This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52011PC0788
Proposal for a REGULATION OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL establishing "ERASMUS FOR ALL"The Union Programme for Education, Training, Youth and Sport
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające „ERASMUS DLA WSZYSTKICH”Program UE na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające „ERASMUS DLA WSZYSTKICH”Program UE na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu
/* KOM/2011/0788 wersja ostateczna - 2011/0371 (COD) */
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające „ERASMUS DLA WSZYSTKICH”Program UE na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu /* KOM/2011/0788 wersja ostateczna - 2011/0371 (COD) */
UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU W czerwcu 2010 r. Rada Europejska zatwierdziła
strategię „Europa 2020” – plan reform mający pomóc Europie w wyjściu z kryzysu
i uczynić ją silniejszą dzięki skoordynowanej, kompleksowej strategii na rzecz
inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu
społecznemu. Kształcenie i szkolenie są fundamentem strategii
„Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego
sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz zintegrowanych wytycznych dla polityki
gospodarczej i polityki zatrudnienia państw członkowskich[1].
Zapewne żadne z założeń strategii „Europa 2020” i jej głównych celów nie
zostanie osiągnięte bez dużych inwestycji w kapitał ludzki. Pięć spośród
przewodnich inicjatyw strategii „Europa 2020” zależy od modernizacji
kształcenia i szkolenia: „Mobilna młodzież”, Program na rzecz nowych
umiejętności i zatrudnienia oraz Europejska agenda cyfrowa, Unia innowacji i
platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem. W komunikacie „Budżet z perspektywy »Europy 2020«”[2]
Komisja zwraca uwagę na fakt, że można zwiększyć wsparcie ze strony Unii na
rzecz kształcenia i szkolenia, aby podnieść poziom umiejętności obywateli i
pomóc w rozwiązywaniu problemu wysokiego bezrobocia wśród młodzieży, z jakim boryka
się wiele państw członkowskich. Komisja podkreśla również, że w swoich
działaniach zewnętrznych będzie koncentrować się na propagowaniu i obronie
wartości Unii za granicą, na promowaniu wsparcia dla procesów przejściowych i
demokratycznych oraz planowaniu zewnętrznego wymiaru polityki wewnętrznej. 2. WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI
STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW Konsultacje Od początku 2010 r. do połowy 2011 r. miały
miejsce zakrojone na szeroką skalę konsultacje społeczne oraz konsultacje z
zainteresowanymi stronami w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i
sportu. W odniesieniu do kształcenia, szkolenia i
młodzieży można dostrzec dużą zbieżność poglądów wśród różnych
zainteresowanych grup, z którymi się konsultowano, a wspólne elementy przedstawionych
uwag można podsumować w następujący sposób: ·
bardzo pozytywna ocena wyników osiągniętych w
ramach programów „Uczenie się przez całe życie”, „Młodzież w działaniu” i
Erasmus Mundus; ·
potrzeba wypracowania bardziej zintegrowanego
podejścia, obejmującego różne sektory kształcenia i inne programy związane z
młodzieżą, jak i różne istniejące programy Unii dotyczące szkolnictwa wyższego,
bez względu na to, czy mają one wymiar wewnątrzeuropejski (Erasmus), światowy
(Erasmus Mundus), regionalny (Tempus, Alfa, Edulink) czy dwustronny (np.
współpraca ze Stanami Zjednoczonymi i Kanadą); ·
potrzeba ustanowienia silniejszych powiązań między
zmianami polityki a działaniami wspieranymi w ramach programu; ·
znaczenie dalszego nacisku na jakość, w
szczególności w szkolnictwie wyższym w Unii i poza nią; ·
znaczenie utrzymania instrumentów Unii mających na
celu wspieranie zarówno formalnego, jak i pozaformalnego uczenia się młodzieży
oraz potrzeba poprawy w zakresie uznawania efektów uczenia się; ·
potrzeba administracyjnego uproszczenia i
usprawnienia działań i priorytetów; ·
potrzeba poprawy widoczności programu. W odniesieniu do sportu najważniejsze
kwestie podkreślane przez zainteresowane strony można podsumować w następujący
sposób: ·
niedostateczna dostępność sportu i aktywności
fizycznej na wszystkich szczeblach kształcenia; ·
niedostateczne uznawanie wolontariatu w sporcie; ·
doping jako główne zagrożenie uczciwości w zawodach
sportowych; ·
brak przywiązywania wagi do społecznej wartości
sportu w odróżnieniu od jego aspektów komercyjnych; ·
presja komercyjna zagrażająca pierwotnemu duchowi
sportu opartemu na zasadach fair play. Wyniki oceny skutków Funkcjonowanie trzech istniejących programów w
dziedzinie kształcenia, szkolenia i młodzieży (mianowicie „Uczenie się przez
całe życie”, „Młodzież w działaniu” i Erasmus Mundus), a w przypadku sportu
funkcjonowanie działań przygotowawczych przegłosowanych przez władzę budżetową,
zostało poddane czterem ocenom skutków. Biorąc pod uwagę podobieństwo celów, podstaw
prawnych i kompetencji Unii w tych dziedzinach, w każdej ocenie skutków
uwzględnia się podobne warianty: przerwanie istniejących działań lub programów;
kontynuowanie ich w obecnej formie; znaczne wzmocnienie podejścia
strategicznego; oraz przekształcenie programów „Uczenie się przez całe życie”,
„Młodzież w działaniu” i Erasmus Mundus w jednolity usprawniony program. Preferowanym wariantem, ustalonym w każdej z
czterech ocen skutków, jest połączenie dotychczasowych inicjatyw w jednolity
program, co jest zgodne z komunikatem Komisji w sprawie wieloletnich ram
finansowych przyjętym w dniu 29 czerwca 2011 r. Wariant ten może okazać się
najbardziej spójny i opłacalny z czterech następujących powodów: –
wychodzi naprzeciw potrzebie zwiększonego
inwestowania Unii w kształcenie i szkolenie w okresie kryzysu finansowego i
gospodarczego, ponieważ rozwijająca się gospodarka zależy od dopływu wysoko
wykwalifikowanych pracowników i od mobilizowania umiejętności i kompetencji
bezrobotnych; –
w jego ramach wspierane są i rozwijane działania, w
przypadku których w obecnych programach stwierdzono najwyższą europejską
wartość dodaną i najsilniejszy efekt mnożnikowy, oraz które wywierają wymierny
wpływ na europejskie systemy kształcenia i szkolenia, prowadząc zatem do
znacznie zwiększonego zwrotu z inwestycji; –
koncentracja wysiłków w ramach nowej usprawnionej
struktury programu umożliwi większą synergię istniejących programów i różnych
sektorów kształcenia, co wzmocni podejście oparte na uczeniu się przez całe
życie w kształceniu oraz zwiększy spójność i dostęp do potencjalnych
beneficjentów dzięki usprawnionemu zestawowi najważniejszych działań
przekrojowych; –
poza współpracą między samymi instytucjami
edukacyjnymi wariant ten pozwala na większą koncentrację na istotnym znaczeniu,
jakie mają kształcenie i kapitał ludzki dla innowacji dzięki promowaniu
partnerstw uczelni i przedsiębiorstw, ukierunkowaniu na doskonałość w nauczaniu
i uczeniu się, zatrudnieniu i przedsiębiorczości; –
poza tym wiąże się on z racjonalizacją i
uproszczeniem procedur świadczenia usług i zarządzania nimi, zapewniając duże
możliwości w zakresie ograniczania kosztów wdrażania w porównaniu z sumą
kosztów wdrażania bieżących programów (tj. programów „Uczenie się przez całe
życie”, „Młodzież w działaniu” oraz programów współpracy w sektorze szkolnictwa
wyższego z państwami trzecimi). Uproszczenie W kontekście wieloletnich ram finansowych jednym z
priorytetów programu jest nacisk na usprawnienie, uproszczenie i przydzielanie
funduszy w oparciu o efektywność. Podejście to jest stosowane w programie
„Erasmus dla wszystkich” dzięki zastosowaniu do niego zasad rozporządzenia
finansowego. Ograniczona zostanie liczba działań wspieranych w
ramach programu. W celu zwiększenia efektywności w większym stopniu
wykorzystywane będą zryczałtowane dotacje; na przykład taki udany instrument,
jak zryczałtowane dotacje na mobilność studentów w ramach programu Erasmus,
będzie wykorzystywany powszechnie na potrzeby działań związanych z mobilnością.
Agencje krajowe nie będą już zarządzać mobilnością indywidualną, co zmniejszy
obciążenie administracyjne. Agencje krajowe staną się głównym punktem obsługi
w odniesieniu do działań związanych z mobilnością edukacyjną, otwartych dla
młodych ludzi, bez względu na to, czy uczestniczą w programach jako studenci,
stażyści czy wolontariusze. Zwiększona zostanie także łatwość w obsłudze dla
uczestniczących w programie instytucji edukacyjnych na poziomie międzynarodowym
dzięki zintegrowaniu zasadniczo odmiennych programów współpracy
międzynarodowej. 3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU Podstawą programu „Erasmus dla wszystkich” –
jednolitego programu w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu –
są cele określone w art. 165 i 166 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(TFUE) oraz zasada pomocniczości. W art. 165 TFUE Unia Europejska wzywana jest do
działania, przez które „przyczynia się do rozwoju edukacji o wysokiej jakości,
poprzez zachęcanie do współpracy między państwami członkowskimi oraz, jeśli
jest to niezbędne, poprzez wspieranie i uzupełnianie ich działalności, w pełni
szanując odpowiedzialność państw członkowskich za treść nauczania i organizację
systemów edukacyjnych, jak również ich różnorodność kulturową i językową”. Artykuł 166 stanowi, że „Unia urzeczywistnia
politykę kształcenia zawodowego, która wspiera i uzupełnia działanie państw
członkowskich, w pełni szanując odpowiedzialność państw członkowskich za treść
i organizację kształcenia zawodowego”. W obu artykułach stwierdzono, że Unia i państwa
członkowskie sprzyjają współpracy z państwami trzecimi oraz z organizacjami
międzynarodowymi właściwymi w dziedzinie edukacji i sportu (art. 165 ust. 3) i
kształcenia zawodowego (art. 166 ust. 3). Jak podkreślono w ocenach okresowych programów
„Uczenie się przez całe życie”, „Młodzież w działaniu” i Erasmus Mundus, europejska
wartość dodana programu wynika z innowacyjnego i transnarodowego charakteru
podejmowanych działań oraz produktów i partnerstw, które program ten pomaga
rozwijać w całej Europie. Zachęcanie do skutecznego współdziałania systemów
kształcenia i szkolenia państw członkowskich oraz współpracy w dziedzinie
młodzieży i sportu pomogłoby w określeniu i wdrożeniu polityk i praktyk, które
są skuteczne, oraz zachęciłoby do uczenia się od siebie nawzajem. W odniesieniu do przyjmowania środków
wykonawczych, w szczególności dotyczących przydziału funduszy, w rozporządzeniu
przewidziano stosowanie procedury sprawdzającej zgodnie z przepisami
określonymi w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Decyzje dotyczące
selekcji będą przesyłane do Parlamentu Europejskiego i Komitetu w celach
informacyjnych. W rozporządzeniu wprowadzono również przekazywanie
uprawnień w oparciu o art. 290 TFUE. Wykorzystanie tego nowego instrumentu
prawnego ograniczone jest do zmiany przepisów odnoszących się do kryteriów
efektywności oraz do działań, którymi zarządzają agencje krajowe. Doświadczenie zdobyte w poprzednich programach
wskazuje, że podczas trwania programu konieczna może się okazać zmiana
przepisów zawartych w art. 13 ust. 7 i art. 22 ust. 2 dotyczących kryteriów
wykonania i działań zarządzanych przez agencje krajowe. Brak elastyczności
programów „Uczenie się przez całe życie”, „Młodzież w działaniu” i Erasmus
Mundus oraz brak narzędzi pozwalających dostosować program do zmieniających się
potrzeb naszego społeczeństwa zostały skrytykowane przez najważniejsze
zainteresowane strony z przedmiotowych dziedzin. Opinia państw członkowskich została należycie
uwzględniona w drodze systematycznych konsultacji z ekspertami. Konsultacje
zostaną rozszerzone na ekspertów wyznaczonych przez Parlament Europejski w celu
zapewnienia dużego stopnia reprezentatywności. W stosownych przypadkach Komisja
skonsultuje się również z odpowiednimi zainteresowanymi stronami z
przedmiotowych dziedzin. 4. WPŁYW NA BUDŻET We wniosku Komisji w sprawie wieloletnich ram
finansowych na lata 2014-2020 przewiduje się kwotę 17 299 000 000 EUR (w cenach
bieżących) na jednolity program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i
sportu oraz dodatkową kwotę pochodzącą z instrumentów działu 4, wynoszącą 1 812
100 000 EUR (w cenach bieżących). Minimalne przydziały środków w podziale na
sektory Aby poziomy finansowania przydzielone
najważniejszym kategoriom zainteresowanych stron i beneficjentów nie zostały
obniżone poniżej poziomów zagwarantowanych przez programy „Uczenie się przez
całe życie”, „Młodzież w działaniu” i Erasmus Mundus na lata 2007-2013,
wdrażanie programu nie może spowodować obniżenia przydziałów na główne sektory
poniżej następujących wartości: –
szkolnictwo wyższe: 25 % –
kształcenie i szkolenie zawodowe oraz uczenie się
dorosłych: 17 %, w tym uczenie się dorosłych: 2 % –
kształcenie szkolne: 7 % –
młodzież: 7 % 5. STRESZCZENIE ROZPORZĄDZENIA W rozporządzeniu ustanowiono przepisy w sprawie
nowego jednolitego programu obejmującego kształcenie, szkolenie, młodzież i
sport o nazwie „Erasmus dla wszystkich”. Wykorzystując powszechne uznanie
programu sektorowego Erasmus, program ten jest ukierunkowany na wspieranie
wszystkich sektorów kształcenia (mianowicie szkolnictwa wyższego, kształcenia i
szkolenia zawodowego oraz uczenia się dorosłych, kształcenia szkolnego i
młodzieży) w perspektywie uczenia się przez całe życie. Program „Erasmus dla wszystkich” koncentruje się
na trzech rodzajach najważniejszych działań, mianowicie: na transnarodowej i
międzynarodowej mobilności edukacyjnej studentów, młodzieży, nauczycieli i
pracowników; na współpracy na rzecz innowacji i dobrych praktyk między
instytucjami kształcącymi, a także współpracy z organami działającymi na rzecz
młodzieży i wsparciu programów politycznych, oraz wsparciu budowania potencjału
w państwach trzecich, w tym w państwach objętych procesem rozszerzenia, ze
szczególnym uwzględnieniem państw sąsiadujących i międzynarodowego dialogu
politycznego. Zgodnie z komunikatem „Budżet z perspektywy
»Europy 2020«” program „Erasmus dla wszystkich” połączy istniejące programy
międzynarodowe (Erasmus Mundus, Tempus, Edulink i Alfa) i programy współpracy z
państwami uprzemysłowionymi. W tym celu budżet programu zostanie uzupełniony
alokacjami finansowymi pochodzącymi z różnych instrumentów współpracy
zewnętrznej. Fundusze zostaną udostępnione na podstawie dwóch wieloletnich
alokacji obejmujących odpowiednio 4 i 3 lata w celu zapewnienia stabilności i
przewidywalności. Alokacje te powinny odzwierciedlać priorytety działań zewnętrznych
UE, w tym, w stosownych przypadkach, cele rozwoju. W przypadku nastąpienia
istotnych nieprzewidzianych okoliczności lub ważnych zmian politycznych można
je dostosować w celu uwzględnienia poważnych zmian priorytetów polityki. Doskonałości w nauczaniu i badaniach naukowych w
badaniach europejskich poświęcono osobny artykuł na temat działań „Jean
Monnet”. Jeden z rozdziałów dotyczy sportu ze szczególnym naciskiem na walkę z
dopingiem, przemocą i rasizmem oraz na wspieranie transnarodowych działań mających
na celu promowanie właściwego zarządzania organizacjami sportowymi. Wprowadza się nowy instrument finansowy – system
gwarancji kredytowych – umożliwiający studentom podjęcie studiów magisterskich
w innym państwie Europy. Zdobycie funduszy na takie studia jest obecnie
utrudnione, gdyż często nie ma możliwości przenoszenia krajowych stypendiów i
kredytów za granicę, bądź nie można ich uzyskać w celu sfinansowania studiów
magisterskich, zaś kredyty udzielane przez banki prywatne są bardzo drogie. Aby
przezwyciężyć te problemy, UE będzie udzielać częściowej gwarancji instytucjom
finansowym (bankom lub agencjom udzielających kredytów studenckich), które
zgodzą się na oferowanie kredytów, na warunkach korzystnych dla studentów, na
sfinansowanie studiów magisterskich w innych państwach uczestniczących. Program będzie zarządzany zgodnie z zasadą
zarządzania pośredniego. Państwa członkowskie i Komisja będą dzieliły
odpowiedzialność między siebie. Agencje krajowe będą ponosiły odpowiedzialność
za przeważającą część środków, z których większość będzie przydzielona na
działania w zakresie mobilności i na współpracę. Komisja przekaże agencji
wykonawczej zarządzanie większymi projektami w zakresie współpracy, wsparciem w
zakresie polityki, siecią Eurydice, jak również działaniami „Jean Monnet” i
sportem. Komisja może zatem, w oparciu o analizę kosztów i korzyści,
wykorzystać istniejącą agencje wykonawczą na potrzeby wdrażania programu
„Erasmus dla wszystkich” w latach 2014–2020, zgodnie z rozporządzeniem Rady
(WE) nr 58/2003[3] z dnia 19 grudnia 2002 r.
ustanawiającym statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre
zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi. 2011/0371 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I
RADY ustanawiające „ERASMUS DLA WSZYSTKICH”
Program UE na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII
EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej, w szczególności jego art. 165 ust. 4 i art. 166 ust. 4, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego
parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu
Ekonomiczno-Społecznego[4], uwzględniając opinię Komitetu Regionów[5],
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą
ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje: (1)
W komunikacie „Budżet z perspektywy »Europy 2020«”
z dnia 29 czerwca 2011 r.[6] Komisja wzywa do
przyjęcia jednolitego programu w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i
sportu, obejmującego międzynarodowe aspekty szkolnictwa wyższego, łączącego
programy: „Uczenie się przez całe życie” ustanowiony decyzją nr 1720/2006/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r.[7],
„Młodzież w działaniu” ustanowiony decyzją nr 1719/2006/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r.[8], Erasmus Mundus
ustanowiony decyzją nr 1298/2008/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16
grudnia 2008 r.[9], ALFA III ustanowiony
rozporządzeniem nr 1905/2006/WE z dnia 18 grudnia 2006 r.[10],
a także TEMPUS i EDULINK, w celu zapewnienia większej skuteczności,
silniejszego ukierunkowania strategicznego i synergii między różnymi aspektami
programu. Dodatkowo proponuje się, by sport stał się częścią tego jednolitego
programu. (2)
W okresowym sprawozdaniu z oceny istniejących
programów „Uczenie się przez całe życie”, „Młodzież w działaniu” i Erasmus
Mundus oraz w ramach konsultacji społecznych w sprawie przyszłości działań Unii
w dziedzinie kształcenia, szkolenia i młodzieży oraz szkolnictwa wyższego
ujawniono silną i pod niektórymi względami rosnącą potrzebę dalszej współpracy
i mobilności w tych dziedzinach na szczeblu europejskim. W sprawozdaniach z
oceny podkreślano znaczenie stworzenia ściślejszego związku pomiędzy programami
i polityką Unii w dziedzinie kształcenia, szkolenia i młodzieży, wyrażano
potrzebę takiego organizowania działań Unii, by odpowiadały one lepiej
paradygmatowi uczenia się przez całe życie, a także wzywano do przyjęcia
prostszego, bardziej przyjaznego dla odbiorcy i elastyczniejszego podejścia do
realizacji tych działań oraz zakończenia rozdrobnienia międzynarodowych
programów współpracy w zakresie szkolnictwa wyższego. (3)
Powszechne uznanie opinii publicznej w państwach
członkowskich i w uczestniczących państwach trzecich nazwy „Erasmus” za synonim
mobilności osób uczących się w Unii wymaga szerszego stosowania tej nazwy przez
najważniejsze sektory objęte programem. (4)
Konsultacje społeczne w sprawie strategicznych
wyborów Unii dotyczących wdrażania nowych kompetencji Unii w dziedzinie sportu
i sprawozdanie z oceny działań przygotowawczych w dziedzinie sportu dostarczyły
użytecznych wskazówek na temat obszarów priorytetowych w zakresie działań Unii
i zilustrowały wartość dodaną, którą Unia może wnieść, wspierając działania
mające na celu generowanie i rozpowszechnianie doświadczeń i wiedzy na temat
różnych zagadnień dotyczących sportu na szczeblu europejskim oraz dzielenie się
nimi. (5)
Europejska strategia na rzecz inteligentnego,
trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu („Europa
2020”) określa strategię wzrostu Unii na nadchodzącą dekadę jako wsparcie
inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu
społecznemu, ustanawiając pięć ambitnych celów, które należy osiągnąć do 2020
r., w szczególności w dziedzinie kształcenia w celu obniżenia wskaźnika
przedwczesnego zakończenia nauki poniżej 10 % i w celu umożliwienia co najmniej
40 % 30-34-latków ukończenie kształcenia wyższego[11].
