This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/281/14
Joined Cases C-392/04 and C-422/04: Judgment of the Court (Grand Chamber) of 19 September 2006 (references for a preliminary ruling from the Bundesverwaltungsgericht, Germany) — i-21 Germany GmbH and Arcor AG & Co. KG v Bundesrepublik Deutschland (Telecommunication services — Directive 97/13/EC — Article 11(1) — Fees and charges for individual licences — Article 10 EC — Primacy of Community law — Legal certainty — Final administrative decision)
Sprawy połączone C-392/04 i C-422/04: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 września 2006 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Bundesverwaltungsgericht — Niemcy) — i-21 Germany GmbH (C-392/04), Arcor AG & Co. KG (C-422/04) przeciwko Bundesrepublik Deutschland (Usługi telekomunikacyjne — Dyrektywa 97/13/WE — Artykuł 11 ust. 1 — Opłaty nakładane w przypadku indywidualnych zezwoleń — Artykuł 10 WE — Pierwszeństwo prawa wspólnotowego — Pewność prawa — Ostateczna decyzja administracyjna)
Sprawy połączone C-392/04 i C-422/04: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 września 2006 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Bundesverwaltungsgericht — Niemcy) — i-21 Germany GmbH (C-392/04), Arcor AG & Co. KG (C-422/04) przeciwko Bundesrepublik Deutschland (Usługi telekomunikacyjne — Dyrektywa 97/13/WE — Artykuł 11 ust. 1 — Opłaty nakładane w przypadku indywidualnych zezwoleń — Artykuł 10 WE — Pierwszeństwo prawa wspólnotowego — Pewność prawa — Ostateczna decyzja administracyjna)
Dz.U. C 281 z 18.11.2006, p. 9–10
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
- Date of document:
- 18/11/2006; Data publikacji
- Author:
- Trybunał Sprawiedliwości
- Form:
- Informacje sądowe
- Link
- Link
- Link
- Select all documents mentioning this document
- Link
- EUROVOC descriptor:
|
18.11.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 281/9 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 września 2006 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Bundesverwaltungsgericht — Niemcy) — i-21 Germany GmbH (C-392/04), Arcor AG & Co. KG (C-422/04) przeciwko Bundesrepublik Deutschland
(Sprawy połączone C-392/04 i C-422/04) (1)
(Usługi telekomunikacyjne - Dyrektywa 97/13/WE - Artykuł 11 ust. 1 - Opłaty nakładane w przypadku indywidualnych zezwoleń - Artykuł 10 WE - Pierwszeństwo prawa wspólnotowego - Pewność prawa - Ostateczna decyzja administracyjna)
(2006/C 281/14)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Bundesverwaltungsgericht
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: i-21 Germany GmbH (C-392/04), Arcor AG & Co. KG (C-422/04)
Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Bundesverwaltungsgericht — Wykładnia art. 10 WE i art. 11 ust. 1 dyrektywy 97/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 kwietnia 1997 r. w sprawie wspólnych przepisów ramowych dotyczących ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji [zezwoleń] w dziedzinie usług telekomunikacyjnych (Dz.U. L 117, str. 15) — Opłata nakładana na przedsiębiorstwa z tytułu indywidualnych zezwoleń, naliczana przy uwzględnieniu przewidywanej kwoty ogólnych kosztów administracyjnych organu regulacyjnego w okresie trzydziestoletnim
Sentencja
|
1) |
Artykuł 11 ust. 1 dyrektywy 97/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 kwietnia 1997 r. w sprawie wspólnych przepisów ramowych dotyczących ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji [zezwoleń] w dziedzinie usług telekomunikacyjnych stoi na przeszkodzie stosowaniu takiej opłaty z tytułu indywidualnych zezwoleń, która jest naliczana przy uwzględnieniu ogólnych kosztów administracyjnych organu regulacyjnego związanych z wydaniem tych zezwoleń w okresie trzydziestoletnim. |
|
2) |
Artykuł 10 WE w związku z art. 11 ust. 1 dyrektywy 97/13 nakłada na sąd krajowy obowiązek ustalenia, czy uregulowania w sposób oczywisty sprzeczne z prawem wspólnotowym — jak te, na podstawie których wydano decyzje o nałożeniu opłaty, których dotyczą postępowania główne — są oczywiście sprzeczne z prawem w rozumieniu danego prawa krajowego. Jeśli tak jest, do tego sądu należy wyciągnięcie z tego faktu wszelkich przewidzianych w prawie krajowym konsekwencji w zakresie uchylenia tej decyzji. |
