyrażone w niniejszej opinii powinny być brane pod uwagę w związku z opiniami EBC CON/2009/88 (2) i CON/2010/5 (3), wydanymi na tle bieżącej reformy nadzoru finansowego w Europie (4).

Rada Prezesów wydała niniejszą opinię zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17 ust. 5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego.

1.   Uwagi ogólne

1.1.   EBC popiera cel projektu dyrektywy polegający na wprowadzeniu do 11 dyrektyw dotyczących sektora finansowego zmian potrzebnych do zapewnienia odpowiedniego funkcjonowania Europejskich Organów Nadzoru (ESA) oraz Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ESRB).

1.2.   Uwagi zawarte w niniejszej opinii oraz propozycje zmian koncentrują się głównie na zagadnieniach mających bezpośrednie znaczenie dla EBC/ESBC i ESRB oraz dla ich współpracy z ESA oraz właściwymi organami krajowymi. W związku z tym szczególne znaczenie dla realizacji ich zadań ma usunięcie wszelkich mogących obecnie istnieć przeszkód prawnych we wzajemnym udostępnianiu danych pomiędzy EBC/ESBC, ESRB, trzema ESA oraz właściwymi organami krajowymi.

1.3.   Przyjęcie standardów technicznych

1.3.1.   Projekty rozporządzeń ustanawiających ESA (zwane dalej „projektami rozporządzeń ESA”) przewidują jednolitą procedurę przyjmowania standardów technicznych (5). Projekty standardów technicznych zostaną opracowane przez każdy z ESA w formie rozporządzeń lub decyzji (6) i zatwierdzone przez Komisję. W powyższym kontekście projekt dyrektywy przewiduje szereg zmian w prawodawstwie sektorowym, identyfikując obszary, w których powinny zostać opracowane standardy techniczne (7). Jak już podkreślono w opinii EBC CON/2010/5, EBC w pełni popiera ustanowienie jednolitej księgi zasad mającej zastosowanie do wszystkich instytucji finansowych na jednolitym rynku, a tym samym potrzebę wprowadzenia skutecznego instrumentu ustanawiającego zharmonizowane wiążące standardy techniczne w zakresie usług finansowych (8).

1.3.2.   W zakresie uprawnień wykonawczych powierzonych Komisji Traktat wprowadza rozróżnienie pomiędzy aktami delegowanymi (art. 290 Traktatu) i aktami wykonawczymi (art. 291 Traktatu). W wyniku tego rozróżnienia rozporządzenia i decyzje przyjęte przez Komisję w celu zatwierdzenia projektów standardów technicznych będą należeć do jednej z tych dwóch kategorii. W kontekście prawodawstwa UE dotyczącego usług finansowych instytucje Unii biorące udział w procesie prawodawczym powinny osiągnąć wspólne stanowisko dotyczące przyjęcia odpowiedniej metodologii dla włączenia aktów prawnych Komisji zatwierdzających takie projekty standardów technicznych w bardziej ogólne ramy działania uprawnień delegowanych i wykonawczych określone w Traktacie.

1.3.3.   W zakresie, w jakim projekty standardów technicznych stanowią „projekty aktów Unii” w rozumieniu pierwszego tiret art. 127 ust. 4 i art. 282 ust. 5 Traktatu i wchodzą w zakres dziedzin podlegających kompetencji EBC, należy zasięgnąć opinii EBC w sprawie projektów aktów delegowanych albo wykonawczych zatwierdzających projekty standardów technicznych. W wyroku w sprawie OLAF (9) Trybunał Sprawiedliwości wyjaśnił, że obowiązek zasięgania opinii EBC w sprawie projektów aktów Unii „ma co do istoty zapewniać, że autor takiego aktu nie przyjmie go bez zasięgnięcia opinii instytucji, która ze względu na szczególne zadania, jakie wykonuje w ramach Wspólnoty w danej dziedzinie i wysoki stopień znajomości tematu, może mieć szczególnie wartościowy wkład w planowany proces uchwalania aktu”. Mając na uwadze wagę przyszłej funkcji standardów technicznych jako istotnego składnika prawodawstwa Unii w zakresie usług finansowych, EBC będzie wykonywał swoją rolę doradczą zgodnie z określonymi powyżej zasadami.

2.   Uwagi szczegółowe

2.1.   Dyrektywa 2003/71/WE  (10)

Publikowanie wszystkich prospektów w formie elektronicznej i ich dostępność bezpośrednio na stronie internetowej przyszłego Europejskiego Organu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) albo przez hiperłącze do odpowiednich stron internetowych przyczyni się do zwiększenia przejrzystości (11). W związku z powyższym EBC zdecydowanie popiera postulat poprawy dostępności i porównywalności określonych kluczowych informacji podawanych w prospektach poprzez opracowanie standardu dla danych referencyjnych dotyczących papierów wartościowych i emitentów, w celu udostępnienia takich danych podmiotom decyzyjnym, organom regulacyjnym i rynkom finansowym za pośrednictwem międzynarodowej infrastruktury publicznej (12). Prospekty zawierają kluczowe informacje mogące mieć znaczenie dla celów analizy ryzyka systemowego, zarządzania ryzykiem przez przedsiębiorców oraz sporządzania statystyk dotyczących papierów wartościowych; powinna zatem zostać zapewniona łatwa dostępność takich informacji. W związku z tym EBC jest gotowy do współpracy z ESMA przy wspólnym zaprojektowaniu i uruchomieniu elektronicznego zbioru danych i związanych z tym procesów.