Strategia obejmuje również inicjatywy przewodnie, w szczególności programy
„Mobilna młodzież”[12] i „Program na rzecz
nowych umiejętności i zatrudnienia”[13]. (6)
W dniu 12 maja 2009 r. Rada Unii Europejskiej
wezwała do przyjęcia strategicznych ram europejskiej współpracy w dziedzinie
kształcenia i szkolenia (ET 2020) ustanawiających cztery cele strategiczne,
mając na celu reakcję na wyzwania, które nadal istnieją w zakresie tworzenia
Europy opartej na wiedzy, i doprowadzenie do sytuacji, w której uczenie się
przez całe życie stanie się rzeczywistością dla wszystkich. (7)
Zgodnie z art. 8 i 10 Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej, jak również art. 21 i 23 Karty praw podstawowych, program
promuje równouprawnienie kobiet i mężczyzn oraz przyczynia się do zwalczania
dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub
światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. (8)
Program powinien mieć wyraźny międzynarodowy
wymiar, w szczególności w odniesieniu do szkolnictwa wyższego, nie tylko w celu
podniesienia jakości europejskiego szkolnictwa wyższego dla osiągnięcia
ogólniejszych celów ET 2020 i zwiększenia atrakcyjności Unii jako miejsca
odbywania studiów, ale również w celu sprzyjania zrozumieniu między ludźmi oraz
przyczynienia się do zrównoważonego rozwoju szkolnictwa wyższego w państwach
niebędących członkami UE. (9)
W odnowionych ramach współpracy w dziedzinie
młodzieży (2010–2018)[14] należy uznać całą
młodzież za zasób społeczeństwa i utrzymać jej prawa do uczestniczenia w
kształtowaniu dotyczącej jej polityki, za pomocą ciągłego, ustrukturyzowanego
dialogu między osobami odpowiedzialnymi za wyznaczanie kierunków polityki a
młodzieżą i organizacjami młodzieżowymi na wszystkich szczeblach. (10)
W celu wspierania mobilności, sprawiedliwości i
podnoszenia poziomu studiów Unia powinna ustanowić europejski instrument
gwarancji kredytowych umożliwiający studentom, bez względu na ich pochodzenie
społeczne, podjęcie studiów magisterskich w innym państwie uczestniczącym.
Instrument ten powinien być dostępny dla instytucji finansowych, które zgodzą się
oferować kredyty na sfinansowanie studiów magisterskich w innych państwach
uczestniczących na warunkach korzystnych dla studentów. (11)
Państwa członkowskie powinny czynić starania, aby
przyjąć wszystkie odpowiednie środki w celu usunięcia prawnych i administracyjnych
przeszkód we właściwym funkcjonowaniu programu. Oznacza to również, że wizy dla
uczestników należy wydawać bez opóźnień, aby żaden z nich nie stracił części
ani całości studiów, programu szkoleniowego lub wymiany oraz aby uniknąć
anulowania działań i projektów w zakresie mobilności. Zgodnie z art. 19
dyrektywy Rady 2004/114/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie warunków
przyjmowania obywateli państw trzecich w celu odbywania studiów, udziału w
wymianie młodzieży szkolnej, szkoleniu bez wynagrodzenia lub wolontariacie[15]
zachęca się państwa członkowskie do tworzenia przyspieszonych procedur
przyjmowania. (12)
W komunikacie „Działania na rzecz wzrostu
gospodarczego i zatrudnienia – plan modernizacji europejskich systemów
szkolnictwa wyższego” określono ramy, w których Unia Europejska, państwa
członkowskie i instytucje szkolnictwa wyższego mogą współpracować w celu
zwiększenia liczby absolwentów i poprawy jakości kształcenia, a także po to, by
szkolnictwo wyższe i badania naukowe mogły w jak największym stopniu przyczynić
się do wyjścia naszych gospodarek i społeczeństw z kryzysu jeszcze
silniejszymi. (13)
W deklaracji bolońskiej, podpisanej przez ministrów
edukacji 29 państw europejskich w dniu 19 czerwca 1999 r., ustanowiono
międzyrządowy proces mający na celu stworzenie „europejskiego obszaru
szkolnictwa wyższego”, który wymaga wsparcia na szczeblu Unii. (14)
W odnowionym procesie kopenhaskim (2011-2020)
określono ambitną i globalną wizję polityki w zakresie kształcenia i szkolenia
zawodowego w Europie i wezwano do udzielenia wsparcia za pośrednictwem unijnych
programów edukacyjnych na rzecz uzgodnionych priorytetów, w tym międzynarodowej
mobilności oraz reform wdrażanych przez państwa członkowskie. (15)
Konieczne jest zwiększenie intensywności i zakresu
europejskiej współpracy między szkołami oraz mobilności pracowników szkolnych i
uczniów w celu wdrożenia priorytetów określonych w programie europejskiej
współpracy w dziedzinie szkolnictwa na miarę XXI wieku[16],
mianowicie poprawy jakości kształcenia szkolnego w Unii w dziedzinach rozwoju
kompetencji, oraz w celu zwiększenia sprawiedliwości i włączenia społecznego w
systemach i instytucjach szkolnictwa, jak również w celu wzmocnienia pozycji
zawodu nauczyciela i kadry kierowniczej szkół[17]. W tym
kontekście szczególne znaczenie należy nadać strategicznym celom, jakimi są
ograniczenie przedwczesnego kończenia nauki, poprawa efektywności w zakresie
podstawowych umiejętności, zwiększenie udziału we wczesnej edukacji i opiece
nad dziećmi i poprawa jej jakości[18], jak również celom dotyczącym
podnoszenia kompetencji zawodowych nauczycieli i członków kadry kierowniczej
szkół[19] oraz zwiększania szans
edukacyjnych dzieci ze środowisk migracyjnych i znajdujących się w trudnych
warunkach społeczno-ekonomicznych[20]. (16)
Odnowiony europejski program uczenia się dorosłych
w rezolucji Rady z dnia [...] r.[21] ma na celu umożliwienie
wszystkim dorosłym rozwoju i poszerzania swoich umiejętności i kompetencji
przez całe życie, ze szczególnym uwzględnieniem poprawy oferty skierowanej do
wysokiej liczby niewykwalifikowanych Europejczyków, do których odnosi się
strategia „Europa 2020”. (17)
Działania w ramach Europejskiego Forum Młodzieży,
krajowych ośrodków informacji o uznawalności dyplomów i okresów studiów
(NARIC), sieci Eurydice, Euroguidance i Eurodesk, jak również krajowych służb
wsparcia eTwinning, krajowych centrów Europass oraz krajowych biur
informacyjnych w państwach sąsiadujących są niezbędne dla realizacji celów
programu, w szczególności dzięki regularnemu przekazywaniu Komisji aktualnych
informacji dotyczących różnych dziedzin ich działalności oraz dzięki
rozpowszechnianiu wyników programu w Unii i uczestniczących państwach trzecich.
(18)
Należy wzmocnić współpracę między programem a
organizacjami międzynarodowymi właściwymi w dziedzinie kształcenia, szkolenia,
młodzieży i sportu, zwłaszcza z Radą Europy. (19)
Program powinien przyczyniać się do udoskonalenia
studiów w zakresie integracji europejskiej na całym świecie, wspierając w
szczególności instytucje o europejskiej strukturze zarządzania, zajmujące się
szerokim zakresem obszarów polityki Unii, mające charakter niezarobkowy oraz
przyznające uznane stopnie naukowe. (20)
W komunikacie Komisji „Rozwijanie europejskiego
wymiaru sportu”[22] z dnia 18 stycznia 2011
r. przedstawiono pomysły Komisji dotyczące działań na szczeblu Unii w
dziedzinie sportu po wejście w życie Traktatu lizbońskiego i zaproponowano
wykaz konkretnych działań Komisji i państw członkowskich w trzech obszernych
rozdziałach: społeczna rola sportu, wymiar gospodarczy sportu oraz organizacja
sportu. (21)
Zwiększona przejrzystość kwalifikacji i kompetencji
oraz poszerzone uznawanie narzędzi unijnych powinny ułatwić mobilność w całej
Europie w celu uczenia się przez całe życie, co przyczyni się do rozwoju
wysokiej jakości kształcenia i szkolenia i ułatwi mobilność w celach zawodowych
między państwami oraz sektorami. Umożliwienie młodym studentom (w tym
uczestnikom kształcenia i szkolenia zawodowego) dostępu do metod, praktyk i
technologii stosowanych w innych państwach pomoże zwiększyć ich zdolność do
zatrudnienia w globalnej gospodarce; może to także pomóc w uatrakcyjnieniu
zawodów o charakterze międzynarodowym. (22)
W tym celu zaleca się rozszerzenie zastosowania
jednolitych ram dla przejrzystości kwalifikacji i kompetencji (Europass)
ustanowionych w decyzji nr 2241/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
15 grudnia 2004 r.[23], europejskich ram
kwalifikacji (EQF) określonych w zaleceniu Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 23 kwietnia 2008 r.[24], europejskiego systemu
transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET) ustanowionego w
zaleceniu Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009 r.[25]
oraz europejskiego systemu transferu i akumulacji punktów (ECTS). (23)
W celu zapewnienia większej skuteczności
informowania ogółu społeczeństwa oraz w celu wzmocnienia efektu synergii między
działaniami komunikacyjnymi podejmowanymi z inicjatywy Komisji, zasoby
przydzielone na działania komunikacyjne na podstawie niniejszego rozporządzenia
obejmują również instytucjonalne przekazywanie informacji na temat priorytetów
politycznych Unii Europejskiej, pod warunkiem że są one związane z ogólnymi
celami niniejszego rozporządzenia. (24)
Konieczne jest zapewnienie europejskiej wartości
dodanej wszystkich działań prowadzonych w ramach programu oraz
komplementarności działań państw członkowskich prowadzonych zgodnie z art. 167
ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i innych działań, w
szczególności w dziedzinie kultury, badań, polityki przemysłowej, polityki
spójności i polityki rozszerzenia oraz stosunków zewnętrznych. (25)
Skuteczne zarządzanie efektywnością, w tym ocena i
monitorowanie, wymaga opracowania określonych wskaźników wykonania, które można
mierzyć w czasie i które są realistyczne, a jednocześnie odzwierciedlają logikę
interwencji, a także dotyczą właściwej hierarchii celów i działań. (26)
Na potrzeby władzy budżetowej w ramach rocznej
procedury budżetowej w niniejszym rozporządzeniu określa się na cały czas
trwania programu pulę środków finansowych odpowiadającą głównemu punktowi
odniesienia w rozumieniu pkt 17 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia
XX/YY/201Z między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją o współpracy w
sprawach budżetowych i o należytym zarządzaniu finansowym. (27)
Konieczne jest ustanowienie kryteriów wykonania, na
których powinien opierać się podział budżetu między państwa członkowskie z
przeznaczeniem na działania zarządzane przez agencje krajowe. (28)
Państwa kandydujące do przystąpienia do Unii
Europejskiej i państwa EFTA, które są członkami EOG, mogą uczestniczyć w
programach Unii na podstawie porozumień ramowych, decyzji Rady o stowarzyszeniu
i podobnych porozumień. (29)
Konfederacja Szwajcarska może uczestniczyć w
programach Unii zgodnie z porozumieniem, które zostanie podpisane między Unią a
tym państwem. (30)
Komisja Europejska i Wysoki Przedstawiciel ds.
Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa we wspólnym komunikacie w
sprawie nowej koncepcji działań w obliczu zmian zachodzących w sąsiedztwie[26]
podkreślili między innymi cel, jakim jest dodatkowe ułatwienie udziału państw
sąsiadujących w działaniach Unii dotyczących mobilności i budowania potencjału
w szkolnictwie wyższym i otwarcia przyszłego programu w dziedzinie kształcenia
dla państw sąsiadujących. (31)
Interesy finansowe Unii Europejskiej powinny być
chronione przez cały cykl wydatkowania za pomocą proporcjonalnych środków, w
tym środków w zakresie prewencji, wykrywania i analizy nieprawidłowości,
odzyskiwania środków straconych, niewłaściwie wypłaconych lub nieodpowiednio
wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania kar. Podczas gdy
pomoc zewnętrzna Unii wymaga rosnącego wsparcia finansowego, sytuacja
gospodarcza i budżetowa Unii ogranicza dostępność zasobów na taką pomoc.
Komisja powinna zatem dołożyć starań w celu znalezienia możliwości najbardziej
skutecznego wykorzystania instrumentów finansowych o efekcie dźwigni. (32)
W komunikacie „Budżet z perspektywy »Europy 2020«”
z dnia 29 czerwca 2011 r. Komisja podkreśliła swoje zobowiązanie do
uproszczenia finansowania przez Unię. Stworzenie jednolitego programu w
dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu powinno zapewnić znaczne
uproszczenie, racjonalizację i synergię w zarządzaniu programem. Wdrażanie
programu powinno zostać dodatkowo uproszczone dzięki stosowaniu kwot
ryczałtowych, kosztów jednostkowych lub zryczałtowanego finansowania, jak
również ograniczeniu wymogów formalnych dla beneficjentów i państw
członkowskich. (33)
W celu zapewnienia szybkiej reakcji na zmieniające
się potrzeby w trakcie całego okresu trwania programu Komisja powinna posiadać
uprawnienia do przyjęcia niektórych aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do przepisów dotyczących
kryteriów wykonania i działań zarządzanych przez agencje krajowe. Szczególne
istotne jest, aby Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje podczas swoich
prac przygotowawczych, w tym na szczeblu ekspertów. Podczas przygotowywania i
sporządzania aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe
i odpowiednie przekazywanie właściwych dokumentów do Parlamentu Europejskiego i
Rady. (34)
W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania
niniejszego rozporządzenia należy przekazać Komisji uprawnienia wykonawcze. (35)
Uprawnienia wykonawcze związane z programem prac
powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady
(UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady
ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania
uprawnień wykonawczych przez Komisję[27]. (36)
Konieczne jest zapewnienie prawidłowego zamknięcia
programu, w szczególności w odniesieniu do kontynuowania wieloletnich ustaleń w
zakresie zarządzania nim, takich jak finansowanie pomocy technicznej i
administracyjnej. Od dnia 1 stycznia 2014 r. pomoc techniczna i administracyjna
powinna zapewnić, w stosownych przypadkach, zarządzanie działaniami, które nie
zostały jeszcze zakończone w ramach poprzednich programów do 2013 r. PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: ROZDZIAŁ I Przepisy ogólne Artykuł 1 Zakres
programu 1.
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się program
działań Unii w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu o nazwie
„Erasmus dla wszystkich”, zwany dalej „programem”. 2.
Program wdrażany jest w okresie od dnia 1 stycznia
2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. 3.
Program obejmuje kształcenie na wszystkich poziomach
w perspektywie uczenia się przez całe życie, w szczególności na poziomie
szkolnictwa wyższego, kształcenia i szkolenia zawodowego, uczenia się
dorosłych, kształcenia szkolnego i młodzieży. 4.
Obejmuje on wymiar międzynarodowy zgodnie z art. 21
Traktatu o Unii Europejskiej i w jego ramach będą również wspierane działania w
dziedzinie sportu. Artykuł 2 Definicje Do celów
niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje: 1) „uczenie się przez całe
życie” oznacza kształcenie ogólne, szkolenie i kształcenie zawodowe, a także
uczenie się pozaformalne i nieformalne podejmowane przez całe życie, których
wynikiem jest pogłębienie wiedzy oraz poprawa umiejętności
i kompetencji w perspektywie osobistej, obywatelskiej, społecznej lub
zawodowej; uczenie się przez całe życie obejmuje również
korzystanie z doradztwa i poradnictwa; 2) „otoczenie pozaformalne”
oznacza kontekst uczenia się, często zaplanowany i zorganizowany, ale niebędący
częścią formalnego systemu kształcenia i szkolenia; 3) „mobilność edukacyjna”
oznacza fizyczne przeniesienie się do innego państwa niż państwo zamieszkania w
celu podjęcia studiów, szkolenia lub innego rodzaju nauki, w tym stażów i
uczenia się pozaformalnego, w celu nauczania lub uczestniczenia w
transnarodowym doskonaleniu zawodowym. Może ona obejmować kursy
przygotowawcze w języku państwa przyjmującego. Mobilność
edukacyjna obejmuje również wymiany młodzieży i transnarodowe doskonalenie
zawodowe dla osób pracujących z młodzieżą; 4) „współpraca
na rzecz innowacji i dobrych praktyk” oznacza transnarodowe projekty
współpracy, w które zaangażowane są organizacje działające w obszarze
kształcenia, szkolenia lub młodzieży oraz ewentualnie inne organizacje; 5) „wsparcie
reform politycznych” oznacza każdy rodzaj działalności mającej na celu
wspieranie i ułatwianie modernizacji systemów kształcenia i szkolenia poprzez
współpracę polityczną między państwami członkowskimi, w szczególności otwarte
metody koordynacji; 6) „mobilność
wirtualna” oznacza szereg działań wspieranych za pomocą technologii
informacyjno-komunikacyjnych i organizowanych na szczeblu instytucjonalnym,
które pozwalają zdobywać lub ułatwiają zdobywanie międzynarodowego wspólnego
doświadczenia w kontekście nauczania lub uczenia się; 7) „pracownicy” oznaczają osoby,
które zawodowo lub na zasadzie wolontariatu zajmują się kształceniem,
szkoleniem lub uczeniem się pozaformalnym młodzieży. Pojęcie to może obejmować
nauczycieli, osoby prowadzące szkolenie, kadrę kierowniczą szkół, osoby
pracujące z młodzieżą i pracowników niebędących
nauczycielami; 8) „osoba pracująca z młodzieżą”
oznacza zawodowego pracownika lub wolontariusza zaangażowanego w uczenie się
pozaformalne; 9) „młodzież” oznacza osoby w
wieku od trzynastu do trzydziestu lat; 10) „instytucja szkolnictwa
wyższego” oznacza: a) każdy rodzaj instytucji szkolnictwa
wyższego zgodnie z ustawodawstwem krajowym lub praktyką krajową, przyznającej
uznawane stopnie naukowe lub inne uznawane kwalifikacje na poziomie szkolnictwa
wyższego, bez względu na brzmienie nazwy takiej instytucji; b) każdą instytucję, zgodnie z
ustawodawstwem krajowym lub praktyką krajową, oferującą kształcenie lub
szkolenie zawodowe na poziomie szkolnictwa wyższego; 11) „szkoła” oznacza wszelkiego
rodzaju instytucje zapewniające kształcenie ogólne (na poziomie przedszkola
oraz szkoły podstawowej lub średniej), zawodowe lub techniczne; 12) „instytucja akademicka”
oznacza każdą instytucję edukacyjną zajmującą się kształceniem i badaniami; 13) „szkolenie zawodowe” oznacza
każdą formę kształcenia lub szkolenia zawodowego, w tym nauczania technicznego
i zawodowego oraz praktyk, przyczyniającego się do osiągnięcia kwalifikacji
zawodowych uznawanych przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym
zostały uzyskane, oraz każdą formę ustawicznego kształcenia lub szkolenia
zawodowego podejmowanego przez daną osobę podczas jej kariery zawodowej; 14) „uczenie się dorosłych”
oznacza wszelkie formy uczenia się pozazawodowego osób dorosłych bez względu na
to, czy mają one charakter formalny, pozaformalny czy nieformalny; 15) „studia wspólne”
oznaczają zintegrowany program studiów oferowany przez co najmniej dwie
instytucje szkolnictwa wyższego, który kończy się jednym dyplomem wydawanym i
podpisywanym łącznie przez wszystkie uczestniczące w nim instytucje oraz
oficjalnie uznawanym w państwach, w których instytucje mają siedzibę; 16) „studia
dwudyplomowe/wielodyplomowe” oznaczają program studiów
oferowany przez co najmniej dwie instytucje szkolnictwa wyższego (studia
dwudyplomowe) lub więcej instytucji szkolnictwa wyższego (studia
wielodyplomowe), po zakończeniu którego student otrzymuje osobny dyplom od
każdej uczestniczącej instytucji; 17) „działalność młodzieży”
oznacza działalność pozaszkolną (takie jak wymiana młodzieży, wolontariat itd.)
