Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62022TN0077

    Sprawa T-77/22: Skarga wniesiona w dniu 9 lutego 2022 r. – Asesores Comunitarios/Komisja

    Dz.U. C 138 z 28.3.2022, p. 31–31 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
    Dz.U. C 138 z 28.3.2022, p. 20–20 (GA)

    28.3.2022   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 138/31


    Skarga wniesiona w dniu 9 lutego 2022 r. – Asesores Comunitarios/Komisja

    (Sprawa T-77/22)

    (2022/C 138/36)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Asesores Comunitarios SL (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: J. Monrabà Bagan, adwokat)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji C(2021) 8946 final z dnia 3 grudnia 2021 r. w sprawie odmowy ujawnienia planu odbudowy i zwiększania odporności Hiszpanii; oraz

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący tego, że pozwana błędnie zastosowała art. 4 ust. 1 lit. a) tiret czwarte rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 (1), naruszając interes publiczny w odniesieniu do polityki finansowej i ekonomicznej. Skarżąca podnosi ponadto, że w zaskarżonej decyzji nie przedstawiono prawidłowo okoliczności faktycznych dotyczących hipotetycznego zagrożenia dla stabilności gospodarczej Królestwa Hiszpanii wynikającego z ujawnienia skarżącej planu odbudowy i zwiększania odporności tego państwa członkowskiego.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący tego, że pozwana błędnie zastosowała art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, uznając, iż publiczne ujawnienie objętych wnioskiem dokumentów naruszyłoby prywatność oraz integralność osób fizycznych wymienionych w tych dokumentach.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący tego, że pozwana błędnie zastosowała art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, uznając, iż publiczne ujawnienie objętych wnioskiem dokumentów poważnie naruszyłoby trwający proces podejmowania decyzji.

    4.

    Zarzut czwarty dotyczący tego, że pozwana błędnie zastosowała art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, uznając, iż nie wykazano istnienia nadrzędnego interesu publicznego w ujawnieniu objętych wnioskiem dokumentów, który przeważałby nad potrzebą ochrony trwającego procesu podejmowania decyzji.


    (1)  Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43–48).


    Top