2.2.   Dyrektywa 2006/48/WE  (13)

2.2.1.   Szereg przewidzianych w projekcie dyrektywy zmian w dyrektywach sektorowych ma na celu dalszą poprawę kanałów przepływu informacji pomiędzy odpowiednimi organami na poziomie Unii i państw członkowskich (14). EBC przyjmuje te projektowane zmiany z zadowoleniem, w szczególności te wprowadzane w celu uwzględnienia powstania ESRB (15). EBC sugeruje dodatkowo wprowadzenie dwóch następujących zmian.

2.2.2.   Po pierwsze, projekt dyrektywy wyjaśnia, że właściwe organy są uprawnione do udostępniania informacji Europejskiemu Organowi Nadzoru Bankowego (EBA). EBC zaleca wprowadzenie poprawki do jednego przepisu dyrektywy 2006/48/WE dla usunięcia jakiejkolwiek ewentualnej przeszkody prawnej dla wymiany informacji pomiędzy EBA i ESRB. Wprowadzenie takiej poprawki wyjaśniłoby, że EBA jest uprawniony, zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE i odpowiednimi przepisami projektu rozporządzenia w sprawie EBA, do przekazywania ESRB wszystkich informacji otrzymanych od organów krajowych, koniecznych do realizacji zadań ESRB, bez uszczerbku dla innych mających zastosowanie europejskich przepisów, w szczególności art. 15 ust. 4 projektu rozporządzenia w sprawie ESRB.

2.2.3.   Po drugie, dyrektywa 2006/48/WE powierza wykonywanie określonych zadań (16) (w tym odnoszących się do wymiany informacji (17) kolegiom organów nadzoru, w związku z czym mające zastosowanie wymogi dotyczące poufności (18) nie mogą stanowić dla właściwych organów przeszkody w wymianie informacji poufnych w ramach kolegiów organów nadzoru (19). W świetle możliwego znaczenia informacji dostępnych w ramach kolegiów organów nadzoru EBC zaleca wprowadzenie przepisu wprost przewidującego, że ESA mogą udostępniać ESRB poufne informacje związane z działalnością kolegiów organów nadzoru (20), w przypadkach gdy informacje takie mają znaczenie dla spełniania zadań ESRB (21), na podstawie uzasadnionych wniosków z jej strony. Wyjaśnienie to mogłoby zostać wprowadzone w art. 12 projektów rozporządzeń ESA dotyczącym kolegiów organów nadzoru albo w dyrektywach sektorowych dotyczących kolegiów nadzoru, w kontekście odpowiednich przepisów dotyczących wymiany informacji.

3.   Propozycje zmian

Propozycje zmian w projekcie dyrektywy wraz z ich uzasadnieniem zamieszczono w załączniku.

---

(1)  COM(2009) 576 wersja ostateczna.

(2)  Opinia EBC CON/2009/88 z dnia 26 października 2009 r. w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnotowego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym oraz ustanawiającego Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego oraz projektu decyzji Rady powierzającej Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania dotyczące funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. C 270 z 11.11.2009, s. 1). Opinie EBC są publikowane na stronie internetowej EBC pod adresem http://www.ecb.europa.eu

(3)  Opinia EBC CON/2010/5 z dnia 8 stycznia 2010 r. sprawie trzech projektów rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiających Europejski Organ Nadzoru Bankowego, Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (Dz.U. C 13 z 20.1.2010, s. 1).

(4)  W dniu 23 września 2009 r. Komisja Europejska przyjęła pakiet projektów prawodawczych składający się z: 1) projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnotowego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym oraz ustanawiającego Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego (COM(2009) 499 wersja ostateczna) (zwanego dalej „projektem rozporządzenia w sprawie ESRB”); 2) projektu decyzji Rady powierzającej Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania dotyczące funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (COM(2009) 500 wersja ostateczna); 3) projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Bankowego (COM(2009) 501 wersja ostateczna) (zwanego dalej „projektem rozporządzenia w sprawie EBA”); 4) projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (COM(2009) 502 wersja ostateczna); oraz 5) projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (COM(2009) 503 wersja ostateczna). Po wejściu w życie Traktatu w dniu 1 grudnia 2009 r. nową podstawą prawną projektu decyzji w sprawie ESRB jest art. 127 ust. 6 Traktatu (poprzednio art. 105 ust. 6 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską), co spowodowało przekształcenie projektu decyzji w sprawie ESRB w projekt rozporządzenia.

(5)  Zob. art. 7 projektów rozporządzeń ESA.

(6)  Artykuł 7 ust. 2 projektów rozporządzeń ESA.

(7)  Motyw 9 projektu dyrektywy.

(8)  Zob. przykładowo motyw 14 projektu rozporządzenia w sprawie EBA.

(9)  Sprawa C-11/00 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Europejskiemu Bankowi Centralnemu [2003] ECR I-7147, w szczególności pkt 110 i 111.

(10)  Dyrektywa 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 64).