prowadzoną przez osobę młodą indywidualnie lub w grupie, charakteryzującą się
podejściem opartym na uczeniu się pozaformalnym; 18) „partnerstwo” oznacza
porozumienie pomiędzy grupą instytucji lub organizacji z różnych państw
członkowskich w celu przeprowadzenia wspólnych działań europejskich w
dziedzinie kształcenia, szkolenia i młodzieży lub ustanawiające formalną lub
nieformalną sieć w danej dziedzinie. W odniesieniu do sportu jest to
porozumienie co najmniej z jedną stroną trzecią, taką jak zawodowa organizacja
sportowa lub sponsor w innym państwie członkowskim, w celu uzyskania z
dodatkowych źródeł wsparcia dla osiągnięcia zamierzonych celów programu; 19) „przedsiębiorstwo” oznacza
wszystkie podmioty gospodarcze sektora publicznego lub prywatnego, bez względu
na rozmiar, status prawny bądź sektor gospodarki, w którym działają, w tym z
zakresu gospodarki społecznej; 20) „umiejętności” oznaczają
zdolność do stosowania wiedzy i korzystania z wiedzy fachowej w celu
wykonywania zadań i rozwiązywania problemów; 21) „kompetencje” oznaczają udowodnioną
zdolność stosowania wiedzy, umiejętności i postaw z odpowiedzialnością i
autonomią w kontekście edukacyjnym, społecznym i zawodowym; 22) „kompetencje kluczowe”
oznaczają podstawowy zbiór wiedzy, umiejętności i postaw, których każda osoba
potrzebuje do spełnienia i rozwoju osobistego, aktywności obywatelskiej,
włączenia społecznego i zatrudnienia; 23) „wyniki” oznaczają wszelkie
dane, wiedzę i informacje, bez względu na ich formę, charakter i możliwość
ochrony, powstające w trakcie działania, oraz wszelkie prawa z nimi powiązane,
w tym prawa własności intelektualnej; 24) „upowszechnianie wyników”
oznacza podawanie do wiadomości publicznej wyników programu i poprzedzających
go programów przy wykorzystaniu właściwych środków mających na celu zapewnienie
właściwego rozpoznania tych wyników, ich przedstawienia i wdrożenia na szeroką
skalę; 25) „otwarta metoda koordynacji”
oznacza międzyrządową metodę określającą ramy współpracy pomiędzy państwami
członkowskimi, dzięki której można ukierunkować ich krajową politykę na
konkretne wspólne cele. W ramach niniejszego programu otwarta metoda
koordynacji ma zastosowanie do kształcenia, szkolenia i
młodzieży; 26) „narzędzia UE służące
zwiększaniu przejrzystości” oznaczają instrumenty ułatwiające zainteresowanym
stronom zrozumienie, docenienie i, w stosownych przypadkach, uznawanie wyników
nauczania i kwalifikacji w całej Unii; 27) „państwa
sąsiadujące” oznaczają państwa i terytoria wymienione w załączniku do
rozporządzenia XX/2012[28] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia X YY 2012 r. ustanawiającego
Europejski Instrument Sąsiedztwa: Algierię, Armenię, Okupowane Terytorium
Palestyńskie, Azerbejdżan, Białoruś, Egipt, Gruzję, Izrael, Jordanię, Liban,
Libię, Mołdawię, Maroko, Syrię, Tunezję i Ukrainę. Ponadto w przypadku działań wspieranych w dziedzinie młodzieży Rosję
również uznaje się za państwo sąsiadujące; 28) „dwojaka
kariera zawodowa” oznacza połączenie uprawiania sportu wyczynowego z
kształceniem ogólnym lub pracą. Artykuł 3 Europejska
wartość dodana 1. W ramach programu wspierane
są wyłącznie te działania, które posiadają potencjalną europejską wartość
dodaną i które przyczyniają się do realizacji celu ogólnego, o którym mowa w
art. 4. 2. Europejską wartość dodaną
działań realizowanych w ramach programu zapewnia się w szczególności za sprawą: a) transnarodowego charakteru tych działań,
w szczególności dzięki mobilności transnarodowej i współpracy ukierunkowanej na
osiągnięcie długoterminowego skutku systemowego; b) ich komplementarności i synergii z innymi
krajowymi, międzynarodowymi i innymi unijnymi programami i politykami, co
umożliwia osiągnięcie korzyści skali i masy krytycznej; c) ich wkładu w skuteczne wykorzystanie
unijnych narzędzi w zakresie uznawania kwalifikacji i przejrzystości. Artykuł 4 Cel ogólny
programu 1. Program ma na celu
przyczynienie się do realizacji celów strategii „Europa 2020” i strategicznych
ram europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020), w
tym odpowiednich poziomów odniesienia ustanowionych w ramach tych instrumentów,
przyczynienie się do realizacji odnowionych ram współpracy europejskiej w
dziedzinie młodzieży (2010-2018), do zrównoważonego rozwoju państw trzecich w
dziedzinie szkolnictwa wyższego oraz do rozwoju europejskiego wymiaru sportu. 2. Program ma na celu
szczególnie przyczynienie się do osiągnięcia następujących głównych celów
strategii „Europa 2020”: a) ograniczenie wskaźnika przedwczesnego
zakończenia nauki; b) zwiększenie liczby 30-34 letnich
studentów, którzy ukończyli studia wyższe. ROZDZIAŁ II Kształcenie, szkolenie i młodzież Artykuł 5 Cele
szczegółowe W obszarach kształcenia, szkolenia i młodzieży
realizowane są następujące cele szczegółowe programu: a) podniesienie poziomu kluczowych
kompetencji i umiejętności, w szczególności w zakresie ich przydatności dla
rynku pracy i społeczeństwa, jak również zwiększenie udziału młodzieży w życiu
demokratycznym Europy, zwłaszcza dzięki zwiększonym możliwościom w zakresie
mobilności edukacyjnej młodzieży, osób uczących się, pracowników i osób pracujących
z młodzieżą oraz dzięki zacieśnionej współpracy między sektorami kształcenia i
młodzieżą oraz rynkiem pracy; –
Powiązane wskaźniki: –
% uczestników, którzy zwiększyli swoje kompetencje
kluczowe lub podnieśli swoje umiejętności mające znaczenie dla ich zdolności do
zatrudnienia; –
% młodych uczestników deklarujących lepsze
przygotowanie do uczestnictwa w życiu społecznym i politycznym; b) wspieranie poprawy jakości,
doskonałości innowacyjnej i umiędzynarodowienia instytucji edukacyjnych, jak
również w pracy z młodzieżą, w szczególności dzięki zacieśnionej współpracy
transnarodowej między organizatorami kształcenia i szkolenia/organizacjami
młodzieżowymi a innymi zainteresowanymi stronami; –
Powiązany wskaźnik: % organizacji, które
uczestniczyły w programie i opracowały/przyjęły innowacyjne metody c) wspieranie tworzenia europejskiego
obszaru uczenia się przez całe życie, zainicjowanie reform politycznych na
szczeblu krajowym, wspieranie modernizacji systemów kształcenia i szkolenia, w
tym uczenia się pozaformalnego, oraz wspieranie europejskiej współpracy w
dziedzinie młodzieży, w szczególności dzięki zacieśnionej współpracy
politycznej, lepszemu zastosowaniu narzędzi uznawania i narzędzi służących
zwiększaniu przejrzystości oraz dzięki rozpowszechnianiu dobrych praktyk; –
Powiązany wskaźnik: liczba państw członkowskich
wykorzystujących wyniki otwartych metod koordynacji w pracach nad swoją
polityką krajową d) poszerzanie międzynarodowego wymiaru
kształcenia, szkolenia i młodzieży, w szczególności w szkolnictwie wyższym,
dzięki zwiększeniu atrakcyjności unijnych instytucji szkolnictwa wyższego oraz
wspieraniu działań zewnętrznych Unii, w tym jej celów rozwoju, poprzez
promowanie mobilności i współpracy między instytucjami szkolnictwa wyższego UE
i państw trzecich oraz poprzez ukierunkowane budowanie potencjału w państwach
trzecich; –
Powiązany wskaźnik: liczba
instytucji szkolnictwa wyższego spoza UE uczestniczących w działaniach w
zakresie mobilności i współpracy e) poprawa nauczania i uczenia się
języków oraz promowanie różnorodności językowej; –
Powiązany wskaźnik: % uczestników, którzy poprawili
swoje umiejętności językowe f) wspieranie
udoskonalania nauczania i badań dotyczących integracji europejskiej poprzez
realizację na całym świecie działań „Jean Monnet”, o których mowa w art. 10; –
Powiązany wskaźnik: liczba studentów przechodzących
szkolenia w ramach działań „Jean Monnet”. Artykuł 6 Działania w
ramach programu 1. W dziedzinie kształcenia,
szkolenia i młodzieży cele programu realizowane są w ramach następujących
trzech rodzajów działań: a) mobilności edukacyjnej osób, b) współpracy na rzecz innowacji i dobrych
praktyk, c) wsparcia reform politycznych. 2. Szczegółowe działania „Jean
Monnet” opisane są w art. 10. Artykuł 7 Mobilność
edukacyjna osób 1. W ramach mobilności
edukacyjnej osób wspiera się: a) transnarodową mobilność studentów
szkolnictwa wyższego i uczestników szkolenia zawodowego, jak również młodzieży
zaangażowanej w działania pozaformalne prowadzone między państwami
uczestniczącymi, o których mowa w art. 18. Mobilność ta może mieć formę
studiowania w instytucji partnerskiej, staży za granicą lub udziału w
działalności młodzieży, w szczególności w wolontariacie. Mobilność w zakresie
dyplomów na poziomie studiów magisterskich jest wspierana za pośrednictwem
instrumentu gwarancji kredytowych dla studentów, o którym mowa w art. 14 ust.
3; b) transnarodowa mobilność pracowników
między państwami uczestniczącymi, o których mowa w art. 18. Mobilność ta może
mieć formę nauczania lub udziału w działaniach w zakresie rozwoju zawodowego za
granicą. 2. W ramach tego działania
wspierana będzie również transnarodowa mobilność studentów, młodzieży i
pracowników do państw trzecich i z tych państw w sektorze szkolnictwa wyższego,
w tym mobilność zorganizowana na podstawie wspólnych, dwudyplomowych i
wielodyplomowych studiów wysokiej jakości lub wspólnych zaproszeń, jak również uczenia się pozaformalnego. Artykuł 8 Współpraca na
rzecz innowacji i dobrych praktyk 1. W ramach współpracy na rzecz
innowacji i dobrych praktyk wspiera się: a) transnarodowe partnerstwa strategiczne
między organizacjami zajmującymi się kształceniem, szkoleniem lub działalnością
młodzieży lub innymi odpowiednimi sektorami opracowującymi i wdrażającymi
wspólne inicjatywy i promującymi wymianę doświadczeń i wiedzy fachowej; b) transnarodowe partnerstwa przedsiębiorstw
i instytucji edukacyjnych w formie: –
sojuszy na rzecz wiedzy między instytucjami
szkolnictwa wyższego a przedsiębiorstwami, promujących kreatywność, innowacje i
przedsiębiorczość poprzez oferowanie właściwych możliwości uczenia się, w tym
opracowywanie nowych programów; –
sojuszy na rzecz umiejętności sektorowych między
organizatorami kształcenia i szkolenia a przedsiębiorcami, promujących zdolność
do zatrudnienia, tworzących nowe programy nauczania dla konkretnych sektorów,
opracowujących innowacyjne sposoby kształcenia i szkolenia zawodowego oraz
wykorzystujących w praktyce unijne narzędzia uznawania; c) platformy informatyczne, w tym
e-Twinning, obejmujące sektory kształcenia i młodzież, umożliwiające
partnerskie uczenie się, mobilność wirtualną i wymianę najlepszych praktyk oraz
zapewnienie dostępu uczestnikom z państw sąsiadujących. 2. W ramach tego działania
wspierane są również procesy rozwoju, budowanie potencjału, integracja regionalna,
wymiana wiedzy i procesy modernizacji dzięki partnerstwom między instytucjami
szkolnictwa wyższego Unii i państw trzecich, a także w sektorze młodzieży,
zwłaszcza w odniesieniu do partnerskiego uczenia się i wspólnych projektów
edukacyjnych oraz promowania współpracy regionalnej, w szczególności z
państwami sąsiadującymi. Artykuł 9 Wsparcie
reform politycznych 1. Wsparcie reform politycznych
obejmuje działania zainicjowane na szczeblu Unii związane z: a) działaniami związanymi z wdrażaniem
unijnego programu politycznego w dziedzinie kształcenia, szkolenia i młodzieży
(otwarte metody koordynacji), jak również z procesem bolońskim i kopenhaskim
oraz ze zorganizowanym dialogiem z młodzieżą; b) wdrażaniem w państwach uczestniczących
unijnych narzędzi służących zwiększaniu przejrzystości, zwłaszcza Europass,
europejskich ram kwalifikacji (EQF), Europejskiego systemu transferu i
akumulacji punktów (ECTS), europejskiego systemu transferu osiągnięć w
kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET) oraz ze wsparciem sieci europejskich; c) dialogiem politycznym z właściwymi
europejskimi zainteresowanymi stronami w obszarze kształcenia, szkolenia i
młodzieży; d) Europejskim forum młodzieży, krajowymi
ośrodkami informacyjnymi uznawalności wykształcenia akademickiego (NARIC),
sieciami Eurydice, Euroguidance i Eurodesk oraz krajowymi biurami
kontaktowymi Programu e-Twinning, krajowymi centrami Europass oraz
krajowymi biurami informacyjnymi w państwach sąsiadujących i w krajach
przystępujących, kandydujących i w potencjalnych krajach kandydujących
nieuczestniczących w pełnym zakresie w programie. 2. W ramach tego działania
zostanie również udzielone wsparcie na rzecz dialogu politycznego z państwami
trzecimi i organizacjami międzynarodowymi. Artykuł 10 Działania
„Jean Monnet” Działania „Jean Monnet” mają
na celu: a) promowanie nauczania i badań dotyczących
integracji europejskiej wśród specjalistów akademickich, osób uczących się i
obywateli na całym świecie, w szczególności poprzez tworzenie katedr Jean
Monnet i inne działania akademickie, jak również poprzez wspieranie innych
działań w zakresie budowania wiedzy w instytucjach szkolnictwa wyższego; b) wspieranie działalności instytucji
akademickich lub stowarzyszeń aktywnych w obszarze badań z dziedziny integracji
europejskiej i wspieranie znaku jakości Jean Monnet; c) wspieranie następujących europejskich
instytucji akademickich realizujących cel o znaczeniu ogólnoeuropejskim: (i) Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego
we Florencji, (ii) Kolegium Europejskiego (w Brugii i w
Natolinie); d) promowanie debaty politycznej i wymian
między światem akademickim a osobami odpowiedzialnymi za wyznaczanie kierunków
polityki na temat priorytetów polityki Unii. ROZDZIAŁ III Sport Artykuł 11 Cele
szczegółowe Zgodnie z celem
ogólnym w ramach programu realizuje się następujące cele szczegółowe w obszarze
sportu: a) eliminowanie zagrożeń transnarodowych
dotyczących sportu, takich jak doping, ustawianie zawodów sportowych, przemoc,
rasizm i nietolerancja; –
Powiązany wskaźnik: % uczestników wykorzystujących
wyniki projektów transgranicznych w walce z zagrożeniami dotyczącymi sportu. b) wspieranie dobrego zarządzania w sporcie
i dwojakich karier zawodowych sportowców; –
Powiązany wskaźnik: % uczestników wykorzystujących
wyniki projektów transnarodowych do poprawy zarządzania i podwójnych karier
zawodowych. c) promowanie włączenia społecznego,
równości szans i aktywności fizycznej poprawiającej zdrowie dzięki większemu
udziałowi w sporcie; –
Powiązany wskaźnik: % uczestników wykorzystujących
wyniki projektów transgranicznych do wzmocnienia włączenia społecznego,
zwiększenia równości szans i wskaźników uczestnictwa. Artykuł 12 Działania 1. Cele współpracy w sporcie
realizowane są poprzez następujące działania transnarodowe: a) wspieranie transnarodowych projektów
współpracy; b) wspieranie niekomercyjnych europejskich
imprez sportowych obejmujących kilka państw europejskich; c) wspieranie zwiększonego wykorzystania
wyników badań w kształtowaniu polityki; d) wspieranie budowania potencjału
organizacji sportowych; e) dialog z właściwymi europejskimi
zainteresowanymi stronami. 2. Wspierane
działania w zakresie sportu wywierają, w stosownych przypadkach, efekt dźwigni
uwalniającej dodatkowe środki finansowe dzięki partnerstwom z osobami trzecimi,
takimi jak prywatne przedsiębiorstwa. ROZDZIAŁ IV Przepisy finansowe Artykuł 13 Budżet 1. Pula środków finansowych
przeznaczona na realizację niniejszego programu począwszy od dnia 1 stycznia
2014 r. wynosi 17 299 000 000 EUR. Przydziela się następujące kwoty na działania
objęte programem: a) 16 741 738 000 EUR na działania w
dziedzinie kształcenia, szkolenia i młodzieży, o których mowa w art. 6 ust. 1; b) 318 435 000 EUR na działania „Jean
Monnet”, o których mowa w art. 10; c) 238 827 000 EUR na działania związane ze
sportem, o których mowa w rozdziale III. 2. Oprócz puli środków
finansowych wskazanej w ust. 1, oraz w celu promowania międzynarodowego wymiaru
szkolnictwa wyższego, orientacyjna kwota w wysokości 1 812
100 000 EUR[29] z różnych instrumentów
zewnętrznych (instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju, Europejski
Instrument Sąsiedztwa, Instrument Pomocy Przedakcesyjnej, Instrument
Partnerstwa oraz Europejski Fundusz Rozwoju) zostanie przydzielona na działania
związane z mobilnością edukacyjną do i z państw innych niż te, o których mowa w
art. 18 ust. 1 oraz na współpracę i dialog polityczny z
organami/instytucjami/organizacjami z tych państw. Do wykorzystania tych
funduszy będą miały zastosowanie przepisy niniejszego rozporządzenia. Fundusze zostaną udostępnione w ramach 2
wieloletnich alokacji obejmujących odpowiednio tylko trzy pierwsze 4 lata i
pozostałe 3 lata. Fundusze te zostaną odzwierciedlone w wieloletnim
orientacyjnym programowaniu tych instrumentów, zgodnie z ustalonymi potrzebami
i priorytetami poszczególnych krajów. Alokacje te mogą zostać zmienione w
przypadku istotnych nieprzewidzianych okoliczności lub poważnych zmian
politycznych zgodnie z priorytetami zewnętrznymi UE. Współpraca z państwami
nieuczestniczącymi może, w stosownych przypadkach, opierać się na dodatkowych
środkach pochodzących od państw partnerskich, które są udostępniane zgodnie z
procedurami uzgodnionymi z tymi państwami. 3. Zgodnie z oczekiwaną
wartością dodaną trzech rodzajów działań, o których mowa w art. 6 ust. 1, i z
zasadami dotyczącymi masy krytycznej, koncentracji, efektywności i wykonania
kwota wskazana w art. 13 ust. 1 lit. a) zostanie orientacyjnie przydzielona w
następujący sposób: –
[65 %] tej kwoty przydziela się na mobilność
edukacyjną osób; –
[26 %] tej kwoty przydziela się na współpracę na
rzecz innowacji i dobrych praktyk; –
[4 %] tej kwoty przydziela się na wsparcie reform
politycznych; –
[3 %] tej kwoty zostanie przydzielone na dotacje
operacyjne dla agencji krajowych; –
[2 %] tej kwoty pokryje wydatki administracyjne. 4. Alokacja finansowa na rzecz
programu może również obejmować wydatki dotyczące działań
przygotowawczych, monitorujących, kontrolnych oraz związanych z audytem i
oceną, wymaganych bezpośrednio dla zarządzania programem i do realizacji jego
celów; w szczególności dotyczy to
badań, spotkań ekspertów, działań informacyjno-komunikacyjnych, w tym
komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii
Europejskiej, o ile są one powiązane z ogólnymi celami niniejszego
rozporządzenia, wydatków związanych z sieciami informatycznymi służącymi do
przetwarzania i wymiany informacji, jak również wydatków odnoszących się do
wszelkiej innej pomocy technicznej i administracyjnej, które może ponieść
Komisja w związku z zarządzaniem programem. 5. Alokacja finansowa na rzecz
programu może również obejmować wydatki związane z pomocą
techniczną i administracyjną niezbędną dla zapewnienia przejścia między
niniejszym programem a środkami przyjętymi na mocy decyzji nr 1720/2006/WE
ustanawiającej program działań w zakresie uczenia się przez całe życie, decyzji
nr 1719/2006/WE ustanawiającej program „Młodzież w działaniu” oraz decyzji nr 1298/2008/WE ustanawiającej program Erasmus Mundus. W razie
potrzeby istnieje możliwość ujęcia środków w budżecie wykraczającym poza 2020
r. w celu pokrycia podobnych wydatków, aby można było zarządzać działaniami,
które do dnia 31 grudnia 2020 r. nie zostały jeszcze zakończone. 6. Fundusze przeznaczone na
mobilność edukacyjną osób, o której mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), zarządzane przez
agencje krajowe, przydziela się na podstawie liczby ludności i kosztów
utrzymania w państwie członkowskim, odległości miedzy stolicami państw
członkowskich oraz wykonania. Od parametru wykonania zależy przydział 25 %
łącznych funduszy zgodnie z kryteriami, o których mowa w ust. 7 i 8. 7. Przydział środków na
podstawie wykonania stosowany jest w celu promowania efektywnego i skutecznego
wykorzystania zasobów. Kryteria stosowane do pomiaru wykonania oparte są na
najnowszych dostępnych danych. Kryteriami tymi są: a) poziom realizacji
osiągnięty w ciągu roku w odniesieniu do uzgodnionych rezultatów i wyników; b) poziom
zrealizowanych rocznych płatności. Możliwa jest zmiana tych
kryteriów w trakcie trwania programu zgodnie z procedurą, o której mowa w art.
28 dotyczącym aktów delegowanych. 8. Przydziału środków na rok
2014 dokonuje się na podstawie najnowszych dostępnych danych dotyczących
realizacji i wykorzystania budżetu w ramach programów „Uczenie się przez całe
życie”, „Młodzież w działaniu” i Erasmus Mundus wykonanych do dnia 1 stycznia
2014 r. 9. W ramach programu można
zapewniać wsparcie przy pomocy szczególnych innowacyjnych warunków
finansowania, w szczególności warunków określonych w art. 14 ust. 3. Artykuł 14 Szczególne
warunki finansowania 1. Komisja wdraża wsparcie
finansowe Unii zgodnie z rozporządzeniem XX/2012 [rozporządzeniem finansowym]. 2. Komisja może ogłaszać
zaproszenia do składania wniosków wspólnie z państwami trzecimi lub ich
organizacjami i agencjami w celu wspólnego finansowania projektów. Projekty te
mogą być oceniane i wybierane dzięki wspólnym procedurom oceny i wyboru, które
mają zostać uzgodnione przez zaangażowane agencje finansujące zgodnie z
zasadami określonymi w rozporządzeniu XX/2012[30] [rozporządzenia
finansowego]. 3. Komisja zapewnia finansowanie
gwarancji kredytów dla studentów zamieszkałych w państwie uczestniczącym,
określonym w art. 18 ust. 1, podejmujących stacjonarne studia magisterskie w
innym państwie uczestniczącym; finansowanie to realizowane jest za pośrednictwem
powiernika uprawnionego do wdrażania go na podstawie porozumień powierniczych
określających szczegółowe zasady i wymogi regulujące wdrażanie instrumentu
finansowego, jak również odpowiednich zobowiązań stron. Instrument finansowy
jest zgodny z przepisami dotyczącymi instrumentów finansowych ustanowionymi w
rozporządzeniu finansowym i w akcie delegowanym zastępującym przepisy
wykonawcze. Zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002
dochody i zwroty generowane w ramach gwarancji należy przeznaczyć na dany
instrument finansowy. Ten instrument finansowy, w tym potrzeby rynkowe i jego
wykorzystanie, będzie podlegał monitorowaniu i ocenie, o których mowa w art. 15
ust. 2. 4. Organy sektora publicznego
oraz szkoły, instytucje szkolnictwa wyższego i organizacje prowadzące
działalność w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu, które w
ciągu ostatnich dwóch lat otrzymały ponad 50 % ich rocznego dochodu ze środków
publicznych, uznaje się za posiadające niezbędną zdolność finansową, zawodową i
administracyjną do prowadzenia działań w ramach programu. Nie wymaga się od
nich przedstawienia dodatkowych dokumentów na wykazanie tego faktu. 5. Dotacje na mobilność
edukacyjną przyznane osobom fizycznym zwalnia się z wszelkich podatków i kosztów
socjalnych. Takie samo zwolnienie stosuje się do podmiotów pośredniczących
udzielających takie wsparcie finansowe zainteresowanym osobom. 6. Kwota, o której mowa w art.
