Agresywne planowanie podatkowe

Komisja wskazuje sposoby rozwiązywania kwestii formalno-prawnych i eliminowania luk, jakie wykorzystują niektóre przedsiębiorstwa w celu unikania płacenia swoich zobowiązań podatkowych.

AKT

Zalecenie Komisji 2012/772/UE z dnia 6 grudnia 2012 r. w sprawie agresywnego planowania podatkowego.

STRESZCZENIE

Zwalczanie agresywnego planowania podatkowego to jeden z aspektów szczegółowego i złożonego planu działania Komisji na rzecz walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania.

Plan przedstawia praktyczne sposoby usprawnienia współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi UE, zwalczania nadużyć i obustronnego braku opodatkowania oraz rozwiązywania kwestii dotyczących rajów podatkowych i przestępstw związanych z podatkami.

Obecnie część podatników stosuje złożone, czasem sztuczne uzgodnienia w celu przeniesienia podstawy opodatkowania do innych jurysdykcji na terenie Unii Europejskiej i poza nią. W ten sposób wykorzystują oni rozbieżności w przepisach krajowych, aby zapewnić, że niektóre pozycje przychodów nie zostaną opodatkowane w żadnym kraju, lub aby czerpać korzyści z różnic w stawkach podatkowych. Problem ten nazywany jest agresywnym planowaniem podatkowym.

Największa trudność polega na tym, że coraz bardziej wyrafinowane planowanie podatkowe powoduje przesunięcie dochodów podlegających opodatkowaniu do państw, w których obowiązują bardziej korzystne systemy podatkowe. Praktyki te ograniczają zobowiązania podatkowe poprzez rozwiązania zgodne z prawem, które jednak stoją w sprzeczności z intencją tego prawa, wykorzystując tzw. luki prawne.

Agresywne planowanie podatkowe może przyjmować wielorakie formy. Jego skutki obejmują podwójne odliczenia (np. gdy ta sama strata jest odliczana zarówno w państwie źródła dochodu, jak i w państwie stałego pobytu) i podwójne nieopodatkowanie (np. w sytuacji, gdy dochód, który nie jest opodatkowany w państwie źródła dochodu, jest także zwolniony w państwie stałego pobytu).

W związku z tym Komisja zachęca państwa członkowskie UE, aby zawarły w swoich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania z innymi państwami UE i państwami trzecimi klauzulę dotyczącą postępowania w przypadku podwójnego nieopodatkowania określonego typu.

Komisja zaleca również stosowanie wspólnej ogólnej zasady dotyczącej zwalczania nadużyć, może to bowiem pomóc w zapewnieniu spójności i skuteczności w obszarze, w którym praktyki różnią się znacznie w zależności od państwa UE.

Jest znacznie więcej wniosków w tej dziedzinie. Na przykład obecny system VAT jest uznawany za podatny na nadużycia finansowe. W związku z tym Komisja postanowiła powołać europejskie forum ds. VAT. Za jego pośrednictwem przedstawiciele podmiotów gospodarczych i organy podatkowe mogą wymieniać poglądy na temat praktycznych aspektów zarządzania systemem VAT w odniesieniu do transakcji zawieranych między państwami UE. Mogą także wskazywać i omawiać najlepsze praktyki, które mogłyby przyczynić się do optymalizacji zarządzania systemem VAT, a zatem obniżyć koszty zapewnienia wypełniania zobowiązań podatkowych, przy jednoczesnym zabezpieczeniu wpływów z VAT.

DOKUMENTY REFERENCYJNE

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady: Plan działania zakładający poprawę skuteczności walki z oszustwami podatkowymi i uchylaniem się od opodatkowania. [COM(2012) 722 final - nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

Wniosek: dyrektywa Rady zmieniająca dyrektywę 2011/96/UE w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich. [COM(2013) 814 final - nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym].

Dyrektywa w sprawie spółek dominujących i zależnych (dyrektywa 2011/96/UE) pierwotnie miała zapobiegać podwójnemu opodatkowaniu tego samego dochodu spółek z tej samej grupy spółek w różnych państwach członkowskich (podwójne opodatkowanie). Jednak okazało się, że część spółek wykorzystuje postanowienia zawarte w dyrektywie oraz rozbieżności między krajowymi przepisami podatkowymi, by unikać opodatkowania w którymkolwiek z państw członkowskich (podwójne nieopodatkowanie).

Proponowane zmiany uzupełnią luki w dyrektywie w taki sposób, by określone uzgodnienia dotyczące planowania podatkowego (hybrydowe uzgodnienia kredytowe) nie przynosiły korzyści związanych ze zwolnieniami z opodatkowania. Zgodnie z wnioskiem, jeżeli płatność kredytu hybrydowego jest opodatkowana w państwie członkowskim, w którym mieści się spółka zależna, musi być wówczas opodatkowana przez państwo członkowskie, w którym ma siedzibę spółka dominująca. Taki przepis powstrzyma spółki mające swoje oddziały w więcej niż jednym państwie członkowskim UE przed planowaniem płatności między oddziałami w różnych krajach w sposób przynoszący korzyść w postaci podwójnego nieopodatkowania.

Ostatnia aktualizacja: 21.02.2014