Lepsza ochrona ofiar w postępowaniach karnych

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2012/29/UE — minimalne standardy w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

• Dyrektywa, zwana też dyrektywą w sprawie ofiar, wzmacnia obowiązujące środki o unijne minimalne standardy w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw w każdym kraju UE.

• Ofiary muszą mieć prawo do:
  • rozumienia i bycia rozumianym podczas kontaktu z właściwym organem (np. do prostego i przystępnego języka),receive information from the first contact with an authority;
  • otrzymania informacji od momentu pierwszego kontaktu z właściwym organem,
  • złożenia oficjalnego zawiadomienia i otrzymania pisemnego potwierdzenia złożenia zawiadomienia,
  • tłumaczenia ustnego i pisemnego (przynajmniej podczas przesłuchania ofiary),
  • otrzymania informacji o postępie postępowania,
  • dostępu do służb udzielających wsparcia ofiarom.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

• Dyrektywa ma na celu zapewnienie, by ofiary przestępstwa otrzymały odpowiednie informacje, wsparcie i ochronę oraz by mogły uczestniczyć w postępowaniu karnym, w sytuacji gdy szkoda wystąpiła gdziekolwiek w UE.
• Każde państwo UE musi zagwarantować, aby ofiary przestępstw były za takie uznawane oraz traktowane z szacunkiem, w sposób taktowny i profesjonalny zgodnie z ich indywidualnymi potrzebami i bez dyskryminacji w jakiejkolwiek formie (np. ze względu na narodowość, status pobytowy, rasę, religię, wiek, płeć).
• Dyrektywa ustanawia minimalne standardy odnoszące się do wszystkich ofiar wszelkich przestępstw bez względu na narodowość i status pobytowy ofiary. Niezwłocznie po popełnieniu przestępstwa lub po postępowaniu karnym w UE ofiara musi otrzymać prawa określone w dyrektywie w sprawie ofiar. Na mocy dyrektywy członkowie rodziny zmarłej ofiary są również uważani za ofiary.

Dyrektywa ustanawia następujące prawa:

• Takie ofiary muszą mieć prawo do:
  • udziału w posiedzeniach sądowych,
  • odwołania o decyzji sądu o odmowie ścigania,
  • zwrotu kosztów,
  • otrzymania pomocy prawnej,
  • zwrotu ukradzionego mienia.
• Władze krajowe muszą zminimalizować trudności napotykane w sytuacjach, gdy ofiara ma miejsce zamieszkania w państwie członkowskim innym niż to, w którym popełniono przestępstwo.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Dyrektywa weszła w życie 15 listopada 2012 r. Kraje UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do dnia 16 listopada 2015 r.

KONTEKST

Dyrektywa zastępuje decyzję ramową Rady w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym (2001/220/JHA).

• Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej Komisji Europejskiej w sekcji dotyczącej ofiar przestępstw.

AKT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW (Dziennik Urzędowy L 315, 14.11.2012, s. 57–73)

Ostatnia aktualizacja: 15.02.2016