[127 ust. 1] rozporządzenia finansowego, nie ma zastosowania do wsparcia finansowego
na rzecz mobilności edukacyjnej udzielanego osobom fizycznym. ROZDZIAŁ V Wyniki wykonania i rozpowszechnianie Artykuł 15 Monitorowanie
oraz ocena wykonania i wyników 1. Komisja, we współpracy z
państwami członkowskimi, regularnie monitoruje wykonanie i wyniki programu w
kontekście jego celów, w szczególności w odniesieniu do: a) europejskiej wartości dodanej, o której
mowa w art. 3; b) podziału funduszy
związanego z głównymi sektorami edukacji, którego celem jest zapewnienie, do
końca okresu realizacji programu, przydziału finansowania gwarantującego
znaczący skutek systemowy. 2. Oprócz stałego monitorowania
Komisja sporządza sprawozdanie z oceny nie później niż do końca 2017 r. w celu
dokonania oceny skuteczności w realizacji celów, efektywności programu i jego
europejskiej wartości dodanej, w świetle decyzji w sprawie przedłużenia, zmiany
lub zawieszenia programu. Ocena powinna dotyczyć zakresu możliwości
uproszczenia, wewnętrznej i zewnętrznej spójności programu, dalszej
adekwatności wszystkich celów, a także udziału środków w realizacji unijnych
priorytetów dotyczących inteligentnego, trwałego wzrostu
gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. W
ocenie uwzględnia się również wyniki oceny długoterminowych skutków poprzednich
programów („Uczenie się przez całe życie”, „Młodzież w działaniu” i Erasmus
Mundus oraz innych międzynarodowych programów w zakresie szkolnictwa wyższego).
3. Bez uszczerbku dla wymogów
określonych w rozdziale VII i obowiązków agencji krajowych, o których mowa w
art. 22, państwa członkowskie przedstawiają Komisji, odpowiednio do dnia 31
marca 2017 r. i 30 czerwca 2019 r., sprawozdania z realizacji programu i jego
skutków. Artykuł 16 Komunikacja i
rozpowszechnianie 1. Komisja, we współpracy z
państwami członkowskimi, zapewnia rozpowszechnienie informacji, działania
promocyjne i następcze w odniesieniu do działań objętych wsparciem w ramach
programu, a także upowszechnianie wyników poprzednich programów „Uczenie się
przez całe życie”, Erasmus Mundus i „Młodzież w działaniu”. 2. Beneficjenci projektów
wspieranych w drodze działań, o których mowa w art. 6, 10 i 12, powinni
zapewnić odpowiednią komunikację i rozpowszechnianie uzyskanych wyników i
skutków. 3. Agencje krajowe, o których
mowa w art. 22, opracowują spójną politykę w kontekście skutecznego
upowszechniania i wykorzystywania wyników działań wspieranych w ramach działań,
którymi zarządzają w obrębie programu, i pomagają Komisji w wypełnianiu
ogólnego zadania dotyczącego rozpowszechniania informacji na temat programu i
jego rezultatów. 4. Podmioty sektora publicznego
i prywatnego w głównych sektorach edukacji objętych programem stosują nazwę
„Erasmus” dla celów komunikowania i rozpowszechniania informacji związanych z
programem, przy czym będzie on związany z następującymi głównymi sektorami
edukacji: –
„Erasmus – szkolnictwo wyższe”, związany ze
wszystkimi rodzajami szkolnictwa wyższego w Europie i na świecie; –
„Erasmus – szkolenie”, związany z kształceniem i
szkoleniem zawodowym oraz uczeniem się dorosłych; –
„Erasmus – szkoły”, związany z kształceniem
szkolnym; –
„Erasmus – uczestnictwo młodzieży”, związany z
uczeniem się pozaformalnym młodzieży. 5. Działania komunikacyjne służą
również komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii,
o ile są one związane z ogólnymi celami niniejszego rozporządzenia. ROZDZIAŁ VI Dostęp do programu Artykuł 17 Dostęp 1. O udział w przedmiotowym
programie mogą ubiegać się wszystkie podmioty sektora publicznego i prywatnego
działające w obszarze kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu lokalnego. 2. Przy realizacji programu
Komisja i państwa członkowskie dokładają szczególnych starań, aby ułatwić
uczestnictwo w programie osobom mającym trudności ze względu na wykształcenie,
status społeczny, płeć, a także ze względów fizycznych, psychologicznych,
geograficznych, ekonomicznych i kulturowych. Artykuł 18 Uczestnictwo
państw 1. W programie mogą uczestniczyć
następujące państwa (zwane dalej „państwami uczestniczącymi”): a) państwa członkowskie; b) kraje przystępujące,
kandydujące i potencjalne kraje kandydujące korzystające ze strategii
przedakcesyjnej, zgodnie z ogólnymi zasadami i warunkami uczestnictwa tych
państw w unijnych programach ustanowionych w odpowiednich umowach ramowych,
decyzjach rady stowarzyszenia lub w podobnych umowach; c) państwa EFTA będące członkami EOG zgodnie
z przepisami Porozumienia EOG; d) Konfederacja Szwajcarska pod warunkiem
zawarcia umowy dwustronnej przewidującej uczestnictwo tego państwa w programie.
2. Państwa uczestniczące, które
zostały wymienione w ust. 1, wypełniają obowiązki i realizują zadania określone
w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do państw członkowskich. 3. W ramach programu wspierana
jest współpraca z partnerami z państw trzecich, w szczególności z partnerami z
państw sąsiadujących, w działaniach, o których mowa w art. 6 i 10. ROZDZIAŁ VII System zarządzania i audytu Artykuł 19 Komplementarność
Komisja, we
współpracy z państwami członkowskimi, zapewnia ogólną spójność i
komplementarność z: a) odpowiednimi unijnymi politykami,
szczególnie w dziedzinie kultury i mediów, zatrudnienia, zdrowia, badań i
innowacji, przedsiębiorstw, sprawiedliwości, konsumentów, rozwoju i polityki
spójności; b) innymi istotnymi unijnymi źródłami
finansowania w obszarze polityki w dziedzinie kształcenia, szkolenia i
młodzieży, w szczególności z Europejskim Funduszem Społecznym oraz pozostałymi
instrumentami finansowymi dotyczącymi zatrudnienia i włączenia społecznego,
Europejskim Funduszem Rozwoju Regionalnego, programami w zakresie badań i
innowacji, a także instrumentami finansowymi dotyczącymi sprawiedliwości i
obywatelstwa, zdrowia, programami współpracy zewnętrznej oraz instrumentami
pomocy przedakcesyjnej. Artykuł 20 Organy
wykonawcze Program realizują następujące organy: a) na szczeblu unijnym – Komisja; b) na szczeblu krajowym – agencje
krajowe, które maja być utworzone w państwach uczestniczących, o których mowa w
art. 18 ust. 1. Artykuł 21 Organ krajowy 1. W terminie jednego miesiąca
od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie
powiadamiają Komisję o osobie lub osobach prawnie upoważnionych do działania w
ich imieniu jako „organ krajowy” do
celów niniejszego rozporządzenia, przekazując formalne powiadomienie za
pośrednictwem swojego stałego przedstawicielstwa przy Komisji. W przypadku zastąpienia organu krajowego w czasie realizacji programu
państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia o tym Komisję zgodnie z tą samą
procedurą. 2. Państwa członkowskie
podejmują wszystkie właściwe środki w celu zlikwidowania barier prawnych i
administracyjnych utrudniających odpowiednie funkcjonowanie programu, z
uwzględnieniem wydawania wiz. 3. W terminie trzech miesięcy od
daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia organ krajowy wyznacza jeden
organ koordynujący, zwany dalej „agencją krajową”. Organ krajowy dostarcza Komisji odpowiednią ocenę zgodności ex ante,
z której wynika, że agencja krajowa spełnia wymogi przepisów art. 55 ust. 1
lit. b) ppkt (vi) i art. 57 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia nr XX/2012, oraz art.
X związanego z nim rozporządzenia delegowanego nr XX/2012, a także wymogi Unii
w zakresie wewnętrznych standardów kontroli dotyczących agencji krajowych oraz
przestrzega zasad zarządzania przez agencje krajowe funduszami programu
przeznaczonymi na dotacje. 4. Organ krajowy wyznacza
niezależny organ audytowy, o którym mowa w art. 24. 5. Organ krajowy monitoruje i
nadzoruje zarządzanie programem na szczeblu krajowym. W odpowiednim terminie
przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji mającej wpływ na zarządzanie programem,
szczególnie w odniesieniu do jego agencji krajowej, organ krajowy powiadamia o
tym Komisję i konsultuje się z nią. 6. Organ krajowy przeprowadza
ocenę zgodności ex ante na podstawie własnych kontroli i audytów lub na
podstawie kontroli i audytów przeprowadzonych przez niezależny organ audytowy,
o którym mowa w art. 24. 7. W sytuacji, w której na
potrzeby programu wyznaczono tę samą agencję krajową, którą wyznaczono na
potrzeby poprzedniego programu „Uczenie się przez całe życie” lub programu
„Młodzież w działaniu”, zakres kontroli i audytów na potrzeby oceny zgodności ex
ante można ograniczyć do wymogów, które są nowe i szczególne dla
przedmiotowego programu. 8. Jeżeli
Komisja odrzuca wyznaczoną agencję krajową na podstawie analizy oceny zgodności
ex ante, organ krajowy zapewnia podjęcie niezbędnych działań naprawczych
w celu dopilnowania, aby organ wyznaczony jako agencja krajowa spełniał
minimalne wymogi określone przez Komisję, lub wyznacza inny podmiot jako
agencję krajową. 9. Organ krajowy zapewnia
odpowiednie współfinansowanie działań swojej agencji krajowej, aby zapewnić
zgodność zarządzania programem z obowiązującymi przepisami Unii. 10. Na podstawie corocznego
poświadczenia wiarygodności agencji krajowej dotyczącego zarządzania,
dotyczącej tej agencji niezależnej opinii z audytu i analizy Komisji dotyczącej
zgodności i funkcjonowania danej agencji krajowej, organ krajowy informuje
Komisję w terminie do dnia 30 października każdego roku o jego działaniach w
zakresie monitorowania i nadzoru realizacji programu. 11. Organ krajowy odpowiada za
właściwe zarządzanie funduszami Unii przekazywanymi przez Komisję agencji
krajowej na dotacje przyznawane w ramach programu. 12. W przypadku nieprawidłowości,
zaniedbania lub nadużycia finansowego, które można przypisać agencji krajowej,
oraz poważnych braków lub niezadowalającego funkcjonowania agencji, oraz w
przypadkach, w których prowadzi to do roszczeń ze strony Komisji wobec agencji
krajowej, organ krajowy ponosi odpowiedzialność wobec Komisji za fundusze,
które nie zostały odzyskane. 13. W sytuacjach, o których mowa w
ust. 12, organ krajowy może odwołać agencję krajową z własnej inicjatywy lub na
wniosek Komisji. Jeżeli organ krajowy pragnie odwołać agencję krajową z innego
uzasadnionego powodu, powiadamia Komisję o odwołaniu w terminie co najmniej
sześciu miesięcy przed przewidywaną datą zakończenia funkcjonowania agencji
krajowej. W takim przypadku organ krajowy i Komisja formalnie uzgadniają
szczegółowe i określone w czasie środki przejściowe. 14. W przypadku odwołania organ
krajowy przeprowadza niezbędne kontrole funduszy unijnych powierzonych
odwołanej agencji krajowej i zapewnia niezakłócone przekazanie nowej agencji
krajowej tych funduszy oraz wszystkich dokumentów i narzędzi zarządzania
wymaganych do zarządzania programem. Organ krajowy udziela odwołanej agencji
krajowej niezbędnego wsparcia finansowego, aby mogła ona dalej wykonywać swoje
zobowiązania umowne względem beneficjentów programów i Komisji do czasu
przekazania tych zobowiązań nowej agencji krajowej. Artykuł 22 Agencja
krajowa 1. Agencja krajowa: a) posiada osobowość prawną lub stanowi
część podmiotu posiadającego osobowość prawną i podlega przepisom prawa danego
państwa członkowskiego. Ministerstwo nie może zostać wyznaczone jako agencja
krajowa; b) posiada odpowiednie zdolności w zakresie
zarządzania, odpowiednich pracowników i odpowiednią infrastrukturę, aby
wypełniać swoje zadania w sposób zadowalający, zapewniając skuteczne i
efektywne zarządzanie programem oraz należyte zarządzanie funduszami UE; c) dysponuje środkami operacyjnymi i
prawnymi umożliwiającymi stosowanie określonych na szczeblu unijnych przepisów
dotyczących zarządzania administracyjnego, zarządzania finansami oraz
zarządzania umowami; d) oferuje odpowiednie gwarancje finansowe,
najlepiej udzielone przez organ publiczny, odpowiadające wysokości funduszy
unijnych, jakimi ma zarządzać; e) zostaje wyznaczona na czas trwania
programu. 2. Agencja krajowa jest
odpowiedzialna na szczeblu krajowym za niektóre działania w ramach programu
zarządzane na szczeblu krajowym, zgodnie z art. 55 ust. 1 lit b) ppkt (vi)
rozporządzenia nr XXX/2012 [przyszłe rozporządzenie finansowe] oraz art. X
związanego z nim rozporządzenia delegowanego nr XXX/2012 [przyszłe przepisy
wykonawcze]. Są to następujące działania: a) wszystkie działania w ramach kluczowego
działania „mobilność edukacyjna osób”, z wyjątkiem mobilności organizowanej na
podstawie studiów wspólnych lub dwudyplomowych/wielodyplomowych oraz unijnego
systemu gwarancji kredytowych; b) działanie „partnerstwa strategiczne” w
ramach kluczowego działania „współpraca na rzecz innowacji i dobrych praktyk”; c) zarządzanie oddolnymi działaniami w
ramach kluczowego działania „wsparcie reform politycznych”. 3. Agencja krajowa jest
odpowiedzialna za zarządzanie wszystkimi etapami realizacji cyklu projektu
działań w ramach programu, o których mowa w ust. 2, z ewentualnym wyłączeniem
decyzji w sprawie wyboru beneficjentów i udzielenia dotacji w odniesieniu do
„partnerstw strategicznych”, o których mowa w tym samym ustępie. 4. Agencja
krajowa udziela dotacji beneficjentom na podstawie umowy o udzielenie dotacji
lub decyzji o udzieleniu dotacji, zgodnie z postanowieniem Komisji w
odniesieniu do danego działania w ramach programu. 5. Agencja krajowa składa
coroczne sprawozdania Komisji oraz swojemu organowi krajowemu zgodnie z
przepisami art. 57 ust. 5 rozporządzenia finansowego nr XX/2012. Agencja
krajowa odpowiada za wdrażanie uwag Komisji sformułowanych po przeprowadzeniu
analizy poświadczenia wiarygodności agencji krajowej dotyczącego zarządzania
oraz opinii niezależnego audytu na ten temat. 6. Agencja
krajowa nie może zlecać osobie trzeciej żadnego powierzonego jej zadania w
ramach programu ani wykonania budżetu bez uprzedniej pisemnej zgody organu
krajowego i Komisji. Agencja krajowa ponosi wyłączną odpowiedzialność za
zadania zlecone osobie trzeciej. 7. W
przypadku zastąpienia agencji krajowej odwołana agencja krajowa pozostaje
odpowiedzialna w świetle prawa za wypełnianie swoich zobowiązań umownych wobec
beneficjentów programu oraz Komisji do czasu przekazania tych zobowiązań nowej
agencji krajowej. 8. Agencja
krajowa jest odpowiedzialna za zarządzanie umowami finansowymi dotyczącymi
poprzednich programów „Uczenie się przez całe życie” i „Mobilna młodzież” (2007–2013),
które będą nadal otwarte na początku programu, oraz za zakończenie tych umów. Artykuł 23 Komisja
Europejska 1. W
terminie dwóch miesięcy od daty otrzymania od agencji krajowej oceny zgodności ex
ante, o której mowa w art. 21 ust. 3, Komisja zatwierdza, zatwierdza
warunkowo lub odrzuca wyznaczenie agencji krajowej. Komisja nie wchodzi w
stosunek umowny z agencjami krajowymi do czasu zatwierdzenia oceny zgodności ex
ante. W przypadku zatwierdzenia warunkowego Komisja może zastosować
proporcjonalne środki ostrożności w odniesieniu do swojego stosunku umownego z
agencją krajową. 2. Komisja
formalizuje zobowiązania prawne z odniesieniu do umów finansowych dotyczących
poprzednich programów „Uczenie się przez całe życie” i „Mobilna młodzież”
(2007–2013), które pozostają otwarte w momencie rozpoczęcia programu, do czasu
przyjęcia oceny zgodności ex ante agencji krajowej wyznaczonej na
potrzeby programu. 3. Dokument
regulujący stosunek umowny między Komisją i agencją krajową: a) określa wewnętrzne standardy kontroli
dla agencji krajowych oraz zasady zarządzania funduszami unijnymi na dotacje
przez agencje krajowe; b) zawiera program prac agencji krajowej
obejmujący powierzone jej zadania z zakresu zarządzania, które otrzymują
wsparcie UE; c) określa wymogi stawiane agencji krajowej
w zakresie sprawozdawczości. 4. Komisja
co roku udostępnia agencji krajowej następujące fundusze programu: a) fundusze na dotacje w państwie
członkowskim przeznaczone na działania w ramach programu, zarządzanie którymi
zostało powierzone agencji krajowej; b) wkład finansowy na wsparcie zadań agencji
krajowej w zakresie zarządzania programem. Środki te zostaną przekazane w
formie zryczałtowanego wkładu w koszty operacyjne agencji krajowej. Wysokość
wkładu zostanie ustalona na podstawie kwoty funduszy unijnych na dotacje, która
została powierzona agencji krajowej. 5. Komisja
określa wymogi dotyczące programu prac agencji krajowej. Komisja nie udostępnia
funduszy programu agencji krajowej do czasu formalnego zatwierdzenia przez
siebie odpowiedniego programu prac agencji krajowej przez Komisję. 6. Na
podstawie wymogów dotyczących zgodności dla agencji krajowych, o których mowa w
art. 21 ust. 3, Komisja przeprowadza przegląd krajowego systemu zarządzania i
kontroli, oceniając w szczególności ocenę zgodności ex ante agencji
krajowej, roczne poświadczenie wiarygodności agencji krajowej dotyczące
zarządzania oraz opinię niezależnego organu audytowego na ten temat, z
należytym uwzględnieniem informacji przekazywanych corocznie przez organ krajowy
na temat prowadzonych przez niego działań z zakresu monitorowania programu i
nadzoru nad nim. 7. Po
przeprowadzeniu oceny rocznego poświadczenia wiarygodności dotyczącego
zarządzania oraz opinii niezależnego organu audytowego na ten temat Komisja przekazuje
swoją opinię i uwagi na ten temat agencji krajowej i organowi krajowemu. 8. Jeżeli
Komisja nie może przyjąć poświadczenia wiarygodności agencji krajowej
dotyczącego zarządzania lub opinii niezależnego organu audytowego na ten temat,
lub jeśli agencja krajowa nie realizuje w sposób zadowalający uwag Komisji,
Komisja może wdrożyć wszelkie środki ostrożności oraz środki naprawcze
niezbędne do zabezpieczenia interesów finansowych Unii zgodnie z art. 57 ust. 4
rozporządzenia finansowego nr XX/2012. 9. Komisja
organizuje regularne spotkania z siecią agencji krajowych, aby zapewnić spójną
realizację programu we wszystkich państwach uczestniczących. 10. Komisja
może zażądać od organu krajowego wyznaczenia instytucji lub organizacji, lub
rodzajów takich instytucji lub organizacji, które można uznać za kwalifikujące
się do uczestnictwa w konkretnych działaniach programu na danym terytorium. Artykuł 24 Organ audytowy 1. Niezależny
organ audytowy wydaje opinię z kontroli rocznego poświadczenia wiarygodności dotyczącego
zarządzania, o którym mowa w art. 57 ust. 5 lit. d) i e) rozporządzenia
finansowego nr XX/2012. 2. Niezależny organ audytowy: a) posiada niezbędne
kompetencje zawodowe do przeprowadzania audytów w sektorze publicznym; b) dba, aby działania z
zakresu audytu były prowadzone z uwzględnieniem międzynarodowych standardów
audytu; c) nie znajduje się w
sytuacji konfliktu interesów wobec podmiotu prawnego, którego część stanowi
agencja krajowa. W szczególności jest on funkcjonalnie niezależny od podmiotu
prawnego, którego część stanowi agencja krajowa, i nie przeprowadza żadnych
innych kontroli ani audytów tego podmiotu ani na jego zlecenie. 3. Niezależny organ audytowy
zapewnia Komisji i jej przedstawicielom oraz Trybunałowi Obrachunkowemu pełny
dostęp do wszystkich dokumentów i sprawozdań na poparcie swojej opinii z audytu
rocznego poświadczenia wiarygodności agencji krajowej dotyczącego zarządzania. ROZDZIAŁ VIII System kontroli Artykuł 25 Zasady systemu
kontroli 1. Komisja przyjmuje odpowiednie środki
zapewniające, w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie
niniejszego rozporządzenia, ochronę interesów finansowych Unii Europejskiej
przez stosowanie środków zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innym
bezprawnym działaniom, przez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia
nieprawidłowości, przez odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych oraz, w
stosownych przypadkach, przez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary. 2. Komisja jest odpowiedzialna
za kontrole nadzorcze działań w ramach programu, którymi zarządzają agencje
krajowe. Komisja określa zbiór minimalnych wymogów dotyczących kontroli
przeprowadzanych przez agencję krajową oraz niezależny organ audytowy. 3. Agencja krajowa jest
odpowiedzialna za podstawowe kontrole beneficjentów dotacji na działania w
ramach programu, o których mowa w art. 22 ust. 2. Kontrole te dają
wystarczającą pewność, że przyznane dotacje są wykorzystywane zgodnie z
przeznaczeniem i obowiązującymi przepisami unijnymi. 4. W odniesieniu do funduszy
programu, które są przekazywane agencjom krajowym, Komisja zapewni odpowiednią
koordynację swoich kontroli z organami krajowymi i agencjami krajowymi w
oparciu o zasadę pojedynczej kontroli oraz analizę opartą na ocenie ryzyka.
