1)

Czy wyłączenie odnoszące się do jednostek spalania odpadów niebezpiecznych przewidziane w pkt 5 załącznika I do dyrektywy w sprawie handlu przydziałami emisji (1), z którego wynika, że zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych ma obejmować wszystkie jednostki, w których dochodzi do spalania paliwa inne niż jednostki spalania odpadów niebezpiecznych – ma zastosowanie do wszystkich jednostek, w których spala się odpady niebezpieczne, czy też warunkiem zastosowania wyłączenia jest jakiś czynnik kwalifikujący? Jeżeli taki czynnik kwalifikujący jest konieczny, czy decydujące znaczenie dla zastosowania wyłączenia ma przeznaczenie takiej jednostki, czy też znaczenie mogą mieć również inne czynniki?

2)

Jeżeli decydujące znaczenie ma przeznaczenie jednostki, to czy wyłączenie ma zastosowanie również wówczas, gdy głównym celem funkcjonowania jednostki, w której spala się odpady niebezpieczne, jest cel inny niż to spalanie?

3)

Jeżeli wyłączenie ma zastosowanie wyłącznie do jednostki, której głównym celem funkcjonowania jest spalanie odpadów niebezpiecznych, jakie kryteria należy stosować przy ocenie celu funkcjonowania?

4)

Jeżeli decydujące przy ocenie jest to, czy jednostkę należy uznać za integralną część działania w instalacji, dla której zgodnie z dyrektywą wymagane jest zezwolenie, na przykład w rozumieniu sekcji 3.3.3 wytycznych Komisji, to jakie wymogi muszą być spełnione, aby jednostka była uznawana za jego integralną część? Czy można przykładowo wymagać, aby bez tej jednostki produkcja była niemożliwa lub niedopuszczalna (zob. wytyczne Komisji, s. 14, przypis 14), czy też wystarczy, aby jednostka była technicznie powiązana z instalacją i przyjmowała odpady niebezpieczne wyłącznie z tej instalacji?