Umowa o współpracy pomiędzy EWG i Radą Współpracy Państw Zatoki (RWPZ)
STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:
Umowa o współpracy pomiędzy EWG a państwami RWPZ
Decyzja 89/147/EWG – zawarcie umowy o współpracy pomiędzy EWG a państwami RWPZ
JAKIE SĄ CELE DECYZJI I UMOWY?
- Decyzja dotyczy zawarcia, w imieniu EWG (obecnie: UE), umowy o partnerstwie i współpracy z państwami RWPZ (Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Bahrajnem, Arabią Saudyjską, Omanem, Katarem i Kuwejtem).
- Umowa ma na celu wspieranie możliwie jak najszerszej ogólnej współpracy na zasadzie równego partnerstwa i na wzajemnie korzystnych warunkach we wszystkich sferach pomiędzy dwoma regionami, a także popieranie ich rozwoju gospodarczego.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Zakresem umowy objęte są następujące dziedziny:
- współpraca gospodarcza, która powinna być możliwie jak najszersza i nie pomijać żadnego obszaru. W zakresie techniki dąży się do wspierania i ułatwiania
- działań na rzecz zróżnicowania gospodarek państw RWPZ
- badań rynku i promocji handlu
- przepływu i rozwoju technologii, zwłaszcza przez wspólne inicjatywy oraz ochronę patentów, znaków towarowych i praw własności intelektualnej
- działań na rzecz ustanowienia stabilnych i zrównoważonych więzi pomiędzy przedsiębiorcami
- współpracy w zakresie standardów i pomiarów
- wymiany informacji
- szkoleń;
- rolnictwo, przemysł rolno-spożywczy i rybołówstwo – celem jest intensyfikacja wymiany informacji i zachęcanie do kontaktów pomiędzy przedsiębiorstwami i instytucjami badawczymi z myślą o podejmowaniu wspólnych projektów;
- przemysł – celem jest zachęcanie do tworzenia spółek joint venture, rozwijanie produkcji przemysłowej, zwiększanie bazy gospodarczej i organizowanie kontaktów oraz spotkań;
- ochrona środowiska i przyrody – celem jest zachęcanie stron do wymiany informacji;
- inwestycje – celem jest poprawa warunków dla inwestycji, zwłaszcza w drodze umów o wspieraniu i ochronie inwestycji;
- nauka i technika – celem jest zachęcanie do kontaktów pomiędzy społecznościami naukowców, ułatwianie dostępu do baz danych o patentach, współpraca w zakresie badań i rozwoju naukowo-technicznego oraz wspieranie przepływu i adaptacji technologii;
- handel – celem jest wspieranie rozwoju i zróżnicowania wymiany handlowej. Strony postanowiły dążyć do zniesienia barier handlowych i przystąpić do rozmów na temat umowy mającej na celu rozwój handlu. Na końcu umowy zawarto wspólną deklarację w tej sprawie. Do czasu zawarcia umowy obie strony przyznają sobie klauzulę najwyższego uprzywilejowania*, zgodnie z załączonym do umowy listem od UE.
Postanowienia instytucjonalne
- Na mocy umowy ustanawia się Wspólną Radę Współpracy, która okresowo formułuje ogólne wytyczne dotyczące współpracy, w razie powstania sporu działa jako arbiter oraz poszukuje środków pozwalających przełożyć współpracę na praktykę. Jej decyzje są wiążące dla stron, a urząd jej przewodniczącego jest piastowany na przemian przez UE i państwa RWPZ. Jest ona wspierana przez Wspólny Komitet ds. Współpracy, a ponadto może ustanawiać inne komitety.
- Strony wymieniają między sobą informacje i podejmują konsultacje w ramach Wspólnej Rady w odniesieniu do:
- użytecznych informacji mających bezpośredni wpływ na umowę; lub
- ewentualnych problemów związanych z ogólnym wykonywaniem umowy lub związanych z handlem.
- Umowa nie stoi na przeszkodzie zawieraniu umów dwustronnych, pod warunkiem że nie są one z nią sprzeczne. Zostaje ona zawarta na czas nieokreślony, jednak jeśli ma miejsce jej wypowiedzenie na piśmie, to przestaje ona obowiązywać w terminie sześciu miesięcy od daty zawiadomienia o jej wypowiedzeniu.
DATA WEJŚCIA W ŻYCIE
Umowa weszła w życie w dniu 1 stycznia 1990 r.
KONTEKST
Więcej informacji:
KLUCZOWE POJĘCIA
Klauzula najwyższego uprzywilejowania: zgodnie z porozumieniami Światowej Organizacji Handlu (WTO) strony nie mogą co do zasady traktować swoich partnerów handlowych w sposób dyskryminacyjny. Jeśli dane państwo przyznaje innemu państwu szczególne przywileje (polegające np. na obniżeniu stawki należności celnej na jeden z oferowanych przez to państwo towarów), to musi przyznać taki sam przywilej wszystkim pozostałym członkom WTO.
GŁÓWNE DOKUMENTY
Umowa o współpracy pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą, z jednej strony, a państwami stronami Karty Rady Współpracy Państw Arabskich Zatoki Perskiej (Państwem Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Państwem Bahrajnu, Królestwem Arabii Saudyjskiej, Sułtanatem Omanu, Państwem Kataru i Państwem Kuwejtu), z drugiej strony (Dz.U. L 54 z 25.2.1989, s. 3–15)
Decyzja Rady 89/147/EWG z dnia 20 lutego 1989 r. dotycząca zawarcia Umowy o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a krajami stronami Karty Rady Współpracy Państw Arabskich Zatoki Perskiej (Państwem Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Królestwem Bahrajnu, Królestwem Arabii Saudyjskiej, Sułtanatem Omanu, Państwem Kataru i Państwem Kuwejtu) z drugiej strony (Dz.U. L 54 z 25.2.1989, s. 1–2)
DOKUMENTY POWIĄZANE
Informacja o dacie wejścia w życie Umowy o współpracy pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą, z jednej strony, a państwami stronami Karty Rady Współpracy Państw Arabskich Zatoki Perskiej (Państwem Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Państwem Bahrajnu, Królestwem Arabii Saudyjskiej, Sułtanatem Omanu, Państwem Kataru i Państwem Kuwejtu), z drugiej strony (Dz.U. L 360 z 9.12.1989, s. 41)
Ostatnia aktualizacja: 04.03.2020