Przepis ten nie ma zastosowania do dochodzeń OLAF-u. Artykuł 26 Ochrona
interesów Unii Europejskiej 1. Komisja lub jej przedstawiciele oraz Trybunał
Obrachunkowy mają uprawnienia do audytu, na podstawie dokumentacji i na
miejscu, wobec wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców i podwykonawców
oraz innych osób trzecich, którzy otrzymują środki od Unii. Mogą oni również przeprowadzać audyty i kontrole agencji krajowych. 2. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć
Finansowych (OLAF) może przeprowadzać kontrole i inspekcje na miejscu u
podmiotów gospodarczych korzystających bezpośrednio lub pośrednio z takiego
finansowania, zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (Euratom, WE)
nr 2185/96, w celu określenia, czy miały miejsce nadużycia finansowe, korupcja lub
jakiekolwiek inne bezprawne działania, które wywierają wpływ na interesy Unii
Europejskiej w związku z umową o udzielenie dotacji, decyzją o udzieleniu
dotacji lub zamówieniem dotyczącym finansowania przez Unię. 3. Nie naruszając przepisów ust. 1 i 2, w umowach o
współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi oraz umowach o
udzielenie dotacji, decyzjach o udzieleniu dotacji i zamówieniach wynikających
z wdrożenia niniejszego rozporządzenia wyraźnie upoważnia się Komisję, Trybunał
Obrachunkowy i OLAF do prowadzenia takich audytów, kontroli i inspekcji na
miejscu. ROZDZIAŁ IX Przekazanie uprawnień i przepisy wykonawcze Artykuł 27 Przekazanie
uprawnień Komisji Komisja posiada uprawnienia do przyjęcia aktów
delegowanych zgodnie z art. 28 dotyczącym zmiany art. 13 ust. 7 i art. 22 ust.
2 w odniesieniu odpowiednio do kryteriów wykonania oraz przepisów dotyczących
działań, którymi zarządzają agencje krajowe. Artykuł 28 Wykonywanie
przekazanych uprawnień 1. Powierzenie Komisji uprawnień
do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym
artykule. 2. Uprawnienia, o którym mowa w
art. 27, powierza się Komisji na okres 7 lat od dnia wejścia w życie
niniejszego rozporządzenia i na czas trwania programu. 3. Przekazanie uprawnień, o
którym mowa w art. 27, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament
Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej
uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej
opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej
decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już
obowiązujących aktów delegowanych. 4. Niezwłocznie po przyjęciu
aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu
i Radzie. 5. Akt delegowany przyjęty na
podstawie art. 27 wchodzi w życie tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada
nie wyraziły sprzeciwu w terminie 2 miesięcy od przekazania tego aktu
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeśli, przed upływem tego terminu,
zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą
sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o 2 miesiące z inicjatywy Parlamentu
Europejskiego lub Rady. Artykuł 29 Realizacja
programu Aby zapewnić realizację programu, Komisja
przyjmuje roczne programy prac w drodze aktów wykonawczych zgodnie z procedurą
sprawdzającą, o której mowa w art. 30 ust. 2. W programach tych określa się
zamierzone cele, oczekiwane wyniki, metodę realizacji oraz ich całkowitą kwotę.
Zawierają one również opis finansowanych działań, wskazanie kwoty przydzielonej
na każde działanie, a także podział między państwa członkowskie funduszy na
działania zarządzane za pośrednictwem agencji krajowych oraz orientacyjny
harmonogram realizacji. W odniesieniu do dotacji zawierają priorytety,
podstawowe kryteria oceny oraz maksymalny poziom współfinansowania. Artykuł 30 Procedura
komitetowa 1. Komisję wspiera komitet.
Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2. W przypadku odesłania do
niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. ROZDZIAŁ X Przepisy końcowe Artykuł 31 Uchylenie –
przepisy przejściowe 1. Decyzja nr 1720/2006/WE
ustanawiająca program działań w zakresie uczenia się przez całe życie, decyzja
nr 1719/2006/WE ustanawiająca program „Mobilna młodzież” oraz decyzja nr
1298/2008/WE ustanawiająca program Erasmus Mundus tracą moc z dniem 1 stycznia
2014 r. 2. Działania rozpoczęte w dniu
31 grudnia 2013 r. lub wcześniej na podstawie decyzji nr 1720/2006/WE, decyzji
nr 1719/2006/WE oraz decyzji 1298/2008/WE są zarządzane, w stosownych
przypadkach, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. 3. Państwa członkowskie
zapewniają, na poziomie krajowym, niezakłócone przejście od działań realizowanych
w kontekście poprzednich programów w dziedzinie uczenia się przez całe życie,
młodzieży i współpracy międzynarodowej w szkolnictwie wyższym do działań
podejmowanych w ramach niniejszego programu. Artykuł 32 Wejście w
życie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie
dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1
stycznia 2014 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w
całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W imieniu Parlamentu Europejskiego W
imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący ZAŁĄCZNIK
OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH DLA WNIOSKÓW [do
zastosowania przy wszelkich wnioskach lub inicjatywach przedkładanych władzy
prawodawczej (art.
28 rozporządzenia finansowego oraz art. 22 przepisów wykonawczych do tego
rozporządzenia)] 1. STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY 1.1. Tytuł wniosku/inicjatywy 1.2. Dziedzina(-y)
polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa 1.3. Charakter
wniosku/inicjatywy 1.4. Cel/cele
1.5. Uzasadnienie
wniosku/inicjatywy 1.6. Czas
trwania działania i jego wpływu finansowego 1.7. Przewidywany(-e)
tryb(-y) zarządzania 2. ŚRODKI ZARZĄDZANIA 2.1. Zasady
nadzoru i sprawozdawczości 2.2. System
zarządzania i kontroli 2.3. Środki
zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom 3. SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY
WNIOSKU/INICJATYWY 3.1. Dział(y)
wieloletnich ram finansowych i pozycja(-e) wydatków w budżecie, na które wniosek/inicjatywa
ma wpływ 3.2. Szacunkowy
wpływ na wydatki 3.2.1. Synteza szacunkowego wpływu na wydatki 3.2.2. Szacunkowy
wpływ na środki operacyjne 3.2.3. Szacunkowy
wpływ na środki administracyjne 3.2.4. Zgodność
z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi 3.2.5. Udział
osób trzecich w finansowaniu 3.3. Szacunkowy wpływ na dochody OCENA
SKUTKÓW FINANSOWYCH DLA WNIOSKÓW 1. STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY 1.1. Tytuł wniosku/inicjatywy Wniosek dotyczący ROZPORZĄDZENIA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
ustanawiającego „Erasmus dla wszystkich”, Program UE na rzecz Kształcenia,
Szkolenia, Młodzieży i Sportu 1.2. Dziedzina(-y) polityki w
strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa[31] Tytuł
15 Edukacja i kultura 1.3. Charakter wniosku/inicjatywy x Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego
działania ¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania będącego następstwem
projektu pilotażowego/działania przygotowawczego[32] ¨ Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem bieżącego działania
¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy działania, które zostało przekształcone
pod kątem nowego działania 1.4. Cele 1.4.1. Wieloletni(e) cel(e)
strategiczny(-e) Komisji wskazany(-e) we wniosku/inicjatywie Strategia
„Europa 2020” Priorytet:
Inteligentny wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu, Jednolity
program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu Cele:
Kształcenie/umiejętności Inicjatywy
przewodnie: Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia, „Mobilna
młodzież” 1.4.2. Cel(e) szczegółowy(-e) i
działanie(-a) ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa CEL
SZCZEGOŁOWY nr 1: Podniesienie
poziomu kluczowych kompetencji i umiejętności, w szczególności w zakresie ich
przydatności dla rynku pracy i społeczeństwa, jak również zwiększenie udziału
młodych ludzi w życiu demokratycznym Europy, zwłaszcza dzięki zwiększonym
możliwościom w zakresie mobilności edukacyjnej młodzieży, osób uczących się,
pracowników i osób pracujących z młodzieżą oraz dzięki zacieśnionej współpracy
między sektorami kształcenia i młodzieżą oraz rynkiem pracy. CEL
SZCZEGOŁOWY nr 2: Wspieranie
poprawy jakości, doskonałości innowacyjnej i umiędzynarodowienie instytucji
edukacyjnych na świecie, jak również w pracy z młodzieżą, w szczególności
dzięki zacieśnionej współpracy transnarodowej między organizatorami kształcenia
i szkolenia/organizacjami młodzieżowymi a innymi zainteresowanymi stronami. CEL
SZCZEGÓŁOWY nr 3: Promowanie
tworzenia europejskiego obszaru uczenia się przez całe życie, zainicjowanie
reform politycznych na szczeblu krajowym, wspieranie modernizacji systemów
kształcenia i szkolenia, w tym uczenia się pozaformalnego, i wspieranie
europejskiej współpracy w dziedzinie młodzieży, w szczególności dzięki
zacieśnionej współpracy politycznej, lepszemu zastosowaniu narzędzi uznawania i
narzędzi służących zwiększaniu przejrzystości oraz dzięki rozpowszechnianiu
dobrych praktyk. CEL
SZCZEGÓŁOWY nr 4: Poszerzanie
międzynarodowego wymiaru kształcenia, szkolenia i młodzieży, w szczególności w
szkolnictwie wyższym, dzięki zwiększeniu atrakcyjności unijnych instytucji
szkolnictwa wyższego oraz wspieranie unijnych celów rozwoju poprzez promowanie
mobilności i współpracy między instytucjami szkolnictwa wyższego UE i państw
trzecich oraz poprzez ukierunkowane budowanie potencjału w państwach trzecich. CEL
SZCZEGÓŁOWY nr 5: Poprawa
nauczania i uczenia się języków oraz promowanie różnorodności językowej. CEL
SZCZEGÓŁOWY nr 6: Wspieranie
udoskonalania nauczania i badań dotyczących integracji europejskiej poprzez
realizację na całym świecie działań „Jean Monnet”. CEL
SZCZEGOŁOWY nr 7: Eliminowanie
zagrożeń transnarodowych dotyczących sportu, takich jak doping, ustawianie
zawodów sportowych, przemoc, rasizm i nietolerancja. CEL
SZCZEGOŁOWY nr 8: Wspieranie
dobrego zarządzania w sporcie i dwojakich karier zawodowych sportowców. CEL
SZCZEGOŁOWY nr 9: Promowanie
włączenia społecznego, równości szans, aktywności fizycznej poprawiającej
zdrowie dzięki większemu udziałowi w sporcie. Działanie(-a) ABM/ABB, którego(-ych) dotyczy wniosek/inicjatywa Proponowane
nowe działanie ABM/ABB: 15.02
Kształcenie, szkolenie, młodzież i sport 1.4.3. Oczekiwany(-e) wynik(i) i
wpływ Należy wskazać, jakie
efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupom docelowym. Wspierając
transnarodową, formalną i pozaformalną mobilność edukacyjną i współpracę,
zarówno wewnątrz Unii, jak i w skali międzynarodowej, program „Erasmus dla
wszystkich” pomoże państwom członkowskim w osiągnięciu znaczącego skutku
systemowego w odniesieniu do ich systemów kształcenia, szkolenia i wsparcia dla
młodzieży. Przewidywane korzyści odniosą nie tylko zainteresowane osoby; pomogą
one młodzieży zdobyć nowe umiejętności i zwiększyć jej zdolność do
zatrudnienia; sprawią, że instytucje edukacyjne będą bardziej efektywne,
otwarte i międzynarodowe, a także zapewnią wysokiej jakości narzędzia, analizy
i badania. W
dziedzinie uczenia się pozaformalnego i pracy z młodzieżą oczekuje się, że
najsilniejsze skutki będą dotyczyć rozwoju edukacyjnego i zawodowego osób, z
uwzględnieniem promowania uczestnictwa młodzieży w społeczeństwie oraz sportu.
Program nada również kształt inicjatywom w zakresie polityki, takim jak
wolontariat europejski, zacieśniając współpracę w dziedzinie wolontariatu dla
młodzieży. W
przypadku krajów kandydujących i państw trzecich wniosek zwiększy ich potencjał
w zakresie nawiązywania partnerstwa ukierunkowanego na bliższą współpracę,
szczególnie w zakresie mobilności. Bliższa współpraca będzie wspierać
rozwijanie potencjału oraz modernizację szkolnictwa wyższego w państwach
partnerskich, a także przyczyni się do zwiększenia atrakcyjności Europy. 1.4.4. Wskaźniki wyników i wpływu Należy określić
wskaźniki, które umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy. Wskaźniki || Źródło danych || Cel – wykształcenie wyższe – osoby przedwcześnie kończące naukę || strategia „Europa 2020” sprawozdania dotyczące ET2020 Eurostat || Do 2020 r. co najmniej 40 % osób w wieku 30–34 lat powinno być absolwentami szkół wyższych. Do 2020 r. maksymalnie 10 % osób w wieku 18–24 lat posiada tylko wykształcenie średnie I stopnia i nie uczestniczy w kształceniu ani w szkoleniach. % uczestników, którzy podnieśli swoje kluczowe kompetencje lub umiejętności mające znaczenie dla ich zdolności do zatrudnienia || Eurostat sprawozdanie końcowe beneficjenta badania/Eurobarometr || Do 2020 r. 95 % osób twierdzących, że zdobyli lub poprawili kluczowe umiejętności dzięki swojemu uczestnictwu w projekcie realizowanym w ramach programu. % młodych uczestników, którzy deklarują, że są lepiej przygotowani do uczestnictwa w życiu społecznym i politycznym || sprawozdanie końcowe beneficjenta badania/Eurobarometr || Do 2020 r. 70 % młodych ludzi twierdzących, że są lepiej przygotowani do uczestnictwa w życiu społecznym i politycznym dzięki udziałowi w projekcie realizowanym w ramach programu % organizacji, które uczestniczyły w programie i opracowały/przyjęły innowacyjne metody || badania/Eurobarometr sprawozdanie końcowe || wzrost w skali roku liczba państw członkowskich wykorzystujących wyniki otwartej metody koordynacji przy opracowywaniu swojej polityki krajowej || ET 2020 || Do 2020 r. systematyczne uwzględnianie przez wszystkie państwa członkowskie stosownych informacji/wyników uzyskanych w ramach otwartej metody koordynacji w zakresie kształcenia i szkolenia Liczba instytucji szkolnictwa wyższego spoza UE, które są zaangażowane w działania z zakresu mobilności i współpracy || sprawozdanie końcowe informatyczne narzędzie monitorowania badania/Eurobarometr || wzrost w skali roku % uczestników, którzy podnieśli swoje umiejętności językowe || || Do 2020 r. co najmniej 80 % uczniów szkół średnich I stopnia będzie znało co najmniej dwa języki obce % wzrostu liczby projektów „Jean Monnet” na świecie || sprawozdanie końcowe narzędzie monitorujące oparte na technologii informatycznej badania/Eurobarometr || wzrost w skali roku – % uczestników wykorzystujących wyniki projektów transgranicznych mających na celu zwalczanie zagrożeń dla sportu – % uczestników, którzy wykorzystują wyniki projektów transgranicznych mających na celu usprawnienie zarządzania oraz dwojakich karier – % uczestników, którzy wykorzystują wyniki projektów transgranicznych mających na celu poprawę włączenia społecznego, równości szans oraz poziomu uczestnictwa || sprawozdanie końcowe narzędzie monitorujące oparte na technologii informatycznej badania/Eurobarometr || wzrost w skali roku 1.5. Uzasadnienie
wniosku/inicjatywy 1.5.1. Potrzeba(-y), która(-e)
ma(-ją) zostać zaspokojona(-e) w perspektywie krótko- lub długoterminowej -
Zaoferowanie większych możliwości w zakresie mobilności edukacyjnej dla
studentów, młodzieży, nauczycieli, osób prowadzących szkolenie i osób
pracujących z młodzieżą. -
Zacieśnienie współpracy transnarodowej między organizacjami edukacyjnymi,
szkoleniowymi i młodzieżowymi w celu promowania innowacyjnych metod nauczania i
wymiany dobrych praktyk. -
Wzmocnienie międzynarodowego wymiaru kształcenia dzięki zacieśnieniu współpracy
z niektórymi regionami świata, w szczególności z sąsiadami Unii. -
Wspieranie reform politycznych w państwach członkowskich. -
Wspieranie działań w dziedzinie sportu, koncentrujących się na zwalczaniu
dopingu, przemocy i rasizmu, a także promowanie działań transnarodowych. 1.5.2. Wartość dodana z tytułu
zaangażowania Unii Jak
podkreślono w przeglądzie budżetu unijnego, „budżet Unii powinien być wykorzystywany
do finansowania dóbr publicznych UE, działań, których państwa członkowskie i
regiony nie mogą sfinansować same, lub w przypadkach gdy takie finansowanie
zapewni lepsze wyniki”. Oceny okresowe bieżących programów w dziedzinie
kształcenia, szkolenia i młodzieży (głównie programów „Uczenie się przez całe
życie” i „Mobilna młodzież”) wykazały, że główna europejska wartość dodana
programu wynika z transnarodowego i innowacyjnego charakteru podejmowanych
działań oraz produktów i partnerstw, które pomaga rozwijać. Wspieranie owocnej
współpracy między systemami państw członkowskich w dziedzinie kształcenia,
szkolenia i wsparcia dla młodzieży mogłoby pomóc w zidentyfikowaniu i wdrożeniu
skutecznej polityki i praktyk oraz zachęcić do wzajemnemego uczenia się. We
wniosku prawnym przestrzega się zasady pomocniczości, ponieważ zadania
dotyczące przyjęcia środka zachęcającego w dziedzinie objętej wnioskiem zostały
określone w Traktacie (art. 165 i 166 TUE). Polityka jest wdrażana z pełnym
poszanowaniem odpowiedzialności państw członkowskich, szczególnie w odniesieniu
do treści nauczania oraz organizacji krajowych systemów kształcenia, a także
różnorodności kulturowej i językowej, jak również zgodnie z zasadą pośredniego
zarządzania scentralizowanego. Instrument
unijny będzie ukierunkowany na mobilność studentów i nauczycieli, rozwijanie
wymiany informacji i najlepszych praktyk, dostosowanie do zmian w przemyśle
poprzez szkolenia zawodowe i przekwalifikowanie oraz ułatwienie dostępu do tych
szkoleń. 1.5.3. Główne wnioski wyciągnięte z
podobnych działań W
dziedzinie edukacji i kultury istniejący program „Uczenie się przez całe życie”
jest rezultatem połączenia trzech wcześniejszych programów[33]
w jeden program. Jak stwierdzono w ocenie okresowej programu „Uczenie się przez
całe życie”, połączenie to było udane głównie w odniesieniu do ogólnego
zarządzania dzięki znacznemu uproszczeniu administracyjnemu, jak również w
odniesieniu do rozpowszechnienia informacji wśród grup docelowych. Obecnie
należy przewidywać dalsze uproszczenia w efekcie połączenia programu „Uczenie
się przez całe życie” z programem „Mobilna młodzież” oraz różnymi programami
współpracy międzynarodowej. W istocie programy te mają już podobną strukturę
zarządzania (agencje krajowe, agencja wykonawcza) i obejmują bardzo podobne
rodzaje działań (głównie projekty w zakresie mobilności i współpracy). Jeżeli
chodzi o założenia polityczne, to oceny pokazują, że obecne programy
wspólnotowe mające na celu promowanie transnarodowej mobilności w zakresie
formalnego i pozaformalnego uczenia się i współpracy, zarówno wewnątrz Unii,
jak i w skali międzynarodowej, osiągnęły już znaczący skutek systemowy, który
zdecydowanie przynosi korzyści nie tylko zainteresowanym osobom. Oceny
konsekwentnie pokazują, że nieodłączna złożoność pozostałego rozdrobnienia
obecnego programu „Uczenie się przez całe życie” na 6 podprogramów, ponad 50
celów i ponad 60 działań, jest zbyt duża. Niesie ona ze sobą ryzyko pokrywania
się, utrudnia opracowanie spójnego podejścia w zakresie uczenia się przez całe
życie, a także ogranicza zakres przyrostu wydajności i opłacalności. Niektórym
bieżącym działaniom brakuje masy krytycznej wymaganej do osiągnięcia
długotrwałego skutku. Dodatkowo należy w pełni wykorzystać podobieństwa między
celami ogólnymi i mechanizmami realizacji podprogramów programu „Uczenie się
przez całe życie” oraz programu „Mobilna młodzież”, koncentrujących się na
mobilności, współpracy i kapitale ludzkim, szczególnie w odniesieniu do
zarządzania programem i jego realizacji. Z
oceny okresowej programu „Uczenie się przez całe życie” wynika, że jednolity
program stwarzałby możliwość zwiększenia spójności między różnymi możliwościami
finansowania, które są oferowane beneficjentom, a także wzmocnienia podejścia
opartego na uczeniu się przez całe życie dzięki połączeniu wszystkich programów
w dziedzinie formalnego i pozaformalnego uczenia się na wszystkich poziomach
kształcenia i szkolenia. Poszerzy on zakres strukturalnego partnerstwa zarówno
między różnymi sektorami kształcenia, jak i ze światem pracy oraz innymi
odpowiednimi podmiotami. Na poziomie zarządzania można będzie osiągnąć znaczne
korzyści skali, jeżeli działania o podobnym charakterze będą miały podobne
przepisy i procedury wykonawcze, zapewniając uproszczenia zarówno dla beneficjentów,
jaki i organów zarządzających na poziomie unijnym i krajowym. Program zapewni
również elastyczność oraz zachęty, aby podział środków budżetowych między
działania, beneficjentów i państwa lepiej odzwierciedlał wykonanie i
potencjalne skutki. To
samo dotyczy współpracy międzynarodowej w dziedzinie szkolnictwa wyższego,
która również charakteryzuje się rozdrobnieniem instrumentów unijnych, co
utrudnia dostęp studentów i instytucji do różnych możliwości oraz widoczność
Unii na arenie międzynarodowej. Podobne programy mają różne cele, zakres,
zasady działania i harmonogram, a interakcja między nimi nie jest łatwa;
nieprzewidywalność oraz roczny cykl finansowania typu stop-go w przypadku
niektórych działań utrudnia angażowanie się instytucji szkolnictwa wyższego we
współpracę długoterminową. 1.5.4. Spójność z ewentualnymi innymi
instrumentami finansowymi oraz możliwa synergia „Erasmus
dla wszystkich” nie jest jedynym programem unijnym w dziedzinie kształcenia i
młodzieży. Również fundusze strukturalne oraz przyszły program na rzecz badań
naukowych i innowacji „Horyzont 2020” znacząco przyczyniają się do realizacji
unijnej strategii „Europa 2020” i związanych z nią głównych celów, szczególnie
w odniesieniu do szkolnictwa wyższego i przedwczesnego zakończenia nauki.