(11)  Zgodnie z projektem dyrektywy ESMA ma publikować na swojej stronie internetowej wykaz zatwierdzonych prospektów emisyjnych, w tym, gdzie ma to zastosowanie, hiperłącze do prospektu emisyjnego opublikowanego na stronie internetowej właściwego organu macierzystego państwa członkowskiego, lub na stronie internetowej emitenta lub na stronie internetowej rynku regulowanego (Artykuł 5 ust. 3 projektu dyrektywy wprowadzający nowy art. 14 ust. 4a do dyrektywy 2003/71/WE). Ogólne stanowisko uzgodnione w Radzie w odniesieniu do innych zmian dyrektywy 2003/71/WE przewiduje, że państwa członkowskie również wprowadzą wymóg publikacji prospektów w formie elektronicznej (zobacz art. 1 ust. 13 lit b) ogólnego stanowiska w sprawie projektu Komisji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2003/71/WE i dyrektywę 2004/109/WE (2009/0132 (COD), 17451/09)). Artykuł 14 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2003/71/WE pozostawia obecnie państwom członkowskim decyzję co do wprowadzenia wymogu publikowania przez emitentów tych prospektów w formie elektronicznej.

(12)  Opinia EBC CON/2010/6 w sprawie projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2003/71/WE i 2004/109/WE, pkt 1.2.

(13)  Dyrektywa nr 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (wersja przeredagowana) (Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1).

(14)  Co do dyrektywy 2006/48/WE zob. art. 9 ust. 10, 11, 12, 25 i 27 projektu dyrektywy.

(15)  Zob. przykładowo art. 9 ust. 12 projektu dyrektywy zmieniający art. 49 dyrektywy 2006/48/WE.

(16)  Wymienionych w art. 129, art. 130 ust. 1 i art. 131a dyrektywy 2006/48/WE.

(17)  Artykuł 131a ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/48/WE.

(18)  Zgodnie z sekcją 2 rozdziału 1 dyrektywy 2006/48/WE.

(19)  Artykuł 131a ust. 1, trzeci akapit dyrektywy 2006/48/WE.

(20)  W tym kolegiów ustanowionych na podstawie art. 42a ust. 3 dyrektywy 2006/48/WE.

(21)  Dostęp ESRB do informacji udostępnianych w ramach kolegiów organów nadzoru byłby zgodny ze stanowiskiem zajętym przez grupę wysokiego szczebla do spraw nadzoru finansowego w Unii pod przewodnictwem Jacquesa de Larosière’a w jej raporcie z dnia 25 lutego 2009 r., punkty 180 i 186, s. 45 i 47, przez Komisję w jej komunikacie z dnia 27 maja 2009 r. w sprawie europejskiego nadzoru finansowego (COM(2009) 252 wersja ostateczna s. 15) oraz przez Radę ECOFIN w konkluzjach z dnia 9 czerwca 2009 r., s. 13, które popierają dostęp ESRB do tych informacji.

---

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/9

---

JEDNOLITE ZASTOSOWANIE NOMENKLATURY SCALONEJ (CN)

(Klasyfikacja towarów)

2010/C 87/02

Publikacja Not wyjaśniających przyjętych na mocy art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1)

W Notach wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich (2) wprowadza się następujące zmiany:

Strony 256–258

Dział 64 Uwagi ogólne

Akapit drugi punktu 1 c) Uwag ogólnych otrzymuje brzmienie:

Punkt 3 rozważań w tekście znajdującym się pod rysunkami w pkt 1 c) Uwag ogólnych, otrzymuje brzmienie:

---

(1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(2)  Dz.U. C 133 z 30.5.2008, s. 1.

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/10

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.5761 – E.ON/MASDAR/JV)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

2010/C 87/03

W dniu 24 marca 2010 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32010M5761 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/11

---

DECYZJA RADY

z dnia 22 marca 2010 r.

w sprawie mianowania członków oraz zastępców członków z Polski Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy

2010/C 87/04

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję Rady 2003/C 218/01 z dnia 22 lipca 2003 r. ustanawiającą Komitet Doradczy ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy (1), w szczególności jej art. 3,

uwzględniając wykaz kandydatów przedłożony Radzie przez rządy państw członkowskich,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W swojej decyzji z dnia 16 lutego 2010 r. (2) Rada mianowała członków oraz zastępców członków Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy na okres od dnia 1 marca 2010 r. do dnia 28 lutego 2013 r., z wyjątkiem niektórych członków oraz zastępców członków, w tym członków i zastępców członków z Polski reprezentujących grupy „związki zawodowe” i „organizacje pracodawców”.

(2)	Rząd Polski zaproponował kandydatów na wolne stanowiska,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Członkami i zastępcami członków Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy na okres do dnia 28 lutego 2013 r. zostają niniejszym mianowani:

I.	Przedstawiciele związków zawodowych Członek Zastępcy członka Iwona PAWLACZYK Mariusz ŁUSZCZYK Andrzej SZCZEPANIAK

II.	Przedstawiciele organizacji pracodawców Członek Zastępcy członka Zbigniew ŻUREK Jacek MĘCINA Marek KOŁODZIEJSKI

---

(1)  Dz.U. C 218 z 13.9.2003, s. 1.

(2)  Jeszcze nie opublikowana w Dzienniku Urzędowym.

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/12

---

Kursy walutowe euro (1)

31 marca 2010 r.

