Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Podróże zorganizowane (do 2018 r.)

Legal status of the document This summary has been archived and will not be updated. See 'Imprezy turystyczne – prawa konsumentów (od 2018 r.)' for an updated information about the subject.

Podróże zorganizowane (do 2018 r.)

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 90/314/EWG w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

  • Ustanawia ona jednolite normy minimalne mające zastosowanie do zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek w Unii Europejskiej (UE).
  • Tym samym zapewnia ona konsumentom nabywanie tych usług z maksymalną gwarancją na rynku wewnętrznym UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Impreza turystyczna oznacza kombinację nie mniej niż dwóch różnych typów usług turystycznych (transport, zakwaterowanie lub inne usługi turystyczne), spełniającą poniższe dwa warunki:

  • obejmuje okres świadczenia dłuższy niż 24 godziny lub nocleg oraz
  • sprzedawana jest w łącznej cenie.

Informacje dla konsumentów

  • Jeżeli konsumentowi udostępnia się broszurę, to powinna ona w sposób czytelny i rzetelny określać:
    • cenę,
    • cel i trasę podróży oraz środki transportu,
    • zakwaterowanie,
    • wyżywienie,
    • informacje o wymogach paszportowych i wizowych,
    • informacje o warunkach zdrowotnych,
    • terminy płatności,
    • nieprzekraczalny termin, w którym konsument musi być poinformowany o ewentualnym odwołaniu imprezy.
  • Informacje zawarte w broszurze są wiążące dla organizatora. W przypadku wprowadzenia zmian tych informacji należy wyraźnie poinformować o tym konsumenta, tak aby mógł te zmiany zaakceptować.
  • Przed zawarciem umowy organizator udziela na piśmie określonych informacji o wymogach paszportowych i wizowych (terminy oczekiwania na te dokumenty), jak również o warunkach zdrowotnych.
  • Przed rozpoczęciem podróży organizator udziela na piśmie informacji:
    • o czasie i miejscu postojów oraz połączeń komunikacyjnych, jak również o szczegółach dotyczących zakwaterowania,
    • o nazwie, adresie i numerze telefonu lokalnego przedstawiciela organizatora, a w przypadku braku przedstawiciela — o numerze alarmowym,
    • określonych innych szczegółowych informacji w przypadku, gdy podróż dotyczy także dzieci,
    • o możliwości wykupu dobrowolnej polisy pokrywającej koszty ubezpieczenia lub koszty pomocy.

Zmiany w umowie

  • Konsument może odstąpić rezerwację osobie, która spełnia wszystkie warunki wymagane do udziału w imprezie turystycznej po powiadomieniu o swoim zamiarze organizatora lub punktu sprzedaży detalicznej przed datą rozpoczęcia podróży. Osoba przekazująca prawo do uczestnictwa w imprezie i cesjonariusz są odpowiedzialni solidarnie za zapłatę nieuiszczonej dotąd sumy oraz za wszystkie dodatkowe koszty wynikłe z takiego przekazania praw.
  • Ceny ustalone w umowie nie podlegają zmianie, chyba że umowa wyraźnie przewiduje taką możliwość. W takim przypadku dopuszczalne są jedynie zmiany w wysokości kosztów transportu, opłat, podatków lub narzutów obciążających i kursów wymiany walut.
  • Jeżeli organizator zmienia w sposób znaczący postanowienia umowy, konsument może odstąpić od umowy bez zapłacenia kary umownej, albo zaakceptować zmiany w formie załącznika do umowy (tj. dodatkowego punktu umowy).

Unieważnienie lub niewykonanie umowy

  • Jeżeli konsument nie zaakceptuje zmian wprowadzonych przez organizatora i odstąpi od umowy lub organizator odwoła imprezę, konsument jest uprawniony albo do skorzystania z oferty imprezy zastępczej (jeśli taka jest dostępna), albo do zwrotu całości kwot wpłaconych w ramach umowy. W stosownych przypadkach konsument ma prawo do odszkodowania od organizatora z tytułu niewykonania umowy.
  • Organizator ponosi prawną odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy, z wyjątkiem przypadków, gdy winę ponosi konsument lub odwołanie imprezy wynika z działania siły wyższej*.

Nowe przepisy obowiązujące od lipca 2018 r.

Dyrektywa 90/314/EWG zostanie uchylona i zastąpiona dyrektywą (UE) nr 2015/2302 z dniem 1 lipca 2018 r. Nowa dyrektywa poszerzy zakres ochrony, jaka była zapewniania przez tradycyjne pakiety wczasów organizowanych przez biura podróży. Zabezpieczy ona konsumentów, którzy dokonują rezerwacji innych form podróży łączonych, np. kombinacja przelotu samolotem i zakwaterowania w hotelu lub wypożyczenia samochodu, udostępnionych na stronie internetowej jako całość.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Ma ona zastosowanie od 18 czerwca 1990 r. Kraje UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do 31 grudnia 1992 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

* KLUCZOWE POJĘCIA

Siła wyższa: nieprzewidziane okoliczności lub zdarzenie możliwe do przewidzenia, ale o zbyt dużej sile, aby móc je kontrolować, to znaczy takie, którego konsekwencji mimo zachowania należytej staranności nie można było uniknąć, np. klęska żywiołowa.

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Rady 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (Dz.U. L 158 z 23.6.1990, s. 59–64)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22–39)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych, zmieniająca rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchylająca dyrektywę Rady 90/314/EWG (Dz.U. L 326 z 11.12.2015, s. 1–33)

Ostatnia aktualizacja: 27.03.2017

Top