Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Umowa w sprawie wzajemnego uznawania między UE a Kanadą

Umowa w sprawie wzajemnego uznawania między UE a Kanadą

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Kompleksowa umowa gospodarczo-handlowa (CETA) między Kanadą a Unią Europejską i państwami UE

Decyzja (UE) 2017/38 z dnia 28 października 2016 r. w sprawie tymczasowego stosowania Kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej (CETA)

JAKI JEST CEL UMOWY I DECYZJI?

Protokół w sprawie wzajemnej akceptacji wyników oceny zgodności (forma umowy o wzajemnym uznawaniu – MRA*) zawarty w Kompleksowej umowie gospodarczo-handlowej (CETA) ma na celu promowanie handlu towarami pomiędzy UE a Kanadą poprzez usuwanie barier technicznych.

Na mocy umowy dwustronnej, zatwierdzonej przez rządy krajów UE 28 października 2016 r., UE i Kanada akceptują wyniki ocen zgodności* przeprowadzanych przez wyznaczone organy w odniesieniu do określonych produktów przemysłowych.

Decyzja dotyczy tymczasowego stosowania umowy CETA.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Zakresem umowy objęte są następujące produkty:

  • sprzęt elektryczny i elektroniczny, w tym instalacje i urządzenia elektryczne, oraz powiązane elementy;
  • urządzenia radiowe i końcowe urządzenia telekomunikacyjne;
  • kompatybilność elektromagnetyczna*;
  • zabawki;
  • produkty budowlane;
  • maszyny, w tym części, elementy i wyposażenie wymienne;
  • przyrządy pomiarowe;
  • kotły wody gorącej, włącznie z powiązanymi urządzeniami;
  • wyposażenie, maszyny, urządzenia oraz systemy zapobiegania i wykrywania do stosowania w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (sprzęt ATEX);
  • sprzęt redukujący emisję hałasu do stosowania na zewnątrz pomieszczeń;
  • rekreacyjne jednostki pływające i ich elementy.

Protokół:

  • umożliwia europejskim i kanadyjskim przedsiębiorstwom testowanie i certyfikowanie swoich produktów w UE lub w Kanadzie zgodnie z wymogami odpowiednio każdej ze stron, a następnie eksportowanie ich na rynek Kanady bądź UE;
  • nakłada na UE i Kanadę obowiązek, by w ciągu 3 lat od wejścia w życie umowy rozważyły włączenie do Protokołu CETA kolejnych kategorii produktów;
  • określa następujące priorytetowe kategorie, które można włączyć do Protokołu:
    • wyroby medyczne i akcesoria,
    • urządzenia ciśnieniowe, w tym zbiorniki, rury i akcesoria,
    • urządzenia spalające paliwa gazowe,
    • środki ochrony indywidualnej,
    • systemy kolei,
    • wyposażenie pokładowe statków;
  • wyraźnie wyłącza z zakresu stosowania określone kategorie, takie jak produkty rolne lub sanitarne;
  • określa procedury uznawania akredytacji, wyznaczania i wycofywania wyznaczania jednostek oceniających zgodność*;
  • upoważnia UE i Kanadę do ograniczenia sprzedaży danego produktu zatwierdzonego przez wyznaczoną jednostkę oceniającą zgodność, jeśli kraje te uznają, że nie spełnia on ściśle określonych wymogów;
  • wzywa UE i Kanadę do ustanowienia punktów kontaktowych odpowiedzialnych za prowadzenie komunikacji między stronami;
  • stanowi, iż zadaniem Komitetu ds. Handlu Towarami powołanego na mocy CETA jest:
    • zarządzanie wdrażaniem Protokołu,
    • rozwiązywanie każdej kwestii dotyczącej Protokołu,
    • rozważanie możliwych zmian i zaleceń,
    • przedkładanie Wspólnemu Komitetowi CETA sprawozdania z wdrażania Protokołu.

OD KIEDY DECYZJA I UMOWA MAJĄ ZASTOSOWANIE?

Decyzja ma zastosowanie od 28 października 2016 r. Umowa CETA tymczasowo weszła w życie 21 września 2017 r. Umowa CETA wejdzie w życie w sposób pełny i ostateczny, gdy wszystkie państwa UE ratyfikują ją zgodnie z odpowiednimi krajowymi wymogami konstytucyjnymi.

KONTEKST

Z dniem wejścia w życie tymczasowej umowy CETA na mocy Protokołu CETA rozwiązana zostaje pierwotna Umowa w sprawie wzajemnego uznawania między UE a Kanadą, którą ratyfikowano w 1998 r.

Zgodnie z art. 207218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Komisja Europejska – z upoważnienia państw UE – negocjuje międzynarodowe umowy handlowe.

rezolucji z 21 grudnia 1989 r. rządy UE uzgodniły zasady umów o wzajemnym uznawaniu. 21 września 1992 r. upoważniły one Komisję Europejską do negocjowania w imieniu UE umów o wzajemnym uznawaniu z niektórymi państwami trzecimi.

Więcej informacji:

KLUCZOWE POJĘCIA

Umowa o wzajemnym uznawaniu: umowa międzynarodowa, na mocy której co najmniej dwa państwa zobowiązują się do wzajemnego uznawania wyników oceny zgodności.
Ocena zgodności: procedura, w której produkt, przed wprowadzeniem do obrotu, jest poddawany badaniom, inspekcji i certyfikacji w celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami.
Kompatybilność elektromagnetyczna: interakcja sprzętu elektrycznego i elektronicznego z jego otoczeniem elektromagnetycznym oraz z innymi urządzeniami. Wszystkie urządzenia elektroniczne mogą emitować pola elektromagnetyczne.
Jednostka oceniająca zgodność: ocenia, czy produkt spełnia właściwe wymogi regulacyjne lub prawne.

GŁÓWNE DOKUMENTY

Kompleksowa umowa gospodarczo-handlowa (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (Dz.U. L 11 z 14.1.2017, s. 23–1079)

Decyzja Rady (UE) 2017/38 z dnia 28 października 2016 r. w sprawie tymczasowego stosowania Kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (Dz.U. L 11 z 14.1.2017, s. 1080–1081)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Decyzja Rady (UE) 2017/37 z dnia 28 października 2016 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (Dz.U. L 11 z 14.1.2017, s. 1–2)

Wersja skonsolidowana Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – część piąta – Działania zewnętrzne Unii – tytuł II – Wspólna polityka handlowa – artykuł 207 (dawny art. 133 TWE) (Dz.U. C 202 z 7.6.2016, s. 140–141)

Wersja skonsolidowana Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – część piąta – Działania zewnętrzne Unii – tytuł V – Umowy międzynarodowe – artykuł 218 (dawny art. 300 TWE) (Dz.U. C 202 z 7.6.2016 r., s. 144–146)

Rezolucja Rady z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie globalnego podejścia do procedury oceny zgodności (Dz.U. C 10 z 16.1.1990, s. 1–2)

Ostatnia aktualizacja: 23.07.2018

Top