2010/C 87/05

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3479
JPY	Jen	125,93
DKK	Korona duńska	7,4447
GBP	Funt szterling	0,88980
SEK	Korona szwedzka	9,7135
CHF	Frank szwajcarski	1,4276
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,0135
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	25,440
EEK	Korona estońska	15,6466
HUF	Forint węgierski	265,75
LTL	Lit litewski	3,4528
LVL	Łat łotewski	0,7085
PLN	Złoty polski	3,8673
RON	Lej rumuński	4,0970
TRY	Lir turecki	2,0512
AUD	Dolar australijski	1,4741
CAD	Dolar kanadyjski	1,3687
HKD	Dolar hong kong	10,4653
NZD	Dolar nowozelandzki	1,9024
SGD	Dolar singapurski	1,8862
KRW	Won	1 525,11
ZAR	Rand	9,8922
CNY	Yuan renminbi	9,2006
HRK	Kuna chorwacka	7,2638
IDR	Rupia indonezyjska	12 227,26
MYR	Ringgit malezyjski	4,3968
PHP	Peso filipińskie	60,920
RUB	Rubel rosyjski	39,6950
THB	Bat tajlandzki	43,598
BRL	Real	2,4043
MXN	Peso meksykańskie	16,6573
INR	Rupia indyjska	60,5140

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez ECB.

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/13

---

Decyzja o podjęciu środka odnoszącego się do reorganizacji Commercial Value Insurance A.Α.Ε.

(Publikacja zgodnie z art. 6 dyrektywy 2001/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji zakładów ubezpieczeń)

2010/C 87/06

Zakład ubezpieczeń	Commercial Value Α.Α.Ε. Vasilissis Sofias 60, Papadiamandopoulou 115 28 Athens GREECE
Data przyjęcia i wejścia w życie oraz rodzaj decyzji	Decyzja 174/2 z dnia 4 lutego 2010 r. zarządu Urzędu Nadzoru nad Ubezpieczycielami Prywatnymi w sprawie natychmiastowego i całkowitego zawieszenia działalności ubezpieczeniowej przedsiębiorstwa „Commercial Value Α.Α.Ε” w kraju i za granicą, Data wejścia w życie: 4.2.2010
Właściwe organy	Urząd Nadzoru nad Ubezpieczycielami Prywatnymi (EPEIA) Ipatias 5 105 57 Athens GREECE
Organ nadzoru	Urząd Nadzoru nad Ubezpieczycielami Prywatnymi (EPEIA) Ipatias 5 105 57 Athens GREECE
Wyznaczony administrator	(imię i nazwisko/nazwa, adres i dane kontaktowe (w przypadku osoby prawnej – dane reprezentującej ją osoby fizycznej))
Prawo właściwe	Przepisy prawa greckiego, zgodnie z art. 9 dekretu z mocą ustawy nr 400/1970

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/14

---

Decyzja w sprawie reorganizacji spółki Progress Assicurazioni S.p.A.

(Ogłoszenie publikowane zgodnie z art. 6 dyrektywy 2001/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji zakładów ubezpieczeń)

2010/C 87/07

Zakład ubezpieczeń	Progress Assicurazioni S.p.A. Piazza Alberico Gentili 3 90143 Palermo PA ITALIA
Data przyjęcia, data wejścia w życie oraz rodzaj decyzji	Decyzja ISVAP nr 2773 z dnia 9 lutego 2010 r. – mianowanie komisarza odpowiedzialnego za zarząd tymczasowy zgodnie z art. 230 dekretu nr 209/2005
Właściwy organ	ISVAP Via del Quirinale 21 00187 Roma RM ITALIA
Organ nadzoru	ISVAP Via del Quirinale 21 00187 Roma RM ITALIA
Mianowany komisarz	Prof. avv. Andrea GEMMA Piazza Alberico Gentili 3 90143 Palermo PA ITALIA
Prawo właściwe	Włochy art. 230 dekretu nr 209/2005

Decyzją ISVAP nr 2773 z dnia 9 lutego 2010 r., na podstawie art. 230 dekretu nr 209 z dnia 7 września 2005 r., prof. avv. Andrea GEMMA mianowany został komisarzem odpowiedzialnym za zarząd tymczasowy spółki Progress Assicurazioni S.p.A., z siedzibą w Palermo, Piazza Alberico Gentili 3, na okres maksymalnie dwóch (2) miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji. Tym samym zawiesza się funkcjonowanie organów zarządzających i kontrolujących w spółce.

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/15

---

Aktualizacja wykazu służb krajowych właściwych do przeprowadzania kontroli granicznej do celów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. C 247 z 13.10.2006, s. 17; Dz.U. C 77 z 5.4.2007, s. 11; Dz.U. C 153 z 6.7.2007, s. 21; Dz.U. C 331 z 31.12.2008, s. 15)

2010/C 87/08

Publikacja wykazu służb krajowych właściwych do przeprowadzania kontroli granicznej do celów art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) opiera się na informacjach przekazanych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 34 kodeksu granicznego Schengen.

Oprócz publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, aktualizowane co miesiąc informacje dostępne są na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości, Wolności i Bezpieczeństwa.

