Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62023CA0147

    Sprawa C-147/23: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 kwietnia 2024 r. – Komisja Europejska/ Rzeczpospolita Polska [Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Artykuł 258 TFUE – Ochrona osób zgłaszających naruszenia prawa Unii – Dyrektywa (UE) 2019/1937 – Brak transpozycji i poinformowania o środkach podjętych w celu transpozycji – Artykuł 260 ust. 3 TFUE – Żądanie zasądzenia zapłaty w formie ryczałtu i dziennej kary pieniężnej – Kryteria ustalania wysokości kary – Automatyczne zastosowanie współczynnika wagi uchybienia – Ustalenie zdolności płatniczej państwa członkowskiego – Kryterium demograficzne]

    Dz.U. C, C/2024/3574, 17.6.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/3574/oj (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/3574/oj

    European flag

    Dziennik Urzędowy
    Unii Europejskiej

    PL

    Seria C


    C/2024/3574

    17.6.2024

    Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 25 kwietnia 2024 r. – Komisja Europejska/ Rzeczpospolita Polska

    (Sprawa C-147/23)  (1)

    (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 258 TFUE - Ochrona osób zgłaszających naruszenia prawa Unii - Dyrektywa (UE) 2019/1937 - Brak transpozycji i poinformowania o środkach podjętych w celu transpozycji - Artykuł 260 ust. 3 TFUE - Żądanie zasądzenia zapłaty w formie ryczałtu i dziennej kary pieniężnej - Kryteria ustalania wysokości kary - Automatyczne zastosowanie współczynnika wagi uchybienia - Ustalenie zdolności płatniczej państwa członkowskiego - Kryterium demograficzne)

    (C/2024/3574)

    Język postępowania: polski

    Strony

    Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz i M. Owsiany-Hornung, pełnomocnicy)

    Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska (przedstawiciel: B. Majczyna, pełnomocnik)

    Sentencja

    1)

    Poprzez nieprzyjęcie w dniu upływu terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii Komisji Europejskiej z dnia 15 lipca 2022 r. przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii, a tym samym poprzez niepoinformowanie Komisji o takich przepisach, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 26 ust. 1 i 3 tej dyrektywy.

    2)

    Poprzez nieprzyjęcie, według stanu na dzień badania przez Trybunał okoliczności faktycznych, środków niezbędnych do dokonania transpozycji do prawa krajowego przepisów dyrektywy 2019/1937, a tym samym poprzez niepoinformowanie Komisji Europejskiej o takich środkach, Rzeczpospolita Polska trwała w swoim uchybieniu.

    3)

    Rzeczpospolita Polska zapłaci na rzecz Komisji Europejskiej:

    ryczałt w wysokości 7 000 000 EUR;

    na wypadek, gdyby uchybienie stwierdzone w pkt 1 sentencji utrzymywało się w dniu ogłoszenia niniejszego wyroku, dzienną karę pieniężną w wysokości 40 000 EUR, licząc od tego dnia do chwili, gdy to państwo członkowskie położy kres temu uchybieniu.

    4)

    Rzeczpospolita Polska pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Komisję Europejską.


    (1)   Dz.U. C 155 z 2.5.2023.


    ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/3574/oj

    ISSN 1977-1002 (electronic edition)


    Top