Synergię między instrumentami zapewni wyraźne rozróżnienie rodzajów wspieranych
inwestycji/grup docelowych: infrastruktura edukacyjna będzie wspierana przez
EFRR, szkolenie osób na rynku pracy oraz mobilność dorosłych uczących się —
przez Europejski Fundusz Społeczny, a mobilność naukowców — przez „Horyzont
2020”. Ponadto program „Erasmus dla wszystkich” wspiera tylko projekty
transnarodowe, natomiast fundusze strukturalne koncentrują się na wymiarze
krajowym lub regionalnym. Dąży
się do zapewnienia państwom członkowskim możliwości sprawdzania i próbowania
narzędzi i metod będących efektem współpracy transnarodowej w ramach programu
„Erasmus dla wszystkich”, a następnie wdrażania ich na swoim terytorium za
pośrednictwem funduszy strukturalnych. Komplementarność
z inicjatywą „Horyzont 2020” będzie miała duże znaczenie dla szkolnictwa
wyższego, w tym dla jego wymiaru międzynarodowego, w kontekście którego będzie
promowana doskonałość i badania na uniwersytetach. 1.6. Czas trwania działania i jego
wpływu finansowego x Wniosek/inicjatywa o określonym czasie trwania –
xCzas trwania wniosku/inicjatywy: od 1.1.2014 r. do 31.12.2020 r. –
xCzas trwania wpływu finansowego: od 2014 r. do 2025 r. ¨ Wniosek/inicjatywa o nieokreślonym czasie trwania –
Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od RRRR r.
do RRRR r., –
po którym następuje faza operacyjna. 1.7. Przewidywany(-e) tryb(y)
zarządzania[34] x Bezpośrednie zarządzanie scentralizowane przez Komisję x Pośrednie zarządzanie scentralizowane poprzez przekazanie zadań
wykonawczych: –
xagencjom wykonawczym –
¨organom utworzonym przez Wspólnoty[35] –
xkrajowym organom sektora publicznego/organom mającym obowiązek
świadczenia usługi publicznej –
¨osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań na mocy tytułu
V Traktatu o Unii Europejskiej, określonym we właściwym prawnym akcie
podstawowym w rozumieniu art. 49 rozporządzenia finansowego ¨ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi ¨ Zarządzanie zdecentralizowane z państwami trzecimi x Zarządzanie wspólne z organizacjami międzynarodowymi (należy
wyszczególnić) W przypadku wskazania
więcej niż jednego trybu, należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi”. Uwagi Jeżeli
chodzi o inicjatywę mobilności dla studentów studiów
magisterskich w ramach programu Erasmus, o której mowa w art. 14 ust. 3,
Komisja przewiduje zastosowanie systemu wspólnego zarządzania z organizacjami
międzynarodowymi. Prawdopodobnie na powiernika dla potrzeb
realizacji gwarancji zostanie wybrana Grupa Europejskiego
Banku Inwestycyjnego, w zależności od szczegółowych
negocjacji w sprawie warunków umownych. 2. ŚRODKI ZARZĄDZANIA 2.1. Zasady nadzoru i
sprawozdawczości Należy określić
częstotliwość i warunki. Zasady
nadzoru i sprawozdawczości zostaną ustalone w kontekście skuteczności i
opłacalności oraz na podstawie doświadczenia zdobytego w trakcie bieżących
programów. Aby
osiągnięcie tego celu było możliwe, do procesu zarządzania dotacjami zostanie
wprowadzonych szereg uproszczeń, których podstawowym celem będzie zmniejszenie
obciążeń administracyjnych i powiązanych z nimi kosztów dla uczestników
programu, obniżenie kosztów monitorowania i kontroli organów zarządzającymi,
podniesienie jakości gromadzonych danych oraz obniżenie poziomu błędu. Aby
uzyskać wspomniane uproszczenie zostaną wdrożone następujące środki: - racjonalizacja
struktury i działań programu: radykalne zmniejszenie liczby różnych działań
objętych różnymi zasadami zarządzania; zaplecze organizacyjne działań powinno
zostać ujednolicone, a jego działanie usprawnione; - w
jak największym zakresie zostanie rozpowszechnione stosowanie kwoty ryczałtowej
i zryczałtowanych dotacji/dotacji na podstawie kosztów jednostkowych. Dotacje
dla indywidualnych osób na potrzeby działań z zakresu mobilności edukacyjnej
będą miały bez wyjątku w każdym przypadku formę dotacji zryczałtowanych.
Sprawozdawczość i kontrola będą zatem koncentrować się w większym stopniu na
realizacji działania objętego wsparciem i uzyskanych wynikach niż na
kwalifikowalności poniesionych kosztów, co zmniejszy obciążenie pracą zarówno w
przypadku uczestników programu, jak i organów zarządzających, a także możliwość
popełnienia błędów przez te podmioty; - w
przypadku projektów współpracy oraz wsparcia reform politycznych większy nacisk
zostanie położony na realizacje, co umożliwi zwiększenie kwoty zryczałtowanych
dotacji. Jeżeli podstawą dotacji będą koszty rzeczywiste, dotacja będzie
zasadniczo przeznaczona na pokrycie kosztów bezpośrednich; - beneficjenci
programu dostarczą niezbędnych informacji dotyczących zarządzania we wniosku o
udzielenie dotacji oraz w swoich sprawozdaniach. Wymogi w zakresie
sprawozdawczości będą proporcjonalne do wysokości dotacji, czasu trwania oraz
złożoności działania objętego wsparciem. W podstawie prawnej określono
wskaźniki mające zapewnić stabilną podstawę gromadzenia i wykorzystywania
danych w kontekście nadzoru i sprawozdawczości; - ograniczona
liczba działań otrzyma wsparcie w formie elektronicznych formularzy na potrzeby
składania wniosków i sprawozdań przez beneficjentów. Ułatwi to gromadzenie i
wykorzystywanie danych dla celów monitorowania i sprawozdawczości zarówno na
poziomie krajowym, jak i unijnym. 2.2. System zarządzania i kontroli
2.2.1. Zidentyfikowane ryzyko Rodzaje
ryzyka zidentyfikowane podczas realizacji obecnych programów dzielą się głównie
na następujące kategorie: - błędy
wynikające ze złożoności zasad: na podstawie obecnych programów widać, że
poziomy błędu i korekty finansowe są wyższe w przypadku działań
charakteryzujących się bardziej złożonymi zasadami zarządzania finansami,
szczególnie wtedy gdy dotacja jest przyznawana na podstawie kosztów
rzeczywistych; - wiarygodność
łańcucha kontroli i utrzymanie ścieżki audytu: obecnymi programami zarządza
duża liczba pośredników, agencji krajowych, organów audytowych oraz państw
członkowskich; - nieefektywne
wykorzystywanie zasobów administracyjnych: badanie kosztów kontroli działań
zarządzanych przez agencje krajowe w obecnych programach wykazało, że obecnie
agencje krajowe w wielu państwach przeprowadzają znacznie bardziej skrupulatne
kontrole i większą ich liczbę niż wymaga tego Komisja. Dodatkowo duża liczba w
szczególności niewielkich dotacji przeznaczonych na mobilność indywidualnych
osób nakłada duże obciążenie zarówno na uczestników, jak i na agencje krajowe.
Poza tym agencje krajowe, które zarządzają stosunkowo niewielkimi kwotami
funduszy unijnych, ponoszą znaczenie wyższe koszty zarządzania niż agencje
zarządzające większymi sumami; - specyficzna
grupa docelowa: szczególnie w sektorze młodzieży, ale w pewnym stopniu również
w obszarze uczenia się dorosłych, uczestnicy mogą nie posiadać niezbędnej
kondycji finansowej lub złożonej struktury zarządzania, np. grupy młodych osób,
tworzone wyłącznie na potrzeby zarządzania projektem wymiany młodzieży. Ten
brak formalnej struktury może mieć wpływ na ich finansową i operacyjną zdolność
zarządzania funduszami unijnymi; - potencjalne
nakładanie się finansowania różnych działań ze względu na ich szeroki zakres:
działaniami w ramach obecnego programu zarządza sieć agencji krajowych, agencja
wykonawcza oraz Komisja. Podmioty te wykorzystują różne informatyczne systemy
zarządzania. Jednocześnie aktualna definicja działań w ramach programu jest
raczej szeroka, co zasadniczo umożliwia pewien stopień nakładania się
finansowania. 2.2.2. Przewidywane metody kontroli System
kontroli nowego programu zostanie opracowany w takich sposób, aby zapewnić
skuteczność i opłacalność kontroli. 1.
Zmniejszenie liczby błędów wynikających ze złożoności zasad Jak
stwierdzono w pkt 2.1. powyżej, najważniejsze uproszczenie mające na celu
zmniejszenie liczby błędów wynikających ze złożoności zasad finansowych będzie
polegać na powszechnym stosowaniu dotacji w formie kwot ryczałtowych oraz skali
kosztów jednostkowych. Jest
to zgodne z wynikiem badania kosztów kontroli, w którym przeanalizowano koszty
kontroli 4 różnych rodzajów działań w ramach programu „Uczenie się przez całe
życie”, którymi zarządzają agencje krajowe: -
mobilność w ramach programu Erasmus: wysokie dotacje dla poszczególnych
uniwersytetów na podstawie kwot ryczałtowych dla beneficjentów wielokrotnie
korzystających z finansowania; dotacje stanowią 50 % budżetu programu; -
mobilność w ramach programu Leonardo oraz projektów w zakresie transferu
innowacji: odpowiednio średnie i wysokie dotacje dla partnerstw wielostronnych
na podstawie odpowiednio kwot ryczałtowych i kosztów rzeczywistych; -
partnerstwa: małe dotacje dla szkół, organizacji zajmujących się kształceniem i
szkoleniem zawodowym oraz uczeniem się dorosłych w oparciu o zryczałtowane
dotacje; -
mobilność indywidualna: bardzo małe dotacje dla indywidualnych pracowników
prowadzących nauczanie w szkołach oraz prowadzących kształcenie dorosłych. W
badaniu uzyskano następujące wyniki w odniesieniu do programu „Uczenie się
przez całe życie”: Rodzaj środka || Kontrola rutynowa || Kontrola dokumentacji || Kontrola ex post Mobilność w ramach programu Erasmus || 0,16 % || 0,32 % || 0,17 % Projekty Leonardo || 2,55 % || 1,67 % || 1,77 % Partnerstwa || 0,25 % || 0,36 % || nie dotyczy Mobilność indywidualna || 0,66 % || 0,93 % || nie dotyczy Średnia dla programu „Uczenie się przez całe życie” || 0,81 % || 1,05 % || 0,40 % Chociaż
średnia korekta finansowa po rutynowych kontrolach sprawozdań końcowych
(sprawdzono 100 % umów o udzielenie dotacji) wynosi 0,81 %, jej wartość waha
się od 0,16 % w przypadku mobilności w ramach programu Erasmus do 2,55 % w
przypadku projektów Leonardo. Podobnie w przypadku kontroli dokumentów na
podstawie dokumentów potwierdzających dla próby umów o udzielenie dotacji
(kontroli należy poddać 10-25 % populacji) średnia wynosi 1,05 % i waha się w
przedziale od 0,32 % w przypadku mobilności w ramach programu Erasmus do 1,67 %
w przypadku projektów Leonardo. Tę samą prawidłowość potwierdzają kontrole ex
post na miejscu. Jak
wynika z powyższych danych rzeczywisty margines błędu wynosi ok. 0,50 %. Ten
niski poziom błędu potwierdzają również niezależne audyty finansowe umów
pomiędzy Komisją a agencjami krajowymi (0,07 % w 2010 r.). W
przypadku programu „Mobilna młodzież” trudniej ustalić poziomy błędu. Na
podstawie audytów finansowych umów pomiędzy Komisją a agencjami krajowymi
przeprowadzonych w 2010 r. poziom błędu wyniósł 1,71 %, ale ogromny wpływ na
ten wynik miały systematyczne błędy po stronie jednego z głównych państw w
umowach pomiędzy Komisją a agencją krajową w latach 2005 i 2007. Średni
poziom błędu w przypadku dwóch połączonych programów wyniósł 0,3 %. Biorąc
pod uwagę fakt, że w ramach nowego programu ok. 80 % budżetu zostanie
przydzielone na działania w zakresie mobilności edukacyjnej oraz że dotacje na
te działania będą miały formę kwot ryczałtowych oraz skal kosztów
jednostkowych, można oczekiwać, że umożliwi to utrzymanie lub nawet dalsze
obniżenie niskiego już poziomu błędu w przypadku całego programu. Ponadto
oczekuje się, że przekształcenie indywidualnych umów o udzielenie dotacji
wspierających mobilność w umowy zarządzane przez organizacje, poprawi poziom
błędu i zbliży go do wartości odnotowanej w przypadku mobilności w ramach
programu Erasmus. W
przypadku działań w ramach współpracy na rzecz innowacji i dobrych praktyk oraz
w ramach wsparcia reform politycznych Komisja, jeżeli będzie to możliwe, ustali
wysokość kwot ryczałtowych, skalę kosztów jednostkowych i wysokość
zryczałtowanych dotacji w odniesieniu do oczekiwanych wyników, szczególnie w
przypadku partnerstw strategicznych (por. mechanizm finansowania porównywalny
do mechanizmu w przypadku partnerstw w tabeli powyżej). W
przypadku mniejszej części działań, na które dotacje mogą nadal opierać się
(częściowo) na kosztach rzeczywistych, uproszczenie zarządzania dotacjami
powinno wynikać w szczególności z ponownego określenia kosztów kwalifikowalnych
oraz ograniczenia wkładu Unii w konkretne rodzaje kosztów bezpośrednich zgodnie
z zaleceniami z wewnętrznego audytu DG EAC dotyczącego poziomu błędu w
zarządzaniu bezpośrednim. W odniesieniu do dotacji przewiduje się następujące
modele finansowania i uproszczenia: - uproszczony
zwrot rzeczywistych kosztów bezpośrednich; - jasna
definicja bezpośrednich kosztów zatrudnienia, aby zapewnić beneficjentom
pewność prawa oraz aby ograniczyć błędy; - pewność
prawa w odniesieniu do rejestracji czasu pracy dzięki zapewnieniu przejrzystego
i prostego zbioru minimalnych warunków w ramach zasad uczestnictwa; - zniesienie
obowiązków rejestracji czasu pracy w przypadku pracowników pracujących w 100 %
przy projekcie unijnym; - możliwość
wykorzystywania jednostkowych kosztów zatrudnienia (średnie koszty
zatrudnienia) w przypadku beneficjentów, którzy zwykle stosują tę metodę
rachunkowości; - jedna
kwota ryczałtowa obejmująca koszty pośrednie, stosowana wyłącznie w odniesieniu
do bezpośrednich kosztów zatrudnienia; - w
przypadku działań zarządzanych przez agencję wykonawczą stosowanie zaświadczeń
o przeprowadzeniu kontroli w odniesieniu do dotacji przekraczających próg, w
których to zaświadczeniach audytorzy będą poświadczać legalność i zgodność
sprawozdań finansowych; Środki
te powinny spowodować obniżenie poziomu błędu w przypadku tych rodzajów
projektów, w których poziomy błędu są obecnie stosunkowo wysokie, np. transfer
innowacji w ramach programu Leonardo, a w szczególności w przypadku działań
zarządzanych bezpośrednio przez Komisję i agencję wykonawczą. Oczekiwane wyniki/cel kontroli wewnętrznej Już
w ramach obecnych programów określono bardzo szczegółowe wymogi dotyczące
kontroli w podziale na różne rodzaje działań, opierając się na analizie ryzyka
i z uwzględnieniem poziomu dotacji, złożoności działania, liczby partnerów oraz
cyklu korzystania z finansowania przez danego beneficjenta. Podobne podejście
zostanie przyjęte w odniesieniu do nowego programu, uwzględnione zostanie
jednak również niższe ryzyko wynikające z przewidywanego uproszczenia. Jest to
dodatkowo uzasadnione przez wyjątkowo niskie poziomy błędu w przypadku
większości obecnch programów. Dobra znajomość systemów kontroli i ich wyników
umożliwi określenie celów kontroli na podstawie istniejącego ryzyka. W
związku z powyższym przewiduje się następujące orientacyjne cele kontroli
działań zarządzanych przez agencje krajowe: || Mobilność edukacyjna || Projekty współpracy prowadzone na miejscu kontrole systemów beneficjentów wielokrotnie korzystających z finansowania i beneficjentów wielu dotacji (w tym kontrola finansowa na miejscu ostatniej zakończonej umowy, jeżeli dotyczy) || W przypadku nowych beneficjentów: 1 kontrola w trakcie programu/beneficjenta wielokrotnie korzystającego z finansowania, który otrzymuje roczną dotację w wysokości >250 000 EUR || 1 kontrola w trakcie programu/beneficjenta wielu dotacji, który otrzymuje rocznie kwotę dotacji w wysokości >1 000 000 EUR W przypadku beneficjentów, którzy zostali poddani kontroli w odniesieniu do podobnych działań w ramach poprzednich programów, systemy kontroli będą zależeć od wyników wcześniejszych kontroli. kontrole na miejscu w trakcie realizacji działania w przypadku beneficjentów, którzy nie korzystali wielokrotnie z finansowania || 1 % w zależności od poziomu dotacji oraz rodzaju beneficjenta rutynowe kontrole sprawozdań końcowych || 100 % kontrole dokumentów potwierdzających || 2-5 % w zależności od poziomu dotacji oraz rodzaju beneficjenta || 2–10 % w zależności od poziomu dotacji, rodzaju dotacji oraz rodzaju beneficjenta kontrole finansowe ex post na miejscu || 0,25-1 % w zależności od poziomu dotacji, rodzaju dotacji, rodzaju beneficjenta oraz wyników wcześniejszych kontroli W
przypadku szczególnie małych państw z niewielką liczbą uczestników w ramach
danego działania można przyjąć szczegółowe cele kontroli, aby uniknąć
corocznego poddawania szczegółowym kontrolom tych samych beneficjentów z powodu
minimalnych wymogów ilościowych. Kontrole
na miejscu w trakcie realizacji działania będą uważnie dobierane, ponieważ
zwykle nie prowadzą one do korekty finansowej, a pociągają za sobą bardzo
wysokie koszty dla agencji krajowych. Mogą ograniczać się do konkretnych
obszarów, na przykład charakteryzujących się dużym zaangażowaniem
przedsiębiorstw, organów posiadających bardziej ograniczoną zdolność finansową
lub grup nieformalnych (szczególnie w sektorze młodzieży) i opierać się na
rodzajach ryzyka stwierdzonych podczas eksploracji danych. W
przypadku stwierdzenia poważnych problemów u danego beneficjenta częstotliwość
prowadzonych na miejscu kontroli systemów beneficjentów wielokrotnie
korzystających z finansowania może zostać zwiększona w całym okresie realizacji
programu. 2.
Wiarygodność łańcucha kontroli i ścieżki audytu W
przypadku bieżących programów „Uczenie się przez całe życie” i „Mobilna
młodzież” wprowadzono solidny system kontroli, aby kontrolować wykorzystanie
funduszy unijnych przyznanych na działania zarządzane przez agencje krajowe —
stanowiące ¾ budżetu programu — w państwach członkowskich. System ten został
utworzony w 2007 r. i na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat znacząco się
rozwinął, czego efektem było uznanie jego solidności przez Trybunał
Obrachunkowy (DAS 2008, 2009 i 2010) oraz Służbę Audytu Wewnętrznego (audyt
systemu zarządzania i kontroli agencji krajowych w ramach programu „Uczenie się
przez całe życie” w latach 2009–2010). W
nowym rozporządzeniu finansowym proponowanym przez Komisję wprowadzony zostanie
nowy element, który będzie musiał zostać uwzględniony na potrzeby łańcucha
kontroli. W art. 57 ust. 5 lit d) wymaga się, aby organy, takie jak agencje
krajowe, co roku sporządzały „poświadczenie wiarygodności dotyczące zarządzania
w odniesieniu do kompletności, rzetelności i prawdziwości sprawozdań,
prawidłowości funkcjonowania systemów kontroli wewnętrznej, a także legalności
i prawidłowości operacji podstawowych oraz przestrzegania zasady należytego
zarządzania finansami”. W art. 57 ust. 5 list e) wymaga się również „opinii
niezależnego audytora na temat poświadczenia wiarygodności dotyczącego
zarządzania, o którym mowa w lit. d), obejmującej wszystkie jego elementy”.