ESTONIA

Zmiana informacji opublikowanych w Dz.U. C 247 z 13.10.2006

Służby krajowe właściwe do przeprowadzania kontroli granicznej: Politsei- ja Piirivalveamet (Rada ds. Policji i Służby Granicznej)

WĘGRY

Zmiana informacji opublikowanych w Dz.U. C 247 z 13.10.2006

Służby krajowe właściwe do przeprowadzania kontroli granicznej: Rendőrség (policja krajowa) i Vám-és Pénzügyőrség (służba celna i urząd nadzoru finansowego). Ostatnia z wymienionych służb jest obecna na granicach zewnętrznych z Ukrainą, Serbią i Chorwacją.

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/16

---

Zaproszenie do składania wniosków w sprawie grantów dla naukowców w ramach programu prac wspólnego Europejskiego Programu Badań Metrologicznych (EMRP)

2010/C 87/09

Niniejszym zawiadamia się o rozpoczęciu procedury zaproszenia do składania wniosków w sprawie grantów dla naukowców w ramach programu prac Europejskiego Programu Badań Metrologicznych.

Przyjmowane są wnioski dotyczące następującego zaproszenia:

Etap 3 zaproszenia do składania wniosków EMRP 2009 – Energia:

—	granty wspierające doskonałość naukowców (REG),

—	granty wspierające mobilność naukowców (RMG).

Otwarte zaproszenie – pierwszy termin:

—	granty wspierające mobilność naukowców na wczesnym etapie kariery (ESRMG).

Termin składania i pierwszy termin upływają dnia 7 maja 2010 r.

Informacje dotyczące zaproszenia dostępne są na następującej stronie internetowej:

http://www.emrponline.eu/energycall/adverts

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/17

---

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu niektórych sztab ze stali nierdzewnej pochodzących z Indii

2010/C 87/10

Komisja otrzymała skargę złożoną zgodnie z art. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), zawierającą zarzut subsydiowania przywozu niektórych sztab ze stali nierdzewnej pochodzących z Indii, który powoduje istotną szkodę dla przemysłu unijnego.

1.   Skarga

Skarga została złożona w dniu 15 lutego 2010 przez Europejską Konfederację Przemysłu Żelaznego i Stalowego (Eurofer) („strona wnosząca skargę”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną część, w tym przypadku ponad 25 %, unijnej produkcji niektórych sztab ze stali nierdzewnej.

2.   Produkt objęty dochodzeniem

Produktem objętym niniejszym dochodzeniem są sztaby i pręty ze stali nierdzewnej, nieobrobione więcej niż gięte na zimno lub wykończone na zimno, o okrągłym przekroju poprzecznym o średnicy nie mniejszej niż 80 mm („produkt objęty dochodzeniem”).

3.   Zarzut subsydiowania

Produktem, którego dotyczy zarzut subsydiowania, jest produkt objęty dochodzeniem, pochodzący z Indii („kraj, którego dotyczy postępowanie”), obecnie objęty kodami CN 7222 20 21, 7222 20 29, 7222 20 31, 7222 20 39, 7222 20 81 oraz 7222 20 89. Powyższe kody CN podane są jedynie w celach informacyjnych.

Zarzuca się, że producenci produktu objętego dochodzeniem w Indiach korzystali z szeregu subsydiów przyznawanych przez rząd Indii oraz z subsydiów regionalnych. Subsydia obejmują m.in. programy przyznawania korzyści przedsiębiorstwom działającym w specjalnych strefach gospodarczych/jednostkach nastawionych na wywóz, program „Duty Entitlement Passbook”, program „Advance Authorisation Scheme”, program „Export Promotion Capital Goods Scheme”, przedwysyłkowe i powysyłkowe finansowanie wywozu, gwarancje pożyczek udzielane przez rząd Indii, zwolnienie kredytów eksportowych z podatku od odsetek, program „Duty-Free Replenishment Certificate”/program „Duty Free Imports Authorisation”, pogram „Duty Drawback Scheme”, program „Income Tax Incentive for Research and Development”, program „Target Plus”, regionalne subsydia stanu Maharasztra (m.in. program zachęt dotyczący podatku od sprzedaży/handlu, program zwolnień z podatków od energii elektrycznej, system zwrotu akcyzy miejskiej, specjalny system kapitałowych środków zachęcających) oraz stanu Gudżarat (programy bodźców dla przemysłu).

Zarzuca się, że wyżej wymienione programy stanowią subsydia, ponieważ pociągają za sobą wkład finansowy rządu Indii lub innych władz regionalnych i przynoszą korzyści odbiorcom, tj. producentom eksportującym produktu objętego dochodzeniem. Zarzuca się ponadto, że wyżej wymienione programy są zależne od wyników wywozu lub są ograniczone do niektórych przedsiębiorstw lub produktów lub regionów i dlatego mają charakter szczególny oraz wymagają stosowania środków wyrównawczych.

4.   Zarzut spowodowania szkody

Strona wnosząca skargę przedstawiła dowody świadczące o tym, że udział w rynku przywozu produktu objętego dochodzeniem z kraju, którego dotyczy postępowanie wzrósł.

Dowody prima facie przedstawione przez stronę wnoszącą skargę wskazują na to, że oprócz innych skutków ilość oraz ceny przywożonego produktu objętego dochodzeniem miały negatywny wpływ na wielkość sprzedaży, poziom cen stosowanych przez przemysł unijny oraz jego udział w rynku, co ma znaczący niekorzystny wpływ na ogólne wyniki oraz sytuację finansową w przemyśle unijnym.

