Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document C2004/251/01

    Sprawa C-234/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia Landesgericht Innsbruck wydanego dnia 26 maja 2004 r. w sprawie Rosmarie Kapferer przeciwko Schlank & Schick Sp. z o.o.

    Dz.U. C 251 z 9.10.2004, p. 1–2 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    Date of document:
    09/10/2004; Data publikacji
    Author:
    Trybunał Sprawiedliwości
    Form:
    Informacje sądowe

    9.10.2004   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 251/1

    Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia Landesgericht Innsbruck wydanego dnia 26 maja 2004 r. w sprawie Rosmarie Kapferer przeciwko Schlank & Schick Sp. z o.o.

    (Sprawa C-234/04)

    (2004/C 251/01)

    Dnia 3 czerwca 2004 r. do Sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony na podstawie postanowienia Landesgericht Innsbruck wydanego dnia 26 maja 2004 r. w sprawie Rosmarie Kapferer przeciwko Schlank & Schick Sp. z o.o. Landesgericht Innsbruck zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

    A)

    Co do decyzji sądu pierwszej instancji w sprawie właściwości:

    1)

    Czy wykładnia zasady współpracy zawarta w art. 10 WE powinna być dokonana w ten sposób, że zgodnie z wymogami określonymi w wyroku Trybunału w sprawie Kühne & Heitz, sąd krajowy jest zobowiązany do zbadania i uchylenia prawomocnego orzeczenia sądowego, z którego wynikać może naruszenie prawa wspólnotowego? Czy w porównaniu do decyzji administracyjnych, istnieją dalsze wymogi dla zbadania i uchylenia orzeczeń sądowych?

    2)

    W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

    Czy termin przewidziany w art. 534 Zivilprozeßordnung (austriacki kodeks postępowania cywilnego) na uchylenie naruszającego przepisy wspólnotowe orzeczenia sądowego jest zgodny z zasadą pełnej efektywności prawa wspólnotowego?

    3)

    Dodatkowo w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

    Czy brak krajowej (względnie miejscowej) jurysdykcji niekonwalidowany zgodnie z art. 24 (1) rozporządzenia Rady w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych stanowi naruszenie prawa wspólnotowego, które – przy uwzględnieniu wymienionych zasad – może podważyć moc prawną orzeczenia sądowego?

    W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie:

    4)

    Czy sąd odwoławczy zobowiązany jest do zbadania kwestii krajowej (względnie miejscowej) jurysdykcji sądu zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, jeśli orzeczenie co do właściwości wydane przez sąd pierwszej instancji jest już prawomocne, ale nie jest takim jeszcze orzeczenie co do istoty sporu? A jeśli tak, to czy to badanie powinno mieć miejsce z urzędu, czy też tylko na wniosek strony?

    B)

    Co do właściwości sądu konsumenckiego w znaczeniu art. 15, ust. 1, lit c) rozporządzenia nr 44/2001:

    1)

    Czy wprowadzające w błąd przyrzeczenie wygranej, stanowiące powód i zachętę do zawarcia umowy, pozostaje w wystarczająco bliskim związku z zamierzonym zawarciem umowy konsumenckiej, aby sąd konsumencki wskazany w art. 15, ust. 1, lit. c) rozporządzenia nr 44/2001 był właściwy dla dochodzenia wynikających z tego tytułu roszczeń?

    W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze:

    2)

    Czy sąd konsumencki jest właściwy dla dochodzenia roszczeń wynikającego ze przedumownego stosunku zobowiązaniowego i czy wprowadzające w błąd przyrzeczenie wygranej, stanowiące zachętę do zawarcia umowy, pozostaje w wystarczająco bliskim związku z powstałym w jej rezultacie przedumownym stosunkiem zobowiązaniowym, aby także w tym przypadku właściwy był sąd konsumencki?

    3)

    Czy sąd konsumencki właściwy jest tylko wtedy gdy, jeśli spełnione są warunki ustalone przez przedsiębiorcę dla uczestnictwa w loterii promocyjnej, także w przypadku, gdy warunki te nie wyczerpują przesłanek dla dochodzenia roszczenia materialnego zgodnie z art 5j Konsumentenschutzgesetz (austriacka ustawa w sprawie ochrony konsumentów)?

    W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze i drugie:

    4)

    Czy sąd konsumencki jest właściwy dla specjalnie uregulowanego ustawowo umownego roszczenia o spełnienie świadczenia sui generis, względnie dla fikcyjnego i wynikającego ze stosunku podobnego umowie roszczenia o spełnienie świadczenia sui generis, które powstaje wskutek przyrzeczenia wygranej przez przedsiębiorcę i żądania tejże przez konsumenta?

    (1)  Dz.U. L 46 z 2001, str. 1.

    Top