Nowe rozporządzenie finansowe stanowi, że agencje krajowe muszą dostarczyć
Komisji poświadczenie dotyczące zarządzania do dnia 1 lutego, a opinię
niezależnego audytora do dnia 15 marca następnego roku po roku, którego dotyczą
te dokumenty. W
efekcie tej zmiany w rozporządzeniu finansowym przyjęty zostanie łańcuch
kontroli w odniesieniu działań w ramach programu zarządzanych przez agencje
krajowe z jednoczesnym dalszym wykorzystaniem istniejących dobrych praktyk w
celu zapewnienia właściwego wykorzystania funduszy unijnych. W
odniesieniu do działań realizowanych przez agencje krajowe przewiduje
się następującą strukturę: - kontrole
będą organizowane na trzech poziomach: agencji krajowych, niezależnych organów
audytowych wyznaczonych przez państwa członkowskie oraz Komisji, przy czym
Komisja będzie uwzględniać kontrole przeprowadzone przez inne organy, aby
zapewnić racjonalność kontroli pod względem kosztów. W tym celu Komisja
zorganizuje regularną wymianę planów kontroli i audytów między zainteresowanymi
podmiotami w wieloletniej perspektywie audytu; - mimo
iż agencje krajowe będą odpowiedzialne za kontrole podstawowe beneficjentów,
ich system wewnętrznej kontroli i zgodności będzie monitorowany i nadzorowany
przez państwa członkowskie oraz poddawany audytowi przez niezależny organ
audytowy. Komisja określi wymogi w odniesieniu do kontroli na poziomie krajowym,
aby zapewnić spójność i wiarygodność oraz nadzór nad prowadzeniem kontroli na
poziomie państw członkowskich. Jest to już ugruntowana praktyka stosowana przez
Komisję, która corocznie wydaje tzw. przewodnik dla agencji krajowych, w którym
określa minimalne wymogi, cele kontroli oraz wytyczne techniczne dla agencji
krajowych, a także wytyczne dla agencji krajowych w odniesieniu do podstawowych
kontroli beneficjentów programu. To samo dotyczy wytycznych dla organów
krajowych, w których został określony minimalny zakres kontroli wtórnych i
wytyczne metodologiczne, aby zapewnić możliwą do zaakceptowania wiarygodność
oraz spójność i porównywalność kontroli. Po wprowadzeniu nowych wymogów dla
agencji krajowych w rozporządzeniu finansowym (por. w szczególności art. 57
ust. 5 lit d) i e)) w nowym programie wytyczne dla organów krajowych zostaną
jednak zastąpione przez „uzgodnione procedury” dla niezależnych organów
audytowych; - obecny
uciążliwy system corocznych poświadczeń wiarygodności przez państwa członkowskie
zostanie zastąpiony bardziej efektywną strukturą: ▪ państwa
członkowskie wyznaczą swoje agencje krajowe i przedstawią poświadczenie
wiarygodności ex ante, aby zapewnić zgodność agencji krajowej z
minimalnymi wymogami określonymi przez Komisję w odniesieniu do wewnętrznych
standardów kontroli oraz z przepisami unijnymi w zakresie zarządzania cyklem
projektu w przypadku działań zdecentralizowanych; ▪ agencje
krajowe przedstawią Komisji roczne poświadczenie wiarygodności dotyczące
zarządzania towarzyszące ich rocznemu sprawozdaniu z zarządzania programem i
jego realizacji z uwzględnieniem sprawozdań finansowych oraz sprawozdań z
kontroli beneficjentów; ▪ poświadczenie
wiarygodności agencji krajowej dotyczące zarządzania będzie zaopiniowane przez
niezależny organ audytowy posiadający niezbędne kompetencje zawodowe do
przeprowadzania audytów organów publicznych. Państwo członkowskie wyznaczy
niezależny organ audytowy i zapewni jego zgodność z minimalnymi wymogami
określonymi przez Komisję; ▪ chociaż
niezależny organ audytowy będzie odpowiadać za przeprowadzanie kontroli i
audytów agencji krajowej zgodnie z wymogami zawartymi w nowym rozporządzeniu
finansowym, państwa członkowskie będą monitorować zgodność agencji krajowej z
wymogami Komisji i co roku informować Komisję o swoich działaniach z zakresu
monitorowania i nadzoru; ▪ Komisja
będzie sama nadzorować cały system kontroli, przeprowadzając kontrole i audyty
(zarówno audyty systemów, jak i audyty finansowe) na poziomie krajowym z
należytym uwzględnieniem kontroli i audytów przeprowadzonych przez inne organy.
Kontrole przeprowadzane przez Komisję będą zatem proporcjonalne do siły
krajowych systemów kontroli. Prowadzona będzie regularna wymiana informacji na
temat kontroli i audytów na poziomie krajowym i europejskim, aby uniknąć luk i
nakładania się działań. W
przeciwieństwie do obecnych programów państwa członkowskie nie będą już miały
obowiązku dostarczania rocznego poświadczenia wiarygodności ze względu na
skuteczność i opłacalność, z uwagi na nowe wymogi dotyczące agencji krajowych
zawarte w nowym rozporządzeniu finansowym (por. art. 57 ust. 5). Pozostają
one jednak odpowiedzialne za monitorowanie i nadzorowanie realizacji programu
na poziomie krajowym i co roku będą informować Komisję o swoich działaniach w
tym zakresie. Aby
zapewnić wysokiej jakości podstawę dla rocznego poświadczenia wiarygodności
przez dyrektora generalnego zostanie wprowadzony system kontroli składający się
z następujących elementów: ▪ poświadczenie
wiarygodności dotyczące zarządzania ze strony agencji krajowej, które należy
dostarczyć do dnia 1 lutego N+1; ▪ opinia
z niezależnego audytu, którą należy dostarczyć do dnia 15 marca N+1; ▪ przeprowadzona
przez Komisję analiza poświadczenia wiarygodności dotyczącego zarządzania oraz
opinii z niezależnego audytu, a także odpowiednie informacje zwrotne dla
agencji krajowej i państwa członkowskiego, z uwzględnieniem spostrzeżeń i
zaleceń natury formalnej w przypadku braku zgodności lub niezadowalającego
funkcjonowania agencji krajowej; ▪ informacje
ze strony państw członkowskich, przekazywane do dnia 30 października każdego
roku, obejmujące działania z zakresu monitorowania i nadzorowania programu na
poziomie krajowym. Oczekuje
się, że w połączeniu z kontrolami systemów i audytami finansowymi prowadzonymi
przez Komisję, koszt kontroli będzie jeszcze niższy, zbliżając się do
proporcjonalnie niższych kosztów kontroli programu „Uczenie się przez całe
życie” (obecnie koszty te stanowią nieco poniżej 2 % rocznego budżetu Unii na
działania zarządzane przez agencje krajowe, przy czym 0,23 % ponosi KE; 0,16 %
państwa członkowskie. a 1,59 % agencje krajowe, w porównaniu do całkowitego
kosztu na poziomie 5,75 % w przypadku programu „Mobilna młodzież”, na który
składa się 1,00 % ponoszony przez KE; 0,82 % przez państwa członkowskie i 3,93
% przez agencje krajowe). Koszty
kontroli powinny zmniejszyć się w szczególności na dwóch poziomach: na poziomie
KE, ponieważ ta sama liczba urzędników będzie zarządzać znacznie większym
budżetem przy niższej liczbie agencji krajowych; na poziomie państw
członkowskich, ponieważ ich nadzór będzie wymagać mniejszej liczby kontroli
bezpośrednich z uwagi na rolę niezależnego organu audytowego. Przewiduje się
również obniżenie kosztów kontroli w agencjach krajowych, ale w mniejszym
stopniu: chociaż z jednej strony zmniejsza się minimalny odsetek beneficjentów,
których należy poddać kontroli, agencje krajowe będą zarządzać większymi
budżetami i w związku z tym większą liczbą beneficjentów. W
zależności od wyników przeprowadzonych kontroli Komisja może zastosować wobec
agencji krajowych środki ostrożności (takie jak zawieszenie zobowiązań lub
płatności) oraz środki naprawcze (w szczególności korekty finansowe). Oba
rodzaje środków są już stosowane i okazały się skuteczne przy rozwiązywaniu
poważnych problemów związanych z brakiem zgodności i niezadowalającym
funkcjonowaniem. Działania,
którymi zarządza agencja wykonawcza Komisja
będzie stosować środki kontroli wymagane w odniesieniu do agencji wykonawczych
zgodnie z art. 59 rozporządzenia finansowego [zgodnie z rozporządzeniem Rady
(WE) nr 58/2003 – rozporządzenie w sprawie agencji wykonawczych]. Dodatkowo
Komisja będzie monitorować i kontrolować osiągnięcie przez agencje wykonawcze
odpowiednich celów kontroli działań, którymi zarządzanie zostanie im
powierzone. Nadzór ten będzie elementem współpracy pomiędzy macierzystą DG a
agencją wykonawczą oraz składania sprawozdań półrocznych przez agencję. W
2010 r. agencja wykonawcza zgłosiła zastrzeżenie dotyczące zarządzania obecnym
(lata 2007-2013) programem „Mobilna młodzież”. W przypadku tego programu
istotność wartości narażonej na ryzyko w 2010 r. wyniosła 7,38 %, co jednak
stanowiło mniej niż 0,5 % całkowitego budżetu płatności agencji wykonawczej na
2010 r. Biorąc pod uwagę tę bardzo niską wartość, podtrzymano ogólną
wiarygodność poświadczenia agencji. Analiza błędów wykazała, że dotyczyły one
przede wszystkim trudności niektórych beneficjentów ze sporządzeniem
odpowiedniej dokumentacji poświadczającej oraz nieprzestrzegania niektórych zasad
kwalifikowalności. W
2011 r. opracowano i wdrożono plan działania mający na celu, w przypadku
wszystkich programów zarządzanych przez agencję, poprawę jakości przekazywanych
beneficjentom informacji na temat zobowiązań finansowych, audytów i kontroli ex
post (dzięki opracowaniu zestawu informacyjnego lub poprawie skuteczności i
efektywności wizyt monitorujących), poprawę strategii kontroli dokumentacji
oraz konsolidację strategii agencji w zakresie audytu. Oczekuje
się, że realizacja tego planu działania przez agencję zapewni obniżenie poziomu
błędu do końca obowiązujących wieloletnich ram finansowania. Jeżeli chodzi o
rok 2011, można już stwierdzić, że szacowany poziom błędu w przypadku programu
„Mobilna młodzież” powinien wynosić ok. 1 %. Zgodnie z tendencją
średnioterminową poziom niezgodności działań przewidzianych w ramach nowego
programu powinien być zatem znacznie niższy niż próg 2 %. Ponadto
środki służące uproszczeniu, które są przewidziane w proponowanym programie,
powinny dodatkowo zmniejszyć ryzyko wystąpienia błędów. Działania,
którymi zarządza bezpośrednio Komisja Komisja
zamierza zarządzać bezpośrednio tylko minimalną liczbą umów o udzielenie
dotacji i zamówień publicznych na usługi. W
latach 2009 i 2010 DG EAC zgłosiła zastrzeżenie dotyczące realizacji
scentralizowanych działań bezpośrednich. Podobnie jak w
przypadku agencji wykonawczej, analiza stwierdzonych błędów pokazuje, że
dotyczą one głównie niezdolności beneficjentów do sporządzania dokumentacji
poświadczającej lub niewystarczającej jakości tych dokumentów. Podjęte
działania naprawcze powinny zmniejszyć liczbę stwierdzanych błędów do końca
obecnych wieloletnich ram finansowania. Działania te obejmują: działania
informacyjne skierowane do beneficjentów, aby uświadomić im ich obowiązki;
zmianę w kierunku zamykania projektów na podstawie wyników lub podejścia
zakładającego zryczałtowane finansowanie; wprowadzenie na początku 2010 r.
„uzgodnionych procedur” w odniesieniu do audytów certyfikujących
zadeklarowanych wydatków; oraz wyrywkowe kontrole dokumentacji poświadczającej.
Ponadto aktualnie wprowadza się bardziej scentralizowany obieg finansowy, aby
zgromadzić specjalistyczną wiedzę z dziedziny finansów na potrzeby obsługi
mniejszej liczby transakcji. Przewidywane
uproszczenia pomogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia błędów również w przypadku
scentralizowanych transakcji bezpośrednich. 3.
Nieefektywne wykorzystanie zasobów administracyjnych Badanie
kosztów kontroli pokazało, że znaczna liczba agencji krajowych przeprowadza
więcej kontroli i są one bardziej skrupulatne niż wymaga tego KE, przy czym nie
zawsze niosą one ze sobą przekonującą wartość dodaną. Komisja szacuje koszty
tych dodatkowych kontroli na blisko 20 % całkowitych kosztów kontroli agencji
krajowych. W
kontekście zmniejszania wydatków publicznych takie dodatkowe kontrole w nowym
programie powinny ograniczać się do zagrożeń lub rozpoznanych przypadków
problematycznych. W związku z tym Komisja bardziej szczegółowo określi wymogi
dotyczące kontroli i dostarczy agencjom krajowym narzędzia kontroli, takie jak
listy kontrolne, w celu dopilnowania, aby we wszystkich państwach w odniesieniu
do takich samych działań obowiązywały jednakowe zasady kontroli. Nastąpi
również wzrost wykorzystania zasobów administracyjnych dzięki zniesieniu umów o
udzielenie dotacji wspierających indywidualną mobilność, tj. agencja krajowa
będzie przekazywać wszystkie dotacje wspierające mobilność edukacyjną osób
podmiotowi, który organizuje mobilność (np. uniwersytetom, szkołom,
organizatorom szkolenia), a nie poszczególnym studentom i nauczycielom. Powinno
to znacznie zmniejszyć liczbę umów przy jednoczesnym zmniejszeniu nieodłącznie
związanego z nimi obciążenia pracą uczestników i organów zarządzających na
wszystkich etapach cyklu projektu. Badanie
kosztów kontroli pokazało, że koszty te zależą po części od wielkości budżetu,
którym zarządzają agencje krajowe. W przypadku programu „Uczenie się przez całe
życie” koszt ten waha się od 1,26 % w przypadku 6 największych państw do 3,35 %
w przypadku 6 najmniejszych państw. Przedział ten jest jeszcze szerszy w
przypadku programu „Mobilna młodzież” (który zarządza ok. 1/6 budżetu programu
„Uczenie się przez całe życie”): od 3,66 % do 12,62 %. Biorąc pod uwagę
wspomniane rozbieżności, Komisja zaleca w swoim wniosku wyznaczenie jednej
agencji krajowej na państwo, aby zwiększyć masę krytyczną i obniżyć koszty
zarządzania. 4.
Rozwiązanie problemu słabości konkretnych grup docelowych Dzięki
proponowanym uproszczeniom zarządzania dotacjami, takim jak w szczególności
powszechne stosowanie kwot ryczałtowych i zryczałtowanych dotacji, poziom błędu
powinien obniżyć się również w przypadku uczestników charakteryzujących się
mniej solidną strukturą organizacyjną i mniejszą zdolnością finansową,
szczególnie w sektorze młodzieży, ale również w społeczności związanej z
uczeniem się dorosłych. Uwzględniając
wspomniane środki upraszczające, Komisja przyjmuje konieczność zaakceptowania
ryzyka rezydualnego, które jest nieodłącznym elementem wyboru politycznego
polegającego na zapewnieniu wsparcia Unii dla tych rodzajów uczestników z uwagi
na cele programu. 5.
Zapobieganie potencjalnemu podwójnemu finansowaniu Zobacz
pkt 2.3 poniżej. 2.3. Środki zapobiegania
nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom Określić istniejące
lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony Należy
zauważyć, że ogólnie w ramach obecnych programów doszło do bardzo niewielu
nadużyć finansowych. Fakt ten, w połączeniu z bardzo niskimi poziomami błędu,
uzasadnia konieczność zapewnienia proporcjonalności i racjonalności pod
względem kosztów środków zapobiegania nadużyciom i nieprawidłowościom w ramach
nowego programu. Kierując
się zaleceniami z audytu wewnętrznego, Komisja przeprowadziła analizę
potencjalnych obszarów nakładania się/podwójnego finansowania w programach
„Uczenie się przez całe życie” i „Mobilna młodzież”. Chociaż podwójne
finansowanie jest teoretycznie możliwe, jego wystąpieniu skutecznie zapobiegają
już kontrole prewencyjne na etapie wyboru, przeprowadzane zarówno przez agencje
krajowe, jak i agencję wykonawczą. W
związku z powyższym, aby jeszcze bardziej ograniczyć możliwość wystąpienia
nadużyć finansowych i nieprawidłowości, w nowym programie przewiduje się
następujące środki: - zapobieganie
potencjalnym nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom jest uwzględnione już
podczas opracowywania programu. Chociaż wiele działań w ramach bieżących
programów umożliwia pewne nakładanie się działań i uczestników, w przyszłości
należy temu zapobiec dzięki strukturze, która będzie wyraźnie określać granice
między działaniami i pozwoli uniknąć podejmowania podobnych czynności przez
tych samych uczestników w ramach różnych działań; - wprowadzona
zostanie rejestracja uczestników w jednym centralnym rejestrze (ewentualnie w
istniejącym portalu KE dla uczestników), która umożliwi weryfikację ex ante
zaangażowania organizacji w różne działania programu i w różnych państwach
uczestniczących. Zapobiegnie to potencjalnemu wykorzystywaniu różnic w systemie
przyznawania dotacji w państwach uczestniczących; - jeżeli
nadal będą stosowane różne informatyczne narzędzia zarządzania, dla wszystkich
działań programu (scentralizowanych i zdecentralizowanych) zostanie utworzona
hurtownia danych; - kontrola
uczestników mobilności edukacyjnej będzie możliwa za pośrednictwem tzw.