5.   Procedura

Po konsultacji z Komitetem Doradczym i ustaleniu, że skarga została złożona przez przemysł unijny lub w jego imieniu oraz że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja niniejszym wszczyna dochodzenie zgodnie z art. 10 rozporządzenia podstawowego.

W dochodzeniu zostanie ustalone, czy produkt objęty dochodzeniem pochodzący z kraju, którego dotyczy postępowanie, jest subsydiowany i czy subsydiowanie spowodowało szkodę dla przemysłu unijnego. W przypadku ustalenia wspomnianych faktów w dochodzeniu zostanie zbadane, czy wprowadzenie środków leży w interesie Unii.

5.1.    Procedura dotycząca stwierdzenia subsydiowania

Wzywa się producentów eksportujących (2) produkt objęty dochodzeniem z kraju, którego dotyczy postępowanie do udziału w dochodzeniu Komisji.

5.1.1.   Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

a)   Kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących z kraju, którego dotyczy postępowanie, uczestniczących w postępowaniu, oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem, Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając wzorzec (proces ten zwany jest także „ustalaniem wzorca”). Ustalanie wzorca zostanie przeprowadzone zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności ustalenia wzorca i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić wybór wzorca, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji następujące informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwę, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	obroty w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego dochodzeniem na wywóz do Unii, w tonach, w okresie objętym dochodzeniem („OD”) od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r., w odniesieniu do każdego z 27 państw członkowskich (3) w ujęciu osobnym i łącznym,

—	obroty, w walucie lokalnej, oraz wielkość sprzedaży produktu objętego dochodzeniem na rynku krajowym, w tonach, w OD od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r.,

—	dokładne określenie rodzaju działalności przedsiębiorstwa w skali światowej w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem,

—	nazwy i dokładne określenie rodzaju działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (4) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży (przeznaczonej na wywóz lub krajowej) produktu objętego dochodzeniem,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w wyborze wzorca.

Producenci eksportujący powinni także zaznaczyć, czy w razie gdy nie zostaną włączeni do wzorca, chcieliby otrzymać kwestionariusz i inne formularze wniosków w celu ich wypełnienia i złożenia wniosku o indywidualny margines subsydiowania zgodnie z poniższą sekcją b).

Poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do wzorca. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do wzorca, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na wizytę na jego terenie w celu weryfikacji udzielonych odpowiedzi („kontrola na miejscu”). W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do wzorca, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Ustalenia Komisji dotyczące niewspółpracujących producentów eksportujących opierają się na dostępnych faktach, a ich wynik może być dla takiej strony mniej korzystny niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Ponadto w celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla wyboru wzorca producentów eksportujących Komisja skontaktuje się z władzami kraju wywozu, którego dotyczy postępowanie, oraz może skontaktować się ze wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

Inne istotne informacje dotyczące wyboru wzorca, poza informacjami, do których dostarczenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności ustalenia wzorca wybór wzorca producentów eksportujących może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do wzorca wszystkich znanych producentów eksportujących, władze kraju wywozu oraz zrzeszenia producentów eksportujących.

Wszyscy producenci eksportujący wybrani do wzorca będą musieli przedstawić wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty powiadomienia o wyborze wzorca, o ile nie wskazano inaczej.

Przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do wzorca, lecz nie zostały do niego wybrane, zostaną uznane za współpracujące („niewybrani do wzorca współpracujący producenci eksportujący”). Bez uszczerbku dla poniższej sekcji b), cło wyrównawcze, które może być zastosowane do przywozu pochodzącego od niewybranych do wzorca współpracujących producentów eksportujących, nie przekroczy średniego ważonego marginesu subsydiowania ustalonego dla producentów eksportujących wybranych do wzorca.

b)   Indywidualny margines subsydiowania dla przedsiębiorstw niewłączonych do wzorca

Niewybrani do wzorca współpracujący producenci eksportujący mogą wystąpić z wnioskiem, zgodnie z art. 27 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, o ustalenie przez Komisję ich indywidualnych marginesów subsydiowania („indywidualny margines subsydiowania”). Producenci eksportujący, którzy chcą wystąpić z wnioskiem o indywidualny margines subsydiowania, muszą zwrócić się z prośbą o przesłanie kwestionariusza zgodnie z powyższą sekcją a) oraz zwrócić go należycie wypełnionego w terminach określonych poniżej. Wypełniony kwestionariusz musi wpłynąć w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o wyborze wzorca, o ile nie wskazano inaczej.

Producenci eksportujący wnioskujący o indywidualny margines subsydiowania powinni mieć jednak świadomość, że Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieustalaniu dla nich indywidualnego marginesu subsydiowania, jeżeli, na przykład, liczba producentów eksportujących będzie tak duża, że ustalenie takie byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałoby zakończenie dochodzenia w wyznaczonym terminie.

c)   Współpraca z władzami kraju wywozu

Kwestionariusze zostaną także przesłane władzom kraju wywozu, którego dotyczy postępowanie.

