Protokół o zwalczaniu handlu ludźmi

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Decyzja 2006/618/WE w sprawie zawarcia Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej – w zakresie zastosowania art. 179 i 181a Traktatu

Decyzja 2006/619/WE w sprawie zawarcia Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej – w zakresie zastosowania tytułu IV część III Traktatu

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZYCH DECYZJI?

• Celem niniejszych decyzji jest ratyfikacja w imieniu UE Protokołu o handlu ludźmi, uzupełniającego Konwencję przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych (ONZ) dnia 15 listopada 2000 r.
• Załącznik II zarówno do decyzji 2006/618/WE, jak i 2006/619/WE określa zakres kompetencji UE w kwestiach regulowanych wspomnianym protokołem.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

• Cele protokołu są następujące:
  • zapobieganie i zwalczanie międzynarodowego handlu ludźmi*, w szczególności kobietami i dziećmi*, prowadzonego przez zorganizowane grupy przestępcze,
  • ochrona ofiar wykorzystywania oraz udzielanie im pomocy*,
  • wspieranie współpracy w tym zakresie pomiędzy krajami.
• Każdy sygnatariusz musi przyjąć niezbędne prawa i inne środki w celu uznania za przestępstwo kryminalne czynów zdefiniowanych jako handel ludźmi, w tym działania w roli wspólnika takich czynów.
• Spory między sygnatariuszami dotyczące interpretacji lub wdrożenia protokołu powinny być rozstrzygane w drodze negocjacji, a w przypadku braku skuteczności tego środka – w drodze postępowania arbitrażowego.
• Kiedy spór podlega arbitrażowi i jeśli w ciągu sześciu miesięcy nie zostanie zawarte porozumienie, każda ze stron może skierować spór do rozstrzygnięcia przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości.

Zapobieganie handlowi ludźmi

• Sygnatariusze powinni przyjąć środki w celu zapobiegania i zwalczania handlu ludźmi we współpracy z odpowiednimi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego. Działania te mogą obejmować przekaz informacji i kampanie medialne, jak również inicjatywy społeczne i ekonomiczne.
• Równie ważne jest, aby w ramach dwustronnej i wielostronnej współpracy zwalczać czynniki czyniące osobę łatwą ofiarą handlu ludźmi, takie jak ubóstwo, niski stopień rozwoju i brak równych szans.

Ochrona ofiar

• Sygnatariusze są zobowiązani do:
  • ochronyprywatności i tożsamości ofiar handlu ludźmi,
  • udzielania im informacji dotyczących postępowań sądowych i administracyjnych, prowadzonych w związku z ich sprawą,
  • zapewnienia im odzyskania zdrowia fizycznego i psychicznego oraz przywrócenia do społeczeństwa, np. zapewnienie zakwaterowania, odpowiedniej opieki, zatrudnienia, możliwości nauki i szkolenia zawodowego,
  • umożliwienia ofiarom handlu ludźmi pozostania na terytorium danego kraju, tymczasowo lub na stałe, mając na względzie czynniki humanitarne i motywowane współczuciem,
  • udzielenia pomocy ofiarom w powrocie do kraju ich pochodzenia lub w wyjeździe do innego kraju, w należyty sposób dbając o ich bezpieczeństwo.

Wymiana informacji i współpraca

• Odpowiednie służby państw sygnatariuszy zgadzają się na wymianę informacji w określonym zakresie, dotyczących m.in.:
  • rodzajów dokumentów podróży użytych w celach handlu ludźmi,
  • środków i metod wykorzystanych w tym celu przez zorganizowane grupy przestępcze.
• Kraje te zobowiązują się również do tego, aby zacieśnić współpracę między swoimi służbami kontroli granicznej.

OD KIEDY NINIEJSZE DECYZJE MAJĄ ZASTOSOWANIE?

Niniejsze decyzje mają zastosowanie od dnia 24 lipca 2006 r.

KONTEKST

Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r., weszła w życie dnia 23 września 2003 r.

Uzupełniają ją trzy protokoły:

• Protokół przeciwko handlowi ludźmi, który wszedł w życie dnia 25 grudnia 2003 r.,
• Protokół przeciwko przemytowi migrantów drogą lądową, morską i powietrzną, który wszedł w życie dnia 28 stycznia 2004 r., oraz
• Protokół przeciwko nielegalnemu wytwarzaniu i obrotowi bronią palną, który wszedł w życie dnia 3 lipca 2005 r.

* KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNY DOKUMENT

Decyzja Rady 2006/618/WE z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, dotycząca tych postanowień protokołu, które są objęte zakresem zastosowania art. 179 i 181a Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz.U. L 262 z 22.9.2006, s. 44–50)

Decyzja Rady 2006/619/WE z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, dotycząca tych postanowień protokołu, które są objęte zakresem zastosowania tytułu IV część III Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz.U. L 262 z 22.9.2006, s. 51–58)

Ostatnia aktualizacja: 13.12.2016