1)

Czy pojęcie „warunków zatrudnienia”, o którym mowa w klauzuli 4 Porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin zawartego w dyrektywie Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. (dotyczącej Porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC) (1) należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono świadczenie z tytułu częściowej emerytury z ubezpieczenia społecznego, którego beneficjentami mogą być wyłącznie pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy, a nie pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin?

2)

Czy pojęcie „pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin” zawarte w klauzulach 2 i 3 dyrektywy 97/81/WE należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono osobę zatrudnioną na umowę zwaną „fijo-discontinuo”?

3)

Czy klauzulę 4 porozumienia ramowego zawartego w dyrektywie 97/81/WE należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie przepisom, które wykluczają pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin z dostępu do świadczenia z tytułu częściowej emerytury przy istnieniu umowy na zastępstwo, stanowiąc tym samym nieuzasadnioną obiektywnymi względami dyskryminację w stosunku do pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy?

4)

Czy dyrektywę Rady 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego (2) należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie przepisom, takim jak przepisy krajowe, które wykluczają pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin z kręgu beneficjentów, a tym samym z kręgu uprawnionych do świadczenia z tytułu częściowej emerytury (przy jednoczesnym zawarciu umowy na zastępstwo), co stanowi nieuzasadnioną obiektywnymi względami dyskryminację ze względu na płeć?