5.1.2.   Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych  (5)  (6)

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w postępowaniu i w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem, Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając wzorzec (proces ten zwany jest także „ustalaniem wzorca”). Ustalanie wzorca zostanie przeprowadzone zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności ustalenia wzorca i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić wybór wzorca, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji następujące informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwę, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	dokładne określenie rodzaju działalności przedsiębiorstwa w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem,

—	wielkość w tonach i wartość w euro przywozu do Unii i odsprzedaży dokonanej na rynku unijnym w okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r. w odniesieniu do przywożonego produktu objętego dochodzeniem pochodzącego z kraju, którego dotyczy postępowanie,

—	nazwy i dokładne określenie rodzaju działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (7) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży produktu, którego dotyczy dochodzenie,

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w wyborze wzorca.

Poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do wzorca. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do wzorca, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na wizytę na jego terenie w celu weryfikacji udzielonych odpowiedzi („kontrola na miejscu”). W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do wzorca, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Ustalenia Komisji dotyczące niewspółpracujących importerów opierają się na dostępnych faktach, a ich wynik może być dla takiej strony mniej korzystny niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Ponadto, w celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla wyboru wzorca importerów niepowiązanych, Komisja może również skontaktować się ze wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

Inne istotne informacje dotyczące wyboru wzorca, poza informacjami, do których dostarczenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności ustalenia wzorca wybór wzorca importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do wzorca wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia, Komisja prześle kwestionariusze do importerów niepowiązanych włączonych do wzorca oraz do wszelkich znanych zrzeszeń importerów. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze wzorca, o ile nie wskazano inaczej. Wypełniony kwestionariusz będzie zawierał informacje m.in. o strukturze ich przedsiębiorstw(-a), rodzaju działalności przedsiębiorstw(-a) w związku z produktem objętym dochodzeniem oraz o sprzedaży produktu objętego dochodzeniem.

5.2.    Procedura dotycząca stwierdzenia szkody

Przez szkodę rozumie się istotną szkodę dla przemysłu unijnego lub zagrożenie istotną szkodą dla przemysłu lub znaczne opóźnienie powstawania takiego przemysłu. Ustalenie szkody odbywa się na podstawie zebranych dowodów, po dokonaniu obiektywnej oceny wielkości przywozu towarów subsydiowanych, jego wpływu na ceny produktów podobnych w kraju przywozu oraz wpływu tego przywozu na przemysł unijny. W celu ustalenia, czy przemysł unijny doznał istotnej szkody, wzywa się producentów unijnych produktu objętego dochodzeniem do udziału w dochodzeniu Komisji.

5.2.1.   Dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów unijnych uczestniczących w postępowaniu i w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem, Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów unijnych, wybierając wzorzec (proces ten zwany jest także „ustalaniem wzorca”). Ustalanie wzorca zostanie przeprowadzone zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności ustalenia wzorca i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić wybór wzorca, wszyscy producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji następujące informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw:

—	nazwę, adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu oraz dane osoby wyznaczonej do kontaktów,

—	dokładne określenie rodzaju działalności przedsiębiorstwa w skali światowej w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem,

—	wartość sprzedaży produktu objętego dochodzeniem, w euro, dokonanej na rynku unijnym w okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r.,

—	wielkość sprzedaży produktu objętego dochodzeniem, w tonach, dokonanej na rynku unijnym w okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r.,

—	wielkość produkcji produktu objętego dochodzeniem, w tonach, w okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r.

—	wielkość przywozu do Unii, w tonach, produktu objętego dochodzeniem wyprodukowanego w kraju, którego dotyczy postępowanie, w okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r., w stosownych przypadkach,

—	nazwy i dokładne określenie rodzaju działalności wszystkich przedsiębiorstw powiązanych (8) uczestniczących w produkcji lub sprzedaży produktu, którego dotyczy dochodzenie (wyprodukowanego w Unii lub w kraju, którego dotyczy postępowanie),

—	wszelkie inne istotne informacje, które mogłyby pomóc Komisji w wyborze wzorca.

Poprzez przekazanie wyżej wspomnianych informacji przedsiębiorstwo wyraża zgodę na ewentualne włączenie go do wzorca. Jeżeli przedsiębiorstwo zostanie włączone do wzorca, będzie to dla niego oznaczać konieczność udzielenia odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wyrażenie zgody na wizytę na jego terenie w celu weryfikacji udzielonych odpowiedzi („kontrola na miejscu”). W przypadku gdy przedsiębiorstwo nie wyrazi zgody na ewentualne włączenie go do wzorca, zostanie uznane za podmiot niewspółpracujący w dochodzeniu. Ustalenia Komisji dotyczące niewspółpracujących producentów unijnych opierają się na dostępnych faktach, a ich wynik może być dla takiej strony mniej korzystny niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Ponadto, w celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla wyboru wzorca producentów unijnych, Komisja może również skontaktować się ze wszystkimi znanymi zrzeszeniami producentów.

Istotne informacje dotyczące wyboru wzorca, inne niż informacje wymienione powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności ustalenia wzorca wybór wzorca producentów unijnych może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży do Unii, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do wzorca wszystkich znanych producentów unijnych i zrzeszenia producentów unijnych.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów unijnych włączonych do wzorca oraz do wszelkich znanych zrzeszeń producentów unijnych. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o wyborze wzorca, o ile nie wskazano inaczej. Wypełniony kwestionariusz będzie zawierał informacje między innymi na temat struktury przedsiębiorstw(-a), sytuacji finansowej przedsiębiorstw(-a), działalności przedsiębiorstw(-a) w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem, kosztów produkcji oraz sprzedaży tego produktu.