aplikacji Mobility Tool, która obecnie zapewnia już rejestrację wszystkich
uczestników programu mobilności w ramach projektów Leonardo da Vinci i programu
„Uczenie się przez całe życie”; - zarówno
agencje krajowe, jak i agencja wykonawcza będą musiały zgłaszać Komisji, w
trybie doraźnym oraz w swoich regularnych sprawozdaniach, potencjalne nadużycia
finansowe i nieprawidłowości. Organy te będą również musiały wnosić oskarżenia
w celu odzyskania utraconych, nieprawidłowo wypłaconych lub niewłaściwie
wykorzystanych funduszy programu; - jeżeli
chodzi o przypadki nadużyć finansowych, nieprawidłowości lub zaniedbań
przypisywanych agencji krajowej i powodujących niemożliwą do odzyskania utratę
funduszy unijnych, obecnie podstawa prawna przewiduje, że zainteresowane
państwo członkowskie ponosi odpowiedzialność za tego rodzaju straty. 3. SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY
WNIOSKU/INICJATYWY 3.1. Dział(y) wieloletnich ram
finansowych i pozycja(-e) wydatków w budżecie, na które wniosek/inicjatywa ma
wpływ · Istniejące pozycje w budżecie[36] Według działów
wieloletnich ram finansowych i pozycji w budżecie Dział wieloletnich ram finansowych || Pozycja w budżecie || Rodzaj środków || Wkład Numer [Treść………………………...……….] || Zróżnicowane /niezróżnicowane ([37]) || państw EFTA[38] || krajów kandydujących[39] || państw trzecich || w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. aa) rozporządzenia finansowego 5 || 15.01 Wydatki administracyjne w obszarze polityki „Edukacja i kultura”, art. 1-3 || Niezróżnicowane || TAK || TAK || TAK/NIE || NIE · Nowe pozycje w budżecie, o których utworzenie się wnioskuje Według działów wieloletnich ram finansowych i
pozycji w budżecie Dział wieloletnich ram finansowych || Pozycja w budżecie || Rodzaj środków || Wkład Numer [Treść………………………...……….] || Zróżnicowane /niezróżnicowane || państw EFTA || krajów kandydujących || państw trzecich || w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. aa) rozporządzenia finansowego 1 || 15.01.04.01 „Erasmus dla wszystkich” – Wydatki na administrację i zarządzanie || Niezróżnicowane || TAK || TAK || TAK/NIE || NIE 4 || 15.01.04.02 „Erasmus dla wszystkich” – wymiar międzynarodowy – Wydatki na administrację i zarządzanie || Niezróżnicowane || TAK || TAK || TAK/ NIE || NIE 1 || 15.02.01 „Erasmus dla wszystkich” || Zróżnicowane || TAK || TAK || TAK/NIE || NIE 4 || 15.02.02 „Erasmus dla wszystkich” – program międzynarodowy || Zróżnicowane || TAK || TAK || TAK/NIE || NIE 3.2. Szacunkowy wpływ na wydatki 3.2.1. Synteza szacunkowego wpływu na
wydatki w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) – ceny bieżące Dział wieloletnich ram finansowych: || 1 || Jednolity Program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu „Erasmus dla wszystkich” Dyrekcja Generalna ds. Edukacji i Kultury || || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || po roku 2020 || OGÓŁEM Środki operacyjne || || || || || || || || || 15.02.01 „Erasmus dla wszystkich” || Środki na zobowiązania || (1) || 1 467 || 1 763 || 2 072 || 2 390 || 2 722 || 3 065 || 3 421 || 0 || 16 899 Środki na płatności || (2) || 1 174 || 1 692 || 1 989 || 2 294 || 2 613 || 2 942 || 3 285 || 911 || 16 899 Środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne[40] || || || || || || || || || 15.01.04 „Erasmus dla wszystkich” – Wydatki na administrację i zarządzanie[41] || || (3) || 43,118 || 48,218 || 51,247 || 56,904 || 61,481 || 67,313 || 71,595 || 0 || 400 OGÓŁEM środki dla Dyrekcji Generalnej ds. Edukacji i Kultury || Środki na zobowiązania || =1+1a +3 || 1 510 || 1 811 || 2 123 || 2 447 || 2 783 || 3 132 || 3 493 || 0 || 17 299 Środki na płatności || =2+2a +3 || 1 217 || 1 740 || 2 040 || 2 351 || 2 674 || 3 009 || 3 356 || 911 || 17 299 DG: ds. Edukacji i Kultury || || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || po roku 2020 || OGÓŁEM OGÓŁEM środki operacyjne na Dział 1 || Środki na zobowiązania || (4) || 1 467 || 1 763 || 2 072 || 2 390 || 2 722 || 3 065 || 3 421 || 0 || 16 899 Środki na płatności || (5) || 1 174 || 1 692 || 1 989 || 2 294 || 2 613 || 2 942 || 3 285 || 911 || 16 899 OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne || (6) || 43,118 || 48,218 || 51,247 || 56,904 || 61,481 || 67,313 || 71,595 || 0 || 400 OGÓŁEM środki na DZIAŁ 1 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || (7) =4+ 6 || 1 510 || 1 811 || 2 123 || 2 447 || 2 783 || 3 132 || 3 493 || 0 || 17 299 Środki na płatności || (8) =5+ 6 || 1 217 || 1 740 || 2 040 || 2 351 || 2 674 || 3 009 || 3 356 || 911 || 17 299 Jeżeli wpływ
wniosku/inicjatywy nie ogranicza się do jednego działu: Dział 4 || || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || po roku 2020 || OGÓŁEM 15.02.02 „Erasmus dla wszystkich” – wymiar międzynarodowy - OGÓŁEM środki operacyjne || Środki na zobowiązania || (1) || 215 || 227 || 236 || 247 || 257 || 272 || 285 || 0 || 1 739 Środki na płatności || (2) || 172 || 218 || 227 || 237 || 247 || 261 || 274 || 104 || 1 739 15.01.04.02 – OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne || (3) || 9 || 10 || 10 || 10 || 11 || 11 || 12 || 0 || 73 OGÓŁEM środki na DZIAŁ 4 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || (7) =4+ 6 || 224 || 237 || 246 || 257 || 268 || 283 || 297 || 0 || 1 812 Środki na płatności || (8) =5+ 6 || 181 || 228 || 237 || 247 || 258 || 272 || 286 || 104 || 1 812 || || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 20180 || 2019 || 2020 || po roku 2020 || OGÓŁEM OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1 do 4 wieloletnich ram finansowych (kwota referencyjna) || Środki na zobowiązania || =7+9+11 || 1 734 || 2 048 || 2 369 || 2 704 || 3 051 || 3 415 || 3 790 || 0 || 19 111 Środki na płatności || =8+10+11 || 1 398 || 1 969 || 2 277 || 2 599 || 2 932 || 3 281 || 3 642 || 1 015 || 19 111 Dział wieloletnich ram finansowych: || 5 || „Wydatki administracyjne” w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) – ceny z 2011 r. || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM DG: ds. Edukacji i Kultury || Zasoby ludzkie[42] || 170 * 0,127 +0,064 * 16 + 0,073 * 18 =23,928 || 170 * 0,127 +0,064 * 16 + 0,073 * 18 =23,928 || 170 * 0,127 +0,064 * 16 + 0,073 * 18 =23,928 || 170 * 0,127 +0,064 * 16 + 0,073 * 18 =23,928 || 170 * 0,127 +0,064 * 16 + 0,073 * 18 =23,928 || 170 * 0,127 +0,064 * 16 + 0,073 * 18 =23,928 || 170 * 0,127 +0,064 * 16 + 0,073 * 18 =23,928 || 167,496 Pozostałe wydatki administracyjne || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 2,684 OGÓŁEM Dyrekcja Generalna ds. Edukacji i Kultury || Środki || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 170,180 OGÓŁEM środki na DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || (Środki na zobowiązania ogółem = środki na płatności ogółem) || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 170,180 w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) – ceny bieżące || || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || Po roku 2020 || OGÓŁEM OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1 do 5 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || 1 758 || 2 072 || 2 393 || 2 729 || 3 076 || 3 439 || 3 814 || 0 || 19 281 Środki na płatności || 1 407 || 1 990 || 2 298 || 2 619 || 2 952 || 3 301 || 3 662 || 1 053 || 19 281 3.2.2. Szacunkowy wpływ na środki
operacyjne –
¨Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków
operacyjnych –
xWniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków
operacyjnych, jak określono poniżej: Środki na zobowiązania w mln EUR (do 3 miejsc po
przecinku) – ceny bieżące Określić cele i realizacje ò || Rok ð || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM REALIZACJA Mobilność edukacyjna osób || Rodzaj[43] || Średni koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba całkowita || Koszt całkowity Pracownicy (szkolnictwo wyższe – kształcenie i szkolenie zawodowe – szkoły – dorośli – młodzież) || Mobilność indywidualna || 0,00157 || 80 000 || 117,073 || 103 847 || 155,029 || 125 229 || 190,665 || 146 498 || 227,510 || 170 723 || 270,426 || 194 152 || 313,734 || 221 851 || 365,617 || 1 042 300 || 1 640 Studenci (szkolnictwo wyższe) || Mobilność indywidualna || 0,00238 || 230 000 || 512,530 || 250 767 || 570,048 || 269 387 || 624,549 || 287 908 || 680,843 || 309 004 || 745,321 || 329 407 || 810,541 || 353 527 || 887,181 || 2 030 000 || 4 831 Studenci (kształcenie i szkolenie zawodowe) || Mobilność indywidualna || 0,00216 || 70 000 || 141,131 || 82 114 || 168,886 || 92 976 || 195,026 || 103 780 || 222,044 || 116 086 || 253,333 || 127 987 || 284,934 || 142 058 || 322,543 || 735 000 || 1 588 Młodzież ucząca się || Mobilność indywidualna || 0,00155 || 75 000 || 109,032 || 75 865 || 112,509 || 76 641 || 115,919 || 77 413 || 119,428 || 78 292 || 123,196 || 79 142 || 127,043 || 80 147 || 131,213 || 542 500 || 838 || || || || || || || || || || || || || || || || Międzynarodowa mobilność studentów i pracowników Dział H4[44] || Mobilność indywidualna || 0,00733 || 16 717 || 122 550 || 17 657 || 129 447 || 18 349 || 134 520 || 19 220 || 140 904 || 19 998 || 146 604 || 21 125 || 154 689 || 22 152 || 162 393 || 135 219 || 991 287 || || || || || || || || || || || || || || || || Studia wspólne[45] || Mobilność indywidualna || 0,03411 || 2 198 || 98,686 || 2 937 || 120,416 || 3 752 || 140,865 || 4 732 || 162,002 || 6 031 || 186,520 || 6 759 || 211,275 || 7 619 || 240,791 || 34 028 || 1 161 Studia magisterskie (gwarancje kredytowe) || Mobilność indywidualna || 0,00266 || 11,966 || 31,834 || 24 413 || 64,949 || 41 497 || 110,400 || 55 026 || 146,392 || 64 759 || 172,286 || 66,064 || 175,758 || 67,377 || 179,251 || 331,100 || 881 Mobilność edukacyjna osób – suma cząstkowa || 485,880 || 1,133 || 557,600 || 1,321 || 627,831 || 1,512 || 694,576 || 1,699 || 764,892 || 1,898 || 824,637 || 2,078 || 894,730 || 2,289 || 4 850,147 || 11,930 Współpraca na rzecz innowacji i dobrych praktyk || Rodzaj || Średni koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba całkowita || Koszt całkowity Partnerstwa strategiczne (małe) || Projekty transnarodowe || 0,11389 || 1 550 || 164,476 || 1 838 || 198,958 || 2 141 || 236,369 || 2 442 || 275,043 || 2 786 || 319,970 || 3 228 || 378,213 || 3 510 || 419,447 || 17 495 || 1 992,476 Partnerstwa strategiczne (średnie) || Projekty transnarodowe || 0,30928 || 325 || 93,115 || 500 || 146,085 || 657 || 195,714 || 813 || 247,037 || 990 || 307,046 || 1 193 || 377,379 || 1 365 || 440,419 || 5 842 || 1 806,795 Sojusze na rzecz wiedz/sojusze na rzecz umiejętności sektorowych || Projekty transnarodowe || 0,86238 || 14 || 11,142 || 29 || 23,632 || 43 || 35,319 || 56 || 47,407 || 71 || 61,575 || 86 || 75,861 || 104 || 93,097 || 404 || 348,033 Platformy internetowe || Platformy internetowe || 7,27300 || 3 || 22,284 || 3 || 22,732 || 3 || 23,184 || 3 || 23,648 || 3 || 24,120 || 3 || 24,606 || 3 || 26,604 || 3 || 167,179 Budowanie potencjału szkolnictwa wyższego w skali międzynarodowej || Projekty transnarodowe || 0,733 || 126 || 92 450 || 133 || 97 653 || 138 || 101 480 || 145 || 106 296 || 151 || 110 596 || 159 || 116 831 || 167 || 122 507 || 1 020 || 747 813 Współpraca na rzecz innowacji i dobrych praktyk – suma cząstkowa || 2,015 || 383 467 || 2 500 || 489 061 || 2,978 || 592 067 || 3,456 || 699 431 || 3,998 || 823 307 || 4,666 || 972 889 || 5,146 || 1,102 || 24,760 || 5 062, 295 || || || || || || || || || || || || || || || || Wsparcie reform politycznych || Rodzaj || Średni koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba całkowita || Koszt całkowity - Wsparcie reform politycznych || wiele rodzajów || 102 332 || nie dotyczy || 74 014 || nie dotyczy || 78 537 || nie dotyczy || 84 405 || nie dotyczy || 104 727 || nie dotyczy || 110 818 || nie dotyczy || 123 212 || nie dotyczy || 140,610 || nie dotyczy || 716,323 || || || || || || || || || || || || || || || || Działania „Jean Monnet” || Rodzaj || Średni koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba całkowita || Koszt całkowity - Działania „Jean Monnet” || wiele rodzajów || 45,491 || nie dotyczy || 36,834 || nie dotyczy || 38,475 || nie dotyczy || 42,120 || nie dotyczy || 46,044 || nie dotyczy || 48,943 || nie dotyczy || 51,444 || nie dotyczy || 54,575 || nie dotyczy || 318,435 || || || || || || || || || || || || || || || || Działania z zakresu sportu || Rodzaj || Średni koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba całkowita || Koszt całkowity - Działania z zakresu sportu || Projekty transnarodowe || 34,118 || nie dotyczy || 16,978 || nie dotyczy || 23,815 || nie dotyczy || 32,016 || nie dotyczy || 36,035 || nie dotyczy || 39,052 || nie dotyczy || 44,525 || nie dotyczy || 46,406 || nie dotyczy || 238,827 || || || || || || || || || || || || || || || || Dotacja operacyjna || Rodzaj || Średni koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba całkowita || Koszt całkowity - Dotacja operacyjna || Zarządzanie programem || 63,189 || nie dotyczy || 47,751 || nie dotyczy || 48,712 || nie dotyczy || 55,200 || nie dotyczy || 61,935 || nie dotyczy || 68,915 || nie dotyczy || 76,162 || nie dotyczy || 83,650 || nie dotyczy || 442,325 KOSZT OGÓŁEM Dział 1 i Dział 4 || || 1,682 || || 1,990 || || 2,308 || || 2,637 || || 2,979 || || 3,336 || || 3,706 || || 18,638 3.2.3. Szacunkowy wpływ na środki
administracyjne 3.2.3.1. Streszczenie –
¨Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków
administracyjnych –
xWniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków
administracyjnych, jak określono poniżej w mln EUR (do 3
miejsc po przecinku) – ceny z 2011 r. || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || OGÓŁEM DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || || || || || || Zasoby ludzkie || 23,928 || 23,928 || 23,928 || 23,928 || 23,928 || 23,928 || 23,928 || 167,496 Pozostałe wydatki administracyjne || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 0,3834 || 2,684 DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych – suma cząstkowa || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 24,311 || 170,180 Poza DZIAŁEM 5[46] wieloletnich ram finansowych || || || || || || Zasoby ludzkie || || || || || || || || Pozostałe wydatki administracyjne[47] || 52,118 || 58,218 || 61,247 || 66,904 || 72,481 || 78,313 || 83,595 || 472,877 Poza DZIAŁEM 5 wieloletnich ram finansowych – suma cząstkowa || 52,118 || 58,218 || 61,247 || 66,904 || 72,481 || 78,313 || 83,595 || 472,877 OGÓŁEM || 76,430 || 82,530 || 85,559 || 91,216 || 96,792 || 102,625 || 107,906 || 643,057 3.2.3.2. Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie –
¨Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów
ludzkich –
xWniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów
ludzkich, jak określono poniżej Wartości szacunkowe należy wyrazić w
ekwiwalentach pełnego czasu pracy || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 Stanowiska przewidziane w planie zatrudnienia (stanowiska urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony) || || 15 01 01 01 (w centrali i w biurach przedstawicielstw Komisji ) || 170 || 170 || 170 || 170 || 170 || 170 || 170 || XX 01 01 02 (w delegaturach) || || || || || || || || XX 01 05 01 (pośrednie badania naukowe) || || || || || || || || 10 01 05 01 (bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || || || Personel zewnętrzny (w ekwiwalentach pełnego czasu pracy)[48] || || 15 01 02 01 (AC, END, INT z globalnej koperty finansowej) || 34 || 34 || 34 || 34 || 34 || 34 || 34 || XX 01 02 02 (AC, INT, JED, AL i END w delegaturach) || || || || || || || || XX 01 04 yy[49] || - - w centrali[50] || || || || || || || || - w delegaturach || || || || || || || || XX 01 05 02 (AC, END, INT – pośrednie badania naukowe) || || || || || || || || 10 01 05 02 (AC, END, INT – bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || || || Inna pozycja w budżecie (określić) || || || || || || || || OGÓŁEM || 204 || 204 || 204 || 204 || 204 || 204 || 204 XX oznacza odpowiednią dziedzinę polityki lub
odpowiedni tytuł w budżecie. Potrzeby w zakresie
zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie
tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w
razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone
zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału
środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych. Kwoty i imputacje
zostaną dostosowane w zależności od wyników przewidywanego procesu zlecenia. Opis zadań do
wykonania Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony || Zarządzanie programem Personel zewnętrzny || Zarządzanie programem 3.2.4. Zgodność z obowiązującymi
wieloletnimi ramami finansowymi –
xWniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z wieloletnimi ramami finansowymi na
lata 2014–2020 proponowanymi przez Komisję w komunikacie COM(2011)500. –
¨Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w
wieloletnich ramach finansowych. Należy wyjaśnić, na czym ma polegać przeprogramowanie,
określając pozycje w budżecie, których ma ono dotyczyć, oraz podając
odpowiednie kwoty. […] –
¨Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub
zmiany wieloletnich ram finansowych[51]. Należy wyjaśnić, który wariant jest konieczny,
określając pozycje w budżecie, których ma on dotyczyć, oraz podając odpowiednie
kwoty. […] 3.2.5. Udział osób trzecich w
finansowaniu –
Wniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania
ze strony osób trzecich –
Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie
szacowane zgodnie z poniższym Środki w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) || Rok 2014 || Rok 2015 || Rok 2016 || Rok 2017 || Rok 2018 || Rok 2019 || Rok 2020 || OGÓŁEM Określić organ współfinansujący || || || || || || || || Wniosek
przewiduje wkład ze strony państw EFTA, Szwajcarii, Turcji oraz krajów
przystępujących, państw kandydujących oraz potencjalnych kandydatów
korzystających ze strategii przedakcesyjnej. 3.3. Szacunkowy wpływ na dochody –
xWniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody. –
¨Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej: ¨wpływ na zasoby własne ¨wpływ na dochody różne w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) Pozycja w budżecie dotycząca dochodów || Środki zapisane w budżecie na bieżący rok budżetowy || Wpływ wniosku/inicjatywy[52] 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 Artykuł …………. || || || || || || || || W przypadku wpływu na
dochody różne należy wskazać pozycję(-e) wydatków w budżecie, którą(-e) ten
wpływ obejmie. […] Należy określić metodę
obliczania wpływu na dochody. […] [1] COM(2010)2020 wersja ostateczna z 3.3.2010 r. [2] COM(2011)500 wersja ostateczna z 29.6.2011 r. [3] Dz.U. L 11 z 16.1.2003, s. 1. [4] Dz.U. C [...] z [...], s. [...]. [5] Dz.U. C [...] z [...], s. [...]. [6] COM(2011)500 wersja ostateczna z 29.6.2011 [7] Dz.U. L 327 z 24.11.2006, s. 45. [8] Dz.U. L 327 z 24.11.2006, s. 30. [9] Dz.U. L 340 z 19.1.2008, s. 83. [10] Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 41. [11] COM(2010)2020 z 3.3.2010. [12] COM(2010)477 wersja ostateczna z 15.9.2010. [13] COM(2010)682 wersja ostateczna z 26.11.2010. [14] Dz.U. C 311 z 19.12.2009, s. 1. Rezolucja Rady z dnia
27 listopada 2009 r. w sprawie odnowionych ram europejskiej
współpracy na rzecz młodzieży (2010–2018) [15] Dz.U. L 375 z 23.12.2004, s. 12. [16] COM(2008)425 wersja ostateczna z 3.7.2008 [17] Dz.U. C 319 z 13.12.2008, s. 20. Konkluzje Rady w sprawie
szkół na miarę XXI wieku. [18] Dz.U. C 119 z 28.5.2009, s. 2. Konkluzje Rady w sprawie ET
2020. [19] Dz.U. C 300 z 12.12.2007, s. 6. Konkluzje Rady w sprawie
poprawy jakości kształcenia nauczycieli
Dz.U. C 302 z 12.12.2009, s. 6. Konkluzje Rady w sprawie doskonalenia
zawodowego nauczycieli i kadry kierowniczej szkół. [20] Dz.U. C 301 z 11.12.2009, s. 5. Konkluzje Rady
w sprawie kształcenia dzieci ze środowisk migracyjnych. Dz.U. C 135 z
26.5.2010, s. 2. Konkluzje Rady w sprawie społecznego wymiaru kształcenia i
szkolenia. [21] Dz.U. C [...] z [...], s. [...]. [22] COM(2011)12 wersja ostateczna z 18.11.2011. [23] Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 6. [24] Dz.U. C 111 z 6.5.2008, s. 1. [25] Dz.U. C 115 z 8.7.2009, s. 11. [26] COM(2001)303 wersja ostateczna z 25.5.2011. [27] Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13. [28] Dz.U. L [...] z [...], s. [...]. [29] Kwota ta pochodzi z poziomu wydatków na lata 2007-2013,
zwiększonego o wskaźnik odzwierciedlający stopę wzrostu instrumentów z działu
4. [30] Dz.U. L [...] z [...], s. [...]. [31] ABM: Activity Based Management: zarządzanie kosztami
działań - ABB: Activity Based Budgeting: budżet zadaniowy. [32] O którym mowa w art. 49 ust. 6 lit. a) lub b)
rozporządzenia finansowego. [33] Socrates, Leonardo da Vinci i
eLearning. [34] Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia
do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html [35] O których mowa w art. 185 rozporządzenia finansowego. [36] Pozycja(-e) w budżecie przeznaczonym dla agencji
wykonawczej, którą(-e) należy określić po ustabilizowaniu danych dotyczących
wydatków. [37] Środki zróżnicowane/ środki niezróżnicowane. [38] EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu. [39] Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach
potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich. [40] Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na
wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne
pozycje „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe. [41] Obejmują wydatki administracyjne agencji wykonawczej,
której może zostać powierzona realizacja części programu zgodnie z przesunięciem
dużej części wydatków na końcowe lata. Wydatki administracyjne byłyby stałe w
czasie. [42] Ogólna liczba 204 EPC obejmuje: zarządzanie agencjami
krajowymi, bezpośrednie zarządzanie przez Komisję, nadzór i koordynację z
agencją wykonawczą oraz personel na potrzeby wsparcia i koordynacji w związku z
programem. [43] Realizacje odnoszą się do produktów i usług, które zostaną
zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów, liczba kilometrów
zbudowanych dróg itp.). [44] Z uwzględnieniem organizacji opłat z tytułu mobilności. [45] Wspólne studia magisterskie i doktoranckie wybrane na pięć
edycji w ramach działania 1 programu Erasmus Mundus w latach 2009-2013 będą
nadal finansowane w ramach programu „Erasmus dla wszystkich” na pozostałe
edycje pod warunkiem przeprowadzenia corocznej procedury przedłużenia na
podstawie sprawozdań z postępów i dostępności budżetu. [46] Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na
wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne
pozycje „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe. [47] Obejmuje Dział H1 i Dział H4. DG EAC przewiduje (częściowo)
zlecić realizację programu agencji wykonawczej EACEA oraz agencjom krajowym. Przedstawione
wyżej wartości liczbowe i pozycje w budżecie zostaną w razie konieczności
dostosowane zgodnie z przewidzianym procesem zlecenia. [48] AC = pracownik kontraktowy; INT = pracownik tymczasowy;
JED = młodszy oddelegowany ekspert; AL = członek personelu miejscowego; END =
oddelegowany ekspert krajowy; [49] Poniżej pułapu na personel zewnętrzny ze środków
operacyjnych (dawne pozycje „BA”). [50] Przede wszystkim fundusze strukturalne, Europejski Fundusz
Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejski Fundusz
Rybacki. [51] Zob. pkt 19 i 24 Porozumienia międzyinstytucjonalnego. [52] W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty celne,
opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po
odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.