5.3.    Procedura oceny interesu Unii

Zgodnie z art. 31 rozporządzenia podstawowego w przypadku stwierdzenia subsydiowania i ustalenia, że spowodował on szkodę, zostanie podjęta decyzja, czy wprowadzenie środków wyrównawczych nie będzie sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy, reprezentujące ich stowarzyszenia, organizacje reprezentujące użytkowników i konsumentów są proszeni o zgłoszenie się w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Aby wziąć udział w dochodzeniu, organizacje reprezentujące konsumentów muszą w tym samym terminie wykazać istnienie obiektywnego związku między swoją działalnością a produktem objętym dochodzeniem.

Strony, które zgłoszą się w wyżej wymienionym terminie, mogą przedstawić Komisji informacje dotyczące zgodności wprowadzenia środków z interesem Unii w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Informacje te można przedkładać w dowolnej formie lub korzystając z kwestionariusza przygotowanego przez Komisję. W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 31 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy w momencie ich przedstawienia będą poparte rzeczywistymi dowodami.

5.4.    Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu, wszystkie zainteresowane strony niniejszym wzywa się do przedstawienia swoich opinii, a także informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające powinny wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.5.    Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszystkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie powinny być składane w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

5.6.    Procedura składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Wszelkie oświadczenia, w tym informacje przedstawiane w związku z wyborem wzorca, wypełnione kwestionariusze i aktualizacje zawartych w nich informacji, składane przez zainteresowane strony, należy składać na piśmie, zarówno na papierze, jak i w formie elektronicznej, oraz należy w nich wskazać nazwę, adres, adres e-mail, numery telefonu i faksu zainteresowanej strony. Jeżeli zainteresowana strona ze względów technicznych nie może złożyć swoich oświadczeń i wniosków w formie elektronicznej, musi niezwłocznie powiadomić o tym Komisję.

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony należy oznakować „Limited” (9), jeżeli wnioskowano o traktowanie tych dokumentów na zasadzie poufności.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje „Limited” powinny przedłożyć ich podsumowania niemające poufnego charakteru, oznakowane „Do wglądu zainteresowanych stron”. Podsumowania muszą być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji dostarczanych jako poufne. Jeżeli zainteresowana strona przekazująca poufne informacje nie dostarczy ich podsumowania niemającego poufnego charakteru w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, takie poufne informacje mogą zostać pominięte.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: N-105 04/092

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Faks +32 22956505

6.   Odmowa współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania ustaleń tymczasowych lub końcowych, potwierdzających lub zaprzeczających, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

7.   Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję urzędnika DG ds. Handlu pełniącego rolę rzecznika praw stron. Rzecznik praw stron pośredniczy w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji prowadzącymi dochodzenie. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wnioski stron trzecich o przesłuchanie. Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchanie indywidualnej zainteresowanej strony i podjąć się mediacji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony.

Wniosek o przesłuchanie przez rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie powinny być składane w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

Rzecznik praw stron umożliwi także przeprowadzenie przesłuchania, podczas którego strony będą mogły przedstawić różne poglądy i kontrargumenty dotyczące między innymi kwestii subsydiowania, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii. Przesłuchanie takie może odbyć się, co do zasady, najpóźniej w końcu czwartego tygodnia następującego po ujawnieniu tymczasowych ustaleń.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych rzecznika praw stron w DG ds. Handlu: (http://ec.europa.eu/trade/issues/respectrules/ho/index_en.htm).

8.   Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, w terminie 13 miesięcy począwszy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, tymczasowe środki mogą zostać wprowadzone nie później niż 9 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9.   Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (10).

---

(1)  Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93.

(2)  Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w kraju, którego dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty dochodzeniem na rynek Unii, pośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego postępowaniem. Nieprodukujący eksporterzy nie są zwykle uprawnieni do indywidualnej stawki cła.

(3)  Państwami członkowskimi Unii Europejskiej są: Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy, Zjednoczone Królestwo.

(4)  Zgodnie z art. 143 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 dotyczącego wykonania Wspólnotowego Kodeksu Celnego osoby uważa się za powiązane tylko, gdy: a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby; b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej; c) są one pracodawcą i pracobiorcą; d) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego drugiej osoby; e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą; f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby; g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, trzecią osobę; lub h) są członkami rodziny. Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków: (i) mąż i żona; (ii) rodzice i dzieci; (iii) bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni); (iv) dziadkowie i wnuki; (v) wujek lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica; (vi) teściowie i zięć lub synowa; (vii) szwagier i szwagierka. (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1). W tym kontekście „osoba” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną.

(5)  Do wzorca mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik 1 do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Definicja strony powiązanej znajduje się w przypisie 4.

(6)  Dane przekazane przez niepowiązanych importerów mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie subsydiowania.

(7)  Definicja strony powiązanej znajduje się w przypisie 4.

(8)  Definicja strony powiązanej znajduje się w przypisie 4.

(9)  Niniejszy dokument to dokument poufny zgodnie z art. 29 rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009 (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93) i art. 12 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(10)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

---

1.4.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 87/23

---

Sprostowanie do komunikatu Komisji w ramach wdrażania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 95/16/WE z w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do maszyn

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 52 z dnia 2 marca 2010 r. )

2010/C 87/11

Strona 5:

zamiast:

powinno być:

---